Dostları Anlatıyorlar

Türküler vuruş olur yüreğimizde,
Şarkılar nota olmuş dilimizde.
Salkım çiçekleri gibi içerimizde,
Tek yürek olmuşlar türkülerimizde.

Sevgiyi dostluğu anlatıyorlar,
Gizli düşlerimizi uyandırıyorlar,
Yürek tellerimizi titretiyorlar,
Sazın tellerinde çırpınıyorlar.

Diyar diyar gezen ozan olsaydım,
Her diyarın türküsünü çalsaydım,
Sazın tellerinde name olsaydım,
Dostlar o tellerde asılı kalsaydım.

Sevgiyle birleşsin gönül tellerimiz,
Dostluklara açık kalsın yüreklerimiz,
İnsanlığa kucak açsın türkülerimiz,
Olacaktır inanın güzel günlerimiz.

Meziyet Ak

Dostluğa Çağrı

Bahar olsun ömrümüzde,
Kışlar bile güzel olsun.
Sevgi olsun gönlümüzde,
Düşmanlıklar dostluk olsun!

Kavgalar son bulsun artık,
Barış rüzgarları essin,
Hırçınlıklar dargınlıklar,
Mutsuzluklar dize gelsin!

Sevgi olsun gönlümüzde,
Kıskançlıklar uzak dursun.
Doğan güneş gülümsesin,
Mutluluğa selam olsun!

Meziyet Ak

Dostluk Rüyası

Bir geceydi *******den,hayal ettim dostlukları,
Hayalimde el eleydi,mutluluğun hayranları,
Kavga yoktu gönüllerde,pınarlardan çağlıyordu,
Şelaleler gibi olmuş,umutlar hep coşuyordu.

Bu hayaller içindeyken,bir rehavet basıvermiş,
Beni uyku tüneline,güzellikler çekivermiş.
Bir kelebek gibi gönlüm,kanat çırpmış bir sevdaya,
Rüyaların bahçesinde,aşık olmuş o doğaya.

Çiçeklerden adı salkım,titreşirler hep dallarda,
Huzur ve neşe yan yana,raksederler bu yollarda.
Uyanmamak ister gönlüm,bu dostluğun rüyasından,
Mutluluğa yelken açmış,umutların dünyasından.

Bırak beni kalsın ruhum,güller açmış o bahçede,
Kırçiçeği dolsun her yer,dalgalansın gönüllerde.
Papatyalar menekşeler,dostluklarla beraberken,
Uyanmışım ben rüyadan,mutlulukla gözgözeyken.

İsterim ki bozulmasın,dostluklarla hep yaşansın,
Rüyadaki mutluluklar, yaşantıda daha artsın.
Bu emenet dünyamızda,kavgalara son verilsin,
Kıskanmadan hiç kimseyi,dostluklarla gezinilsin.

Bu dünyanın bağrındaki, insanların kaygıları,
Bilinçlenir saygılarda,şahlandırır duyguları,
İşte dostluk işte barış,dostluklarda yaşanacak,
Dünyadaki her bir kimse, mutlulukla tanışacak.

Meziyet Ak

Dönüşünü Bekliyoruz

Akşam eve dönüşünü bekliyoruz babam,
Saatler durmuş sanki hiç ilerlemiyor.
Tüm beklemelerimizse gerçekleşmiyor,
Sen gelmiyorsun gözlerim yolda kalıyor.

Dönüşün için inan verirdim bu garip canı,
Feda olsun ömrüm senin için bir tamem.
Ne sen gelebiliyorsun bizi dinliyorsun,
Ne de bu bedenimdeki can çıkyor babam!

Bir gülüştün sen evimizi şenlendiren,
Akşam olupta bir araya gelmemiz var ya,
Tüm detlerimizi unutturuyordu bize,
Bitti artık dönüp gelemiyorsun o geçitten!

Garip kaldık sen yoksun artık yanımızda,
Boynu bükük senin yüce varlığını arıyoruz.
Anlaşılmaz bir hüzün ki bu hayatımızda!
Elimiz kolumuz bağlı seni arıyoruz.

Tanrım kabullenmek ne kadar zormuş,
Baba acısı öyle bir ateşten gömlekmiş,
Gelemezsin biliyoruz yine de çaresizce,
Senin aramıza dönüşünü bekliyoruz babam!

Meziyet Ak

Dünya Hancı

Derler dünya hancı biz de yolcuyuz,
Kader kederlerle tüketir ömrü.
Kadersizin benzi solmuş hep sorunluyuz,
Hayatlar hep roman olmuş bitmiyor özrü.

Yaşamın penceresinden bakar geçeriz,
Dünyanın güvencesinden yok mu payımız!
Mutluluğun kadehinden hiç içemeyiz.
Hep geçiyor hüzünlerden alın yazımız.

Gülümsersek belki kader gülümser biraz,
Dünya etmişse derbeder oturup yanma,
Doğada var ne cevherler görmemek olmaz,
Mutlu değil hep gönüller aldanıp kanma!

Düşman olma kaderine mücadele et,
Hakim olup hislerine kırma kalpleri,
Dünyanın emanetine el açıp şükret,
Umut dolsun gözlerine sil acıları.

Sil baştan yap kaderini gül dertlerine,
Dostluğun duy gür sesini gör mutluluğu.
Ruhundaki enerjini sar bedenine,
Bedenin de silip atar huzursuzluğu.

Meziyet Ak

Dünya Şairler Günü

Dünya şairler günü umutlar volkan olsun,
Şairlerin kalpleri hep sevgilerle dolsun.
Gözler mutluluk saçsın ışıklar hep nur olsun,
Denizler köpük köpük hırçınlıklar durulsun.

Dünya şairler günü gönüller çağlamalı,
Menfaatsiz dostlukla şiirler yazılmalı.
Şairler can dostları hep el ele olamalı,
Her kişi alıntısız üreterek yazmalı.

Dünya şairler günü yürek kanat çırpmalı,
Hüzünlae hepimize hep sevgiyle bakmalı.
Coşmalı beraberce kimse ağlamamalı,
Kalplerde çığlık çığlık dostluklar yaşanmalı.

Dünya şairler günü pırıl pırıl hep kalpler,
Dostluklar içimizde coşmalıdır gür sesler.
Gönül telleri titrek dizeler üretsinler,
Sevgiler çağlasın da mutluluk saçsın hisler.

Meziyet Ak

Dünya Tiyatrolar Günü

Yirmi dört Mart Çarşamba dünya tiyatrolar günüdür,
Bir ağlatır bir güldürür tiyatronun mutlu dünüdür,
Aşk vardı tiyatroya coşkuluydu tiyatrocular,
Gülerdi tiyatroyla ağlatırdı hep dramlar.

Bu gün dersen değişti oldu eğlenceler amaçsız,
Tiyatronun sevgisini herkese aşılamalıyız.
Değer verip bu sanatı beraberce yüceltmeliyiz,
Pınarın serinliğini sanatta hissettirmeliyiz.

Gelsin saygı ve sevgiyle Gönüller sanata doysun,
Parlasın bir volkan olsun saygı sevgiyle durulsun.
Sarsın ruhlarımızı sanat çarpsın tiyatroyla kalpler,
Takılsın hep umutlara sanatçı ve sanatseverler.

Sanat görmelidir değer coşkun olmalı gönüller,
Tiyatroyla gülümsesin gönlü güzellik severler.
Sanatı seven bir toplum gezinecek zirvelerde.
Sanatsız yaşayanlarsa saklar kederi kalplerde.

Meziyet Ak

Dünya ve İnsan

Bu yaz geçti geçiyor bak geliyor sonbahar,
Sararan yapraklarda gelen kışın hüznü var.
Düşmez sarı yapraklar direnirler dallarda,
Hırçın esen rüzgara direnemez sonunda.

Bu tabiat kanunu bizleri anımsatır,
İlkbahar,yaz,sonbahar,kış sa ömrü karartır.
Ne kadar umursamaz ilkbahar insanları,
Yazı olgunluk devri,tozpembedir aşkları.

Sonbahar mevsiminde direnir karşı koyar,
Kış gelince insanlar yıldızlar gibi kayar.
İnsan dört mevsim gibi yaşıyor direnerek,
Tek bir isteği vardır günler geçsin gülerek.

Kış gelmeden bu ömrün değerini bilelim,
Mevsimleri gülerek dostlukla geçirelim.
Ruhlar ölmez desekte yaşamayı isteriz,
Dünya gibi bizlerde mevsimler geçiririz

Dünyam Çiçek Kokuyor

Değerini bilemedim yaşantım geldi geçti,
Dürüstlük için direndim mutsuzluk beni seçti.
Yaşam yenilmeyeceğim tüketemiyeceksin,
Kaderime güleceğim yokedemiyeceksin.

Dostluk sevgi yüreğimde mutsuzluk silinecek,
Kaderim geleceğimde bana boyun eğecek.
Mutluluk şarkılarını gör bak besteleyeceğim,
Geçmişin hatalarını silip yok edeceğim.

Belki kaldı üç beş günüm ömrün vakti bilinmez,
Belki çok günler görürüm yaşam coşkum silinmez.
Sıkıntı dertlerde olsa huzurlu nefes almak,
Kalemde renkler solsa da hedefim dürüst kalmak.

Kıpırdanırken bu kalem kâğıtların üstünde,
Gerçek dostluklara özlem kükrüyor yüreğimde.
*******i seviyorum gönlüm ışık doluyor,
Kâğıt kalem alıyorum tüm kederler soluyor.

Benden içerdeki beni bulup konuşuyorum,
Sevgiyle görüp evreni mutluluğu yaşıyorum.
Yaşam parlıyor gönlümde dünyam çiçek kokuyor,
Bu güzellikler özümde bana huzur veriyor.

Meziyet Ak

Dünyanın Uyuyuşu

Bu sabah dünya susmuştu sanki,
Yapraklar uyumuş yorgun ve durgun.
Kuşlar uyandırmak istercesine,
Serenat yapıyorlarsada nafile.

Neden sonra uyandı yapraklar uykusundan,
Kuşlar yorgundu onları uyandırmak için,
Yaptığı sevgi dolu serenattan,
Dünyanın uyuyuşu ne korkunç sessizlikti.

Kuşlar uyandırmasa yapraklar halâ sessizdi,
Ne mutlu ki bir kaç dakikada geçiverdi.
Yine her şey eski düzenine girdi,
Yaşlı dünya sanki birden gençleşiverdi.

Meziyet Ak

Dünyaya Sesleniş

Feryadımı dinlemedin gözyaşımı silmedin,
Dünya neden söz verdin de zehir ettin yaşamayı.
Yine de çok seviyorum sense beni hiç sevmedin,
İnsanlığın suçu varsa suçumuzu söyleseydin.

Hiç kimse sana olmaz yar hazan bahar geçer gider,
Nice canlar saklamışsın hani hangisi yaşıyor.
Ne medeniyetler gitmiş yenileri devran eder,
Fani bütün canlıların hepsi bağrında yaşıyor.

Bu koskoca kucağında ne ünlüler gelip geçmiş,
Sevdiklerimizi alıp bizi garip bırakmışsın.
Hani nerde Lokman-Hekim, Sultan Süleyman'da gitmiş,
Dünya fani değilsin de bizi fani yaşatmışsın.

Ağaçlarının yeşili çiçeklerinin renkleri,
Kuşlar ve kelebeklerin huzurlu mahzun hali.
Yaradan'ın emrindesin dünya suçlarken sen bizleri,
Belki de bunda haklısın savaşlara son vermeli.

Bombalarla yok edenler türlü işlerçevirenler,
Bağrında mutlu yaşarken ne isterler bilmiyorum.
Paylaşılamayan nedir güzelliği yok ederler,
Yaşlı dünya yok oluyor savaşları sevmiyorum.

Gelin birlik olalım da Dünyayı ağlatmayalım,
O da düşmanlığı atsın yeşil dünya kucak açsın.
Bu geçici ömrümüzü dostluklarla yaşayalım,
Barış umut yaşasın da mutsuzluklar yaşanmasın.

Son nefesimize kadar bu dünyayla can bulmuşuz,
Belki de haklısın dünya yok etmişiz bilinçsizce.
Temiz dünya istiyorken dünyayı hep harcamışız,
Dost olalım dünyamızla tüketmeyelim haince.

Dünyaya gel gör ne olacak insanlık dostluk kokacak,
Sevgi ve barış el ele yaşayacak mutluluğu.
Yemyeşil tertemiz dünya sevgiye yelken açacak,
Bağrından fışkıran umut yaşatacak mutluluğu.

Meziyet Ak

Düşecise Enflâsyon

Düşüyormuş enflâsyon neye göre düşüyor,
Tırmanırken dolar mark ülke isyan ediyor.
Türkiye'de yaşarken Avrupa'da gibiyiz,
Nasıl bir enflâsyon bu bize düştü deniyor.


Ev sahibi evini kiracıya verirken,
Kiraları dolarla kiracıdan isterken.
Kiracının hakkını yetkililer soramaz,
Nasıl br enflâsyon bu bize düştü deniyor.

Zamlar gelir art arda dar gelirli isyanda,
Enflâsyonun düşmesi belki olur rüyada,
Uçuruma düşüyor düşecise enflâsyon,
Nasıl bir enflâsyon bu bize düştü deniyor.

Çarşı pazar el yakıp yürekleri yakıyor,
Halk hem üzgün perişan ucuzluğu görmüyor.
Camekânda giyimler bizle dalga geçiyor,
Nasıl bir enflâsyon bu bize düştü deniyor.

Ayakkabı alırken ateş çıkar cebinden,
Dayansa yürek yanmaz eser yok kaliteden.
Enflâsyon değil düşen cepte para düşüyor,
Nasıl bir enflâsyon bu bize düştü deniyor.

Gözümüzü kapatsak zam geliyor ardından,
Benzin mazot yol tutmuş koşturuyor habire.
İşte bizim enflâsyon hedefini şaşırmış,
Nasıl bir enflâsyon bu bize düştü deniyor.

Hastalanmış belki de kayboluyor dengesi,
Şaşırıyor yönünü yükseliyor ateşi.
Kalbi durur belki de tırmanırken enflâsyon,
Nasıl bir enflâsyon bu bize düştü deniyor.

Meziyet Ak

Düşüncelerde Bahar

Beynimde düşünceler işlenir nakış nakış,
Gönlüme esiyorken ses verir bu haykırış.
Öterken gülde bülbül sevgi ile seslenir,
Gül bülbül baharımı neşeyle renklendirir.

Baharda yeşeriyor dostluklar umutlarla,
Mutluluk gökkuşağı göz kırpan yıldızlarla.
Denizde dalgalanır danseden sevdalar hep,
Meltemin serinliği huzura olur sebep.

Gönlümün baharıyla tabiat yeşilliği,
Bir dünya yaratmalı düşlerin güzelliği.
Dökülür bir kaç damla gönlüme gözyaşlarım,
Kederi sileceğim hüzünlü akşamlarım.

Gönlümün tuvalinde renklerin cıvıldaşır,
Sevginin baharında fırçamda yoğunlaşır.
İşledim çizdim senin sevdanın baharını,
Gezinen fırçalar hep silmeli hataları.

Barışın baharını çizelim hep beraber,
Saçarak ışıkları umutlar renklensinler.
Baharı umutlarla rengârenk yaşatalım,
Ruhların renklerini tuvale boşaltalım.

Kadehi dostluklarla doldurup yudumlarsak,
Mezemiz iyi niyet diyerek görüyorsak.
Gönlümüz baharları her mevsim duyacaktır,
Renklerin güzelliği ruhları saracaktır.

Meziyet Ak

Düşünmeden Sonunu

Çocukları çok sevip bu dünyaya getirin,
Düşünmeden sonunu salıverin yaşama.
Beğinleri körpecik sevgilerle yetişsin,
Bedenleri narindir hayatıyla oynama.

Tahsil görmez bazısı askı, mendil satarak,
Boyacılık yapıp da ekmeğini kazanır.
Çiçek gibi çocuklar vazifemiz korumak,
Aile ilgisizdir hep sorunlar yaşanır.

Bırakıp da başıboş harcamayın onları,
Eğitimi verirsen getir derim dünyaya.
Düşünmezsen onları hazin olur sonları,
Getirdiyseniz eğer hazırlayın yaşama.

İstedimi hiç sizden bu dünyaya gelmeyi,
Bir kaşık aş biraz su vermek yeter sanarsın.
Hakkın var mı onlardan esirgersin gülmeyi,
Neden gelsin dünyaya bırakın da doğmasın.

Mutlu isen yuvanda güvenirsen kendine,
Geleceği hazırla sonra getir dünyaya.
Yazık etme biçare çocukların gönlüne,
Biliçlendir kendini cevap ver şu soruya.

İstemek hakkı yok mu yaşamında düzeni?
Veremezsen isteme onlara da günahtır!
Yetiştirir işlersen aile sevgisini,
O çocuk hakkın olur yaşaması mübahtır.

Sor kendine bu sözüm gerçek değil yalansa,
Kanım akmaz yargıla vursan bile kalbimden.
Suçla beni o zaman gönlün eğer rahatsa,
Düşünürsen inan ki hak verirsin gönülden.

Meziyet Ak

Ege'nin İncisiyim

Ege'nin incisi derler bana ben Ege Deniz'iyim,
Gözlerde parıldayan bir Ege güzeliyim.
Aşkları fısıldayan dalgalarla serinletirim,
Sesime kulak veren Egelilerin sevgilisiyim!

Duydunuz biliyorum Egelilerim beni,
Hasretle beklediniz tertemiz denizimi.
Misler gibi kokarım temizlerseniz yüreğimi,
Gelin el ele verin yaşayalım güzelliğimi!

Kıyılara güzellikler katarak başlayalım,
Tertemiz yüreğime çöpleri atmayalım.
Yavaş yavaş temizlensin sevgiyle kıyılarım,
Eski plajları gelin kıyılara sıralayalım.

Egelilerim başarırlar bunu da biliyorum,
Plâjlarımda yaşar mutlu güzel aşıklarım.
Sonsuz bu mutlulukla bende bilin coşarım,
Hatıralrdan koşup sizi sizle yaşarım! .

Meziyet Ak

Ege'nin Yüreğinde

Ege Deniz'imizin önce kirliliğine,
Sonra boşvermişliğin yazdım serkeşliğine,
Kulak vermiş yetkili temizlemiş bağrını,
Feryat eden Ege'nin duyunca çağrısını.

Yine temiz denizin berraklığı coşacak,
Yakamozlar göz kırpıp görünüp kaybolacak,
Sevdalılar kıyıda mehtabı seyretmeli,
Gitarıyla aşıklar şarkılar söylemeli.

Karşıyaka sahili grubun seyir yeri,
Bayraklıda esmeli seherin tatlı yeli.
Alsancak ve pasaport gezi merkezi olmuş,
Hüzün saçan sahiller mutluluklarla dolmuş.

Güzelyalıdan sonra Narlıdere sahili,
Modern gezi yerleri coşturmuş gönülleri.
Ege Deniz'im artık umut ve sevgi kokmuş,
Gönüllerin telinde sevgiye mızrap olmuş.

Mavi gönlü Ege'min sevimli çocuğusun,
Bazan hırçın çırpınır bazan da durulursun.
Ege'linin gururu Ege Deniz'im benim,
Senle gülüp ağlıyor sana aşık gözlerim.

Aşığım dalgaların hırçın çırpınışına,
Sonra durup sessizce birden mahzunlaşmana,
Seni seyrediyorken dertlerden arınırım,
Sanki kanatlanır da yüreğinde uçarım.

Meziyet Ak

Ege'ye Dair

Dünyanın karmaşası kaybolur gözlerimde,
Gözalır maviliğin huzurla dolar kalbim.
Ege gururumuzsun Yaşarsın gönüllerde,
Sessizce gülümsersin yok olur hüzünlerim.

Hırçındır bağrındaki denizin dalgalanır,
Ruhlara huzur verir ufkunun güzelliği.
Gökyüzü özgürlüğe bilmeden sevdalanır,
Duygular köpük köpük resmeder içtenliği.

Uzanır dalgalara martılar çocuk gibi,
Oynaşır balıklarla yaşarlar mutluluğu.
Vapurlar yelkenliler sanırsın tek sahibi,
Süzülür yüreklere gizemin sonsuzluğu.

Renk verir yakamozlar canlanır hatıralar,
Nostaljik duygularım seslenir geçmişimden.
Egeyi görmeyenler bilin ki çok aldanır!
Silemez hiç bir kimse sevgisini kalbimden

Ege Denizim

Pırıl pırıl yakamozlar Ege'nin yüreğinde,
Renk cümbüşü gökkuşağı buz mavisi gönlünde.
Ege'nin gurur kaynağı temizlenirken suları,
Pırıl pırıl kucağında sarar gönül yangını.

Vapurları dans ediyor yüzüyorken bağrında,
Tarih kokan İzmir'imi çağırıyor umuda.
Sorguluyor değerleri çıkartın gün yüzüne,
Köpük köpük dalgaları yalvarıyor bizlere.

Meziyet Ak

Ege Denizim Benim

Pırıl pırıl yakamozlar ege'nin yüreğinde,
Renk cümbüşü gökkuşağı buz mavisi gönlünde.
Ege'nin gurur kaynağı temizlenirken suları,
Pırıl pırıl koynunda sarar gönül yangını.

Vapurları dans ediyor yüzüyorken bağrında,
Tarih kokan İzmir'imi çağırıyor umuda.
Sorguluyor değerleri çıkartın gün yüzüne,
Köpük köpük dalgaları yalvarıyor bizlere.

Meziyet Ak

Ege Deniziyim Ben

Ege deniziyim ben,
Hırçın dalgaları kıyıya vuran,
Siz kirlettiniz yüreğimi,
Hiç bir acı duymadan.

Yakamozlar vururdu karalarıma,
Grubum yürekler aydınlatırdı,
Hüzünlerim bile güzeldi,
Bana bakarken gülümserdiniz.

Denizime girerdiniz,
Bayraklı sahilinden,
Saray yavrusu evler vardı,kıyılarımda,
Neden, bu güzelliklerimi acımadan yok ettiniz!

Duyun beni,
Temizleyin yüreğimi,
Duyarsanız sesimi,
Yapabilirseniz söylediğimi.

Yine balıklar oynaşır koynumda,
Aşıklar gezinir kordon boyunda
Tertemiz nefes alırsınız,
Yakomoz ışıltılarıyla bağrımda.

Meziyet Ak

Ekonômik Kriz

Moda olmuş dillerde ekonômik bir kriz,
Adı da çok modernmiş nerde görsek biliriz.
Zirvelerde gezinir yürekleri eritir,
Gönüllerde yangındır hepimizi tüketir.

Bu nasıl bir modadır geçmek bilmez bir türlü,
Can yakıyor varlığı belki duyma özürlü.
Çığlıkları duymaz hiç umutları bitirir,
Gönüllerde yangındır hepimizi tüketir.

Tanımayan yok onu herkesle tanışmıştır,
Ülkelere yayılmış hep kendimi aşmıştır.
Darboğazda tırmanmış pahallılık getirir,
Gönüllerde yangındır hepimizi tüketir.

Yürekleri daraltır insanlığı katleder,
Karşımıza geçerek eserini seyreder.
Mutlu olmuş sevinçten kendisinden geçmiştir,
Gönüllerde yangındır hepimizi tüketir.

Meziyet Ak

Elbet

Elbet mutlulukların bir sonu olduğu gibi,
Acıların da bir sonu vardır.
Elbet senin acımasız gözlerinin de,
Mutluluğa bakan bir yolu vardır.

Elbet beni sana seni bana,
Düşman etmek isteyenler saysak.
Elbet bir milyon kişi gözünde,
Tutsak olan aşkımız vardır.

Elbetleri böyle getirirsek bir araya,
Sebepleri bulup çıkarırsak ortaya.
Elbet gerek kalmaz sevdiğim ayrılmaya,
Sevgimiz mahkum olmaz kağıtlarda sararmaya.

Meziyet Ak

Elimizde Mutluluk

Mutluluktan korkar oldum mutsuzluk gelir diye,
Mutlu olduğum anlarda bir keder çıktı mutlaka.
Gülümsemek bile ardından hüzün getirir,
Neşe hüzün getirir de hayatımızı tüketir.

Gel sevdiğim gözbebeğim adını doğa koymuşlar,
Bizi ısıtan renklerin gönüllerde bir pınardır.
Mutluluğun arayışı neşemizi hep bitirir,
Kederlerimiz tükensin artık kaçmasın umutlar.

O umutlar yol bulsun da kaderimiz gülümsesin,
Mutluluklar kederleri artık yeter yensin derim.
Bizden korksun da hüzünler dünyayı birden terketsin,
Ağlamasın kaderimiz sevgiyle gülsün isterim.

Hırçınlaştı doğa bile dünya yok olma yolunda,
Düşmanlıklar dize gelsin dostluklara el verelim.
Bu bencilce kavgalardan zarar görürüz sonunda,
Savaşları bırakalım yaşamı söndürmeyelim.

Doğayı hep katlederek devam edersek hayata,
Yaşlı dünya dayanamaz o da yok eder bizleri.
Aklımızı kullanalım mutluluk var tabiatta,
Paylaşılmayan nedir yıkarlar hep gönülleri.

Kıskançlıklar hırçınlıklar yok olmalı dünyamızdan,
Dostça kardeşçe yaşayıp değer verin insanlığa.
Yaşayalım beraberce birbirimizi kırmadan.
Bu güzelim dünyamızda son verelim haksızlığa.

Meziyet Ak

Emanet Dünya

Bu dünya geçici ikâmetgâhımız,
Emanet bize her mal her eşyamız.
Ölüm gerçek istiratgâhımız,
İyiliği kötülüğü ona göre yapınız.

Dünya bize yiyecek içecek verdi,
Hava verdi su verdi can verdi.
Hepimize sevecek yürek verdi,
İnsan bu dünyaya düşmanlık verdi.

Hep almak istersiniz hiç kıymet vermezsiniz,
Ormana balta vurur denizi kirletirsiniz,
Tertemiz dünya için çırpınıp durmayınız,
Duygusuz davranırsak yok olacak dünyamız.

Doğayı korumadan yararlanmak istersiniz,
Sonra temiz dünya diye hep isyan edersiniz.
Söyleyin siz kimsiniz neden sevgisizsiniz,
Böyle dünya yok olur bunu bilmezmisiniz.

Meziyet Ak

Emeklidir Mezar Taşı

İşsizlik kol geziyorken yükseldi emekli yaşı,
Nedir ki bunun amacı emeklidir mezar taşı.
Pankart açıp terör niye ses verelim yetkiliye,
Sigortalıdan çalınan gün gitmiş para verene.

Sigortasız çalıştırır iş yerleri çalışanı,
Ekmek parası lâzımdır duyuramaz acısını.
Olmasın beş bin iş günü üç bin altıyüz iş günü,
Zor tamamlar sigortalı oluyor yaşam sürgünü.

Kadınlarda yirmi sene beş bin iş günü dolardı,
Erkeklerde yirmi beş yıl emeklilik yaşanırdı.
Yaşlılık emekliliği elli elli beş olmuştu,
Yine yeni bir yasayla insanlık mutsuz oldu.

Verilen hak alınır mı ne yapmamız gerekiyor,
Üç bin altıyüz iş günü zorlukla ödeniyor.
Kanuna yasa gidiyor gün beş bin günden çıkıyor,
Yeter artık oynanmasın insanlık can çekişiyor.

Gururuyla oynanmasın emekli olacakların,
Yeter artık kahretmesin kanundaki yasaların.
Elli yaşta emeklilik üç bin altıyüz olmalı,
Erken emeklilik ise beş bin günle sonlanmalı.

Dinleyin şu sesimizi seviyoruz ülkemizi,
Yaşam dostluklarla dolsun duyun ne olur bizleri.
Emekli yaşı ve günü mantıklıca düzenlensin,
Yaşantımız mutlulukla anlaşarak dile gelsin.

Meziyet Ak

Erken Kaybettim

Babam yirmiiki sene oldu bizden ayrıldın,
Gülen yüzlerimiz soldu kabrinde kaldın.
Mukaddes ruhunla sen hep bizimlesin,
Babaları sağ olanlar bizi dinlesin!

Gönlümde volkan kaynıyor üzülüyorum,
Babam kavuşacağımız anı hep bekliyorum.
Sağken kıymetini bilin candan sarılın,
Babalarınızı sevin sonra yanmayın!

Acısı ateşten gömlek ruhum yanıyor,
Babacığım diyememek kalp acıtıyor.
Yaşarken sevgi gösterin üzmeyin sakın,
Yüreğinizdeki hisler olsun hep yakın!

Babam seni çok özledim duymuyormusun,
Neden bana kızım deyip ses vermiyorsun.
Bizimle olamasanda ruhumuzdasın,
Biliyoruz her zor anda ardımızdasın.

Kabrin nurla dolsun babam mekanın cennet,
O güzel ruhun bizlerle bu bize nimet.
Sana özlemim inan ki hiç bitmeyecek!
Daha çoğalacak sevgin tükenmeyecek.

Babam sana doyamadım erken kaybettim,
Yirmiiki sene andım ömrüm tükettim.
Duy sesimi ses ver bana seni özledim,
Bu gün bak babalar günü yine dönmedin!

Meziyet Ak

Esiriyim Gözlerinin

Aya baktım gördüm seni,
Küskünmüsüngörmüyorsun,
Yüreğimde hep sevgini
Saklıyorum bilmiyorsun.

Rüyalarım gözbebeğim,
Kalbimdesin bitemezsin,
Mahşere dek seveceğim
Benimlesin bilmelisin.

Hayalinle mutluluğu,
Hep yanımda taşıyorum,
Gözlerimde sonsuzluğu,
Sevdanla ben yaşıyorum.

Sensiz bile seninleyim,
Kaybolmayan sevgim sensin,
Daha neler söyleyeyim,
Esiriyim gözlerinin.

Etme Derbeder

Gülmekten korkar oldum ağlarım güldüğüm gün,
Sevmekten korkar oldum ayrılıklar geldiği gün.
Ne zaman güldürdüysen ağlattın kader o gün,
Mutluluktan korkar oldum yağdırdın bana hüzün!

Geldiğim günden beri dünya hiç güldürmedin,
Gözümden yaşı sildim gönlümden silemedim.
Umutlarımı neden tükettin kader benim,
Sevgiler çiçek açsın gönlü gülsün kaderimin!

Yeter kader etme artık hiç kimseyi derbeder,
Korkmayalım yaşamdan sevgi dolsun gönüller.
İstemiyorum artık yeter olsun kederler,
Gülecek günler gönder huzursuzluklar yeter!

Gönüller hep gülmeli kederi yenmeliyiz,
Dertleri birlik olup el ele silmeliyiz!
Filiz versin umutlar mutluluk biçmeliyiz,
Demet demet sevgiler saygılar görmeliyiz!

Meziyet Ak

Geceden Sabaha

Bir çiçek kokusu tüterken gece,
Yüreğimde sevda olur bilmece.
Bir martı kanadı taşır gönlümü,
Ruhumdan silerek atar hüznümü.

Doğaya aşığım dalda çiçeğe,
Karanlık ardında gülen geceye.
Fısıldarken korkar tabiat ana,
Anlatmak isterken bunları bana.

Gece söyler sessiz hep şarkısını,
Umutlar ardından hatırasını.
Sabaha sevgiyle gülümseyerek,
Filizlenir huzur bak sevinerek.

Sabah geceye dost sevgiyle gelir,
Gece kaş çatsa da yine düzelir.
Ruhlar neşelenir gün ağarınca,
İnsanlar can cana dost yaşayınca

Meziyet Ak

Gecenin Aydınlığı

Kaldırarak başımı gökyüzüne bir baktım,
Yıldızlar ışıl ışıl gözkırparak bakıyor.
Meydan okuduğunu o an hemen anladım,
Hüznünü karanlığın hep içinde saklıyor.

Soruyor nedendir bu yaşanan düşmanlıklar,
Nedir çekemezlikler dostluk varken dünyada.
Yaşamda pırıl pırıl güzellikler huzurlar,
Aydınlık var geliyor karanlığın ardında.

Gülerek bak hayata o da gülerek baksın,
Ağla da gör sonunda neler gelir ardında.
Aynada görür gibi ağlayınca ağlarsın,
Mutluluk istiyorsan gülümse ağlasanda.

Silkinip kör geceden gönlümü soyutladım,
Ruhumu karanlıktan sandım çıkardığımı.
Hayatın makarası hiç bitmeyecek sandım,
Geçirdim gözden o an çağlayan yaşantımı.

Sevdiğim sevmediğim hatıralara daldım,
Bıraktım karanlığın acı yalnızlığını.
Yaşamın zincirini var gücümle zorladım,
Saygıdan yoksun olan yitirir saygısını.

Dünyanın kapıları iki defa açılır,
Giriştir birincisi çıkış diğer kapısı.
Girenler bu kapıdan mutlaka çıkacaktır,
Aradaki zamanda açma yürek yarası.

Gündüzün aydınlığı yüzümüze vururken,
Kurtulup karanlıktan bulalım aydınlığı.
Dostluk ve huzur dolun zaman akıp giderken,
Beraberce örelim mutlu kader ağını

Meziyet Ak

Geceye İnat

Karanlığın kucağında geceye inat,
Billur pınarlardan akan suyun ışığı,
Gönlümde raks ediyorken veriyor hayat,
Yakamozların masumca oynaşmaları.

Uzak limanların sessiz fısıltısıyla,
Etraftan serin denizin kokusu gelir,
Mutluluğun berrak duru ışıltısıyla,
Ruhlara rehavet veren huzur serilir.

Serin seher yeli vurur gururlanarak,
Yüreklerimiz dirilir gam keder biter.
Dostluklarda koşar o an hep çağlayarak,
Kaçar düşmanlıklar hemen olsun bin beter.,

Barış umut gözkırparak koşsun bizlere,
Güzelliğin ilkesini kabullendirsin,
Keder hüzün küsüp gitsin gülen gözlere,
Dünya pırıl pırıl olsun ruhu dirilsin.

Olmaz bir şey değil bilin bir gün olacak,
Gönlü güzel olan herkes coşup taşacak,
Hain haşin kederlerin yüzü solacak,
Güzellikler kucak açıp bize koşacak

Geç Olmadan

Hep yazıp çizip bekledim,
Mutluluğa gülecektim.
Hani nerde hiç gelmedi,
Beni neden güldürmedi.

Güldü içim kan ağlarken,
Kaderim keder yazarken.
Dünya nedendir bu zulmün,
Sonu yok mu bu hüznümün?

Ne şöhret ne de para pul,
Diyorum ruhum huzur bul.
Biraz bu yana bak dünya,
Oldu isteklerim rüya.

Bak ben çok şey istemedim,
Kaderime gülümsedim.
Gel anlaşma yap benimle,
Ses vereyim şen sesimle.

Bir gün elbet duyacaksın,
Beni de anlıyacaksın.
Dilerim ki geç olmasın,
Bu direncim kırılmasın.

Gittikten sonra ben benden,
Çekil git derim çevremden.
Duy şansım çok geç olmadan,
Umutlarım kırılmadan! .

Meziyet Ak

Geçer Ömrümüz

Derler dünya hancı bizde yolcuyuz,
Kader, keder derken geçer ömrümüz.
Halkın benzi solmuş, biz sorumluyuz,
Hayatı yitirir geçer ömrümüz.

Yaya yürür, bakar geçer görmeyiz,
Dünyamız diyoruz gelir göçeriz,
Mutluluk görmeden dertler biçeriz,
Izdırap içinde geçer ömrümüz.

Gülümser belkide yalandan biraz,
Olmuşuz derbeder bu kadar olmaz.
Doğada cevher var hakkını almaz,
Haksızlığa uğrar geçer ömrümüz.

Meziyet hakkın al asla bıkmadan,
Dostuna dost ol ki,gönül yıkmadan,
Dünya nimetleri bizim almadan,
Umutlu günlerle geçer ömrümüz! .

Meziyet Ak

Geçmişin İzleri

Geçmiş günlerimde en güzel anılarımı,
Şimdi güldüğüm o anın müthiş acılarını.
Dönebilsem geriye vererek yarınlarımı,
Bulabilsem hatalardan önceki zamanımı.

İlk önce o zamanlar kariyeri sağlardım,
Şimdi ise oturup geçmişime yanmazdım.
Daha ilersi vardı geriye hiç bakmazdım,
Hiç kimseye aldırmaz lâfa söze kanmazdım.

Kara kara düşünmezdim de yapmalıyım diye,
En sonunda mesleğimi alınca elime.
Diyemezlerdi ardımdan bir tek kelime bile,
Her bir kimse herkese sorarlar mesleğin ne.

Etikette mi acaba bize verilen sükse,
Gelecek verir yanıt anlayabilirmisiniz.
İsyanımı aktardım şimdi beklerim sessiz,
Benim için belki de ne de garip dersiniz.

İnsancıl duygularımızı kaybetmeyelim,
Kendimizi etikete esir etmeyelim.
Tahsil cehaleti yok etmez bunu bilelim,
Kendimizi bilgilerle gelin eğitelim.

Etiket merakını itelim bir kenara,
Bilgiyi tahsilimizle serpelim her bir yana.
Görgü ve bilgimizle çözüm bulalım soruna,
Yanlışlıkları çözümleyelim gelmeyelim oyuna.

Meziyet Ak

Geçmişteki Sevgim

Kalbimde sevgine bir yer,
Verirmisin bilemem.
Bir kere gönlüme ses ver,
İnan sensizken gülemem.

Gönlümün huzuru sevgin,
İçin için kanıyor.
Seneler geçtikçe ismin,
Alev alev yanıyor.

Unuttum desem de yalan,
Her an kalbim acıyor.
Anılar elimde kalan,
Aşka hesap soruyor.

Genç kızlık hatıram senden,
Geçmişimi istiyor.
Çalarak aşkımı benden,
Yıllarda kayboluyor.

Tatlı bir meltemdir sevgi,
Yüreğimin teli titrer.
Gönlümde olurken bir ezgi,
Sevdansa gönlümde gezer.

Değişim gösterdin her an,
Bilemedin kıymetini.
Her an kalbimde hatıran,
Mazime gömdüm ben seni.

Meziyet Ak

Geçmişten Geleceğe

Gelecekten köprü kurdum,
Geçmişin hüzünlerine.
Mutsuzluğa hesap sordum,
Girdim yaşam tüneline.

Pınar gibi coştu kalbim,
Ara sıra da duruldum.
Çağlıyorken sevgilerim,
Ne kadar da huzurluydum.

Geçmişin köprüsünde ben,
Gelecekte gezip durdum.
Hata etmişim bilmeden,
Bilsem zamanı korurdum.

Zaman geçip tükeniyor,
Oysa yaşadığımız an,
Duysak nasıl sesleniyor,
Dur boşa geçmesin zaman!

Bu sesi duyduğumuzda,
Sürüklenmiş geleceğe.
Pişmanlığın huzurunda,
Dönüveririz gerçeğe.

Nerden dönsek kâr diyelim,
Haysiyetli dolu dolu.
Ömrü değerlendirelim,
Olsun gönlümüz huzurlu.

Meziyet Ak

Geleceksin Sözüme

Yaşamın gözlerinden akarsa bir kaç damla,
Yine tutsak yaşatır sakın ola aldanma.
İradene hakim ol ona kapılma asla,
Güler yüzlere kanıp anlamadan inanma.

Güzelliklerle dünya nasıl anlatıyorsa,
Örnek alıp insanlar bakmaz gözünde yaşa.
Kişiliğine insan eğer sahip olursa,
Dirençle karşı durur yaşam denen savaşa.

Köpük köpük duygular kalemimden döküldü,
Zayıflık göstermezsek yaşamayız hüzünlü.
Kederlere bak böyle işte gör yol göründü,
Dikkat edip yaşarsak olur hayat büyülü.

Kadere kalem çekip yenilmezsen gönlüne,
Gelecek mutlak güler boşver sakın üzülme.
Kalbin bahtiyar olur aydınlık vurur yüzüne,
Hissedince huzuru geleceksin sözüme.

Meziyet Ak

Gerçek Sevgi

Hata sende yoktu belki,
Bense suçlu hiç değildim,
Bu bendeki gerçek sevgi,
Değerimi bilemedin.
Ne köşk istemiştim senden,
Ne görkemli bir gelecek,
Tek sevgin yeter gönülden,
Sen olsaydın dert bitecek.
Hayalimde yaşattığım,
Deniz gözlü prensimsin,
Düşlerimde yarattığım,
Ulaşılmaz sevdiğimsin.
Dünya bizi ayırsa da,
Ahrette buluşacağız,
Sevgin benle olmasa da,
Sevgimle var olacağız,
Buğday başağı saçların,
Espirili mizacınla,
Ruha akan bakışların,
Hep bendesin hatıranla.

Meziyet Ak

Gerçekle Hayal

Gerçek bizi saptıramaz,
Aksine güçle donatır,
Hayallerle yaşanamaz,
Onlar yalanı yaratır.

Gerçek derece derece,
Asla zarar vermeyendir,
O ruhlara gün ve gece,
Hiç mutsuzluk vermeyendir.

Gerçek olunca hayaller,
O zaman günle buluşur,
Kalbi huzurlu gönüller,
Hep güzellikler konuşur.

Hayallerin peşindeyken,
Düşünün bu gerçekleri,
Gerçeği saptıramayız,
Karartsa da yürekleri.

Gerçek özümüz hayali,
Özlemle arayıp hep özler,
Hayallerin en güzeli,
Zayıf anımızı gözler,

Gerçekteki hüzünleri,
Çevirebilsek umuda,
Gerçeğin yaşlı gözleri,
Gülümseyecek sonunda.

Gerçekle hayal birleşse,
Mutluluklarla raks eder,
Gerçek gururla yükselse,
Gerçekleşirdi hayaller.

Geri Dönüş Yok

Misafiriz bu evde bu mekanda bu yerde,
Bu dünyada misafir gidiciyiz dostlarım.
Giderken her şey kalır bir şey yoktur elinde,
Emanet her bir eşya hani geçen yıllarım.

Misafirken dünyada bilmezsek kıymetini,
Son nefeste faydasız versen elindekini.
Dünya ahret arası duymazlar sözlerini,
Götürdümü bir kimse hani dünya zevkini.

Yaşarken ne verirsen o gidecek seninle,
Sen ölünce yapılan ulaşmıyor nefsine.
Huzura ulaşırsın insanlığa sevginle,
Yaşarken verdiğini ölüm sunar tepsine.

Misafirliğin bitip elbet bir gün gidersin,
O an geri dönerek yaşamayı istersin.
O zaman çaresize belki yardım edersin,
Artık geri dönüş yok çaresizden betersin