Eylül Ekim Arası



Eylüller hep böylemi olur!
insanlar haftasını geçmiş ekmek gibi,
yazdan kalma bayatlık,yorgunluk.
Muhasebe defterleri hep eylüldemi
tutulmaya başlar gönül mizanında!?
Eylül zorlu kışın habercisimi,
Yoksa sevdaları bozan bir kara kedi mi?
Buhranlı vakitlerin yoğunlaştığı bir an,
Sevgiye hasret gönül kölesinin,
hürriyetten kaçmak için
Pranga anahtarını denizin derinliklerine
Attığı çalkantılı bir an.

Masum gönüllü,temiz kalpli
İsmi han gibi güzel cennet melekleri
Uğruna ser veren gönül hakanlarının kalbini
Nasılda acıtarak koparıyorlar eylülün son akşamında.

Eylül de güneş farklı mı doğar hep,
Benden öncede olduğu gibi?
Bunları bilemem ama,
Eylül ekim arası beni aldı..götürdü..

Gecenin Sesi


Gözlerimin kapanmak nedir bilmediği
Bir lambanın aydınlattığı bina
kalıntılarını da seyretmek güzel bu gece.

Rayların hüzünlü melodileriyle irkilip,
Tren katarlarının bitmeyen iniltilerini dinleyip,
Mazot kokusunu genzime çekmekte güzel bu gece.

Ay’ın yarısıyla bile aydınlatmakta zorlanmadığı
Bozkırlaşmış Malatya dağlarını,yüreğime hasretini
Sindirerek seyretmesi de güzel bu gece.

bir şey var bu gecede sana dair..hüzünlü bir şey.
Özlemlerimle harmanlanmış yalnızlık korkusu içimde.
Lambalı radyomla aynı kaderi paylaşırken,
Ağlıyordum pencerede sessizce,
belki gelirsin diye!

Gurursuzca


Yaptığım olsa da gurursuzluk
Etsem de bir fütursuzluk
Sensiz çeksem de çok susuzluk
Bil ki vardır olan bir şeyler.

Vursa da bütün haşmetiyle tipi
Varsa da orada olan biri
Yılmayarak kaplasa da kenti sis
Bil ki vardır orada bir şeyler

Sevmek istemesen de birisini
Çeksen de Ona süngeri
Yapsa da elinden geleni,
bu olmayacak bir sevgi.

Unuttun beni biliyorum.
Çok mutlusun bende görüyorum
kış bastırdı olanca kudretiyle
zalim kış, sonunda bende döktüm yapraklarımı.

Yokladım tüm seçenekleri
artık bende anladım gerçekleri,
vazgeçtim senden seher yeli,
ızdırabım artık bitmeli.

Habersiz


Öylesine önemli bir sırsın ki,
yalnızca gölgemin bildiği.
Öylesine derinlerdesin ki,
Yalnızca gönlümün yetişebildiği.
Öylesine önemli bir bilmecesin ki,
adını bile anmadığım.
Öylesine özelsin ki,
Yalnızca rüyalarımda sakladığım.
Öylesine masumsun ki,
dokunmaya kıyamadığım.
Öylesine bir yarsın ki,
Sarılırken bile hasretimdin.

Tüm bu düşündüklerim için
hasret kaldığım gözlerinden öperek
Senden özür diliyorum, beni affet.

Hak

Dünyanın haline bir bakın hele dostlar!
Namertlik sevilene dost,seveneyse hak olmuş
Gönüller kırılmış boşuna,harcanmış emekler.
Filizlenen yeşillikler karabulutlarla kaplanmış.

Gün gelmiş devran dönmüş.
Dönmüşte ne olmuş
Sevilene namertlik,haksızlık reva olmuş,
Hak yerini bulmuş.

Halhal



Dörtlüklerdir dostlarım,sizlersiniz satırlar beyitler,
Sizlersiniz dostlarım taşlar,kuşlar,kelebekler,
Ve nağmeler,kelemler,bilmeceler.
isyan ediyorum aldatanlara,kalp çalanlara.
Oltayı ta midesine kadar yutanlara.
delice sevenlere isyan ediyorum.

Benliğini kaybedenlere, oyun oynayanlara,
Yüreklerini taşlarla kardeş yapan hırsızlara.
Halhalı yüreğine takanlara.
Sevgiye mahkum kahrolan
derbeder kalbime isyan ediyorum, isyan.

Hançer Gibi


Arzın çevren demi döndüğünü sanırsın ey güzel.
Bilmiyor musun ki yerkürede milyarlarca arz,
Hatta o arzlarda yaşayan,
yaşanılan insanlarla ortak olan,
Yegane müşterek ki,
her zaman hayal kırıklıklarıdır.
Umulmadık anlarda yaşanan,
Yüreklere hançer gibi saplanan.

Hasret


Neredesin biricik hayalim,
Gündüzleri gözümün önündesin,
*******ide rüyalarımdan gitmiyorsun.
Seni arıyorum.neredesin?

Saçlarını birkerecik koklamak.
Ah o saçların yok mu?
Beni sana bağlayan saçlar,
Beni yaban ellere düşüren saçlar.
Bugün dardayım bak hastayım.
çaresi çok cefası zor olan hastalık
hiç kimseden medet ummuyorum
sadece seni başucumda görmek istiyorum.

Rezil rüsva ettin beni.beyitlerimde ise kölen.
Ben köleliğimden mennunum.
Ne vardı sende efendiliğini bilseydin.

Hayatın Tadı


Şu serin yaz gününde
İnsanın çocuk olası geliyor.
Kırlarda kan ter içinde
kalana kadar koşmak,
bilye,çelik çomak oynayası
geliyor insanın.

Denize attığım oltaya
takılan balığın çırpınışları,
hayatın ne kadar zor
olduğunu bir kez daha anlatıyor.
İnsanlığın ne denli zor olduğunu
Aldığın tek nefesin,
Doğan güneşin,esen rüzgarın,
hışırdayan yaprakların sesi
hayatın ne denli önemsenmesi
gerektiğini anlatıyor.
Sabret kaktüs çiçeği,sabret.
Elbetteki dönüşüm sanadır.

Hisler

Şu an küçük bir evdeyiz,
Yerde kırmızı halı camda mavi perde,
Herşey olduğu yerde.
Divan,sandalye,masa,ekmekler,
kurulmuş sofra,kızarmış patatesler.
Bardaktaki su.Sehpadaki el kremi.
Herşey doğal ve güzel.
Bu insanlar güzel.sende öyle.
Onlar çok sıcak.sende öyle.
Çalan gitar,murat’ın şarkıları,
Öbeklenmiş insanlar,herşey güzel
Seni sevebilmekte bir o kadar sevgilim.