|
Bir Beni Sevsen
Kaç kez öldüm yoluna, Rüyâlarımda bir bilsen… Gönlüm teselli bulacak, Göz yaşlarımı bir silsen… Coşarım, bendimi aşarım, Sevdâ sularını bir salsan… Unuturun sende beni, Türlü düşüncelere dalsan… Yakma beni aşk ateşinle, Eller gibi olma sen… Dünyalar hep benim olur, Ellerini açıp gelsen… Ne olurdu be güzelim, Dünyada bir beni sevsen… 2 Nisan 1997, Ş. Karahisar Mehmet Bicik |
Bir Erim
Huduttan huduta yol bulup koşan, Kâlbi yiğitlik duygusuyla coşan, Şehîdlik arzusuyla yanıp tutuşan, Vatan sevgisiyle dolu bir erim… 20 Ocak 1998, Malatya Mehmet Bicik |
Bir Hayâlet Gibi
Bir hayâlet gibi dolaştım şehirde, Bulamadım kendime derbeder bir dost.. İnsanlar yüzlerine geçirmişler post, Arınmazlar bir ömür yıkansalar da nehirde.. Yalnızım bu şehrin caddelerinde şimdi, Kimsesiz sokaklar, kimsesizler bana eş.. Verseler elime kuru sıkı yada keleş, Acımam vururum sormam bana kıyan kimdi? . Severim başkalığı, deliler gibi gezmeyi, Özgürlüğü doyasıya yaşayabilmeli insan.. Yaranamazsın kimseye peygamber, melek olsan, Sever bu şehrin insanları ezileni ezmeyi.. 20 Temmuz 2002, Burhaniye Mehmet Bicik |
Bir Rüyâ
Bir rüyâydı Gördüğümüz… Hem de Çok çabuk biten, Gerçekleşmeyen Bir rüyâ… Bu, Kaçıncı rüyâ Bilmiyorum gördüğüm? .. Ama, En kısa süreni, Çabuk biteni, Buydu gördüğüm rüyâların… Olsun be güzelim! .. Zaten, Hangi zaman Gerçekleşti ki rüyâlarım? .. Nedense, Ben oldum Hep unutulan, Acı çeken, Ağlayan, Sızlayan, Uykusuz kalan… Yine de Hoşuma gidiyor Böyle rüyâlar görmek… Hem de çoook! .. Sonunda Ağlayan ben olsamda. 4 Kasım 1995, Zeytinburnu Mehmet Bicik |
Bir Sevdâ Uğruna
Yola çıkarken, Henüz çok azdık… Bir sevdâ uğruna, Diyar diyar gezdik… Sevdâlandık, Şiir yazdık… Sevgiliden, Çabuk bezdik… Sonunda kuyumuzu, Kendimiz kazdık… Bizi ayıranlara, Çok kızdık… Ölürüz de ayrılmayız, Diyenler bizdik… Yârdan ayrılmamak için, Türlü türlü yalan düzdük… Sevdâ yüzünden için için Yanan bir közdük… Gönüllere nağme salan, Mızrap ile sazdık… Yolumuzdaki sırları, Bir bir çözdük… Bir hayli zaman dillerde, Dolaşan sözdük… Aşk şerbetin içip, Sarhoş olduk, sızdık… Leylâ ile Mecnun olup, Sevdâ denizinde yüzdük… Sonunda; Bir sevdâ uğruna Canlarımızı verdik… 14 Mart 1997, Ş. Karahisar Mehmet Bicik |
Bir Tek Seni Sevdim
Mutlu olayı diye, Benliğimi bulayım diye, Ömrümce güleyim diye, Bir tek seni sevdim… Çağlayanlar gibi aktım, Çok güzellere baktım, Bütün hayalleri yaktım, Bir tek seni sevdim… Yanlış yola sapmadım, Her güzele tapmadım, Eller gibi yapmadım, Bir tek seni sevdim… Enin boyun ölçmeden, Güzel çirkin seçmeden, Daha güller açmadan, Bir tek seni sevdim… Gözyaşım silmek için, Dâima gülmek için, Kendime gelmek için, Bir tek seni sevdim… 6 Mart 1998, Malatya Mehmet Bicik |
Biri Anam Biri Babam
Biri doğuran, biri büyüten, Biri anam, biri babam… Biri doyuran, biri uyutan, Biri anam, biri babam… Doğruyu yanlışı öğreten, Hem güldüren, hem ağlatan, Bana şiir, şarkı söyleten, Biri anam, biri babam… Giymeyip te giydiren, Yemeyip te yediren, Beni bugünlere getiren, Biri anam, biri babam… 16 Ağustos 1998, Kırca Mehmet Bicik |
Bizim Sevdâmız
İlbaharla birlikte Filizlenen bir Çiçek… Alyazmalı güzellerin Ellerinde kirkit, İlmik ilmik, Desen desen Dokuduğu Bir kilim… İlkokul, Lise, Üniversite Sıralarında Damla damla Rûhumuza, Beynimize Nakşettiğimiz Bir ilim… Dört mevsim Değişen, Bazen Kavurucu bir sıcak; Bazen kar yağışlı, Fırtınalara gebe; Bazen de suya hasret bir iklimdi… Bizim sevdâmız. 14 Nisan 1997, Kırca Mehmet Bicik |
Bizim Türkümüz
Çıktık meydana yayları gerdik. Düşmanın kellesini yerlere serdik. Vatan uğruna binlerce şehîd verdik. Kanla sulanmış toprağımız bizim. Başbuğumuz haber saldığında, Davullar gümbür gümbür çaldığında, Vefâkâr yiğitlerimiz emir aldığında, Kurulur hemen otağımız bizim… Koştuk cephelerde düşmanı ezdik. Kahramanlıkta bizler birer mehazdık. İstiklâl uğruna ne destanlar yazdık. Şehîd dolu ovamız, dağımız bizim… Düşmanımız bizi meydanlarda tanır, hey! Bir kükredik mi aslan geliyor sanır, hey! Sanmayın bizi kavgadan usanır, hey! Belli olmaz solumuz sağımız bizim… 16 Mart 1998, Malatya Mehmet Bicik |
Bizimdir
Gezdim adım adım Anadolu’yu, Kilis’te, Gördes’te gör halıyı, Kış gelince kar kaplar Bolu’yu, Gezilecek güzel yerler bizimdir… Bâr teper Erzurum’da dadaşlar, Elazığ’da çayda çıra oynar eşler, Balıkesir’de bengidedir kardeşler, Türklük kokan beldeler bizimdir… Akdeniz’de dört mevsim denize gir, Karadeniz’de tam hamsi mevsimidir, Anadolu bütündür, hem de tek, bir, Edirne’den Karsa topraklar bizimdir… Antep’te Şahinbey, Şehit Kâmil, Mevlânâ’yı Yunus’u hep rehber bil, Câmi, saray, han, hamam ve sebil, Ecdâttan kalan yâdigârlar bizimdir… Aşamadık Allahüekber Dağları’n, Yakılmış, yıkılmış bütün bağların, Yemen’den, Mısır’dan dönen sağların, Anlattığı hâtırâlar, öğütler bizimdir… Yemen’de geçmek bilmedi zamanlar, “Çanakkale geçilmez” der kahramanlar, Düşmanlarımız bizi meydanlarda anlar, Bükülmez bilekli yiğitler bizimdir… 8 Nisan 1997, Ş. Karahisar Mehmet Bicik |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 03:58 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.