Ah O Ayak Sesleri
Kimi zaman müjdeci,kimi zaman üzücü,
Kimi vuslata gider,kimi zaman küsücü,
Bazen sevgiyle koşan,Bazen kırıp gidici,
Çok şeyimi çaldılar ah o ayak sesleri...

Üzgün,üzgün yürürler ayrılanlar eşinden,
Bir çokları yürürler tabutunun peşinden,
Yaşadığım ömürüm hep bu seslerle doldu,
Artık çarpan kalbimde bir ayak sesi oldu...

İnsanın ömrü geçer bu sesi duya,duya,
Ne zamanki duymazsa,dalacaktır uykuya.
İnsanın yaşamında bunlar sanki bir rüya,
Müjdeye yaklaştırsa ah o ayak sesleri...

Akıl Akıl Olsaydı
Akıl,akıl olsaydı yaratanı bulurdu,
Yaptığı saçmalıktan biraz pişman olurdu,
İşletseydi o aklı bozkırlar gül olurdu,
O aklı kullansaydı,Daim mutlu olurdu...

Akıl,akıl olsaydı asla gönül kırmazdı,
Mazlumu,yetimleri itip,kalkıp durmazdı.
Öteleri düşünüp fazla hayel kurmazdı,
Bu fani dünya için,fazlaca yorulmazdı...

Biraz fazla düşünüp,geleceğe bakardı,
Bu hayatı sevmeden,ötekine satardı,
Sevapları çoğaltıp,yenisini katardı,
Aldatıcı dünyaya fazlaca bağlanmazdı....

Akıl Fukarasıyız! ....
Kullanmazsa o millet verilen zamanları,
Alamazsa Dünyada,ektiği hasatları,
Hep elinin tersiyle iterse fırsatları,
Varlığı istemeyen akıl fukarasıyız...

Rabbim her şeyi vermiş,almasını bilmeli,
Doğruyu doğru görüp,o yolda yürümeli,
Benlik,senlik kavgası ortada olmamalı,
Birliği sağlamayan akıl fukarasıyız...

Bayrak dalgalanmalı,ocaklar hep tütmeli,
Kahraman ataların izlerinde gitmeli,
Vatanı ana gibi yücelerde tutmalı,
Bölmeyi çare gören akıl fukarasıyız...

Öğretmen Seyfet derki gelin birlik olalım.
Bu kutsal vatan için,biraz kafa yoralım,
Sevgi,barış yolunda yurdu kalkındıralım,
Batıdan medet uman akıl fukarasıyız...

Akıl Ve Öfke
İnsanın bedeninde hem akıl hem öfke var.
Aklını kullanan zat öfkeden görmez zarar.
Öfkelenince kişi deli gibi davranır,
Hep Veli kul olarak vermemeli hiç zarar...

Her deliye bir Veli kul olmalı her evde,
Eşlerin arasında saygı olmalı evde.
Biri öfkelenince,ötekisi susmalı,
Biri deli olursa,biri veli olmalı...

Bu Dünya bir oyundur,herkes rolün bilmeli,
Yerinde sabır edip mutluluğu bulmalı.
Seyfet der hoş görüyle,mutluluk bulunmalı,
Hak,hukuk gözeterek,sevmeli,sevilmeli...

Akılsız Kafayı Ayaklar Taşır
Akılsız kafayı ayaklar taşır,
Nereye git derse orya ulaşır,
Hep ezilir,hep horlanır dolaşır,
Akılsız kafayı ayaklar taşır...

Bu kafa çok ayakkabı eskitti,
Buna uydum tüm işlerim ters gitti,
O emretti mecbur o yöne gitti,
Akılsız kafayı ayaklar taşır...

Her yüze güleni dost sandı gitti,
Yanlış karar verip azmı yürüttü,
Asla gidilemez yerlere gitti,
Akılsız kafayı ayaklar taşır...

Bozçalı der böylelerin çok gördüm,
At artık kafayı geri dön dedim,
Karşıkinden bir çok azarlar duydum,
İşte bu kafayı ayaklar taşır...

Akif'im
İstiklal Marşıyla anladık sizi,
Yerleştirdik kalplere sevginizi,
Şiirinde bulduk geçmişimizi,
Minnetle anarız sizi Akif'im...

Hayatın ıstırap içinde geçti,
Direncin bizlere çığırlar açtı,
Dürüstçe yaşadı,dürüstçe göçtü,
Rahmetle anarız sizi Akif'im...

Şiirlerin şairlere dil oldu,
Sinemizde goncalaştı gül oldu,
Öğretmen Seyfet'e doğru yol oldu,
İzindeyiz,sözündeyiz Akif'im...

Aklım Almıyor Dostlar......!
Unutmak çok kolay, unut diyorsun,
Duyduğun unutmak, kolay olmuyor.
Hepsi de geçici olay demiştin;
Bunca olanları aklım almıyor...

Her kes birbirine düşman kesildi;
Mazlumun günbe gün sesi kısıldı.
Yetimin,öksüzün yüzü asıldı;
Dünya sensiz kalmış aklım almıyor...

Ben insanım O'na değer veririm,
Rabbi'm için O'nu Sevip sayarım.
İnsanlıktan uzak nasıl yaşarım!
Bunca zalimliği, aklım almıyor...

Al Bayrak
Gökleri süslüyor ayla yıldızın,
Altında çağlıyor oğulun,kızın,
Senle gurur duyar baharın yazın,
Sana selam durur şanlı al bayrak...

Gölgende yaşarız,güvencen ile,
İstiklal Marşıyla sende güvence,
Şehidim anarım seni sevince,
Duygum umman olur şanlı al bayrak...

Seninle anılır kahramanların,
Örtüsü olursun O arslanların.
Ölürsem sarsınlar olsun kefenim,
Şair Seyfet sana kurban al bayrak

05.04.2006

Aldanma Dünyası...
Güvenme hiç kendine, aldatacak çok şey var,
Kimiye Cennet gibi,kimiye Dünya çok dar.
Bir yandan izdiraplar, öte yanda gülenler,
Bir seraba dönüşür,Dünya'da aldatanlar...

10.02.2007 Gebze

Alışamadım
Habire Dünya'da koş,
Her şey yalan her şey boş,
Dışardan bakana hoş,
Bense alışamadım.

Yine geçmişe daldım,
Yine uykusuz kaldım,
Hatırladım çok güldüm,
Düne alışamadım.

Biraz gezeyim dedim,
Şiir yazayım dedim,
Dörtlük dizeyim dedim,
Söze alışamadım.

Bozçalı'nın sözüne,
Uyku girmez gözüne,
Gerçeklerin özüne,
Girdim alışamadım.

20.02.2006