YEŞİLAY

Yeşilay’a el verin,
Kurtarsın ülkemizi,
İçki ve sigaradan,
Solmadan güller.

Yeşilay’a el verin,
Korusu halkımızı,
Tüm kötülüklerden,
Tükenmeden hayaller.

Yeşilay’a el verin,
Yıkılmasın yuvalar,
Çocuklar ağlamasın,
Gülsün daima yüzler.

Gazi Bozkurt

YILDIZ

Yazım bitmedi ama
Yıldız atar mısın
Dedim öğretmenime:
-Çocuğum, dedi
Hiç gündüz bitmeden
Yıldızlar çıkar mı göğe...

Gazi Bozkurt

ZAFİYET KOKUYOR ELLERİM

zafiyet kokuyor ellerim
izah edemediğim şeyler oluyor
üsküdar’ın uzağında
titizce işlenmiş bir cinayetin
kanı henüz kurumuş

gecenin uslanmaz aşkına sırtımı dayamışım
ayı selamlamaktan kaçınıyorum
sebebi aşikar tortu bırakan
gölgemde hasretlik umuyorum
hür düşüncelerle olası mümkün bir tabiatın içinde
sen orda henüz varlığını anlatırken çocuklara
umarım yok satar
öykülerin şehrin bulvarlarında

western ölümler bulmalıyım
köşesini bile uykulandırdığım yalnızlıklarıma
sesten daha ses
unutmaktan daha evvel
sara nöbetlerimle şenlendirmeliyim mesela
bir yudum alıp kahvemden
kara kitaplara gömülmeliyim
sınırlarında hayallerimin battığını sandığım
kuralsızlıkları bulmalıyım
nedensiz bir kopuş sonrasında

ama mum tütmesin
gelişi güzel örülmüş daktilo şeridinde
birden bire geçmeliyim
hayatın ta kendisine
takibi olmayan gümrahlıklar
yalnız soyluların nutuklarında sırıtır derdi ninem
oysa bakıyorum ellerim yok şehrin kalabalıklarında

umacı görmüşüm uçmuşum cehennemin boşluğuna
boş bulunmuş yazmışım
okunmasın diye
ayrıksı iri harflerle çiziktirdiğim
bir nesil mozaikte kurgulayan
namında teselli bulmuş milli şefin cevabını

zafiyetin uğrak yerlere astığı gizli bilgilerin
kıyısında çok olur kahpece yaşam
aslına bakarsan
körelme çağını bekliyorum
fark etmez bak uslandım dese de
göremediğim şeyleri özledim
gök’ü özledim
huysuz bir çınarın anlattığı
-gönenli mehmet efendi-
sen öyle san
kaldırımda esen sert rüzgarın eteğinde
jargon bekleyen üsküdar’dı

sev demişse daralan akıllar
tepinmek nafile
tanımıyorum dese de milyonlarca saltanat kurmuş
afakın yılmaz bekçisi
redif kokular duymuştu oysa kurgu bilim tadında

bir leylek girse rüyama
vebadan ölmüşüm diye üzülme
gecenin içine gark olmuş dairelerle
tüfenk olup bir boşluğa devrilmekten daha kutlu bence
güneşten uzak ama aya en yakın

bir yudum daha alsam yüreğimden
gelsem neden sonra
softa selam sana
çünkü senden başka kimsem yok
barutsam yada uğramışsam en son senin yanına
köz düşmeli ellerime her dem uykumdan önce

Gazi BOZKURT
13.04.2001

Gazi Bozkurt

Teşekürler.