Konuşur Olduk…

Savaşlar, doğal afetler yerine,
Kanser, trafik kazası şimdide kene
Konuşur olduk…
Kibir, haset, maskeler takmış insana
Sokuluyor korku vererek en güvendiği divanda!
Her yerde bu haber döver olduk havanda,
Kırlarda alışkanlıklarımızla kaybolduk!

Kendine gel kardeşim bu ihtar,
Çare bulsak bunlara başkası atlar,
Yok, bu dünyanın keyfi… Kalıcı tatlar!
Gerçeği olduğu gibi yaşamazsak inat,
Göreceğiz, toplu mezarlar doldurduk…

Safet Kuramaz

Korkma…

Nasıl yaşarsak yaşayalım ömür akıyor, geçiyor
Adına gurur de adına ne dersen de!
O gün gelsin diye harcıyoruz ömür zamanını…
O gün geldiğinde bakmışız ki geriye hüzünle:
Gençlik son demlerine gelmiş,
Yapılacak her şey zamansızlığa kilitlenmiş,
Keşkeler üst üste yığılmış...
Geride aşklar kalmış,
Üzüntüler, ümitler, vaatler, zincirlenmiş esaretler...
Artık ne birini sevmeye kalmış cesaret,
Nede elinde silah, işleyecek cinayet!
Her şey kırıntılarıyla sinmiş ruhumuzda...

Eğer ne yapacaksak dimdik ayakta, şimdi yapmalıyız!
Eğer geleceğe bırakırsak yaşanacak birçok şeyi erteleriz.
Eğer merak uyandırmak ya da heyecansa amacımız
Olmayan bir şeyi doğsun diye beklemeye tahammül edemeyiz!
Eğer varsa kıvılcım ve yanacak sevdalar,
Çöl aramaya gerek yok çatlamış dudaklarla gezemeyiz!
Eğer hayalimizde deniz varsa mutlaka yüzmeliyiz…
Eğer düşler gerçeğe izleriyle düşmezse,
Gerçeği yaşadığımız yerde süsleyemeyiz...

Ya varsın... Yanımdasın,
Ya yoksun... Sönmüş yıldızımın son neferisin!
Ortasın da duygularına ihanet edersin,
Mutsuz esişinle yeşil yaprağı dalından itersin,
Sonbahar, ikinci bahar… Bizi son kez diriltemez!
Adem’den beri aynısı yaşanır fark etmez misin?

Korkma, ağrı varsa dişinde dişçiye gitmelisin
Bir anlık tedavi için hayatını zindan etmemelisin
Sebeplere, hislerine güvenmelisin
Yaşamaktan başka ne var ki kaybedeceğin?

Safet Kuramaz

Korkutma Beni…

Senin varlığın bana can katıyor...
Başımda ağrılar,
Ağır gribim vız geliyor...
Toros’lardan inerken kiraz yer gibiyim,
Taze doğan nefsimi ne hoş etkiliyor!

Kalbimde gümbür, gümbür volkanik patlamalar…
Sanki Erciyes dağını yok sayan yığınla karlar!
Dönüyorum yörüngende, çalıyor cümbüş, sazlar
Pir gelmiş gibi Mevleviler bayram sevincinde,
Müzik çalıyor şeb-i aruz gecesinde!
Tarih şahit,
Sevgine eder biat,
Zaman durmuş,
Sensin artık saat...
Oturmuş yüreğin aşk terazisinin diğer kefesinde!
Öbür kefesinde yüreğim yaşar, imkânsız hazlar!

Uzaktasın ama ruhumdasın,
Bedenimde özlem, şimdilik uykumdasın…
Mırıl, mırıl eder sevinçle dudaklarım,
Kavuşma temennisi dileyen duamdasın!

Sor istersen her gördüğün ulu dağlara,
Hatta özgürce otlayan karacalara,
Yada nefes al derin, derin yaylamda…
Her gördüğün ot üzerinde rastlarsın adımlarıma,
Uğultulu gelen rüzgâr şahittir şarkımıza,
Nehirde dalgalar bayılır dansımıza…
Bir anda ısınırsa soğuk ellerin,
Hızlanırsa nefesin,
Girmişimdir içine, şölen yemeği tadında!

Üzülme ben seninleyim sende benimle,
Bir gün uykudan uyanacağım seherde güneşinle!
Sakın öcüyle, böcüyle korkutma beni olur mu?

Safet Kuramaz

Korunmak...

Ceviz kabuğu insanda anınca,
Korur şerlerden içine sinince,
Yaşar keyfince olsa da kanmaca,
Ne kıran olur nede eleştiren...

Girdiği ortam onda görüntüdür,
Ağlarsa ağlar gülmekse örtüdür!
Yalnız ******* fena üzüntüdür,
Kabuk kırılmış ruhta eleştiren...

Ne hoş inanır, yanında uzanır
İçten sarılır, her şeyiymiş sanır...
Özden paylaşır, kendi gibi kanar!
Eş bildiğinde azar, eleştiren...

Sahnede oyun, açılan perdeler...
Kabuksuz yalan, düşünen irdeler!
Zararsız, içten yok gerçek sevdalar
Neden yüz olmalı bilir eleştiren...

Safet Kuramaz

Körebe Oyununda..

Karanlık ve sönen lüks lambası feneri
Ambardan gelen son kedi sesi
Çocuksu gözlerde korkuyla karışık
Son uyku olacakmış gibi
Titreyen tensel karşı koyuş apaçık!
Ferrarinin patlamış freni
Ağızda tat olur bembeyaz mısır yeme isteği
Sessizliğin yobaz hıçkırıkları
Namazda son duadır secdesi...
Yorgandan dışarı fırlar ayak yalınayak
Gözler inatla duymaz uyku sesini!

Köpek havlar
Gürültü patırtı bir an pik heyecanlar
Sarsılır küçücük beden kısa gök gürültüsünde
Sıkıca annesine sarılır
Karanlık noktalar morfin kokusunda aniden saklanır
Sesler yeniden doğar öğleye yakın uyanınca....
Gözler açılır
Maske atılır
Kulak sese alışır
Körebe oyununda!

Safet Kuramaz

Köy mü Kaldı ki?

Yürü emmi köyler artık kasaba!
Ne atı ne kağnı, gider araba…
El dokuması tarih, piyango talih
Tandır ve ahır kar, turistten para…

Tarla dikilmiyor yatırım, arsa
Zenginin elinde yükselir villa!
Tembele hoş felah, kahveler ferah
Ev döner otele, kadın başında…

Çeşmeler kurudu sular göletten,
Mahremler bozuldu mazi özleten…
Her evde onca ah, ölünce semah!
Davul zurna sustu, orglar inleten…

Her yere dağıldı nesiller bilmez,
Akrabalık nedir kimseler gelmez!
Ne pir ne padişah, ne kalmış şah!
Topraktan betona, yüzleri gülmez…

Safet Kuramaz

Köyün Delisi...

Her köyün delisi mutlaka vardır!
Değnek arabası, düdük çalgısı...
Her filmde izleri, ne sırlar taşır!
Kader tokatlamış, buymuş yazgısı...

Çocuklar peşinde gırgır markası,
Delik deşik olmuş yırtık hırkası,
Kimseyle konuşmaz ağaçtır kankası,
Sara nöbetlerinde çınlar ezgisi...

Birde masalı vardır, alimmiş derler!
Zenginliği dilde, emrinde erler...
Haksızlığa düşman yapar seferler,
Birini çok sevmiş, yıkmış yargısı...

Anadolu’da ne mecnunlar yaşar,
Destansı nağmeler her nesil aşar,
Türklerin kanında sevdalar taşar,
Deli yüreğimde, sağlam sürgüsü...

Safet Kuramaz

Kul…

Aynadır insanın bedeni ve ruhu,
Ne söylediysen yansır geri döner,
Allah için terk etmelidir kötü huyu
Alışkanlık yaşarsa beden ölür!

Allah dostları ağlar rahmet gibi,
Doğa yeşerir duada kor sevgisi,
Günahkâr gibi görür cennet ehli,
Müjdelenen Ömer ve diğerleri!

Cahildir zengin sonradan görme,
Kefen giyene kadar asidir özde,
Günahı görecek Haşr’da sorguda
Terinden boğulurken tuzlu suda!

Sevinmem mutluluğa başım döner,
Şeytan Yusuf gibi akla şer döşer,
Derde sevinirim bu yüzden aczle
Kul olurum Allah'a yaşlı gözler!

Safet Kuramaz

Kuraklık…

Dilde,
Mevsimlerde,
Sevgilerde,
Toprakta kuraklık...

Irmakların yönü değişiyor,
Meyve ve sebzeler ölümcül genleniyor,
İnsanların fıtratı eşeleniyor,
Anlar aynı kimse ilgilenmiyor...

Yağsa yağmur fakir birden zenginleşecek,
Hormonlarla ürünler hızla gelişecek,
Bolluk içinde insan delirecek,
Heyecansız devrim ruhu kemirecek...

İnsan hayvan değil ki ye iç yat uyu,
Ölür yoksa zenginleşmese ruhu,
Kuraklık frenler belki azgınlaşan huyu,
Buda bir hastalık insan düşünmeli…

Safet Kuramaz

Kuram...

İyi hep öğreti yaşam modeli,
Şerden sakınmak, diyet ideal!
Birde iman ve sünnete meal,
İki bilinmeyen denklem yaşam!

Yanlışa açlık şerliye katık,
Ne yana dönsem biter şematik!
Madem günahlar ahrete yazık,
İman ve amel neden karmaşam?

Ruhum sarsılır dudağım güler,
İki perdelik rol beni böler!
Aldatır yollar aldanır kullar,
Mutluluk gölge, ah buram buram!

Halklar, toplumlar hepten isterse
Bireye nüfuz eder dilerse!
Model hükmünce şerri silmeye,
Gerekte yoktur üretmek kuram...

Safet Kuramaz