|
...Son Defa...
Bu gece son defa sarıl bana… Bırak,yaslayayım başımı göğsüne… Duyayım yaşadığının çarpıntılarını… Ve kalbinin çarpıntısındaki beni… O anı… Son defa okşa saçlarımı ve bir buse kondur alnıma, Son defa… Son defa… Bir daha asla dokunamayacağını hatırlayarak sarıl bana sımsıkı… Sımsıkı sanki içine alacakmışsın gibi, Son defa… Bırak şarkılar akıp gitsin, Bizi anlatmıyorsa da dokunma… Bakarsın,bir gün anlatır! ... Bir gün yüzümüzde tebessümle söyleriz o şarkıları belki de… Aşk,bize yakıştıramadıysa da kendini, Saklarız birbirimizi yasaklar içinde, Kader,der susarız yine de… Haydi,son defaymış gibi sarıl bana bu gece… Çaktırmadan kadere… Sevnur Şaylan |
...Son Sayfa...
Bir romanın son sayfası gibi bitiyor aşk… Sona yaklaştığını bildikçe, Dünden razı bir hüzün gelip çöküveriyor yüreğine… Ve o son sayfa, Bir romanda, Tekrar tekrar okunuyor sadece… Sindire sindire… Sevnur Şaylan |
...SoN...
Bir sonumuz olmadı bizim, Bir son yaşamadık seninle... Biten her aşk,bir sonu da hakediyordu, Bir de bir son yaşamalıydık seninle... Aşk,tek taraflı sürmemişti ki, Gözlerime bakıp sevdiğini söylediğin an, Aşk,bizi almıştı içine... Aşka dair tüm güzellikleri, Yaşamıştık seninle... Birlikte gülüp,birlikte hayaller kurmuştuk... Bir sonumuz olmadı bizim... Karşıma geçip,gücün yetmedi gözlerime bakmaya, Ellerini yanağıma koyup, Bir neden sunamadın bana, Bir son yaşamadık seninle... Gözlerin herşeye cesaret ederdi oysa, Kaçmaya başlamıştı gözlerimden sonra, Dilinde bir veda,söylenmeyi bekliyordu, Belli ki mağrur gözlerim engel oluyordu, Bir son yaşamadık seninle... Oysa farkındaydım herşeyin, Değişen bakışlarının, İçinden geçenlerin... Kaçan gözlerinden okunuyordu herşey, Ve ben hergün,her çalan telefonda, Korkuyordum bunları duymaktan... Seven umudunu yitirmez, Geçer,diye avuttum kendimi, Herşey ortadayken,itiraf edemedim kendime, Sustum, Biteceğini bile bile yine de, Gurur,deyip, Gelip de, Bitti,demedim sana, Aşkta gurur olmuyormuş gerçekten... Bir veda olacaksa eğer, Olsun senden,dedim... Ben seviyorum,veda yıkılışım, İstemeye istemeye veda edemem... Bir son yaşamadık seninle, Yavaş yavaş kayıp gitti sevdam ellerimden, Gelip de sormadım sana, Sen de bundan korkuyordun... Sustum... Susacağım da... O sonu mahşere saklayacağım... Sevnur Şaylan |
Sonbahar Bitiyor...
Sonbahar bitiyor... İçimde derin bir hüzün... Pencereden her baktığımda sararmış kaldırımlar... Sonbahar bitiyor... İçimde hüzün... Şarkılar hüzünlü... Gökyüzü hüzünlü... İnceden bir yağmur başlıyor... Gözlerim de hüzün... Aklıma geliyorsun sonra... Sonra anılar ardı ardına... Yıllanmış bir acısın içimde... Kışı geçirdim... Baharı yaşadım... Yazı da bitirdim de sensizlikle... Hani bir umut,bu sonbahar gelirsin sandım... Eylülü geçirdim... Ekimi yaşadım... Kasımı da bitirdim de sensizlikle... Hani bir umut,bu son ayda gelirsin sandım... Sonbaharı da bitirdim de... Derin hüznü hala içimde... Sonbaharı da bitirdim de... Derin hüznü hala içimde... Sevnur Şaylan |
...Sonbahar Güneşi...
Sonbahar güneşi gibi yalan gözlerin... Ne kadar bakarsan bak,ısınmıyor içim... Dilinden çıksa da güzel sözlerin, Sevgiye dair her sözün yüreğinden gelsin... Ben aşkı yanıma alıp bekledim seni... Sen gelirken bırak tüm geçmişini... Gözlerin gözlerimde değilken ellerin ellerimde... Seviyorum derken dillerin,başın hep önünde... Sonbahar güneşi gibi yalan senin sevgin... Yanımdayken sen,bir anlamın yok yine bende... Sevnur Şaylan |
...Sonbahar...
Birgün yine yağacak yağmurlar... Hüzün saracak yüreğimi, Geleceksin aklıma, Usulca... Bir zehir gibi dolacaksın yüreğime, Yine... Bir sonbahar gününde tanımıştık birbirimizi, Yapraklar sararıp dökülürken usulca, Biz daha da sarılırdık birbirimize... Yağmurlar yağardı... Ve benim başım, Hep omzundaydı... Şarkılar dinlerdik her akşam karanlık bastığında... Hava soğudukça sokulurduk birbirimize... Yağmur başlar... Aldırmazdık... Bir gün yine yağacak yağmurlar... Ve benim, En sevmediğim mevsimken sonbahar, Yaz gelmiş gibi sevinirdim... Seninleyken sonbaharlar, En güzel sonbaharlarımdı oysa... Severdim sararan yaprakları... Çünkü gelmişti başımı omzuna dayayıp, Şarkılar dinleme zamanı... Sen gelirdin bu şehre... Eylül gelirdi sonra... Bir gün yine yağacak yağmurlar... Ama sen,olmayacaksın yanımda, Bu sonbaharda... Ve artık hiçbir sonbahar, güzel olmayacak hayatımda... Sevmeyeceğim hiç sonbaharda dökülen yaprakları... Yağan yağmurları... Ve ben, Her sonbaharda seni özleyeceğim aslında... Ve artık... Hiç sevmeyeceğim sonbaharları... Sevnur Şaylan |
...Sorgu...
Sana,anlatmak istediğim şeyler vardı hep… Sustum… Bir kere susunca sustu içimdeki sözler… Ve hepsi,bir gün söylenmek umuduyla,yutuldu birer birer… Anladım da… Ben,deliler gibi koşamam sokaklarda… En olmadık zamanlarda duyuramam kahkahalarımı… Tebessüm,en büyük mutluluk belirtimdi, Yetinebilirim… Yetindim de… Gözlerimin dalıp gitmesine bir anlam yükleme… O anlarda aslında en hakiki şeyler vardır aklımda, Bu dünyaya ait olmayan… Ara sıra gelir aklıma… Ve ben,silinirim o an her nerdeysem… Beni anlamamaktan şikayet etme… Ve sakın anlıyorum da deme… Sorgulama beni… Ben kendi içimde ayrı bir dünya… İstersen anlama… Sevnur Şaylan |
...SuÇ...
Elimde olsa, Kaybolup gitsem gözlerinin karanlıklarında... Umursamadan kimseyi, Çekinmeden hayatın yasaklarından... Elimi uzatsam, Dokunsam tenine... Yanaklarını okşasam... Kaybolurken dudaklarının kıvrımında... Gülümsesem gözlerine... Kaybolup gitsem gözlerinin karanlıklarında... Dokunacağım elimi uzatsam sana... Fısıldasam içimdekileri, Duyacaksın beni... Dalar giderim sana en olmadık anlarda... Gözlerime baksan,unuturum dünyayı,yaşarım o anı... Korkarım farketmenden gözlerinde yitip gidişimi... İsmimi söylemen,eritir içimi... Ki kimse... Senin kadar güzel söylemiyor sanki ismimi... Korkuyorum... Kaybediyorum kendimi gözlerinin karanlıklarında... Hayallerimde yaşıyorum sana dair ne istiyorsam bu hayatta... Susmam gerek... Farketmemen gerek... Engeller var aramızda... Korkuyorum... Kaybediyorum kendimi gözlerinin karanlıklarında... Sonra... Seyrediyoruz birbirimizi başka kollarda... Sevnur Şaylan |
...SuS...
Sus! ... Bu gece yıldızlara anlat derdini... Artık hep... Hep... Saklı kalan içinde ne varsa, Bir sevda tohumu bıraktıysam koynuna... Sus! ... Bana korkularından bahsetme... Anlattığın bir masalsa, Hani? ... Nerde cüceler...Külkedisi...Veya Ali baba? ... Bana anlatma... Bir sonu yoksa... Uyuyamam da... Bu masal yaşanmadan yazılamazsa... Sus! ... Bana anlatma... Sözlerin bir şarkıysa... Sözleri yok,anlasana... Sus! ... Gözlerime de bakma... Gözlerime baka baka, Bana aşkı anlatma... Aşk yaşanır... Olmuyor anlatmakla... Sus! ... Bana keşkeleri anlatma! ... Bana lütfenleri sıralama! ... Bana eğerleri söyleme! ... Bana aşkı anlatmayacaksan, Sus! ... Beni kandırma! ... Bu oyunun başrolleri ikimize de fazla... Sus! ... Bana anlatma... Gülünç geliyor artık bana... Sus! ...sus! ... Bu defa... Sus! ... Bir daha da, Yüzüme bakma! ... Sevnur Şaylan |
...Susma Vakti...
Dalıp gider gözlerim… Sen,sorma… Cevaplar yutkundum, Sorular sorma… Kimseler bilmez ki… Kimseler anlayamaz… Bu yol bizi nereye götürür, Bilinmez… Umarsız bir kaçıştı yaptığımız, Bir anlıktı… Ve hep de yakalanacaktık… Yasaktık… Yanlıştık… Öğretildik… Ve şimdi susma vakti… Sevnur Şaylan |
...Susmak...
Neredesin? ... Nerede? ... Biliyorum aslında… Bu şehrin bir yerinde… Her zamanki gibi, Susuyorsun… Kızıyorsun… Bana kızdığın kadar, Artık, Kendine de kızıyorsun… Biliyorum… Yeni savaşlar başlattın yüreğinle… Biliyorum… Hep de biliyordum aslında… Ya benimle savaşacaktın… Ya da yüreğinle… Susuyorsun… Susuyorum… Susmam gerekiyor… Bilmiyorsun… Sevnur Şaylan |
...Şahit...
Kar etmedi yokluğunda sitemler... Ardına dönüp bakmadın bir kere... Gönül yandı... Yandı da, Kar etmedi alevler... Kendi kendimi ateşe vermişim de... Bir derken, Bin çağrı yapmışım ecele... Bir sevip bin ölmekti bu işte... Sen giderken, Ben tüm bu şehri ateşe verdim içimde... Yan sensizlik yan! .... Ben yanıyorum... Ben... Ben kahroluyorum.... Bu dert beni mahvetti... Sitemler de fayda etmedi... Kandın da gittin şu dünyanın yalanlarına... Yaşamaksa bu sana bir yerde, Al hadi al! .. Sana kalsın bu koca dünya... Ben gidiyorum, Beni koyup gittiğin gibi bak! ... İster yak bu şehri, İster kahrol... İstersen bi duayı esirge benden! ... Beni bu sevda mahvetti... Ecel de senin elinden geldi... Ne kadar masum kesilirsen kesil, Bu sevda beni mahvetti... Ne yıldız kaldı gökyüzünde beni anlamayan, Ne bir gece kaldı sana isyanlarımı duymayan... Şahidim oldu da herşey yokluğunda, Bir sen bilmedin... Bir sen duymadın beni... Hani gün olur da duyarsan bir yerlerde, Aşk kalmadı yeryüzünde,diye... Gül de geç... Bir sevda vardı,de... Bir sevda... Çok uzaklarda kaldı,de... Şahidim,de... Onu ben gömdüm,de! ... Başını dik tut... Yücel yücelebildiğin kadar... Bu sevda beni mahvetti... Gerisi masal... Sevnur Şaylan |
...Şimdi Genç Olmak Vardı...
Belki de bildiğinizden daha çok dilde, Bildiğinizden daha çok kelimeyle, Kuramadığınız kadar çok cümle kurabiliyorum... Belki de sahip olduğunuz tek tahta kalemden, Renklisinden,simlisinden birçoğuna sahibim... Belki de gazete kağıtlarına sarılmış saman kağıtlı defterinizden, Bembeyaz yapraklı,kilitli olanlarına bile sahibim... Belki de sesini bir kere bile duyamadığınız, Özlediğiniz, Günlerce,hatta aylarca bile bir kez görmekle yetindiğiniz insanlar varken, İstediğim her an sesini duyabildiğim insanlarım var... Ne kadar şanslıyım... Ne kadar... Şimdi genç olmak vardı, mı diyorsunuz hala? ... Ne kadar şanssızmışsınız... Ne kadar... Bir kereliğine,şimdiki genç olmayı istemezdim oysa... Bir tahta kalemim,bir saman kağıtlı deftere gerçek bir sevdayı, Yazabilseydim utanarak,bir okuyan olursa korkusuyla... Kilitli defterleri bir açın bakalım, Bir tane hakkıyla yazılmış bir özlem kokulu şiirler var mı şimdi? ... Elimizde bir oyuncak olmasaydı da, Sesini duymak için, Yüzünü birkez görmek için koşsaydım yollara, Bir mesajla değil de, Gözlerimle anlatsaydım sevdamı... Ve özlemek neydi,bilebilseydim bir kereliğine... Ya da duyabilseydim bir gece yarısı yanık bir türküde... İlk buluştuğum anda elinin sıcaklığını hissetmeseydim de, Bir kere dokunuşuyla avunabilseydim yıllarca... Saklayabilecek mektuplarım olsaydı,az bir cümleyle, Çok şeyleri anlatan... Şimdi çok mu şanslıyım ben... Asıl sizin zamanınızda genç olmak vardı... Ben çok mu memnunum gençliğimin zamanından... Elbet ben de özleyeceğim ama zaman gelecek de, O zaman da böyle bir şiir yazılır belki de... Belki de... Sevnur Şaylan |
...Şu An...
Günün en güzel saatleri... Güneş hüzünlü bir vedaya hazırlanıyor... Mavilere kızıl bulanmış, Bir gün daha bitiyor... Sensiz... Şarkılar da hüzünlü bu eylül gününde... Yüzümde tüm bunlara inat, Bir gülümseme... Bazen, Hayatta var olmak da yetiyor insana... Bir güne daha ortak oldum ya... Allah kerim artık yarınlara... Hala bir nefes hakkım var bu hayatta... Sevdiklerim yanımda,sen hayallerimde... Olsun... Ben hayattayım ya... Sen hayattasın ya... Çok şükür... Çok şükür... Sevnur Şaylan |
...Şu Anda...
Seninle gelmedim elbet hayata… Seninle gelmedim bu yaşıma… Seninle öğrenmedim elbet sevgiye dair her şeyi… Senden öncesi de oldu elbet… Sevdiklerimde,sevdiğimi sandıklarımda… Ama ben şu an, Sana söylüyorum o en güzel iki kelimeyi… Ve seninle sürsün istiyorum hayatımın bundan sonrası… Sana yakıştırıyorum sevgimi… Şüphesiz… Hayat bu… Ne sunacağı belli olmaz ya… Ama ben yine de, Sana söylüyorum o iki kelimeyi… Ve hayaller kuruyorum içinde senli… Mutluyum da… Ama hayat bu,güvenilmez ki… Yine de, Yarınımı düşünmeden yaşıyorum ben seni… SENİ SEVİYORUM sevgili! ... SENİ SEVİYORUM! ... Sevnur Şaylan |
...Tanımsız...
Cümleler kurulamıyor dilimde... Dünyada ne kadar kelime varsa aşka dair, Yetmiyor bu aşka yine de... Ne kadar duygu varsa yaşanabilen, Daha fazlasını yaşadım sende... Haydi tanımla sendeki beni, Varsam içinde biryerlerde... Ben tanımsız şiirler yazarım sana, İki kelimeyi söyleyemesem de... Sevnur Şaylan |
Tanrım! ...
Tanrım… Dünya’yı niye küçük yarattın? ... Sığamıyor artık insanların! ... Sevnur Şaylan |
...Tek...
Hep bir beklediği olur ya insanın… Hayallerinde belirir ya… Yüreğinde bir umuttur ya ‘hani belki’ diyerek… O sendin işte… Beklediğim… Umudum… İlk görüşte aşk en büyük yalan mıydı? ... Ki aşk gerçekten var mıydı ki? ... Kaç zaman kaç kişiye kaç kez söylenmişti ’seni seviyorum’lar, Bilinmezdi… Kaç defa biterdi o büyük aşklar bile… ‘Aşk’ mıydı diye kaç defa söylenmişti sonra, Kaç defa pişman olunmuştu biten aşklardan sonra… Seni gördüm… İlk görüşte aşk mıydı içimdeki heyecan dolu mutluluk… Ve yürek ilk görüşte aşka inandı… Ne ilktin… Ne sondun… Ama hiç bu kadar yürekten gelmemişti o iki kelime… Söyledikçe söyleyesi geliyordu insanın… Susmadan… Yorulmadan… Ve bazen sevgiler de gerçekmiş… Bu yürek seni gerçekten sevdi… Ömür de seninle bitsindi… Umrumda değildi… Gün geçtikçe bu sevda alevlendi,tükenmedi… Ve bazı aşklar gibi bu da bitti… Pişmanlık bende hiç sevgimin yerini alamadı… Yıllar geçti… Unutulmadın işte… Unutulanlar da oldu üstünden ama, Unutulmayan bir sen kaldın derinlerimde… Hayata geldiğime değen sevdam… Gördüğüme,sevdiğime değmeyen insan… Ne acı bir bilsen, En büyük sevdamdı beni tek üzebilen… Şimdi hoşça kal… Hoşça kal büyük sevdam… Sevnur Şaylan |
...Terk...
Dilde kalmadı sözlerim… İşte gidiyorum… Sana her uzaklaşışımda çoğalır sesin içimde… Ayak izlerim silinir kalır yollarda… Gölgem de bıraktığım yerde kalsın… İşte gidiyorum… Küskün değilim… Kırgın değilim… Susar giderim… Bir yalnızlık şarkısı tutturur dillerim… Hıçkırır yüreğim… Yine de sessizce ağlar giderim… İşte gidiyorum… Tüm ışıkları söndürdüm ardımda… Bedenimden öte bir ruhum vardı… Geriye ne kaldıysa benden… Hatta beden… Varsın hediyem olsun dünyama… Sevnur Şaylan |
...Tesadüf...
Hayat... Artık bana tesadüflerini yaşatma... Tüm hatalarımı attım bu yalanın ardına... Tesadüflere kana kana,attım kendimi olmazlara... Gözlerini gözlerime bırakma en olmaz zamanlarda... Bir eski hatırada canlanırım, Çözülür yürekteki geçe kalmış yaralarımın kabukları... Kurumuş gözyaşlarım aldanır sonbahara... Hayat... Artık bana tesadüflerini yaşatma... Ben ne yaşadıysam hatalarımdan, Bu tesadüflerdendir,unutma... Binlerce çift göz takılır kalır gözlere de, Sadece bir çift kara kalır yürekte yıllarca... Binlerce çift kara takılır kalır da, Sadece bir çift kara,tesadüflerle acıtır yüreği hala... Hayat... Artık bana tesadüflerini yaşatma... Bir anını bedel etme yıllarıma... Özlüyorum gözlerini... Hani arada bir, O tesadüfler de olmasa... Sevnur Şaylan |
...Topla Anılarını...
Haydi... Topla anılarını git bu şehirden... Ki bu şehir,sevmedi seni... Haydi... Topla anılarını git bu şehirden... Ki sen,sevmedin bu şehri... Alın yazına verdim, Gelmemeliydin... Hayra yorup sevdim seni, Sevmemeliydim... Haydi... Topla anılarını git bu şehirden... Buraların havası sana yaramadı... Zaten,yalandı bu şehri ben varım diye sevdiğin... Zaten,yalandı bu şehri ben varım diye özlediğin... Haydi... Topla anılarını git bu şehirden... Seni tutan sorumluluklarındı bu şehirde, Varlığım...Yalan... Haydi... Toplan... Beni her gördüğünde kaçman da yalan... Bu şehirde sevdalar unutulmaz, Sevdalılar unutmaz... Gözlerimdeki acı eserindir,seni korkutan... Haydi... Haydi... Topla anılarını git bu şehirden... Senin sevdaların da, Şehrindeki gibi yalan... Haydi... Haydi... Beni bile soğuttun şehrimden... Haydi... Haydi toparlan... Ama... Bir gün... Aklına gelirsem duyduğunda bu şehrin adını... Neyse... Haydi... Topla anılarını çek git buralardan... Sevnur Şaylan |
...UnuTuRsUn DeMe sAkIn...
Yıllar sineme yaslandı… Gözlerim dağlar aştı… Bir sevda ki ömrüm çaldı… Unutursun deme sakın, Toprak suyu unutur mu? ... Kış baharı bulmaz oldu… Güneş dağlar aşmaz oldu… Felek hangi zamanda beni unuttu... Unutursun deme sakın, Bülbül gülü unutur mu? ... Yaralı gönlüm,biçare sensiz… Derdim desen,yarim sessiz… Kalmış sözlerinde sevdası bensiz, Unutursun deme sakın, Gül baharı unutur mu? ... Gözlerimden eksilmez yaşlar… Bu sevda bağrımı yakıp taşar… Sırtını dönsen de bu sevda bende yaşar, Sanma bu deli gönlüm uslanır, Leyla Mecnunu unutur mu? ... Sevnur Şaylan |
...Utanırım...
Her yeni günden, Her yeni doğan güneşten, Her biten geceden utanırım... Kaç gün, Kaç gün doğumu, Kaç *******i bitirdim... Kaldım hala o günde... Ne güneşi bitti, Ne gecesi söktü ben de... Utanırım acımdan, Utanırım sevdamdan... Her yeni günden, Her yeni doğan güneşten, Her biten geceden utanırım... Sevnur Şaylan |
...Uyumsuz Çift...
Gözlerin aşka örülmüş iki duvar… Sözlerin,tutulamayacak sözlere aşina… Susardım yanında… Sen konuşurdun… Gözlerin uzaklarda… Dünyanın en uyumsuz çiftiydi, Gözlerin ve sözlerin… Sana,hiç hayallerimden bahsettim mi? ... Sen bahsettin oysa… Sen anlatırdın,gözlerin uzaklarda, Ben dinlerdim,gözlerim dalardı bir tek sana… Eline şeker tutuşturulmuş bir çocuk gibi, Dinerdi kaygılarım… Dünyanın en uyumsuz çiftiydi, Gözlerin ve sözlerin… Konuşurdun… Konuşurdun ben susardım… Ve bir gün sessizce çekip gittin… Şaşırtmadın da… Bu aşkta varolan bendim, Hayallerin uzaklarda… Beden bendim, Ruhu ise uzaklarda… Gönlün çok uzaklardaydı, Aklın bir karış havada… Şimdi… Sen herkesten bir adım aşağıda… Başın önüne eğik, Sözlerin susmakta… Sus… Sustuğun kadar tekrar yücel gözlerimde… Sus…şimdi dünyanın en uyumlu çifti olmuş, Gözlerin ve sözlerin… Sevnur Şaylan |
...Uzak...
Görebildiğim en uzak noktalar bile yakınken senden bana, Şimdi sen,yoksun ya… Bakma,sen giderken sustuğuma… Söylenecek sözler taşıp gider kalbimden de, Dilime varmadan daha, Taşıp gidiyor gözlerimden damla damla… Ardından bakarken çaresizce, Çaresizliğin farkında olmak öyle zor ki aslında… Sen giderken,ben ardından bakarken… Yollara küsüyorum sonra… Dağlara… Mesafelere… Ve bu şehirler neden birbirlerinden hep uzakta? ... Sevnur Şaylan |
...Ülkeem...
Doğudan batıdan kemiriliyoruz işte! İçten içe tüketiliyoruz! Uzaktan uzaktan seyrediyoruz! İçimiz eriyor, Sıkacak dişimiz kalmadı, Elden bir şey gelmiyor! ... Uzaktan bir patlama sesi yankılanıyor! Civan delikanlılarımız şehit oluyor! Hakkari'den bir ah gelse, Tüm ülke vahlıyor! Elden bir şey gelmiyor! ... Silaha mermiye kalmadı derman! Sanata da karıştı hain plan! Ülkem,sana neler oluyor! Yok mu bir çare? İçimiz eriyor! ... Duy Atam! Ataam! ! ! Sen kalk,ben yatam! ... Sevnur Şaylan |
...Vardır Bir Nedeni...
Bana sorular sorma sakın... Bir anlam arama sözlerimde... Yanında olmak istiyorsam... Sana bakmak istiyorsam uzun uzun... Ellerini tutmak istiyorsam... Vardır bir nedeni... Bana sorular sorma sakın... Hiç ummadığın bir anda arıyorsam seni... Gecenin bir vakti çınlıyorsa kulakların... Şu şarkı çok güzel,diyorsam sana... Vardır bir nedeni... İlk sana söylüyorsam mutluluğumu... Hüznümü ilk sana anlatıyorsam... Bugün hava ne kadar güzel,diyorsam bile... Eksilmiyorsa yanında tebessümlerim... Çocuklaşıyorsam yanında, Şımarıyorsam da... Vardır bir nedeni... Sevnur Şaylan |
...Ve Aslında...
Nasılsın? ... Ve aslında, hala varsın di mi hayatta? ... Yıllar nasıl da çalıp gitti ömrümüzü? ... Ve zaman,nasıl da kandırdı bizleri? ... Aklıma geldin bu sabah hüzünlü bir şarkıda... İlk miydi peki bu şarkı, Dinlediğim senden sonra? ... Neden sendin ilk aklıma gelen? ... Hatırladım ya sonra, Bizim şarkımız olsun demiştik, Söylemiştik sokaklarda... Gördün mü işte, Nasıl da kandırmış zaman bizleri... Nasılsın? ... Ve aslında,hala varsın di mi hayatta? ... Uzaklarda olsan bile, Varsın di mi hayatta? ... Senin şehrine erken gelir soğuklar, Üşüyor musun,hasta mısın? ... Buldun mu ellerini ısıtabilecek birini, Buldun mu aradığın mutluluğu, Memnun olamadığın hayatından memnun musun artık, Hep birşeyler eksik kalıyordu ya hayatında, Artık herşey tamam mı, İstediğin gibi mi hayatın? ... Ve en önemlisi de, Varsın di mi? ... Uzaklarda da olsa, Varsın di mi? ... Aklına geliyor muyum? ... Ve aslında, Hiç aklına geldim mi? ... Yolum hiç düşmeyecek belki de oralara, Sen de gelmeyeceksin buralara... Ve aslında bir daha görmeyeceğiz birbirimizi... Ve galiba... Özlüyorum ben seni... Sevnur Şaylan |
...Ve Ayrılık Bir Yaşında...
Yıllanmış bir hüzün saklı içimde... Ayları saymaya da yetmiyor artık iki elim,on parmağım... Kolay gelecek bir yıl demek belki de... Ne güzel! ... Bir kuru yaprak çıtırtısında hatırlattın kendini... Ellerim ceplerimde yürüdüm bir yıldır gezmediğim o yerleri... Her yerde sarı yapraklar... Bastıkça aklımda sen... Bastıkça içimde sen... Tüm şarkıları susturdum dilimde bugün... Bir Sezen söyledi... Bir ben... Bir Sezen sustu... Bir ben... Yağmurlar yağıyordu... Ve eleleydik seninle bu sokakta... Yürüdükçe yapraklar çıtırdıyordu... Ve Sezen... Yine söylüyordu... Ama bir tek o zaman, Gözlerimde yağmur yoktu... Hayaller kuruyorduk... Kurdukça daha bir sarılıyorduk birbirimize... Ve o hayallere göre, Bu sonbaharda sen olacaktın yanımda yine... Ellerim ceplerimde üşüyordu şimdi... Bu mevsim bu kadar soğuk mu geçerdi? ... Hep gri miydi bulutlar? ... Ve hep ağlatır mıydı bu şarkılar? ... Senden sonra ilk sonbaharımdayım... Hadi,ayrılığımızın yıldönümünü kutlayalım... Sevnur Şaylan |
...Ve Bitti...
Ve bitti... Kurulamıyor dilimde sana dair cümleler... Yalnızca 'sen' le,'ben' le olmuyor, Eksik kalıyor birşeyler... Şarkılar seni anlatmıyor... Görmemek için seni, Görmek için seni, Hiç bir çabam kalmadı... İçim acımıyor... Kalbim farklı çarpmıyor... Haktır bu yüreğime... Haktır uğruna harcanan uykusuz *******ime... Haktır gözü yaşlı yazılmış şiirlerime... Her dinleyişimde gözlerimden acımı akıtan şarkılarıma... Unutulmak da bir zaman sonra, Sana haktı... Ve bitti... Sevdamıza haktı... Sevnur Şaylan |
...Yakın Mesafe...
Ve işte gidiyorum… Yollar uzuyor… Mesafeler uzuyor… Ardıma dönüp bakmaya bile yetmiyor gücüm… Gücüm,en son, terki başardı… Ve bu,belki de son başarımdı… Sana en yakın olduğum anlarda, Görebildiğim en son noktadan bile daha uzağım artık… Varlığın,hayalinden uzakta… Yollar uzuyor… Ve bu yollar,nereye gidiyor? ... Bu yollar,sensizliğe gidiyor… Sensiz bir şehre… Sensiz bir yanıbaşımla… Ardımda senli sensiz bir hayat… Sen başrollü,sensiz bir oyun… Ve senden uzak bir şehirde kapanacak perdeler… Yollar uzuyor… Mesafeler uzuyor… Bir nefes kadar yakın olduğum hayatı da biliyorum ben… Mesafeler,hep uzak aslında… Birbirine uzak iki kentte olmasa da… Sevnur Şaylan |
...Yalan&Gerçek...
Bu dünyanın her taşında yalan var... Denizler yalan... Şu koca dağlar yalan... Aldanma görünüşlerine, Bu dünyanın herbir köşesi yalan... Ben yalanım... Sen yalansın... Annem bile yalan... Bitecek bir gün bu dünya... Kuruyacak denizler, Yerlebir olacak şu koca dağlar... Aldanma dostum, Bitecek bu rüya... Gerçekler tüm çıplaklığıyla gösterecek yüzünü... Sen,senden kaçacaksın... Dünyan sana geçip hesap soracak, Sen sussan da, Gösterileceksin sana sen! ... Bir film gibi izleyeceksin kendi dünyanı... Hatalarını... Doğrularını... Yalanlarını... Arkasından konuşup,yüzüne güldüklerini... Yalanlar söyleyip,hiç gördüklerini... Üzüp de bir özrü vermediklerini... Hakkını yiyip de,ödemediklerini... Bir ''of! '' dediğin anneni... Yakana yapışacak dünya, Sen ne kadar kaçmaya çalışsan da... Aldanma yalana... Şu üç günlük dünyada, Sil tüm nefretini... Helalleş her ayrılışında, Karnın toksa,düşün aç kalanları, Bir hayrı çok görme... Dua et sana hayrı dokunanları, Ne yaparsan kendine yaparsın,unutma, Karşılığını alırsın,iyi de olsa,kötü de olsa... Ama alacaksın mutlaka... Şükret her uyandığında Allah'a, Sofran varsa önünde, Hele de yalnız değilsen, Şükret verene, Helal et hakkını,haksızlığa bile, Allah rızası diyerek yap en tahammülün olmayanı bile, Zaman ayır Yaratana, Yirmi dört saatte beş dakika da olsa... Sakın kanma bu dünyanın yalanlarına, Herşey yalan diye de,bırakma kendini, Dengesini sıkı tut gerçekle yalanın... Yaptığın her şeyi bir gören var mutlaka, Hesabının tutulduğunu unutma... Şu dünyanın her taşında yalan var... Sakın dışına aldanma... Sen bu yalanda, Sonsuz gerçeği de unutma... Sevnur Şaylan |
...Yapamam...
Gözlerime bak,diyorsun... Bakamam... Ellerimi tut,diyorsun... Tutamam... Sana sevdiğimi söyleyemem... Yapamam.... Yapamam.... Gözlerine baksam... Gideceksin... Ellerini tutsam... Gideceksin... Sevdiğimi söylesem... Gideceksin... Sen gidersen... Gözlerin hayal olup kalır gözlerimde... Sen gidersen... Üşür ellerim,ararım ellerinin sıcağını... Sen gidersen... Kızarım seni sevdiğini söyleyen dillerime... Bana tutamayacağın sözleri verme... Ve eğer gideceksen bir gün... Bana,benli hayallerinden bahsetme... Gözlerime bak,diyorsun... Bakamam... Ellerimi tut,diyorsun... Tutamam... Sana sevdiğimi söyleyemem... Yapamam... Yapamam... Sevnur Şaylan |
...Yarın Da Var Mısın? ...
Yaprağı kopmuş bir takvim yaprağı... Bugündü,dün oldu... Yarındı,bugün oldu... Saniye dakikadan, Dakika saatten, Saat günden, Gün ömürden çalıyor... Bugünü koparıyorum takvimlerden, Elimde bir kağıt parçası... Oysa çoktan avuçlarımdan, Kayıp gitmişti bugünüm... Dün,yarınım,dediğim bugünde de, Bir nefes hakkım varmış oysa! Ne güzel! ... Her nefesimde eksiliyor haklarım, Her nefes bitişime bir adım, Bir sonum varsa, Var bir sonu bu da bu hayatın, Hala var bu hayatta bir hakkım, Yaşıyorum hala... Hayattayım... Tükenişi yaşıyorum... Yaşarken tükeniyorum... Yaşıyorum ama... Hayattayım... Ve belki... Yarını takvimlerden bir daha hiç koparamayacağım... Bugünüm,yarın olduğunda, Belki ben var olmayacağım...Belki sen! ... Geç kalmadan yaşayalım... Ertelemeden... Ertelemeden... Söyle sevdiğini, Sarıl sımsıkı sevdiklerine, Ertelemeden yaşa tüm güzellikleri... Sonu ne olursa olsun, Aldırma... Nasıl olsa bir sonu var bu hayatın da... Yeter ki, Bugününün yarını meçhuldür her zaman, Unutma! ... Ama hala hayattasın ya... Hala! .... Sevnur Şaylan |
...Yaşlanmış Hüzün...
Yıllanmış bir hüznü sakladım bugün gözlerimde... Bir yaşına daha bastı hüznüm... Kutlu olsun... Mavisi mi solgundu bugünün ne? ... Güneşi mi üşümüştü? ... Yorgun mu düşmüştü bir anda kalbim hayata? ... Nefes almak hiç yorar mıydı insanı? ... Yıllanmış bir hüznü sakladım bugün gözlerimde... Bir yıl sonra daha aktı yaşlarım... Hiç azalmamış oysa damlalarım... Hüznüm azalsaydı hani belki... Görmek istemedim seni oysa bugün... Bir daha hiç tanışılmayacak elden de elsin bana şimdi... Bu bizim günümüz... Ayrı ayrı kutlayalım... Mümkün olduğunca gelme olduğum yere... Tesadüflerden kaçalım,gözgöze gelmeyelim... Bu bizim zaferimiz... Büyük aşklar nasıl bir anda bitermiş öğretelim... Yıllanmış bir hüznü sakladım bugün gözlerimde... Bir yaşına daha bastı hüznüm... Kutlu olsun! ... Kutlu olsun ikimize! ... Sevnur Şaylan |
...Yemin...
Dayan yüreğim,dayan! ... Bitecek elbet bu kavgam! ... Hep bu kadar acı değildir hayat, Yeminim var,onu unutacağım! ... Hep böyle acıttım mı seni? ... Biz de güldük zaman zaman, Biz de sevildik,istendin de vermedik, Dayan yüreğim,dayan! ... Bitecek elbet bu kavgam! ... Hata kimde,diye kendimizi yormayalım, Faydasız,nedensiz birbirimizi sorgulamayalım, Ben görmesem,sen sevmezdin, Yeminim var,onu unutacağım! ... Sevnur Şaylan |
...Yeter Mi? ...
Hayat,gözlerinde anlam bulduğundan beri, Gözlerin,gözlerime perde oldu sanki… Varlığın,yangınlı yüreğime bir avuç su… Yeter misin peki? ... Gözlerin,şarkılara söz olmuş sanki, Sustuklarıma bakma sen… Susuşlarımdaki şarkıları bir duyabilsen sen… Yeter mi peki? ... Kayboluşlarım,hep senin varlığına… Sahipsiz bakışlarım mabed sana… Sakinliğime bakma sen, Bir taşsan yüreğimden… Yeter mi peki? ... İçimde senle dolu bir sevda… Umutlarım her gece bağrımda… Sarılırım da yokluğuna… Yetinemem hayalinle… Yetmez ki bana… Sevnur Şaylan |
...Yoksun Ya Tüm Korkular Bende Şimdi...
Sen gidince tüm şehir gitti sanki ardından… Giderken sen gülümsüyordun… Ardına bakmadan… Öylece gidiyordun… Sen gülümsüyordun… Ve en önemlisi gidiyordun… Sen uzaklaştıkça ben eksiliyordum… Sen uzaklaştıkça… Ben ağlıyordum… Döneceğini bilmek bile rahatlatmıyor artık beni… Ve şimdi… Ait olduğun yerdesin… Ve sen… Çok uzaklara aitsin… Avunmak istedi yüreğim… Gözlerim dalıyordu,görebildiğim en uzak noktaya… Haddini aşsa hani,işte tam oradasın! ... İşte şu dağların ardında! Ardının da çok uzağında! ... Ama döneceksin ya… Bir gün döneceksin ya… Neden zor geliyor bu uzaklıklar bana bilmem! ... Belki de gün geçtikçe bu hayata güvenemediğimden… Yollara… Zamana… Korktuğumdan bu hayattan gün geçtikçe… Hani olsan en yanımda… Elimi uzattığım an sana dokunsam… Ama döneceksin ya… Hani avunabilsem bununla da… Hani avunabilsem… Sevnur Şaylan |
...Yolculuk...
Akıp gidiyor hayat... Farketmeden götürüyor bizleri de... Hangimiz kaldık ki bir yerlerde... Dağıtılan rolleri paylaşamadık bile... Her geçen gün daha da titriyor ellerim... Arasıra ardıma dönüyorum... Özlüyorum... Özlüyorum... Ağlamayan bir çift göz kaldı mı ki birimizde, Ağlıyorum sessiz hıçkırıklar düğümlü kalıyor, Bağırmak istiyorum... Bağırmak istiyorum... Kimse duymayacak biliyorum... Duysalar da susacaklar, Herkes birbirine yabancı aslında, Umursamayacak ki kimse... Herkes kendi derdinde... Belki de onların içinde olan, Bastırılmış isyanları bağırmak istiyorum ben de... Kim durabiliyor, Kim durdurabiliyor... Kim istemezdi ki karşılaştığı en güzel günde asılı kalmayı... Kim bilebildi bir günde de ummadıklarını kaybetmeyi... Kim isterdi ki! ... Hayat akıp gidiyor... Bizi de yanında götürüyor... Ne sana soruyor, Ne bana... Bir anda savuruyor, Bir anda yıkıyor, Bir anda oluyor herşey... Bize de şaşırmak kalıyor... Hani bir gülsem, Ardında bir hüzün beni bekliyor... Oysa batan güneş bile, Elbet doğuyor... Kanmamak gerekmiş bu hayatta, Herşey yalan aslında... Hayat akıp gidiyor... Bizi de yanında götürüyor... Hayat akıp gidiyor... Şimdi hangimizi nerelere götürüyor? ... Hangimiz biliyor? ... Sevnur Şaylan |
Yorgun Ama Hızlı...
Daha mı hızlı artık akrep ile yelkovan? ... Daha mı hızlı dünya, Ay ya da güneş? ... Kim kovalıyor bu zamanın arkasından? ... Acelesi mi var dünyanın? ... Yoruldu mu bizlerden? ... Hızlanıyor daha da… Biraz geç mi gelmişiz yoksa? ... Tam yorulmuşken dünya… her şeye geç kalmışız belli ki… Hızla birikiyor dünlerim… Şaşkınlıkla bugündeyim… Ve yarınımdan korkularım… Suskunum… Ve belli ki… Ben de yorgunum… Sevnur Şaylan |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 12:10 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.