Katık

Hazırdır kalıpları
Figürlerle işlenir yollara
Omuzu dayar dallara
Kollarla dizilir halkalara
Al kepçeyi de katık hazırla
At,kat iyice harmanla
İşte tam kıvamında
Oldu ekmeğine hazır katık
Yoksa nasıl durulur ayakta

Ümit Fatma Uçar

Kavak

Şu kavak nasıl direniyor rüzgara
Dikelmiş etrafı seyrediyor yine
Bakınıyor dikine,dikine
Bekliyor ne zaman esecek diye
Sana imrendim kavak
İniltilerini duysamda
Büküldüğünü,görsem de
Sen yine hep dikildin hemen
Sana özendim kavak
bunu senden öğrendim
Direnmek gerek

Ümit Fatma Uçar

Kederın Kokusu

Kederin kokusu var
Bu akşam sahil boş
Deniz kokusunu yutmuş
Martılar mayhoş
Gider ayak şaşırmış güneş
Bulut gölgesini dağıtmış
Deniz ıssız
Sahil sis
Daha dün martılarla
dalgaları konuştuk
Giderken güneşin peşinden koştuk
Tüm ahali bende coştuk
Dün akşam sahilde ne hoştuk

Ümit Fatma Uçar

Kendime

Ağlarım kendime
Silemem gözlerimi bile
Sellerim içimde
Kabarır denizle birlikte
Taşarsa götürecek beni de

Ümit Fatma Uçar

Kendimi

Bir kayıp iki telaşla
Arınıyorum
Arıyorum
Görenlere duyrulsun
Hükümlüyüm
Telaş yok
Seri değilim
Yıllar önce
Sıcak sıcak düşlerde
Soğuk bir mahzende
Öldürmüştüm
Sadece kendimi

Ümit Fatma Uçar

Kendimi Bildim Bileli

Şu dünyada kendimi bildim bileli
Hep yoruldum üzüldüm çok ağladım az güldüm
Zor şartlarda geçti ömrüm ne sevindim ne mutlu oldum
Hep yoruldum üzüldüm çok ağladım az güldüm

Çarkı devran hiç bana yüz vermedi hep ters baktı.
Günümü gece yaptı balıma zehir kattı
Talihim yardım etmedi bana dur emri verdi
Hep yoruldum üzüldüm çok ağladım az güldüm

Zordur geçim çekilmez yaşamın şartları
Çiçek toplayıp bal yapmayı beceremez her arı
Direnmek çalışmak düşüp kalkmak cesur kişinin karı
Hep yoruldum üzüldüm çok ağladım az güldüm

Üzülm muhlis im yetmişe yaklaştı yaşın
Bu vefasız alemden kim memnun ki sen kaldın
İşte her kes gibi sende burada bir misafirsin
Hep yoruldum üzüldüm çok ağladım az güldüm

1992
Mehmet Muhlis Fırat
1926-1996

Ümit Fatma Uçar

Kendini

Tanıdı nihayet kendini
Aynasına bakmayınca
Nerden bilecek ki fendini
Silkelense arada bir
Dökülecek maskeleri

Ümit Fatma Uçar

Kepçe

Hey gidi kazan kepçesi
Bana mı çeyrek ölçeğin
Dolup taşarken birilerine
Bana hep kıt verdin

Yalattın kimilerine
Senden taşaçak kadarını
Şişirtip çıkardın göklere
Beni süründürdün yerlerde

Yedirdiklerinden artana
Lütuf mü diyeceğım
Saraylarına bekçimi duracağım
Yok artık yağma

Emeğin elinden tutacağım
Ben isteyeceğim sen vereceksin

Ümit Fatma Uçar

Kır Çiçekleri

Menekşe,gelincik,nergis,kardelen
Küsmüşler bana kır çiçekleri
Yanlız kalmışlar
Sevgisiz bırakılmışlar
Vefasızlığa isyan etmişller ardımdan
Bilseler onları ne çok özlediğimi
Onlar gibi güzellerini bulamadğımı
Bilseler onlara sevdamı
Bu koca şehirde yanlızlığımı
Onlara özlemimi

Ümit Fatma Uçar

Kır Sümbülü

Esmeden aç esmeden
Poyrazlara görünmeden
Mislerini savurtturma
Sakın kimselere
Ben sebeplenmeden

Baharda aç baharda
Mevsimini değişmeden
Deniz kıskansın
Mavini benden
Eflatunu dikmiştim
Gönlüme zaten
Gitme ne olur bana görünmeden
Bitme ne olurbana görünmeden

Ümit Fatma Uçar