Bahar Düşüncesi

Gelmemiş miydi güz,
Bu çiçekler solmamış mıydı,
Kaçıncı diriliş bu gördüğümüz?


Bu kuşlar göçmemiş miydi,
Cıvıl cıvıl sevinçleri içimizin,
Ufuklar ötesine uçmamış mıydı?


Neydi o kışla gelen?
Her şey masal görünmüştü gözümüze,
Her şey yalan.


Nedir bu baharla gelen,
Hiç solmamış hiç göçmemişcesine,
Çiçeklerle kuşlarla gelen?


Bir varmış bir yokmuşu bırakıyorsun kışa,
Masalları çeviriyorsun ey bahar
Bir yokmuş bir varmışa.

Yılmaz Aybar

Bahar Sevdaları

Sevdamız bir bahardır,güllerle açar şimdi,
Güler yüzlerle,tatlı dillerle açar şimdi,
Bahar sevdaları da baharları andırır,
Sonbahardan habersiz hâllerle açar şimdi.

Yılmaz Aybar

Baharı Bekleyen Fidan

Bir deri kalmış fidan
Bir kemik
Kar yağınca titriyor
İnildiyor yel esince üstelik


Bir fidan baharı bekliyor
Fidansı bir sabırla
Gerçi tüm kaybolmamış
Fakat ümitleri karışmış epey kahırla


Diyor bir kuş konunca üzerine
Aradabir:
'Nerde benim yeşil günlerim
Bütün suç sanırım o güzdedir


Kimbilir belki de bendedir asıl
Ama bir daha sefere tutumum başka olacak
Toprakları nasıl kucaklamışsa köküm
Dalım da yapraklarımı öyle bırakmayacak'


Çok yaşayasıca fidan
Henüz tek güz görmüş ömründe
Gerçeği o da öğrenecek elbet
Bir gün büyüdüğünde

Yılmaz Aybar

Bal Tutan Ayı Hazretleri

Bal tutarken parmağı yalama çağı geçti,
Çağımızda bal tutan oyuyor bal kabını,
Felâket bir kıtlıktan çıkmış ayılar gibi
Son damlasına kadar soyuyor bal kabını.


Hiçbir şeyi kendine ne dert,ne gam ediyor,
Nerde sabah olursa orda akşam ediyor,
Nice zehirleri bal diye reklâm ediyor,
Dolu süsü vererek boyuyor bal kabını.


Baldan düşecek paya duyarak içten hasret
Varsın bal kuyruğunda ömür tüketsin millet,
Sergiliyor bir yandan binbir numara hazret,
Bir yandan da tamtakır koyuyor bal kabını..

Yılmaz Aybar

Barış Şarkısı

Artık susmuşuz
Kaynaşmışız dost düşman
Kavgayı gürültüyü kesmişiz.


Kenetlenmişiz nicedir
Yer altında
Üsttekilere yalan gibi gelir.


Ama işte gerçek
Tanıklık eder buna
Toprağımızda açan her çiçek.


Kim demiş altı da bir yerin
Üstü de bir diye
Burası ta kendisi cennetin.


Oysa böyle mi olmalıydı
Ömür boyu beklediğimiz huzur
Bunca geç mi kalmalıydı.


Şükür buna da
Dömüşüz zararın bir yerinden
Hiç değilse burada.


Nihayet söylediğimiz şarkı
Barış şarkısıdır
Geçmiş günlere karşı.

Yılmaz Aybar

Bazı *******

Ne kadar kasvetli düşünce varsa
Karanlıkta uyanınca geliyor,
Kâbus yaşatıyor gece boyunca,
Bir türlü tükenip bitmek bilmiyor.


Ne lâmbayı açmak işe yarıyor,
Ne bir şey okumak ediyor fayda,
Ne de bir sigara gam dağıtıyor,
Söz geçmiyor kıpırtısız zamana.


Diyorum 'Ey sabah nerelerdesin?
Yoksa şafak artık sökmeyecek mi?
Neden görünmüyor yüzü güneşin?
Kıyamete kadar gecikecek mi? .'

Yılmaz Aybar

Bekleme Salonu

Bir büyük bekleme salonu dünya,
Bekleriz beşikten mezara kadar,
Bekleriz,beklenen gelecek güya,
Bekleriz,gözümüz hep ufka dalar.


Bekleriz'Ah bahar'diye kışlarda,
Baharlar gelince yazı bekleriz,
Renkten renge giren o akışlarda
Hiç tükenmeyecek hazzı bekleriz.


Bekleriz açılsın diye tomurcuk,
Açılır tomurcuk,döner çiçeğe,
Sabır ile helva olurmuş koruk,
Çiçekler dönüşür ballı meyveye.


Bekleriz,bahar da gelir ve geçer
Kavak yelleriyle,gül dallarıyla,
Su gibi süzülür,kuş gibi uçar,
Kayar elimizden ışık hızıyla.


Bekleriz,bir şeyler alıp götürür
Bizi ömrün başka iklimlerine,
Çok şeyler değişmiş gibi görünür,
Aslında orda da bekleriz yine.


Bekleriz,güzler de çalar kapıyı,
Camlara hüzünlü yağmurlar vurur,
Düşer aklımıza hep öbür kıyı,
İçimizde fırtınalar kudurur.


Bekleriz o zaman geçmiş günleri,
Gelecekler gibi onlar da gelmez,
Düşlerde yaşarız ancak dünleri,
Beklemenin artık anlamı kalmaz.


Yine de bekleriz son güne kadar,
Ölümse beklenen,gelir mutlaka,
Bekleriz,gözümüz hep ufka dalar,
Bir büyük bekleme salonu dünya.

Yılmaz Aybar

Belirsiz Yıldızlar Gibi

Akşamları tenha yollarda serin
Bir rüzgâra verip düşünceleri
Biraz sarhoşumsu biraz delimsi
Ne hoş yolcuları olmak gecenin


Şarkılarla ordan burdan sözlerle
Alabildiğine içten ve süssüz
Bazen dakikalar boyuca sessiz
Karanlığa dalıp gitmiş gözlerle


Sabahlara kadar yanıp sönerek
Belirsiz yıldızlar gibi bir yerde
Bütün dünya kaygılarından öte
Geriye dönmekten bahsetmeyerek


Akşamları tenha yollarda serin
Bir rüzgâra verip düşünceleri
Biraz sarhoşumsu biraz delimsi
Ne hoş yolcuları olmak gecenin

Yılmaz Aybar

Belli Değil

Aklımızdan zorumuz var dünyaya geleli,
Ne yapmalı uslanmak için ne eylemeli?


Umurumuzda değil,düşünmüyoruz bile,
Hepimizin başında bir başka kavak yeli.


Kimimiz midemizi düşünüyoruz ancak
Ve diyoruz yemeli,daha,daha yemeli.


Nice acı,nice düş kırıklığı vız gelmiş,
Kimimizce aşk hâlâ yaşamanın temeli.


Kiminizin vaktinden önce geçmiş dünyadan,
Öbür dünyaya akıp gitmiştir gönül seli.


Kimimiz mal-mülk ile dünyaya sağlam kazık
Kakmak için uğraşır gündüzlü ve geceli.


Kimimizin kendini düzeltmeye ermemiş,
Elleri düzeltmeye uzanmıştır hep eli.


Kimimiz yok etmeyi var olma şartı sayar,
Unutur kendine de uğrayacak eceli.


Hepimiz birer sabit fikir üzerindeyiz,
Öteyi ne sormalı bize ne söylemeli.


Ayırmışız bir avuç insanı deli diye,
Belli değil aslında kim akıllı kim deli.

Yılmaz Aybar

Belli Oluyor

Sevmeye hazırız birbirimizi
Göz göze gelince belli oluyor
Alevler sarıyor içerimizi
Sımsıcak gülünce belli oluyor


Akıl sır ermiyor gönül işine
Aşkın dili buyruk kendi başına
Biz ne kadar suskun olsak boşuna
Ne yapsak sevince belli oluyor


Yansıyor yürekten geçenler yüze
Kışımız dönüyor bahara yaza
Hiç gerek kalmıyor ayrıca söze
Her şey hâl dilince belli oluyor

Yılmaz Aybar