Bilemezdim

Fırtınadan sonraki
Esintiydin yüreğime esen,
Bilemezdim kıyametim olacağını.
Coşkun bir selin ardından gelen
Bir damlaydın
Tufanım olacağını
Ve canımı alacağını bilemezdim.
Kara bulutların ardında gizli
Gök gürültüsüne sığınmış
Bir sağanak olacağını
Ve beni boğacağını bilemezdim.
Bir kibrit kıvılcımı sonrasındaki
Kibrit kokusuyken
Korkunç bir alev olup
Bilemezdim beni yakacağını.
Bir büyük ıstırabın içerisinde
Debelenirken
Öylesine başlayan ilişkide
Bir karasevda olup
Yüreğime taht kuracağını
Beni böyle ansızın vuracağını
Cehennemim olup böyle kavuracağını
Bilemezdim.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Bilinmez

BİLİNMEZ

Unutmanın zorluğu
Yaşamadan bilinmez,
Vefasızın sevgisi
Yüreğimden silinmez.

Kalpten kalbe gidilir,
Günahlar affedilir,
Nasıl şeydir anlamam,
Neden bu kin güdülür.

Hazanı beklemeden,
Kurudu gönül dalım.
Boş yere mi beklerim,
Beklediğim görünmez.

Günler gelip gidecek,
Ömür elbet bitecek,
Zaman var mı küsecek,
Ecel günü bilinmez.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Bilmem

Bir sevda türküsüdür söyler dururum,
Aklım gitti başımdan, ağlar dururum,
Sevdan doldu kalbime, çağlar dururum,
Gönlüm bir aşkı daha taşır mı bilmem.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Bilmem Var mı ki?

Akıp giden zamanı, bir serap gibi,
Tutabilmek ne mümkün, gelir mi geri.
Kıymeti bilinmeyen sevgilileri,
Yad etmenin yararı, bilmem var mı ki?

Rengine bakılır mı açan güllerin,
Taşıdığı aşk yeter, o gönüllerin,
Ötüşüne doyulmaz, şen bülbüllerin,
Sevişmenin zararı bilmem var mı ki?

Hep, karanlık gecemde masum güneştin,
Yalnızlığı paylaşan nurdun, ateştin,
Gözlerimden dinmeyen bin damla yaştın,
Kavuşmanın zamanı bilmem var mı ki?

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Bir Elveda Demeden

Umutla geldim kapına
Hüzünle dönüyorum.
Gözlerim dolu dolu
Bak şimdi ağlıyorum.

Bir elveda demeden,
Bıraktın gittin beni.
Mutlu musun sevgilim
Ben de terk ettim seni.

Yokuş muydu yolların
Bilmem ben mi yorgunum.
Yağmur mu var havada
Yoksa ağlıyor muyum.

Bir elveda demeden,
Dudağından öpmeden,
Sana bir gül vermeden
Bıraktın gittin beni.

Gözlerim umut dolu,
Bekliyorum her gece,
Hayalimle de olsa
Seveceğim delice.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Bir Sevdaydın

Her aklına gelişimde
Her dalışında gözlerinin
Bil ki seni düşünüyorum.
Her basışında kaldırımların
Yamru yumru döşenmiş
Bir yosma gibi
Oynak karo taşlarının her birine
Bil ki aklımda hâlâ sen varsın.
Rüzgar taradığında saçlarını
Gölgeler seni koruduğunda
Güneşin keskin sıcağından
Bil ki seni koruyorum.
Her banyo yapışında
Ya da günün yorgunluğunu
Kirli bir çamaşır gibi çıkarıp atmak için
Ilık bir duşun bakir kollarında
Hamur gibi yoğruluyorsan
Bil ki kollarımdasın.
Havlunun sarışında ben varım
Saçlarını kurulayan ben
Benim, büzülüp uyuduğun yatağında
Sevecen gözlerle seni seyreden.
Kırmızı pijamaların üstünde
Pufidik terliklerinle
Ne zaman bir kahvaltı sofrasının
Hazırlığını yapıyorsan
Bil ki yanında ben varım.
Çünkü ben
Senden hiç uzak kalmadım,
Kalamadım.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Bir Yıldız Kayması

BİR YILDIZ KAYMASI

Gökyüzünde ne zaman bir yıldız kaysa
Yalnızlığım gelir aklıma
Üşürüm
Ürperir diken diken etlerim
Hatıralar canlanır gözlerimin önünde
Birer hüzne dönüşür
Damlar göz pınarlarımdan
Erir kemiklerim.
Gök yüzünde ne zaman bir yıldız kaysa
Gökleri kıskandıracak gözlerin gelir aklıma
O gri gözlerin.
Göz yaşlarım kümelenir kirpiklerimde
Kara bulutlar ne kelime.
Gök yüzünde ne zaman bir yıldız kaysa
Sensizliğim düşer aklıma
İçim yanar kavrulur
Daha bir hüzünlenirim.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Bodrum'da Sen Varsın

Bodrum’da gün batımı senin kadar güzel,
Senin gibi hırçın deniz,
Senin kadar albenili Halikarnas,
Ve burada yaşanan aşklar senin kadar acımasız.
Gökyüzündeki ay mı çapkın ne?
Gökyüzündeki yıldızlarla flört ediyor,
Yoksa ben mi kıskanıyorum sana olan hasretimden,
Bodrum akşamlarında sensizlikten boğuluyorum.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Boğmayın Güneşi

Kurtarın güneşi,
Boğuluyor denizin enginlerinde,
Kan ağlıyor gözleri,
Kararıyor biri daha günlerin.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Böyle Geçmez

Gül dudaklar güllenmiş, olmuşlar birer gonca,
Bukle bukle saçların oynaşır kıpır kıpır.
Bahar bile kıskanır ruhundaki şenliği,
Ellerin bahar dalı, gözlerin gün ışığı.

Unutma, böyle geçmez bu bildiğin zamanlar,
Alevlenir yüreğin, her an bir volkan patlar,
Dinmez içinde yanan, kavuran çılgın ateş,
Göremezsin bir sevgi, ne de seni seven eş.

Kıskançlıktan çatlıyor, yeşil çamın kozası,
Bakışların hırçınca, kalbin kaldırım taşı.
O pervasız duruşun, umursamaz bakışın
Ateş olup yakıyor benim gibi aşığı.

Unutma, böyle geçmez bu bildiğin zamanlar,
Alevlenir yüreğin, her an bir volkan patlar,
Dinmez içinde yanan, kavuran çılgın ateş,
Görmezsin bir sevgi, ne de seni seven eş.

İzzet Selçuk Cumaoğlu