Taptığım kadın

Benimle ağladı, benimle güldü,
Gözünün içine baktığım kadın.
Bazen mutlu oldu, bazen üzüldü,
Her gece sarılıp yattığım kadın.

Seneler boyunca yanımda durdu,
Benimle birlikte hayaller kurdu.
Hem oğlan doğurdu, hem kız doğurdu,
Sevdiğim, saydığım, taptığım kadın.

Bazen boyun eğdi, bazen hükmetti,
Bir ateş yakmaya sevgisi yetti.
Hayatı paylaştık, kahrımı çekti,
Uğrunda çılgınlık yaptığım kadın.

Hemen koşar gelir ağrısa başım,
Derdime ortaktır çatılsa kaşım.
Hayat arkadaşım, sadık sırdaşım,
Adına türküler yaktığım kadın.

Zeki Çalar

Taş yağacak

Ekranlarda baldır, bacak,
Dansöz, manken kucak kucak.
Bunun adı Televole,
Başımıza taş yağacak.

Af kanunu dert saçıyor,
Suçlular kapıp kaçıyor,
Müftü bile bar açıyor,
Başımıza taş yağacak.

Biri bizi uyutuyor,
Her tahmini ters tutuyor.
Aç bakıyor, tok yutuyor,
Başımıza taş yağacak.

Azdı hile, coştu küfür,
Haksızlıklar püfür püfür,
Haydi hocam! Oku, üfür,
Başımıza taş yağacak.

Evden kaçan bir yol buldu,
Soyunarak meşhur oldu,
Tüm ekranlar çıplak doldu,
Başımıza taş yağacak.

Zeki der ki: İşler harap,
Tesellimiz rakı, şarap,
Ne günlere kaldık ya Rab!
Başımıza taş yağacak.

1 Mayıs 2002

Zeki Çalar

Tatil

Sıcaktan bıkacaksın
İşten sıkılacaksın
Dinlenmek istiyorsan
Tatile çıkacaksın.

Koy tatilin adını
Çıkar yazın tadını
Gözün arkada kalmaz
Bulsan aradığını.

Ya denizde yüzmeli
Ya sahilde gezmeli
Ya kitap okumalı
Ya bulmaca çözmeli.

Kumlara uzanmalı
Azar azar yanmalı
Yürümeli, koşmalı
Zindelik kazanmalı.

Zeki Çalar

Tdk

TDK bir dededir,
Bu halk onun torunu.
Kuşak çatışması var,
Bitmez ki dil sorunu.

Torun Türkçe konuşur,
Dedesine danışır.
Dedenin aklı dünde,
Osmanlıca konuşur.

Hemşerim diyemezsin,
Hemşehrim diyeceksin.
Sarmısak yiyemezsin,
Sarımsak yiyeceksin.

Kabül de, kabul etmez,
Makbül de, makbul etmez.
Telaş desen de yetmez,
Hep telâş diyeceksin.

Dede akşamüstü der,
Satırbaşı dedirtmez.
Satır başı yazdırır,
Nedenini belirtmez.

Dede bana kızmasın,
Torundan yana olsun.
Arapçaya, Farsçaya,
Türkçe karşılık bulsun.

Zeki der ki: Bir derttir,
Düzeltme işareti.
Bilgisayar başında,
Yazmak zor bu meredi.

Zeki Çalar

Televizyon

Ne tiyatro, ne sinema,
Hayatımız televizyon.
Esir olduk şu ekrana,
Hayatımız televizyon.

Ne okuyan, ne yazan var,
Ne düşünen, ne sezen var,
Görüntülü bir düzen var,
Hayatımız televizyon.

Komşu nazı çekmez olduk,
Dost yanına gitmez olduk,
Sohbet bile etmez olduk,
Hayatımız televizyon.

Çanak anten, uydu yayın,
Çeşit çeşit kanal sayın,
TRT'yi unutmayın,
Hayatımız televizyon.

Sunucu bize bakıyor,
Neler olmuş? Anlatıyor,
Çoluk çocuk geç yatıyor,
Hayatımız televizyon.

Saçma sapan dizilerle,
Senli benli hep bizlerle,
Kaldık uykusuz gözlerle,
Hayatımız televizyon.

10 Şubat 1992

Zeki Çalar

Teselli versin

Bana, uzaklardan sevgilim deme,
Sevenler kavuşsun, murada ersin.
Derman olacaksa benim derdime,
Gözlerin gönlüme teselli versin.

Bir şarkı dinlesem hisleniyorum,
Gördüğüm düşleri süsle diyorum.
Rakı, şarap, bira istemiyorum,
Gözlerin gönlüme teselli versin.

Bizi anlatıyor bu güzel beste,
Yüreğim yanarken kulağım seste.
Seni düşünürüm ben her nefeste,
Gözlerin gönlüme teselli versin.

Şarkılar, türküler benimle ağlar,
Çıkmaz ki aradan sıralı dağlar.
Kokunu getirsin nazlı rüzgârlar,
Gözlerin gönlüme teselli versin.

Zeki Çalar

Tez gelen haber

Tez gelen haber
Yine şehit töreni
Yanan yürekler

Can veren gençler
Ağıt yakan analar
Yaslı babalar

Dul kalan eşler
Taşınan cenazeler
Ve, gözyaşları

'Şehitler ölmez! ..
Vatan bölünmez! ..' diyor
Sabrı taşan halk

Ne gün bitecek?
Bu böyle mi gidecek?
Nereye kadar?

7 Haziran 2007

Zeki Çalar

Türküler yalan söylemez

Türküler yalan söylemez,
Anlatır acı gerçeği.
Ağaçsız kalmış topraklar,
Ağlatır garip serçeyi.

Ne ağaç var, ne çalı var,
Çırılçıplak kalmış dağlar.
Üzüm vermez yanık bağlar,
Ağlatır garip serçeyi.

Nerde lâle, nerde allar?
Hep çiçeksiz kalmış kırlar.
Keklik ağlar, bülbül ağlar,
Ağlatır garip serçeyi.

Serçe hasret bir ağaca,
Hep dal arar uça uça.
Bu nasıl bir dert acaba?
Ağlatır garip serçeyi.

Serçe şehirde aş arar,
Kovuklara yuva kurar.
Mekân olmuş taş duvarlar,
Ağlatır garip serçeyi.

Zeki Çalar

Tütün

Arabadan indi tütün,
Sırtımıza bindi tütün.
Terimize toz yapıştı,
İçimize sindi tütün.

Özentiyle yanıp tüttü,
Keyif verdi, dert büyüttü,
Maraz etti, hep öksürttü,
Çok sinsi bir kindi tütün.

Güvercinler uçuşurken,
Bir papağan konuşurken,
Yüreğimiz tutuşurken,
Ağzımızda söndü tütün.

İş yok diye yakınırken,
Ondan bundan sakınırken,
Şaşkın şaşkın bakınırken,
Fabrikaya döndü tütün.

Selefon'nun işi bitti,
Bazı haklar güme gitti,
Hem adı hem tadı yetti,
Kanımızı emdi tütün.

Sözleşmede zor dayandık,
Prim gitti, geç uyandık,
Civciv gibi hemen kandık,
Belki de bir yemdi tütün.

Biz Sunğipek işçisiydik,
Ambarlarda tulum giydik,
Ne derlerse boyun eğdik,
Bizi bile yendi tütün.

5 Nisan 2000

Zeki Çalar

Umudumun güneşinde

İş peşinde, aş peşinde,
Koşarım telâş içinde.
Zaman ile yarışırım,
Umudumun güneşinde.

Hayat hoştur, sevgi tadım,
Yaşamaktan usanmadım.
Yürüyorum adım adım,
Umudumun güneşinde.

Yarınlara koşa koşa,
Nice yıllar gitti boşa.
Tırmanırım bir yokuşa,
Umudumun güneşinde.

Heba oldu emeklerim,
Ben yine de iyimserim.
Hep umarım, hep beklerim,
Umudumun güneşinde.

Zeki Çalar