birbirimizi sewerken,
herşeyimizi paylaşırken,
ben seni daha çok sewerken
sen arkana bakmadan,
elveda demeden
GİDİYORSUN...
beni sewiyordun,
şimdi başkasını SEWİYORSUN
ben bunu KABULLENEMİYORUM
kalbime ANŞATAMIYORUM
o öldü DİYORUM
AMA ONU İÇİMDE SAKLIYOR

yAşAtIyOrUm.....
ve
seni
hala
çok
SEWİYORUM...

biz gidiyoruz senden
topladık pılımızı pırtımızı gidiyoruz
ses çıkarmadan usulca kedi gbi sinsi
çnkü kahkahalarını duymaya tahammülümüz yok
artık rahatsın özgürsün çünkü biz gidiyoruz senden
üçüncü bir kişi olmayı kaldıramadık kandırılmak bize göre deil
biz gidiyoruz senden..

haketmediğin bir sevdaya yakıştırmışız seni oysaki
belkide gülüşünün saflığına kanmışızdır
sözlerinin berraklığına gözlerinin cennetine
neden sonuç önemli deil
çnkü biz gidiyoruz senden

merak etme teme

MERHABA DÜNYA BEN GELDİM
HER ŞEYDEN HABERSİZ NE OLACAĞINI,
NE OLACAĞIMI BİLMEDEN.
FAZLA MERAKLIYDIM BU BOŞ SAÇMA DÜNYAYA GELMEĞE,
GELDİMDE NE OLDU.
BİR ZAMAN SONRA GÖRDÜM Kİ,
TEKRAR GİDİYORUM,
TEKRAR TEKRAR ÜZÜYORUM ÇEVREMi,
GÖREMEDİM KENDİ CENAZEMİ.
SADECE ÇIĞLIK SESLERİNİ İŞİTEBİLİYORUM,
VE ADIMI ANIYORLAR BİR YANDAN.
BU SESLERİ DUYMAMAK ELDE DEĞİL.
BEN BU KADAR MI KIMETLİĞDİM?
HAYATTA BU DEĞERİ BU KIYMETİ GÖREMEĞEN BEN
DEMEK Kİ:
İNSANOĞLU ÖLÜNCE DEĞERİ KIYMETİ ANLAŞILIYOR

Bir Gün Bende Yoklara Karışacağım,
Yok Olmadan önce
Varlığımı Hissetmek Onu Yaşamak Istiyorum,
Ama Yapamıyorum,
Bu Yol Bana çok Uzak Sınırı Olmayan Bi Yol.
Hissetmiş Olsaydım Yaşamış Olsaydım Benliğimi,
Duyuracaktım Herkese Hayatta Olduğumu,
öldüğümü Zannetmesinler ,
Bu Deli Yürek Bu Güçlü Beden ölür Mü Hiç.
Belki Bi Ara Toprak Olacaktır Ama Olmadan Yararım Olacaktır Dostlarıma

Bi Ara Yalnız Başıma Sokakta Yürürken
Etrafımdaki Küçük Fakir çocuklara Baktım
Içim Yandı Birden
Ayaklarında Bi Ayakkabı Yokken
üstlerinde Giyecek Giysileri Yokken
Belki Onlar Bu Hayattan Memnundurlar
Alışmışlardır Belki Yaşadıkları Hayata
Bazılarının Yüzünde Mahsum Tedirgin Bakışları
Ellerinde Ise Bi Parça Ekmekle Yetinen çocuklar
Ah şu Fakirlik Ah şu Afacanlar Dünyanın En Güzel Varlıklarıdır
Sokakta Barınanlar Vardır
*******i Serin Havada üşüyen
Gündüz Ise Sıcaktan Kavrulan Mini

Ben ölürüm Aglar Mı Sevenim?
Güler Mi Bilmem Ki.
Ben Gidersem Bu Diyardan
Ya Bu Dünyadan
Dostlar Beni Ararmı
Sorar Mı? Bilmem Ki?..

üşüdüm Sonbahar Günü
Seni Aradım Baktım Ki Yoksun
Kime Sarılacağımı
Kiminle ısıtacağım şimdi Bu Yüreği Düşünürken
Birden Senden Bana Kalan Eşyalarına Bakıp Sarıldım
Kalbime Yaslayıp ısınmaya Başladım
Sensizlik çok Kötü Keşke Olsaydın Be Gülüm
çıktım Caddelere Dolaşmaya Başladım çıplak Ayakla
Aramaya Başladım Seni Ama Bulamadım
Caddelredeki Anılarımızı Yağmur Alıp Götürmüş Olmalı
Baktım Ki Yan Tarafımda Duran Vitrine
Senin O çok Istediğin Kolyeyi Alacaktım
Ama Kime. Yoksun şimdi

Gül Toprağından çıktığından Beri
Güneşi Severmiş.
Gül Sonuçta Bu
Yaşamı Için Güneş Gerekli
Güneş Ise Gündüzleri Her Bitkiye Aynı ışığı Gönderirmiş
Gece Olduğunda Ise Rahat Koltuğuna Yaslanıp Ayın O Parlaklığını
Düşünürmüş
Yani Yine Güneş Gülün Farkına Bile Varmazmış ...
Güneş Sabah Olana Dek Ayı ,gülde Güneşi Düşünürmüş Hep.
Sabah Olunca Yine Aynı şeyler.
Ve Bir Gün Güneş çekip Gidermiş.
Bahaneside Hazırmış.
Mevsim Geçti Dermiş
Gönlüm Geçti Demezmişde
Ogünden Sonra Gül Bir Daha

kendime o kadar yabancıyımki...
cok kötüyüm dediğim anlarda,
meğer masal gibi yaşıyormuşum ben.
acının en derini böyle sızlatırmış insanın içini...
yaşamdan birkaç ders aldıktan sonra,
böyle gülmeye hasret kalırmış meğer insan..
gercekten yaşamak nefes alamamakmış
yüreğin sızısını ezberlemekmiş aslında,
hiç mutlu olamamakmış
hayata dönüp bakamamakmış sensizlik...

zorlama yaşıyorum sensizliği
zorlama yiyip içiyorum
boğazımdan geçen her lokma,
sensizliğin iğnelerini batırıyor gırtlağıma;
delik deşik oluyorum...
zorlama yaşıyorum sensizliği
uykuyu teslim olamıyor bedenim,
uyumakta zor artık uyanmakta...
******* içine çekip uyutmuyor;
ve her kör gecenin kör sabahında
uykudan kaldırıp başımı,
teslim olamıyorum sensiz gerçekliğe
zorlama yaşıyorum,zorlama
hayat denen sensizliği...
ve zorlama cümlelerle,zorlama çaresizliği,
zorlayarak anlatmaya ça