Geçen Ömür

Dert başımda duman duman.
Yokluk desen eşiğimde.
Yaşıyorum bir varınan,
heç yokunan.
Gelip geçti seneler.
Ne görmüşki gözlerim,
dünya denen şu yalandan...

Ali Binboğa

Gelsene

Serap oldun günlere birden.
Sende böyle gidermiydin...
Ah benim zeytin karası gözlüm,
yorgun düştüm.
İsmin ılgıt ılgıt,
dökülür yüreğimden.
Sende böyle,
selamı sabahı kesermiydin.

Yoksun;
hiç var olmamış gibi yoksun.
Çarnaçarım;
ne gelir elimden.
Gün olupta,
bir yel misali,
diyar diyar esermiydin.
Dönmüş değilim sözümden,
dönmedimki ettiğim yeminden.
Hasımmı olduk söylesene,
yoksa böyle küsermiydin...
Gelsene........Gelsene.......

Ali Binboğa

Gidiyorum

Son bir kez baktığım,
bu sefil dört duvar,
benim odam.
Bir başımaydım.
Her köşesinde göz yaşımı,
ve birsam birsam anılarımı,
hergün yattığım şu kırık kanepemi,
ve üzerinde sıcaklığımı,
arkamdan ağlayan derbeder yalnızlığımı,
harap olan gençliğimi,
kaybolan çocukluğumu bıraktım.
Gidiyorum.
***
Şu arkamdan bakan yüzler,
tanıdıklarım.
Biri anam diğeri babam,
hayatını benim için,hiçe sayan,
iki insan.
Dönüp dönüp bakıyorum,
elimde çantalarım,
ağlarken onlar,bende ağlıyorum,
ileriye ileriye,
bir adım daha atıyorum.
***
Birden,pencereme ilişiyor gözlerim
yola bakan.
Ne göreyim,
anılarıma sarıp bıraktığım,
arkadaşlarım.
Uzun Mustafa,bizim oğlan Salih
ve şairimiz Ali.
Onlarda ağlıyor arkamdan.
Fersiz gözlerimle bakıyorum.
Sizlerde hoşçakalın dostlarım.
***
Elveda kubbeli evim,
elveda beni saklayan odam,
hoşça kal baba,
ve aşık olduğum ilk insan,
ve arkadaşlarım.
Yaşaran gözleriyle el sallayan,
aşina arkadaşlarım.
Ne varsa arkamdan bıraktığım,
gülmelerim,garip susuşlarım,
sessiz ağıtlarım.
Sevaplarım mücrim günahlarım.
Mahallem,sokağım,hoşçakalın
Gidiyorum.
***
Yeni bir hayata,
yeni bir düzene,
sevdaya,aşka
yuvama gidiyorum..

Ali Binboğa

Hasret

Bir çif göz ağlar,
her sabahın kuşluk vakti,
düzünde Elbistan'ın düzünde.
Bir yetimin,içimde büyür hasreti,
bağrım sönmez yanar,
közünde Elbistan'ın közünde...

Ali Binboğa

Her Akşam

Yıldızlarla konuşurum,buluşurum her akşam.
İçlerinden biri sen olur,farkında olmadan gözüme,
O kıymetlimdir işte,kıyamadığım,bakamadığım.
O'na ağlarım sana ağlamış gibi.
Naçar kendimi,böyle avuturum her akşam.
Sen kokan çiçeğim elimde,sana uzatırım her akşam.
Gecemin karanlığı olur,omuzlarına dökülen siyah saçların,
O sensin işte,O sevdiğim kadın.
Diğer yıldızlar yok olur,yalnız kalırsın gökyüzünde.
Ahh,sevdiğim.
Seni,seni koynuma alır yatarım her akşam.

Ali Binboğa

İnsancıklar

Kimi davul çalar oynar.
Kimi yalnızdır.
Kimi oturmuş bir köşede ağlar.
Kiminin masasında,yıllanmış şarap,
et,meze,havyar.
Kiminin açlıktan nefesi kokar.
Ah insancıklar,insancıklar.
**
Kimi müslüman,kimisi inanmaz,
Kimi var hıristiyan.
Kimi siyah kimi beyaz,
Kim ne yapar ne eder,
Varmı anlayan?
Bazısı var hayvandan beter.
Vurdumduymaz insancıklar.
***
Habil ve Kâbil'den başladı kıymak cana.
Tüfek icat oldu,mertlik bozuldu sonra.
Kimimiz şehirde maganda,
Kimimiz varki,dağda eşkiya.
Birde öğünmesek yaptığımızla.
Mermi atılırmı heyy,çocuklara.
Yobaz,katil insancıklar.
****
Nerden gelir,nereye gideriz.
Kimi sorar kendine,kimi bunu sormaz.
Elimizde kalın urgan,
Buyana,buyana hep ölüm çekeriz.
Kimi oturur düşünür,kimi aldırmaz.
Geldiğimiz aynı,gideceğimiz aynı hep biriz.
Sonu toprak insancıklar.

Ali Binboğa

İskarpinlerim

Yine uyku bilmez bir gecemin,
geç olmuş saatindeyim.
Yürüyorum dar bir sokakta.
Eski ahşap evlerin perdeleri çekilmiş,
ışıkları sönmüş.
İn-cin uykuda.
Etrafı sağır bir sessizlik bürümüş.
Her zamanki sorular aklımda,
birde beni hep kandıran düşlerim.
Bir başıboş kedileri görüyorum,
akşamdan kalma kırıntıların arasında,
birde ben varım,
sokağın tam ortasında.
İki elim cebimde yürüyorum yavaşça.
Sessizliği küt küt bozuyor
topuklu,karanlığın renginde
iskarpinlerim..

Kaldırım Kenarındaki güzel

Kavuran sıcağın altında,
kaldırım kenarındasın.
Işıl ışıl parlıyor,
ne güzel senin gözlerin.
Pasaklı ellerinde birkaç mendil,
bulgur bulgur olmuş,alın terin.
Tam benim yaşımdasın.
Kimin umurunda bugün karnın doymuş,
kimin umurunda sanki,
akşama aç yatmışsın.
**

Kırmızı yandı durdu araçlar,
güzelliğin sanki çağırdı,
ben gördüm seni.
Pınarbaşı-Kemer dolmuşundayım,
yanımda süslü hanımlar var,
onlarda güzeller,
yalnız gözlerim sende kaldı.
****
Şansınmı kaderinmi senin
söyle bana el açmış güzel.
Senden utansın o kaldırım taşları,
ar etsin ar
utansın gelip geçen temaşa yolcuları.
Buralar evinmi senin,
söyle bana,
yüzünde gül açmış güzel.
****
Sana dilenci demiyorum,
kaldırım kenarında bir güzelsin.
Mübalağasız söylüyorum,utanarak kendimden,
bir aya bir güneşe benzersin.
Bir hayal kuralım gel seninle,
üç beş dakikalık.
Yok olsun herşey,bütün insanlar,
silinsin bir anlık.
Yalnız bir ben burdayım,
bir sen kaldırım kenarındasın.
Sonra tekrar var olsun insanlar
bu sefer,
sen bir prenses kılığındasın,
güzel hanımlar hayretler içinde kalsın.
Bütün yakışıklı erkekler ise;
güzelliğine hayran gözlerle,
dizleri üstünde,
onlar sana el açsın.
Çünki; sen öyle bir güzelsin.

Ali Binboğa

Kar

İçli içli bir kar düşer,
üstüne üstüne şehrimin,
ve ağır ve hazin.
Bir poyraz eser arkasından,
savrulur yağan kar.
Telaş ile perişanlık,
sürünür dizin dizin,
ve yokluk gelir peşlerinden.
Bu hayasız,imansızlar,
tef çalıp,düğün tutar,
kovsan gitmezler,
fakirin kapısından.
Bir masum çocuk,seyre dalar bu cümbüşe,
üşüyerek,
bacası dumansız evlerinin,
pervazı kırık camından.

Ali Binboğa

Karanlığa Bir Işık

İki cihan sultanı canım efendim.
İzini görüpte yüzümü sürseydim,
öyle aşık ki; bu gönül sana,
bir bilsen sevgili.
Hep umut ettim,
ah rüyalarıma bir gelseydin.
Sevgili Peygamberim.
Peygamberler Peygamberisin.
**
Sen geldin,yetimlerin yüzü güldü,
şu parlayan yıldızlar Ya Resul Allah
senden önce sönüktü.
Ağlayan çocuklar nur cemaline baktılar,
avunmak bir yana ağlamayı unuttular.
Huzurunda ağaçlar yürüdü,develer diz çöktü.
Kız çocuğu anneleri vardı sultanım,
hep bir yanları ezik,
boyunları hep büküktü,
nurunla aydınlandı karanlık gönüller,
onlarda ölümden döndü.
***
Genç,güzel Mekke kızları,
yolunu beklermiş senin.
Onlara tebessümle bakarmışsın.
Sana hayranlarmış efendiler efendisi.
Mis kokolu saçların,eşsiz endamın,
güzel gözlerin.
Aşklarından ağlarmış o gençler sana bakarken,
büyülermiş onları,
mübarek dilinden dökülen,
kehribar tanesi sözlerin.
****
Bizimde gözlerimiz yaşlı,alemlerin efendisi,
gönlümüz buruk,yüreğimiz sana hasrette,
seni işittik sadece,
göremedik.
Senin sevgin,
adınla heyecanlanan,atışı hızlanan
sefil kalbimizin baş köşesinde.
Ama ne yazık biz zavallılar ki;
Bedir'de ölemedik.
****
İzine yüzümü sürseydim,
hizmetkârınım,sevdalıyım sana.
Ben fakir,ben bir yetimim,
el açtım,geldim kapına,
layık olamadım sana biliyorum,
sana aşık bu ümmetini bağışla,
ne olur bağışla.
Efendiler efendisi,
Peygamberlerin Peygamberisin.

Ali Binboğa