Sana doğrultuyorum yönümü, yüreğimi;
Saçlarımı okşayan rüzgarlara, dipteki acılara, çığ düşmüş yollara;
Sensiz kalmayı kaldırmıyor yüreğim kar yüreklim,
ölümüne özlüyorum seni.
Hasretin yaktığı günlerle geçip gidiyor ömrüm.

Seninle bir sokak başında buluşmak, sarılmak,
saçlarının kokusundan öpmek,
sarılmak, doyasıya kucaklamak istiyorum;

Ama sevgim ihanetlere yazılıyor,
yetmiyor gücüm, yeniğim, çaresizim, acizim. ;
Suya düşüyor anılar, ıslanıyor duygu tellerim, düzen tutmuyo

Sorum Hep Cevapsız...kavgam Hep Tek Taraflı...suçlu Hep Ben...savaşan
Hep Ben...galip..bilemiyorum...?
Nedeni Yok Aslında Hesabımın...ama Içim El Vermiyor ********liği
Görmemezlikten Gelmeye...

binmediğim hiç bir otobüs beklemediğim hiçbir durak kalmadı bu
şehirde,gittikçe azalıyor hayat..neyi erken yaşadıysam hep ona geç
kalıyorum sana göçüyorum her sonbahar yolların çıkmıyor sevgime
unttuğum yağmurların adı aklımda seni içimden terk
ediyorum...susmaktan yoruldum kuşlar ve şarkılar bu şehrin terkedebeli
efkar demliyorum gözlerimde yaşlarımı yanağıma varmadan
öldürüyorum..tam sancağımdan yaralıyorum kendimi,anlını yüreğime
dayadığın güne bakıp seni içimden terk ediyorum..ne unutucak ka

Hatırlıyorsun değilmi, herşey bir selamla başlamıştı
utanıpta gözlerimizi kaçırışımızı
hatta gizli kaçamak bakışlarımızı
oysa ne kadar çok ortak yönümüz varmış
aynı şarkıları dinler
aynı yemekleri sever
aynı şeyleri yaparmışız
tuttuğumuz takım dahi aynıymış
fener'im yenilince aynı acıyı yaşarmışız
ahh be, neye yanıyorum biliyormusun
biz ayrı iki bedende bir ruh taşırken
nasıl olduda bunca yıl
bir ruhu tek bedende buluşturamadık.
nasıl olduda bunca yıl
bu iki bedeni bi

canım sevgılım
yıl oldu senı kaybedelı
agır agır gelıyor gunler
yıllar gecıyor bosuna
senın yoklugunla
umıtsızım artık hayattan
umutdum yok asktan
yazıyorum hep senı
kavusturmuyor ıkımızı
genclık cagım gecıyor
fıdan ıken agac oluyor
asırlık cınar gıbı yapayanlızım
senın hasretınle curuyorum
mutlu sonlar varken askta
neden acılar bızı sectı
kara toparaklarmı kıskandı
seven kalbımız hıctı
o kadar acıyı bır anda bıctı
kader ayırdı sevgımızı
ölum kavusturacak ıkımızı

firari bir hüznün girdabında yitirdim özenti sevinçleri..
bilki çağlayan bütün nehirler benim gözlerimdir,benim
yüreğimdir,ağlayan bütün denizler,içtiğim bütün pınarlarda seni
susarım..seni sorarım geçtiğim bütün yollarda düştüğüm her uçuruma bi
tutam çiçek bırakır gibi,bi tutam kar bi demet gözyaşı bıraktım senin
için..
sen....sen yinede gelmedin...bilmedin...silmedin yar...
bir gün gülünce gökyüzü ve üşümesi geçince kaşlbimin,bütün hasretleri
yükleyip rüzgarın kanatlarına yüreğimde taşıdığ

sen benim karanlığımdaki
tek aydınlığımdın
şimdi karanlıklardayım
niye mi?
sen yoksun
ışığım yok,güneşim yok,hiçbir seyim yok...
adım bile yok sanki
yaşamaya mecbur biriyim sadece
kuşlar bile terk etti bu şehri
sen gidince
izmirin eskı kokusu yok artık...
yakamozu bile seyretmedim
bahçemdeki çiçeklerrde açmadı bir daha
oysa ben onlara her gün su verdim
ama açmadılar işte
bana aldığın saat hala kolumda
seninle yaşıyorum zamanın ben sen olmasanda
olmayacak duamış bizimki

yine sensizlik soğuk bir kış gecesi gibi
çöktü omzuma bu akşam
ellerim titriyor usulca
konuşacak halim yok
kalem anlatıyor bu akşam sana derdimi
ev karanlık
tüm ışıkları yaksamda
kalbimi aydınlatmaya yetmiyor
saatin tik tak sesleri beni öyle yorduki...
dakikalardır aynı ses
tik tak,tik tak
yoruldum
ama saatin sesleri değil aslında beni yoran
seni özlemekten yoruldum aşkım
bu şehir sensiz öyle yabancıki bana
ah şimdi yanımda olsan
yanımda olsanda sarılsam sana
ama benden öylesine

neden bu kadar hüzünlüsün diye soruyorlar
bana aşkım
neden bu kadar sinirli
ve acayipmişim,
bilmiyorlarki sen yoksun,
bilmiyorlarki ben sensiz bir hiçim...
bugün martılara ekmek attım,
hepsi öyle özlem doluydu ki
tıpkı benim seni özlediğim gibi
sonra balık tutan
yaşlı bir amcayı seyrettim,
yanına yaklaştım usulca
torunu için tutuyormuş balıkları,
sende ne çok severdin balık tutmayı....
hatta dalga geçerdim seninle
benden çok balıklara sevdalısın diye,
ikimizin şarkısı çalıyor
g

Unut benden kalan ne varsa
Unutmak tesellidir yalnızlığın
Güneşi bir kadeh şarap gibi içip
Delicesine sarhoş olmak
En güzel tarafı imkansızlığın