Hep mayısları bekledim,
gül bahçelerinin gül yüzünde
gül yüzünü aradım.
Bülbül oldum dağlara düştüm aşkından.
Feryatlarım tutuştu gül rengini aldı
ama gül açmadı sığ bahçemde.
Gayri sevdalara tutuldum,
bir zaman avundum öylesine.
Sönmedi içimdeki yangınlar

Dön artık yeniden rüyalarıma
terk etme ne olur düşlerimi
biçareyim boynu büküğüm.
Yok başımı okşayanım, elimden tutanım,
renklerinin kuşağına saranım
beni de yanına alanım, bu da benden diyenim.

Diken kaldım gönül bahçemde
göz yaşı dökemedim yüreğimin çölüne.
Kaç defa kapına geldim ama dokunamadım
utandım vefasızdım, duyarsızdım.

Sensiz baharlar,
hüzün yüklü bulutlar gibi döner başımda
Sensiz baharlar, hazan taşır bağrında.
Sensizlik yüreğimde derin çukurlar.. Ah çukurlar!
Gel ne olur çöl zambağım,
tüm vefasızlığımla yinede kapındayım.
Sırtıma sardığım çantamda azığım tükendi
çeşmelerin suları ne kadar soğuk aksa
yüreğimin yangını o kadar artıyor.

Irmakların peşinden koşturdum bir yudum diye,
boş denizin koynuna sığındılar.
Denizlere el açtım yardım istedim,
yağmurlara karıştılar.
Yağmur bekledim baharları gönül ateşime
bir damla düşmediler.

Türküler saza inmiyor,
şiirler söze uymuyor
gecenin perdesi arkasında
yıkıldığımı kimseler duymuyor.
Göz yaşı ısmarladım nev baharlara
hani doyası ağlamak için.

Al beni de kurtar buralardan,
buraların karı fazla, boranı fazla
tozu fazla, nazı çok fazla
Hani baharı da olsa, çiçeği de açsa,
bulutsuz gökyüzü, beyaz denizi de olsa
sensiz bir anlam bulamıyor.

Kelimelerim yorgun düştü
eğik başlı cümlelerin arasına
mısralarım, ritim tutturamadı,
katılamadı şiir kervanına.
Çöl *******inde yıldızlara Leyla’yı soran
Mecnun gibi şaşkınım.

Sensiz bahar gelmiş, gül açmış bahçelerde,
bülbül konmuş dalına,bana ne.
Sen yoksun, kokun yok, rengin yok,
Seni getirmedikleri için dargınım baharlara

Büklümlü bir yalnızlıktan sıyrıldı aşk, gerisinde.
Bitimsiz sessizliği sonlandırdı içimde.
kalbe pay olmuş bir sevdadır ötesi.
Ağırlığı, hiç kimseye pay olmadığı kadar !
Artakalanların azlığına inat,
Kaldıkça çoğalan, çoğaldıkça sen olan bir düş…
Yazılmamış cümlelerimin baş harfi,
Yaşadığım Her âna düşen bir ilk,
Düşen bir sen !

Bilir misin? Cemrelerime adın düştüğünden beri
Ben hiç düşmeleri yaşamıyorum.
Güllere benzeyen bir gölge yüreğime dokunuyor her dem.
İçime kaçıyor Gül kokun .
Dudaklarımdan dökülen her kelime adın oluveriyor.
Her kelime sen !
Yüreğinden nefes alıp yüreğine nefes veren
Çocuk yürekli küçük çocuğun yüklendiği
Deli bir sevdadır ,bu masal.
Ucuz hikâyelerin aksine, bedeli bir kalp olan masaldır bu.
Bedeli sen !

Geceme düşen ılık sessizlik
Sesini güller dillendiriyor.
Ve ben korkularımı, çivisi aşk olan bir çarmıha geriyorum.
Şimdi tenimde yağmur iklimi gül mevsimi
Senle devam eden en kesintisiz yanını yansıtıyor yüzüme.
Gözlerime değen tüm yıldızlar tek tek dökülüyor eteklerime.
Sır Gül oluyor aşıkların ellerinde,
Sır sen !

Ayrılıksız toprakların bereketiyle daralıyor zaman.
Yangınları boğan bir sevdayı kuşanan gece
Aynalara gömülü bir düşten uyanır gibi
Çöküyorsun zifir yüreğime.
Kalbim sen ağırlığınca yine…
Benzersiz bir masalın uçarı kahramanı
Eşsiz bir sevdanın Mecnun’u olmuş,
Yarınlara ekilen umutlarını savurmuş güncesine.

Ve bir yolcu aradığını bulmuş !
Benzersizliğimsin Yolda Azığım olan .
Sevda yanık yanık düşerken gözlerimden,
Mısralarına vuslat dizelenen bir şiir bırakıyorum gülüne;
Ötesi aşk, berisi sen…

Günleri aşka kurun
Rengi siyahtır karın
Geride kalsın yarın
Dün gibi…

Sen örümcek sen ağsın
Ölüler kadar sağsın
Yokluk üstüne doğsun
Gün gibi…

Ben hiç bir zaman bendim
Yandım damlaya döndüm
Aynalarda göründüm
Sen gibi…

Can niye ezel kokar
Yerden göğe yağan kar
Ölü saklarmı mezar
Ben gibi…

An gelir yanar perde
Gölge bensem O nerde
Dermansızlık bu derde
Can gibi…

Kanım mıknatıs pası
Demir ve aşk yarası
Ezel ebet arası
An gibi…

Benmişim bana pusu
Ver suya bir yudum su
Niye kanın kokusu
Kan gibi…

Yalnız bir bahar değil
Her zaman her yerde bil
Ya seninle ya sensiz!
İstersen öldür beni
İstersen güldür beni
Gün gibi güneş gibi
Ya seninle ya sensiz!

Yıldızların en parlak olduğu zamansın
Denizlerim senin kıyılarında sakin
Bırak ellerini avuçlarımda kalsın

Küçükken hep hayalimdi bu günlerde olmak.
Şimdi ise bunlar sıkıyor beni, istemiyorum.
İsterseniz deyin;seni süt çocuğu hatta salak
Tek isteğim var:

Birinin göğsünde huzurla uyumak.
Yazdığım en içten şarkıdır bu; GERÇEĞİ GÖRÜN.
“Bi ****** ki yalnız kaşı gözü güzel.
Benim için üzülür mü ki ÖLÜRSEM bugün?”

ÖĞRENDİM
Hayatın bana birşeyler öğrettiğini ve bunları yazmam gerektiğini öğrendim. Mesela;

İnsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
Yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.Gerisi onlara kalmış…

İnsanları ne kadar düşünürsen düşün,Onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.

Ve insanlar seni ne kadar severse sevsin günü geldiklerinde isminden bile nefret edebildiklerini öğrendim.
Güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,Ama yoketmek için saniyelerin yettiğini öğrendm.
Önemli olanın hayatındaki eşyaların değil,Hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
İnsanın ancak 15 dakika çekici olabildiğini,Ondan sonra alışıldığını öğrendm. Güzelliğin tek başına beş para etmediğini ise zamanla öğrendik…
İnsanlar için olayların değil,onların önemli olduklarını öğrendim.

İnsanların değişebildiğini öğrendim.

Herkesin hakkettiği gibi yaşadığını öğrendim.
Her ne kadar ince kesersen kes,Kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendm.

*# İnsanların birçoğunun hep kaybetmek için yaşadıklarını öğrendim.
Sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,Çünkü belki bu onları son görüşün olabileceğini öğrendm.
Her ne kadar o çok düşünsen de,Yine de gidebileceğini öğrendim.

Her ne kadar o seni çok düşünse de, Yine de gidebileceğini öğrendim.

Ve Her ne kadar onu çok düşünsende zamanı geldiğinde seninde gidebileceğini öğrendim.

Ve gittiğim yeni yerlere eskiden bazı şeyleri götürmemeyi öğrendim.

Dosta tevazu etmeyi, gurur yapmamayı öğrendim.

İnsanların kendilerini ak kaşık saymak için kara yalanlar söyleyip, bu yalanlara kendilerini bile inandırabildiklerini öğrendim.

İnsanların haklı durumdayken kendi sözleri yüzünden haksız duruma düşebildiklerini öğrendim.

Yılların değilde, acıların bizi büyüttüğünü öğrendim.

Hep çocuk kalmak isterken kazayla nasılda büyüdüğümü öğrendim.

Ne kadar büyüsemde içimdeki çocuk heyecanının hep bi şekilde kaldığını öğrendim.

Çocukları ise çooook sevdiğimi öğrendim.

Öğrendiğim bazı şeylerin yanlış olsada beni ben yapan şeyler olduğunu öğrendim.
İnsanların seni hep hesapsız sevdiğini,Ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
Sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini öğrendim.
Gerçek dostluğun ve gerçek aşkın arada uzak mesafeler olsa bile büyüdüğünü öğrendm.

İnsanların şartlanmalar ile aşık olabildiğini ve aslında şartlanmalar ile aşık olunamayacağını öğrendim.

Hayatta zamanın ne manaya geldiğini dedemden öğrendim(”ömür bir ikindi vakti kadar bile yokmuş…” {öldüğünde 100küsür yaşındaydı})

Sigaranın ve Alkolun benden aynı zamanda şuandaki ve gelecekteki ailemdende uzak olması gerektiğini öğrendim.(komşularım sağolsunlar)

Restleşmelerin ve gururun kurbanı olmuş tatlı aşkların ve dostlukların nasıl ziyan olduğunu öğrendim.

“Eğer o gün öyle olmasaydı bugün belki…” ve “Keşke…” sözlerini kendimden ve bir çok insandan duydum; insanların pişman olabildiklerini ama bunu çoğu kez itiraf edemediklerini öğrendim.

Eğer pişmansam bunu çekinmeden dile getirmeyi ve insanlardan eğer gerekiyorsa ne olursa olsun için özür dilemem gerektiğini öğrendim.

Gerçek aşkı bulursam kaybetmemem gerektiğini ikinci bir şansı olmamış insanlardan öğrendim.

Sözlere değil de hareketlere ve gözlere inanmayı öğrendim.
Birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,Onun seni tüm benliğiyle sevmediği anlamına gelmediğini öğrendm.

En mutlu olduğum anların sevdiklerimi mutlu edebildiğim anlar olduğunu öğrendim.
Bir arkadaşın ne kadar iyi olursa olsun seni üzeceğini Ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendm.
Kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,Dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.

Ve kalbin en kadar darbe görsede en asil intikamın Affetmek olduğunu öğrendim.(ama bu kadar asil olmayı daha öğrenemedim {affedemediğim ve affedemeyeceğim şeyler var})
İki kişinin tartışmasının, birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmediğini öğrendim.
Ve tartışmadıkları zamanda sevdikleri anlamına gelmediğini.
İki kişinin tamamen aynı olan bir şeye baktıklarında bile Farklı şeyler görebildiklerini öğrendm.
Seni doğru dürüst tanımayan kişilerin, Hayatını birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.

Sevginin(!) koca bir yalan olduğunu sevginin ise tek gerçek olduğunu öğrendim.

Beklemeyi öğrendim, ama doğru durakta.
Verebileceğin birşey kalmadığında bile bir arkadaşın ağladığında,Ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim.

Canımdan daha kıymetli şeyler olduğunu öğrendim.

Seni sevenlerin aslında ne kadar değerli olduğunu öğrendm.
En çok önemsediğim kişilerin,benden hep uzaklaştıklarını öğrendim.
İnsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin Çok zor olduğunu öğrendim.

“İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin
Ya (Bu) nice okumaktır?”
Yunus Emre

*Ne yazıkki aslında kendim hakkında bildiğim pek birşey yok zamanla öğreniyorum… Sahile vuran dalgalar gibi değişen dünya doğruları arasında bir dogmaya kendimi sağlam iplerle bağlayamamak ve gelgitler misali savrulmak ne yazıkki ben kimim sorusunun en büyük düşmanı olarak dikiliyor karşıma ve zaman zamanla beni kendine benzetiyor sanırım, hemde içimde direnen birşeylere rağmen. Bazen zamanın doğrularını kabul ederken bazen de duruluyor kendime geliyorum. Doğrular değişkeni olmuşken bu fonksiyonun, sonuç olarak ben çok daha değişken bir kümenin bir çok elemanı oluveriyorum. Artık; ”beni ben yapanlar bunlar, bu benim ve bunlar benim doğrularım, ben böyleyim” demek, ne olursa olsun direnmek işimemi gelmiyor yoksa gücüm mü tükendi belki de var korkuyorum bunları söylemek ve yaşamaktan… Bilemiyorum ama bir yorgunluktur hissediyorum; hemde şu gençliğin kanımdaki deli akışında. Birçok insanın çekinmeden yaptığı bir çok şeyi yapmamak için ve kendimi doğru olan o değil diye gemlemekten çok yoruldum. Ama içimde beni, doğru değil bu yaptığın diye her seferinde nahoş dikenini batırıp, damağımda buruk tad bırakan isimsiz bir olgu var ki yorulsam ne fayda pes ettirmiyor içimi acıtıyor, pes edemiyorum. Herhangi bir tarafı seçerek ne siyah ne de beyaz olabiliyorum. Gençliğin verdiği delilikten de güçlenen zamanın değiştirdiği doğruların, içimdeki o nahoş dikenin doğrularıyla sürdürdüğü amansız kavgasına bir son veremiyorum. Kendisini bile sağlam bir yere bağlayamamış dünyanın doğru olan budur kıstaslarını kendine göre yorumlayan insanlarının bana farkında olmadan dayattıkları ile içimdekilerin çatışması arasında kendisini arayan bir adam olmak bana ancak şu dizeleri yazdırıyor;

anlam veremediğim dizeler

ve sen

aşk…



koca bir karanlık

ve sonsuz bir boşluk

ben…



kilometrelerce uzun bir mesafe

ve birbiri ardına sıralanan koca dağlar

hasret…



kana susayan bir akbaba

ve kargalar

ölüm…



bir tebessüm

birkaç damla gözyaşı

mavi ciltli bir defter

ve bir kalem

ardımızda kalanlar….

http://img184.imageshack.us/img184/6043/helppk2.jpg
Neden acıdır hayat..
Neden, niçin, niye...

Yaşım küçüktür belki, güçsüzüm; acizim bil ki..
Ama umutlarımdır deryalar misali..
Duygularım tonajlar emsali..
Bakışlarım semavi siyahi..

Ve devasa yalnızlığım.. http://img145.imageshack.us/img145/5018/16vx9.gif

alıntı

http://img262.imageshack.us/img262/6090/helpei5.jpg
Acıyla bakan gözler bunlar mı ?..

Giden Vefasız Bunu Anlar mı
Ağladığım Yar Dönüp Ardına Bakar mı
Oda Benim Gibi Her Gece Ağlar mı
Bu Can Bir Daha Böyle Yanar Mı
Hayatta BUndan Acı An Var Mı http://img145.imageshack.us/img145/5018/16vx9.gif

Ayhan Söylemez

http://img184.imageshack.us/img184/7937/helpvf6.jpg
Ellerim üşür benim..
Yiyemediğim pastaların o sıcak kokusu ısıtır üşüyen ellerimi..
Bir ısınmayan yüreğimdir benim..

Ellerim boyalı ve kirli olsada, masumdur yüreğim.. http://img145.imageshack.us/img145/5018/16vx9.gif

http://img262.imageshack.us/img262/4941/helpnt3.jpg
Ekmek kırıntıları gibi kırıldı tuz buz halde kalbim..
Sızlayan küçük yüreğimi bilmez kimse..
Üstüm başım ne halde..
Ben sensizim nerdesin can Anne.. http://img145.imageshack.us/img145/5018/16vx9.gif

http://img184.imageshack.us/img184/6428/helpjc8.jpg
Ellerim koynumda, çaresizim..
Bir cıkış noktam var: o da ağlamak... http://img145.imageshack.us/img145/5018/16vx9.gif

http://img145.imageshack.us/img145/5397/helpil2.jpg
Gün batımında güneşe meydan okuyan tek şey:
Pırıl pırıl bir yürek!..

http://img262.imageshack.us/img262/9241/helppt3.jpg
Bazen dostlar candan kucaklaşmalı..
Dost dediğinde; bir bedendeki çift candır!..

http://img262.imageshack.us/img262/5691/helpgd0.jpg
Yazmam gereken tek şey: Yazmamak!.. http://img145.imageshack.us/img145/5018/16vx9.gif

Kendime Kacışım oldu hep Ağlamak
Kimsenin Aklına gelmedi beni anlamak
Zor geliyor Sevgimi Saklı Tutmak
En Güzeli Yine Gemileri Yakmak
Ayhan Söylemez(Mevsimsiz_kar)

http://img184.imageshack.us/img184/8658/helpdz5.jpg
Sadece yalnızlıktır aradığım..

Kalabalıklardan kaçmam gerek..
Tonlarca elem yüklü sırtımda..
Anlatamadıgım ve anlayamadığım çok şey!..http://img145.imageshack.us/img145/5018/16vx9.gif

http://img145.imageshack.us/img145/2065/helpkj5.jpg
Şimdi sessizliğe tütüyor dumanlar..
Herşey ve herkes sustu..http://img145.imageshack.us/img145/5018/16vx9.gif

http://img262.imageshack.us/img262/5580/helpku1.jpg
Belki ölümle burun burunadır yalnızlığım..
Yüzlerimi kapayan ellerim olsada kırık, hayat ve bayat..

İnsanlar mı?.. Yalnızlığım.. http://img145.imageshack.us/img145/5018/16vx9.gif

http://img101.imageshack.us/img101/2605/helpty4.jpg
Darağacına tutunmuş olsada elim..
Kara kepenkler olmuş esir yüreğim..

Kuşlar özgürlüğü fısıldarken, eli gülle idama gider tenim.. http://img145.imageshack.us/img145/5018/16vx9.gif

http://img101.imageshack.us/img101/7833/helpol8.jpg
Dilendiğim ne paradır ne pul..
Zengin olsada bedenin, gönlün olmuş yoksul..
Bense kendini kaybetmiş naciz bir kul..

İşte bak, anlamaz beni kimse..
Bir sensin bana dost; yalnızlığım.. http://img145.imageshack.us/img145/5018/16vx9.gif

http://img245.imageshack.us/img245/626/helphb2.jpg
Duvarlara çizdiğim, olmayacak düşlerim..
Kanayan bir kalp..

Sensin tabibim; yalnızlığım..

http://img101.imageshack.us/img101/94/helpzw4.jpg
Belki bir busedir gözyaşlarıma değen..
Çile mürekkebinin rengidir siyah..
Belki goncalardır, güller huzurundan boyun eğen..
Dillerden düşmez hiç figanı ahhh!.. http://img145.imageshack.us/img145/5018/16vx9.gif