Zemheri

avuçlarımda zemheriden kalma çiğ taneleri
bak yine sabaha uyandım
gözlerim de geceden kalma yakamoz ışıltıları
ayaklarım bugün beni nerelere götürür
ve aklım hangi mevsimi özler bilmem
ellerim yandığında kara gömerim
üşüdüğün de yüreğim
ne ısıtır beni
onu hiç bilmem...

Ali Gençay

Zimmet/Aşk

Ne çok yazıyorum seni
Kıvrılan harflerin çizgileri
Dudaklarına dönüşüyor
Sevmediğim, olmadı dediğim
Karaladığım kelimeler, çizgiler
Sanki saçlarına benziyor

Parmaklarıma sıkıştırdığım kalem
Zimmetlenmiş aşkına, amade
Hani isyan edilmez ya kadere
Alnıma okunmaz beyazlar kazıyor

Tek bacağı mıhlanmış tahta masa
Bana kırmızı y harfini hatırlatıyor
Yangın çıksa öncelik ne
Önce can mı canan mı?
Çıkan duman sigaramdan mı?
Burnumda koku almıyor

Denize akıttım maviyi
Geceyi boyadım siyahla
Kırmızı beni çok kötü çarpıyor
Mesai saati dolmadan
Aşkın rengi anlaşılmıyor

Bu kalemi
Kırsam, idam aklıma geliyor
Kırmızı bulaşıyor parmaklarıma
Aşk beni sarhoş ediyor

Ali Gençay

Zimmet/İtiraf

Sen benim neyimsin
Uçuk dudaklarıma sürdüğüm
Islak, hazan öpücüğüm
Derya, deniz, kaç mil
Kaç kulaç içime attığın kördüğüm

Sen benim neyimsin
Uyurken, inceden süzdüğüm
Saçlarını atkuyruğu ördüğüm
Küçük bebek, narin kelebek misin?
Öpsem uyanırda
Dokunsam ölecek misin?
Hayal misin gördüğüm

Sen benim neyimsin
Hasreti döşüme gömdüğüm
Sol yanımda yürek
Sağ yanımda buz, pürçek
Varlığında baharsın
Ürkek ceylanımsın
Yokluğunda ecelimsin
Acının inadına güldüğüm

Sen benim neyimsin
Dudağımdan düşen ilk sözüm
Bilmemeli kimse
Neremde ne izin var
Görmemeli, duymamalı
Okunmamalı senli şarkılar
Son sözüm, son nefesimsin
Zimmetledim fikrime seni
Sen benim her şeyimsin

Ali Gençay

Zimmet/Mahpus

Ucuz kelimeleri var fahişelerin
Dumanı tütmez yıkık fabrikalı şehrin
İnan çekip gitmezdim
Ama yüzsüz gülüşleri var
Beni benden edenlerin

Ruhum soyunur yalnızlıklara
Bebeğin muhtaçlığı yansır ağlamama
Bakarım alnımı kaldırıp yarına
Gündüz güneşin çocuğu
******* devrilir art arda

Ne garip yıllar sonra düne bakmak
Resimler hep karalanır
Arkalarında tarih
Bana kalan tek fotoğraf
Tarih; 1973 Nisan
Babamın kucağında masum bakışlarım

Artık üşümüyorum parmaklarım
Yangınlarla kuşatılmış her yanım
Haram dokunuşlarım
Acı kahvede unutulmuş hatırım
Bende unuturdum
Lakin zimmetlenmiş fikrime
Yüreğimde pıhtılaşmış kanım

Terk etmek cesaret
Bende varım!
Kalmak esaret
Ayakları prangalı cesur tutsağım
Özgürlük bedeninse
Mahpustan daha berbat mahpusluğum

Ali Gençay

Zimmet/Şehir

Uçurulmuş çoktan güvercinler
Ve terk edilmiş caddeler
Bir İstanbul çiziyorum
Birde ben, derbeder

Haliç’e atılmış altından taç’ım
Balıklar oynaşır ıslak düşlerimde
Ezik kaldırımlarda, dimdik başım
Yüreğinle yargıla beni
Tut elimden deniz bakışlım

Birde ben yapsam diyorum
Serin suların tam ortasına
Sırçadan yalnızlık kulesi
Bilirim yılanların öcü
Mahpusluğumda da bulur beni

Şehri bana zimmetlemişler
Yuvarlansa çöp tenekesi
Kaçışacak itler köpekler
Karınlık içinde sallanan
Çığlık çığlığa şimendifer
Sığınsam, yansa iskeleler
Pahalı, olmadı pazarlık
Üç beş, on birli kopuk
Taş atsa dulun penceresine
Bana kesilecek ceremesi

Bu şehirde
Tütün içmeyi mi yasaklasam
Sarhoş gezmeyi mi?
Ya da delirecek kadar sevmeyi mi?

Ali Gençay

Zimmet/Yalan

Güven, arkası görünmez perde
İnanmak, inanın elinde
Delindiğinde ne sır tutar
Ne de kapanır yeminlerle

Koştur şimdi
Tanrılardan çaldığı atları
Kırılacak bilekleri yalandan
Kırılacak en güvendiğin yerde

Ben yalancı mıyım?
Kalemşorluk var meziyetimde
Edebi laflar dolaşır dilimde
Duyulmaz acılarımla
Ben dünyayı pembeye boyarım
Köpek gibi inlesem de

Zimmetlenmiş yalan
Şehrin orta göbeğine
Bilet satıyor talih tüccarları
Ya çıkarsa, temennimizle
Hele o falcı kadın
Palavra sıkıyor kuru kemiklerle

Yalan!
Yalan içinde yalansızım
Düşürdüm maskesinin riyanın
Perdeye düşen ayın şavkıyım

Ali Gençay

Zulüm

Zalim zulüm eder
Mazlumların ahı göğü deler

Ruhu ateşe atmışlar
Bedenler buz keser
Pranga vurulmuş ellere
Ölüm kusar
Silah verilmiş eller
Kurşunlar,mavzerler
Göğsü deler,

Gözlerde korku
Ellerde titremeler
Bakın çocukların gözlerine
Korkuyor sabiler
Beni de vuracak mı?
Vahşiden daha vahşi
Kan emici bedenler

Yıkılıyor dünya,
Yerle bir bedenler
Bakıyor dünya,
Dillerde lanetler
Ajanslarda alt yazı
Bir avuçtular, direndiler
Yüzlercesi kurtarmak için geldiler
Binlerce öldürdüler…

Ali Gençay