Duyuş

Evrenin sırları bedende saklı,
Onu ilmek ilmek dokuyan vardır.
Çözemez bu sırrı insanın aklı,
“Elif,lam,mim”diye okuyan vardır.

'Ol' emriyle 'Hu' der ilkin yürekler,
Şükrederek secde eder melekler.
Çarkıfelek gibi gökte alemler,
Döner 'Hu' diyerek,görenler vardır....

Alemlere rahmet O gönderildi,
“Rabbinin adıyla oku” denildi;
Sevgiyi kalplere doku denildi.
Bu sesi içinde duyanlar vardır.

Gelmiş geçmiş evliyalar erenler,
Hak yoluna nice postun serenler;
Evrensel ışığa gönül verenler;
Sırrın ötesine erenler vardır.

Dünyayı yıksan da bir gönül yıkma,
Bir an olsun Hakkın yolundan çıkma.
Kabul olmaz diye, umutsuz bakma.
Tefekkürle dua edenler vardır.


Bayram Ali Bayram

Dün Gece Seni Düşündüm

Dün gece seni düşündüm yine...
Senin yokluğunda
Düşlerim darmadağınık,
Yüreğim isyankar.
Tutkun muyum,değil miyim?
Bilemiyorum.....
Sensizliği yaşıyorum
Ceviz kabuğunun içine
Hapsettiğim dünyamda....

Cama vuran ay ışığında
Silüetini görüyorum,
Paramparça.
Sonra,
Birden yok oluşunu....
Kim bilir,
Belki de sonsuzlukları geziyorsun
Kendi dünyanda;
Benim anlayamadığım...

Bir an için
Başımı alıp gitmek geldi içimden.
Anılarımda,
Senin izlerinin olmadığı
Bir başka diyara.
Denedim,olmadı...

Dün gece seni düşündüm yine....!
Aramaya çıktım kentin varoşlarında;
Adımladım zifiri karanlıkta
Daracık sokakları.
Kocaman kenti,
Avuçlarımın içine aldım
Ve kentin ışıkları,
Birer birer yok oldular
Avuçlarımın içinde;
Uçuşan yıldızlar gibi....

Çaresizlik içinde,
Buz gibi soğumuş yatağıma döndüm
Yeniden.
Sabah olmak üzereyken,
Kısacık bir yorgunluk uykusuna daldı gözlerim.
Beliriverdin düşümde....
Elinde bir demet kırmızı karanfil,
Gülümsüyordun alay edercesine.
Hey koca çılgın,
Benim için değer mi?
Diyordun....


Bayram Ali Bayram

Düş

Güneşin gölgesi düşünce suya,
Ufkun ötesinde dalar uykuya.
Bir ömrü yaşamak tatlı bir rüya,
Ansızın uyanır ihtiyar çınar.

Dağın üzerinde bir yıldız yanar,
Mavi ışığında geçmişi anar.
Gecenin koynunda yüreği kanar,
Dağın yamacından çağlarken pınar.

Sabahın fecrinde öter bülbüller,
Bülbül sesi ile açılır güller,
Dermanın ararken dertli gönüller,
Gider bir dikenin dalına konar.

Okunur yüzlerden yılların izi,
Ağaran saçlarda yaşamın gizi,
Yalancı düşlerle oyalar bizi,
Her insan dünyanın sihrine kanar.


Bayram Ali Bayram

Fırtına Öncesinin Son Sessizliği

Kabarır gökyüzünde bulutlar,
Fırtına öncesinin son sessizliğinde…
Denizler sütlimandır,
Ve uyanışın mahmurluğunu
Üzerinden atmak üzeredir
Öldüğü sanılan altın yeleli aslan!

Taş kesilir duygular,
Ayrışan yolların karmaşıklığında..
Anlayamaz tükenen sabırların öfkesini.
Fırtına kopmadan önce!

Fırtına koptuğunda
Gökyüzü tutamaz olur bulutları,
Bulutlar yağmurları,
Nehirler suları,
Denizler,
Kıtaları yutan dalgaları
Ve yaşlanan dağlar
Püsküren volkanları…

Fırtına kopmadan önce,
Sevgiye dönüşmeli nefret,
Kin dostluğa, kardeşliğe;
El ele vermeli insanlar,
Aydın ufukların yolculuğunda.
Son verilmeli sen ben kavgasına
Dönmeli yeniden gerçek aslına
Tarihi yazan şanlı neslin
Gururlu çocukları…


Bayram Ali Bayram

Fırtınaların Sessizliğinde

Kabaran denizin azgın dalgaları savrulur,
Yüreğimde kopan fırtınalarda…
Karanlıkla boğuşurken
Pusulasız kaptan gibi;
Tehdidin ıslıkları duyulur uzakların ötesinden.
Adres sormayan kurşun kalleşliğinde…

Ertelenir güneşin doğuşu bir başka sabaha;
Kristalleşir gözyaşları kumsallarda.
Gün doğumu öncesinin hükmü geçer
Bulutlara,göklere…
Çölleşirken düşünceler,
Alacakaranlığın suskunluğunda;
Prangalar gerekmez satın alınan özgürlüğe…

Döner yer yuvarlağı güneşin etrafında.
Milyarlarca ışık yılının gizemiyle
Yol alır mikroskobik bir zaman diliminde.
Anlamak istemezcesine üzerinde yaşanılanları..

Ne sevmeye vakit kalır ne de sevilmeye
Fırtınaların sessizliğinde.
Tutuşan yüreklerin atışı,
Bir tutam alev olur evreni saran;
Yarınlara olan özlemin tutkusuyla
Güneş ufukta belirirken…


Bayram Ali Bayram

Gece Ve Yağmur

Biten bir günün gecesinde,
Derin uykuya dalmak üzere karanlık.
Zaman ilerliyor,
Saatler unutmuş zamanı göstermeyi.
Bilemiyorum neresindeyiz zamanın…
Yalnızca
Bir adımımın gecede olduğunu anlıyorum.

Hüzün yağıyor gökten,
Sonbahar yağmuruyla birlikte…
Yağmurun sesini dinliyorum
Gecenin koynunda!
Yağmurun sesinde,
Yılların yorgun şarkıları…
Yüreğime hançer gibi saplanan
Acımasız bir çığlık gibi,
İntikam alıyor sanki…

Zaman geceye tutsak
Geceyse yağmura…
Şarkılar yağmurun sesinde,
Acımasız bir çığlık,
Ve yüreğim
Acımasız çığlığa tutsak…
Ve ben…
Yaşamın girdabında sürükleniyorum…


Bayram Ali Bayram

Garip

Kaybolmuştu,
Gizemli bir yolculuğa çıktığı
Küçücük evreninin derinliklerinde.
Bir karanlık boşluktu gözleri,
Korktuğu besbelliydi;
Bakışlarının derinliğinde gizlenen
Uçsuz bucaksız uçurumdan….

Gidemeyişinin hüznünü yaşıyordu,
Yaşanılan günün ardından….
Arayı açmıştı
Düşleri,umutları,
Göğüs kafesine sığdıramadığı
Yüreğinin heyecanı;
Çok uzaklardaydı….

Garipti,
*******i dinliyordu,
Yalnızlığının tutsaklığında;
Avunacak anıları yoktu
Dünden kalan.
Farkında değildi,
Ne sevdiğinin, ne de sevildiğinin….

Belliydi kendisi için yaşamadığı.
Kim için yaşıyordu,kim bilir…?
Bakışlarında kaybolmuştu,
Sevinçleri,üzüntüleri…
Anlamsız bir ezginin
Mırıltıları dökülüyordu,
Moraran dudaklarından.
Hırçın bir ırmağın
Yorgunluğu vardı,
Garipliğinin durgunluğunda…


Bayram Ali Bayram

*******

Çağırmayın beni *******...!
Çağırmayın beni,
Ben gündüzlere vurgunum..
Güneşin aydınlığında büyürüm sereserpe...
Çağırmayın beni *******...
Kaybolurum karanlığın koynunda.

Gözlerimi kapamaktan bile korkarım,
Bu yüzden hasretim uykuya...
Kopuk kopuk düşler kurmuştum,
Bir ömrün ötesinden.
Alıp götürmeyin düşlerimi,
Çağırmayın beni *******...

*******in sessizliğinde döner
Değirmen taşları.
Kara sevdalıların çağlayan gözyaşlarıdır suyu...
Öğütür birer birer umutları,
Dağlanmış yürekleri...
Savurur rüzgarlara...

Çağırmayın beni *******...!
Varsın toprağa düşsün umutlarım.
Yeniden yaşam bulsun gün ışığında.
Varsın dönsün değirmen taşları,
Çağlayan coşkun pınarlardan alsın suyunu.
Öğütsün ıssız *******in karanlığını
Ve kara sevdalıların umutsuzluğunu....


Bayram Ali Bayram

*******de Sen

Ağır gelir *******in karanlığı,
Kabusun olur,çöker omuzlarına;
Bir ömrün yükü kadar ağır...
Uyku tutmaz bir türlü gözlerin,
Kurşun gibi ağırlaşsa da göz kapakların...
Zaman durur,
Dost olursun *******in zifiri karanlığıyla
Ve baş başa kaldığın dertlerinle....

Yabancılaşır,
İz bırakmadan
Bir bir silinip giden yalancı düşlerin...
Uykuların yabancı;
Rüyada mutluluğu görmek yabancı...

Umudu tükenir,
Bir tabloya resmedilmiş gülüşlerin...
Ne kalır geriye,
İki damla gözyaşlarından başka;
Avuçlarını açtığında....

Korkutursa seni
Bitmeyen *******in karanlığı,
Beni çağır,gelirim....
Bekle beni,yollarıma bakarak.
Belki gökte silinip giden
Yıldızların arasından...!
Belki de güneşin,
Sabahın kızaran ufkundan
Doğmasından önce;
Çıkagelirim...


Bayram Ali Bayram

*******i Pencerede Bir Kız

Pencerede bir kız,
*******in karanlık bulutlarına işler
Düşlerini..
Gözleri *******in kanayan yarası…
Dökülen hüzünlü yaşları,
Karanlığa karışır.

Pencerede bir kız
Umutlarını çizer karanlığa;
Sevinçleri *******den karanlık...
Uzaklaşır düşlerinden,
Işıkları sönen şehrin
Soğuk *******inde...
Umudu belki bir sestir
Uzaklardan beklediği,
Sessizliğin ürpertisinde…

Pencerede bir kız,
Bakışları çığlık çığlık
Karanlığı yırtar!
Sevgi anlamını yitirir
Sabaha karşı,
Çaresizliğine yaktığı ağıtta…

Bir yaprak düşer daldan,
Ürperir ansızın…
Üzerine çöker gökler,
Yalnızlığıyla birlikte!
Kaybolur tan vaktinden önce,
Gözlerinin izi kalır
Işıkları sönen şehrin
Soğuk *******inde…
Ve ******* duyarsız çaresizliğine!

Özgürlüğe uçar
Gün batımıyla birlikte;
*******i pencerede bir kız…
*******i,
Pencerede…
Bir kız…


Bayram Ali Bayram