Nazlım…

Çağın şairi Ömer Hayyam suretinde...
Açıldı ruh kapında, boyanır paletinde!
Gözüm tanıdı seni sonsuz saadetinde
Bağlamam/gitarım suskun, yalnızım!

İstersen herkesi dinle, umut bağlarlar
Ne ararsan var, bin bir vaatten dağlarlar
Şairim dilim doğru söyler, kalbim ağlar
Bağlamam/gitarım suskun, yalnızım!

Sen eğer yazmazsan Fırat ölür,
Dicle kıvrım-kıvrım akar yorulur,
Işığın olmazsa karanlık sokulur
Bağlamam/gitarım suskun, yalnızım!

Elimdeki gitarı/bağlamayı al ve at...
Gözlerin sevişsin, aşkla dans et!
Uzaktasın, illaki desende sabret
Bağlamam/gitarım suskun, yalnızım!

Ne olur anla beni, kışın üşütmesin
Ruhunla hisset plajın bekletmesin
Dolunayım güzelliğini seyretsin
Saçlarında buketin olayım, nazlım!

Safet Kuramaz

Ne Desem...

Kirmen yünle döner,
Mum karanlığı döşer,
Yaş yürekten döker,
Acı mehtabımda aşk!

Deniz dalgalanma yar,
Güneşinle yakma yar,
Kutbunda aldatma yar,
Sen doğalsan ben deli!

Ağrın direniş tende,
İğnesi aczim kalpte,
Nasipsiz saadette,
Uykudayım kışında!

Yiğitlik tarih oldu,
Savaşlar hain doldu,
Tıkandı sevda yolu,
Duyarsız benlik ömrüm!

Küsmek ne değiştirir,
Murat bir nefesliktir,
Ön yargı son eylemdir,
Ne desem iflah olmaz!

Safet Kuramaz

Ne Güzel…

Yaşam için Kur’an ne güzel rehber,
Düşünmek gerek okunurken ezber,
Gözde yaş, gönülde huzur sofrası…
Hisseder duayla yakaran eller!

Öğrenmek gerek, sünnet yaşanmalı
İman dilden bedene yansımalı,
Nuru alnında, yolu hak rızası
Düşmanı tek nefsi, onu yenmeli…

Ölüm perdenin ardında karanlık,
Açsan da göremezsin, yok aydınlık!
Maharet kumaşta, perdede değil
Ona giz süsü veren, yaratıcılık…

Ne güzel… Ressam tuvalinde insan,
Evrende nokta, Kâbe’de son divan…
Döner sola, yörüngesinde iman
Aşk, Hak’ta gerçek… Kokar cennetinde!

Safet Kuramaz

Ne Olur Bir Göreyim Ya Resullullah!

Bir ikindi güneşi Hz Ömer yanında
Resulu özlediğini konuşuyoruz
Gözler sulanmış anılar taze
Basit döşenmiş evinde islamın istikbalini soruyoruz...

Din, yetim resulun dilinde yayıldı
Ne zengindi,
Ne yalancı
Nede haksızlık yapardı
Emindi...
yetimleri severim hepsinde resulun izi var!

Nuruna şahit olan ayrılamazdı meclisinden
Sohbetinden
Sessiz gülüşünden
kimseyi kırmayan sabrından...
İnci taneleri dökülürken gözlerinden
Ömer kükredi ' özledim seni ya resullulah...'

Gözlerimiz amazona karıştı
O alemlere rahmet nebisiz yaşamanın yoktu tadı
Güneş akşama ererken ölümü hatırlattı
'Özlem bitecek...' dedi ömer heyecanla...
Ak sakalından bir damla düşerken oturağına!

Bab-ı Selam kapısından mum ışığı süzüldü
Kabrine doğru adımlarımız yürümekte,
Ayrılık koru yandı cansız tülünde!
Fani gözlerimiz eşyaya mahkum görmüyor
Ömerle perişanız düşünde
Selam veriyoruz...

Gördünüz mü siz dostlar resulu
Gerçek aşkı yaşardınız bakınca yüzüne buğulu
Asr-ı Saadet kaplardı günümüzü
Dilinden çıkan emir,
Biatta yaşardık huzuru
Ne su kıtlığı
Ne küfrün melaneti
Nede ölüm korkusu safi yüreğe girmezdi
Şiirler susardı, varsın sussun..
İmam olurdu yedi milyar insan arkasında saf
Her uzva cennet doluşsun
Şeytan kabirde gölgeler nura doysun
Bırak düşlerim soyunsun
Özledim çok özledim seni
Hz Muhammed (SAV) 'i...

Safet Kuramaz

Ne Olur Söyle…

Gözlerimden akan yaşlar bulanık ırmaklara karıştı,
Sevilmedim anlaşılmadım ağıt kaderim selinin kurbanıyım…
Sadece uç yaşamanın savaşçı sahibi yıkar zor geçmişim,
Ruh perdem yırtılmış diye ayıplanmış gerçek fukarayım…

Seviyorum kurallar karşımda… Özgür ruhumla düşmanım,
Benimkisi doğada bulunan cinsten öylesine yalnızım,
Ağzımdan çıkan-oda aynı şarkı kabullenişi farklı
Hangi frekansa harmanlanmış içinden çıkamıyorum…

Bir ocak günü ocağımı yaksana,
Ne haldeyim baksana!
Soğuk bir âlem var dışımda,
Dağladığın yerden girip ısıtsana içimi!

Aynayım sana yansıyan görünen bende!
Günah diyorsan günahımsın!
Dokunmadım bir teline,
Vicdanınsa aradığın!

Dua ediyorum her fırsatta,
Gerçeği göresin diye aklınla…
Mahşer korkusu olmasın
Gezerken huzur çarşısında!

Sonra mum aramaya benzemez ki,
Alışkın gözlerde ışıklar sönünce!
O an içini yakar nelerin hesapları,
Temelinde sevgim olmayınca…

Sevmek o kadar ucuz değil inan,
Aldanma benden gördüğüne!
Gerçek inanç hele,
Güneşiyle doğmayınca!

Her şey manasız kalır yoksa
Yıkılır yedi şiddetinde deprem şokuyla!
Can derdinden gelecek kaygısı biter
Ümidin olmayınca…

Son gayretle mazine baksan,
Tavsiye dolu sözlere…
Sahiplendiğin her şey kendin dahi perişan
Tsunamiye mahkûm sahilde!

Bugün konuş eğlen… Şu aciz ve fukarayla,
Ben karınca sen ağustos böceği farkıyla,
Hesapların bittiği yarınlarda sensiz ne yaparım
Giderken ölüme adım adım!

Acı zerre zerre ruh koğuşumda,
Sabrım isyankâr komada,
Niçin cevabını aramak artık boşuna
İllaki yaşanmalı mı böyle, ne olur söyle…

Safet Kuramaz

Nebi’nin İzi...

Dile dolandı,
Gülle sulandı,
Elde süslendi,
Nebiye yol, düğününde!

Mekan serildi,
Ezan duyuldu,
Burak binildi,
Miraç gecesi gününde!

Kabe göründü,
Nebi döndürdü,
Kabı doldurdu,
Zemzem nuruyla, tatlandı!

Toprak mermerde,
Çöl, yeşil er'de
Varken sormağa
Biten izine ağlandı!

Cebel’i Nur’da,
Miski duvarda,
Çektim şükürle
Ağlayan gözüm kapandı!

Safet Kuramaz

Neden Aşklar Yaşamıyor…

Başım ağrıyor,
Burnum tıkalı...
Aslında ağlasam iyi olacak
Hangi omuz var ki koyacak!
Kokladığım çiçek solmuş,
Yaptığım yemek kabında kokmuş,
Yatağım dağınık tıpkı benim gibi!
Yabancıyım kendime,
Sanki içimde başkası doğmuş…

Anladım ki yalnızlık ruhumda kalan tek izdivaç!
Bedenle sözlenmiş, her an sevgiye aç…
Çare yok otursam tahtlara, giysem taç
Doktoru da benim hemşiresi de ilacı da...

Bağlasam kaderimi hapishane demirine,
Dağlasam kötülüğü, özlemi geçmişimde,
Arasam her şeyi razı olduğum sevginde,
Seherde doğacak güneşi yine ilk sanacağım…
Uyansam, yeni uykusu yaşatır esaretinde!

Sahiplenmek güzel duygu, hüznü batsın,
Mirasyedi hevesleri sabrımda karalansın,
Her şey ölürken neden aşkın aynı kalsın?
Keşke değişmese ilk bakışın, ilk heyecanın
Ah… Sonsuzunda demirlense!

Kendimi sevmeliyim aslında,
Başkasından önce...
Doyum iki insan arasında,
Tek yaşanmaz söylense de...
Ters giden bir şeyler var ya,
Neden büyülüyor şeytani dansın!
Dün ne hoş yaşardın tenimde,
Neden bugün koca bir ahsın?

Buğdayın un oldu, toprakta saman başakları
Dökülür gözyaşlarım, düşer gibi yağmur damlası…
Ne bende yaşayacak sevdan,
Nede yeşerecek toprakta sap kalmış…
Çöle dönmüş toprak, yürekte avunan hatırası!

Safet Kuramaz

Neden...

Neden her kitapta doğrular yazmaz?
Hayrı yaşayan dil neden konuşmaz?

Öğrenmek hep sorun oysaki üzmez,
Kitap son tercihtir kimse gizlemez,
Okuyan liderdir kitapsız gezmez,
Neden her kitapta doğrular yazmaz?

Ahlak bozulunca toplum gelişmez,
Şikayet dillerde huzur bulaşmaz,
Hastalık çaresiz doktor çalışmaz,
Hayrı yaşayan dil neden konuşmaz?

Safet Kuramaz

Nefis...

Ey azgın nefis!
Azdıkça kuduran nefis!
Kudurdukça ağzından salyalar akıtan nefis!
Olmak yada olmamak arası ölümcül habis...
Ne bulursan üşenmeden yersin,
Ne bilirsen düşünmeden alırsın,
Ne olursan ilk özünden ayrılırsın,
Seni sevmek zor, nankörsün nefis!
Deştikçe hızlanır nefes, baş belası habis...

Dosdoğru yol seninle hor,
Sana hükümdar olmak zor,
Her insan içinde müphem kor,
İnce ayar nedir bilmezsin nefis!
Kur'an duvarda hapis, yaşatmazsın hadis...

Safet Kuramaz

Nehre Benzer Zaman ve Yaşam...

Zaman ve yaşam, nehre benzer:
Kimi yerinde durudur,
İçine atlayasın gelir,
Hazla yüzmek istersin,
Sıcacık sarıldığın çocuğun olur!

Kimi zaman nehir kudurur:
Gözler sadece korku bulur,
Her yere köpüğü bulanır!
Sanki çocuğun canavarıdır,
Adeta yemeye hazır, yutar!

Kimi zaman şelaleye benzer:
İçi sıcak elektrik yüklüdür,
Ne sinirlidir nede küskündür,
Aktığı görülen, pek güvenlidir!

Kimi zaman bir yerde kurur:
Aktığı toprak çöl gibi kavrulur,
Ağaçlarının yaprakları savrulur,
Hatıraları bir kaç kuyuda numunedir!

Sen o nehri nerede görürsen sevin!
Hangi noktasında olursan ol seyredesin…
Islaklığına yapış,
Adaletine alış,
Mutlaka seçersin
Fıtratına uygun bir akış...

Külli yaşam içinde adaleti,
Mevla eşit dağıtmış...
Eğer bir pencereden bakıp, görmezsen binlercesini
Olursun kendini kandırmış!

Nehrin her yerinde yaşar insan farklı
Koşulları ona özel, içinde gizlenmiş!
Her dertte yeni heyecanlarının saran ateşi,
Ne güzel hediye aslında, boşa isyanmış!

Safet Kuramaz