|
Adam Olamadım
ben adam olamadım sana adam dedilerde ğöğemi erdi sanki başın bana adamsın demediler kimbilir belkide bende adamdım dedimya ben adam olamadım ne doğru düzgün bir sevdam oldu nede dillere dolanan bir aşkım ama sevdim yinede sevdim aynaya bakarken bu halime gülümsemeyi ve biliyorum çirkindi kaşım gözüm bedenim belliydi alnımdaki çizgilerde kederim ne okuldayken öyle adamakıllı notlar aldım ne teşekkür ne takdir hep başkalarıyla kıyaslandım ve ağladım hep elimdeki karneye bakarken dedimya ben adam olamadım çünkü satmıyorlardı pazarda adamlık alamadım dedimya ben adam olamadım üniversitede bütün notlarım kırıktı bir güzeli sevdi gönül onada başka gönüller sahip çıktı yaz günü kar yağdı başıma ve yandım kavruldum kış ayları dedimya ben adam olamadım ne öyle arkadaşlarım oldu harbi delikanlı nede şöyle fiyakalı bir ceketim hep dert çektim zannetmeyin sakın güldüğüm anlarda oluyordu kırkyılda bir burslar bankaya yattımı ama bırakmıyordu yakamı günahlarımdaki kir dedimya ben adam olamadım ne öyle aman aman camiye gidip namaz kıldım nede oruç tuttum ramazan ayında devamlı isyan halindeydim tanrıya,amma! dedimya ben adam olamadım hiçbir dikiş tutturamadım girdiğim işlerde ya müdürle ya ustabaşıyla kapıştım bahanemde hazırdı ha ya şartlar ağır gelirdi ya yevmiyeyi azımsardım dedimya ben adam olamadım delikanlıydım herşeyi bükecek bileğim var zannederdim ülkenin gidişatını hiçmihiç beğenmiyordum ve buyüzden devletlede harp halindeydim çok kapıştım polislerle çok karakola çekildim yediğim copların tadını daha dün gibi hatırlarım dedimya ben adam olamadım şimdi tanrının huzurunda son nefesteyim iyilik gönlümde saklı kaldı ben size kötülüklerimi söyledim dinleyin dinleyinde can kulağıyla ibret alın ben adam olamadım bari sizler adam gibi adam kalın adam gibi adam kalın! ! ! Fatih Çınar |
Adın İki Hece
yıllar'dır bu şehrin yalnızlığında bir sığınak arıyordum ve seni buldum bir garip akşamda adın sevda gözlerin siyah saçların siyah öylece duruyordun yalnızlığımın tam ortasında yalnız başına gezmek yok artık bu garip şehrin garip sokaklarında sevgisizlikten çoraklaşan yüreğimde mor menekşeler açtı bir anda kim olduğunu biliyordum seni seviyor seviyordum adın iki hece adın sevda ve öylece duruyorsun kalbimin tam ortasında Fatih Çınar |
Affet Allahım
affet beni allahım tutamadım yeminimi yine içtim ben elimle aşkın zehir şerbetini affet beni allahım söndürdüm yanan tövbemi yine dolaştım çıplak ayak aşkın soğuk caddesini geri döndüm ben yolumdan affet beni allahım sağ gösterip vurdu solumdan yine ben yarım kaldım sen kurtar kötü sonumdan bir tek sana yalvarırım dünyadan al tutup kolumdan sonsuz huzura varayım yıllardır içimde susan çocuğu hıçkırıklara boğdum gönlüm kırmızı bir çiçekti aşkın suyundan soldum girdim aşkın denizine çöl oldu bedenim kurudum ne olur sormayın onu bana ben onu çoktan unuttum Fatih Çınar |
Ağlamak Vakti
güngelir sevgilim beni ararsın ararsın yanında bulamazsın birdaha geri dönmem beni anlarsın işte sen sevgilim ozaman ağla üstüne bir çiçek koklamadım diye resmini yırtıpta yakmadım diye kırdın sen kalbimi hiç yoktan yere işte sen sevgilim sen şimdi ağla ben yine bulurum bir kafa dengi sen kendi derdine oturup ağla sonunda yalnız kaldın bak bir başına işte sen sevgilim sen şimdi ağla müzik:fatih çınar Fatih Çınar |
Akıncıya Naatlar
üç hilal akıncının atı üstünde kuruldu kanlarında bin gavur binbir namert boğuldu körkaranlıkta bozkurt yanlarına yoldaş oldu yürü bre akıncı hangi el tutar seni alem bir daha göremez senin gibi vatan severi Fatih Çınar |
Albümde Bir Fotograf
eskiden daha güzelmişsin gençliğim gibi ki seninde gençliğin ve geriye kalan bugün yüzünde çizgiler belli sende geçmişsin o yollardan ki benimde zamanında geçtiğim ve çekmişsin fikir yolunda benimde çektiğim pembe çileler Fatih Çınar |
Alim İle Arifin Hikayesi
alim olanı arif bilirde kınar bazen densiz alim arifi sen kendini bilmez isen nafile'dir hatmetsen Kuran-ı Kerimi nafile'dir dolaşsan bütün alemi Fatih Çınar |
Ankara
nasılsın ey koca şehir yükü ağır beli bükülmüş yaşlı şehir yalnızlığımın şehri mutlulukları yutan sevgileri unutturan derdi bana tattıran bunamış köhne şehir lanet olsun sana ey koca ankara! Fatih Çınar |
Ankarada
geçen gün aynaya baktım saçımdaki beyazları taradım hıçkıra hıçkıra çok ağladım seni siyah resimlerde aradım kolay değil bir hasret bu içimi yakar yakar kavurur yalan değil bir gerçek bu yıllardır içimde durur yine güzel sabahlar olacak çekeceğim içime ankarayı yine güzel akşamlar olacak gezeceğim ankarada yorgun bir hasretle hazırladım valizimi biliyorum artık ben mutluluğun adresini müzik:fatih çinar Fatih Çınar |
Anne Kokusu
portakal kokardı beslenme saatlerinde ve nedendir bilmem annem gelirdi aklıma bu yüzdendir belki dengesizdir beslenmem sonra kokulu silgiler vardı kokusunu duyduğum an burnumun en ücra köşelerinde kaçıp okuldan annemin yanına giderdim nedendir bilmem annem gelirdi aklıma bazen tebeşirle karışık tahta kalem kokardı ve yine annem düşerdi aklıma tenefüslerde oturup ağlardım kuytu bir köşede acıların çocuğunu oynuyorum zannederlerdi oysa en büyük acım beş ders boyunca annemi özlemekti sonra yumurta kokan sıra arkadaşlarım vardı elleri çatlamış fakat iyi çocuklardı düşünürdüm hep onlarda benim gibi annelerini özlüyorlarmı diye ve öğretmen başlıyordu saçmalamaya ali topu at ayşeye şimdi koca adam oldum üniversiteliyim bazen yağmur yağıyor delicesine bu şehire toprak sanki annem kokuyor ve annem geliyor aklıma yine çünkü annemi kaybetmiştim ilkokulda okurken yağmurlu bir gecede Fatih Çınar |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 04:41 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.