Dolmayan Boşluk

Torunum Ebru'nun Ardindan

Şiir okumak istiyorsan gözlerime bak
Gözyaşlarimdir dökülen misra misra.
Ben'im sonbaharda düşen ilk yaprak.
Benim içim çöl, bagim bahçem çorak
Ben söylüyorum, özlem türkülerim yollara.

Ezilmişligin acisi içimde dügüm dügüm,
Yorgunlugum tonlarca gözkapaklarimda.
O günü unutamam-seni ilk gördügüm.
Çözülmeyecek ömür boyu bu kördügüm.
Seni ariyorum adim adim
Mezara giden sokaklarimda.

Agaçlarda tüm dallar kirik / kurumuş özsuyu,
Rengini kaybetmiş çiçekler / acisindan kurumuşlugun.

Yaşantim bomboş, özlemine serdim uykuyu.
Mezar desem degil, ya nedir bu kör kuyu
Dolmuyor bir türlü, dolmuyor boşlugun.

Ankara - 25.19.1979
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Dörtlük

Acılar ve neş'eler hepsi de insan için

Edirneli Aşık Mehmet
Gülemezsin etme zahmet
Boşa gider bütün gayret
Derdi bitmez dünyadır bu.

Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Dörtlükler

I

Herkesin sevgilisi, eşsizdir birtanedir,
Tüm insanlar kahraman yaşami efsanedir.
Hepimiz bir deliyiz, sen delisin, ben deli
Fazla söze ne hacet dünya timarhanedir.

II

Her insan bir aşiktir, nedenini bilemez.
Gülmege özlem duyar nedense hiç gülemez.
Çünkü aglamak kolay, gülmek ise çok zordur.
Mendili olsa bile gözyaşini silemez.

III

Sevmeden sevilmeyi, aşki bulmak isteriz.
Seller gibi çaglayip kalbe dolmak isteriz.
Hiç kimseye mutluluk kapisini açmadan
Bu geçici dünyada mutlu olmak isteriz.

IV

Binyil yaşasak bile deriz ki ömür kisa.
Içimizde tükenmez keder, aci ve tasa.
Dünyada her şey güzel türlü türlü zevk de var
Alinlarda bu yazi, ölüm gerçek olmasa.

V

Bir degil binbir tane dünyadaki arzular.
Koyun dogurur inler, sonra meler kuzular.
Her yer günlük güneşlik, her taraf beyaz, pembe
Niçin kara yazilmiş alnimiza yazilar?

Ankara - Ocak 1967
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Düşünce

Baktim ufuk kara, firtina deli
Aklima ölümüm geldi nedense,
Koptu canevimde nedamet teli
Sevilmek olmuyor nasip herkese.

Aklima ölümüm geldi nedense,
Vurdukça camlara sessizce yagmur.
Bir hayal seni de sevdim ben, dese
Kucaklar ruhumu belki de huzur.

Koptu canevimde nedamet teli
Yazik ki hayatin mahkumuyum ben.
Isterdim boynuma sarilsin eli
Karanlik dolmazdi içime birden.

Sevilmek olmuyor nasip herkese,
Ölmek de insanin elinde degil.
Hayat bir cendere bana nedense
Gözlerim islak, elimde mendil.

Uzunköprü - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Düşünceler Ardından

Ömrümüz uzanır yıllar boyunca
Teselli bekleriz her fani günden.
Ümitler peşinde koşarız... Neden?
Neşeyi ararız acı duyunca.

Ufuklar ardına giden yol uzun
Sonsuza hasretiz öyleyse niçin?
Takılıp ardına bir pembe hiç’in
Tutmuşuz yolunu hep ruhumuzun.

Günler gelir, geçer, yillar tükenir.
Huzuru arariz pembe şafakta,
Gönlümüz takilir, kalir uzakta.
Beyhude bekleriz dogmaz o fecir.

Emelden beklenen sükun yalandir.
Mutluluk faniye çocuk rüyasi.
Öpelim huzuru, atalim yaşi,
Insana teselli; elde kalandir.

Edirne - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Ebedi Sir

Sonsuz zannetmiştim her geçen ân-i
Ufukta güneşler sönmeden evvel.
Düşünmek iyi şey, yaşamak güzel
Nafile aradim her kaybolani.

Yaşanan yillarin annesi kimdir,
Kimler eritiyor yillari böyle?

Varlik ile yokluk vermiş el-ele
Nereye çekiyor günleri bir bir?

Görülen her rüya olmasin yarim
Günleri bogmasin içinde gece.
Niçin seviyoruz bilmem delice
Bu aşkin manasi nedir ey Tanrim?

Hürriyet kapanmiş benim içime
Bense hürriyetin elinde esir.
Istirap neşeden daha cihangir
Girmez mi bu dünya başka biçime?

Sonsuzluk agliyor tükendim diye,
Her yolun sonunda bir kalin duvar.
Ardinda bilinmez, bilinmez ne var
Huzuru aramak öyleyse niye?

Edirne - 01.09.1945
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Edirne Özlemi

Gözyaşımla büyüdü içimdeki bu hasret
Kuruyan gözlerimden ak, pınarlaş ey Meriç!
Baharımı soldurdu, kışa çevirdi gurbet.
Yeşile bürün, yaklaş, içimde taş ey Meriç!

Sularınla temizle bu hasretin pasını
Beni sonsuza götür, bir kefen olup sar da.
Sen doldur şiirimin bomboş kalan tasını
Edirne'nin neş'esi, tarihin kızı Arda.

Kıyın olsam uzansam, ben de boylu boyunca,
Söğüt olsam yeşersem kucağında her sene.
Vakarın timsali hasret kokulu Tunca!
Sen olmasan Edirne, olmazdı Edirne.

Tanrıya varan yolu burada buldu Sinan,
Burada minareler Türkün çelik süngüsü.
Yıldırımda, kıyıkta tabyalar birer destan,
Köprülere yazılmış Edirnenin türküsü.

Yeşil bülbül adası, keder bilmeyen ada,
Bülbüllerin özyurdu, nağmelerin vatanı.
Sevdalıyım sevdalı bu sevda başka sevda
Türkoğlu bu elleri iyi bil iyi tanı!

Mavi Tuna hasreti içinde tutuşunca
Sakın gölge düşmesin yeşeren gözlerine.
Bağrına basar seni Arda, Meriç ve Tunca
Götürür dalga dalga mavi denizlerine.

Maraş - 1943
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Edirneden Çanakkaleye Selam

Uluğ Turanlıoğlu'na

Kim demiş Çanakkale’desin
Kim demiş evinden uzak
Çok uzaklardasin.
Sabahlari Ayşekadin camiinde
Okunurken ezan;
Rüzgarlar getirir sana
Yemyeşil çinarlardan,
Her derde deva Pinarlardan
Binlerce, yüzbinlerce selam.

Hale'li *******le
Lacivert akşamlarda
Öpüşürken güneşle Meriç
Köprülerde akseder
Neva makaminda bir şarki.
Dolaşir misralar Lale dudaklarda
Ve bir nazire olur Israilin meyhanesi
Ömer Hayyam tekkesine.
Bu loş meyhanede
Titrek bir mum işiginda
Üç-beş kafadar, kulak verir senin
Eski yillardan kalan sesine.

Kadehler konuşur,
Misralar uyanir uykusundan.
Anilir devr-i saltanat-i Esbak-i
Fakir Edirne'nin,
Şair Edirne'nin,
Ardindan okunur destan-i kebir-i
Çanakkale'nin,

Nice Ulug-lar Nice Mehmet'ler
Gelir geçer... Alin yazisi gibi,
Bir masal olur maceralar
Bir varmiş bir yokmuş.
Yine sen Çanakkale'de
Bizler Edirnedeyiz.

Aslinda bu vatan:
Ne Çanakkale Ne Edirne
Ne Ankara, ne Ardahan, ne Van.
Bu vatan:
Bazan.. Kars kalesinde bir Bayrak olur
Bazan.. Edirne köprülerinde bir şarki
Bazan Çanakkale’de bir destan.

Not : Pınar, Çınar Uluğ Beyin oğullarının Lale-Hale kızlarının ismidir.

Edirne - 25.02.1953
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Edirnem

İçimin sızısı fakir Edirnem
Yoksulluk içinde şiir Edirnem;
Babam, kızkardeşim, torunum Annem.

Bir güvercin olsam kanadı kırık
Doldursam çilemi kubbelerinde camilerinin
Bu kadar yakmazdı beni ayrılık.

Tabyanda vurulmuş şehit gibiyim,
Kırılmış bir dal'ım bahçelerinde,
Bir mezar taşında beyit gibiyim.

Bahardır Edirne, Anlı Edirne!
Yırtıklar içinde şanlı Edirne!

Ben senin aşkınla geldim cihana,
Bu gönül vurulmuş bir kere sana.
Dönemez geriye yollar kapanmış.

Ne çıkar inlesem de inim inim,
Ümidim, sevgilim, gayemsin benim
Varlığım sevginle tutuşup yanmış

Nerdesin ey ecel, nerdesin ölüm
Beni siz kurtarın son ayrılıktan,
İşte budur arzum niyazım Hak'tan.

Bu bir ölüm değil bir ayrılıktır
Sevginle erimek bahtiyarlıktır.

Not: ikinci dünya savaşı içindeyiz

Edirne - 1940
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Garip Kuşlar

Daglara hüzün çöker,
Gökyüzünden yaş döker,
Gurbet diye dem çeker
Garip akşam kuşlari.

Silayi hatirlatir
Insana satir satir,
Gurbeti de aglatir
Garip akşam kuşlari.

Sanki gönül yarasi,
Bilmez derdin çaresi,
Gurbetin avaresi
Garip akşam kuşlari.

Neş'e sevinç zevk yalan
Aglar gurbette olan
Gurbeti gurbet yapan
Garip akşam kuşlari.

Uzunköprü - 1949
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim