![]() |
Operasyon
Bu kadar karamsar Olmak zorunda mıyız dedi Çocuk,bir başka çocuğa Parmak uçlarındaki kan Çekilmişti yuvalarına Umutsuzluk yoktu içinde Pek de olumlu sayılamazdı Beklentileri,dışarıdan İçerisi bir dehliz Mayın tarlası üzerinde Yürümekte zorlanılan Belki de keşişlerde vardı Çocukların,varlığına İnanmadıkları Kurtarılmak istemeyenlerde Vardı,askerler tarafından Askerlerin nasıl Kurtaracaklarını Biliyorlardı Ve kurtarıldılar Vurulmamak için kendi Sevdikleri tarafından Elbiselerini içeride bırakarak Çıplak vücutlarındaki Izdırabı askerlerin Gözyaşlarıyla sulayarak Kimisi bir dilim ekmek İstedi,ilk olarak Suya dayanamayanlarsa Zaten ölmüştü,korku dolu Masumdular,zayıftılar Çocuktular,çocuktular Ve çocuk kaldılar Sevdiklerinin kucaklarında Arkalarında bir parçalarını Kaybetmiş, acı topluluk Huzura hasret,ama İsteksiz Kederli Elemli “çok üzgünüm sadece seyirci kaldığım için her zaman olduğu gibi” Baykal Kaanalp |
Orası Bir Vatan 1
orası bir vatan üzerinde yaşamayı kendilerine görev bilmiş insanların vatanı o vatan onlara açlık ve sefalet vermiş olsa da bir vatan önce vatan sonra yine vatan orası sadece kumlarla kaplı bir çöl değil olamazda orası kahır yüklü bulut gözlü Baykal Kaanalp |
Orası bir vatan 2
Kalp atışları Kurşunlarda gizli Ortaya çıktığı an Vurulmalı Tek tık Sadece bir nefes fazla Almak uğruna Sokaklarda dolaşmak Kırılmış bir yüreğin İçinden geçerek Hiçbir yere Güvenli basma sakın Güven bir tek Kendine,kendi sesine Yüreğinin sesine İkileme düşme Sen ancak sen Gönlümdeki er-sin Kurtarılmayı Beklemediğini biliyorum Benim tarafımdan Hoş benimde kurtaracak Gücüm yok Bunun farkında olduğunun da Farkındayım Ben burda Kendi halimde Düşlerimle baş başa Sana verebilecek Bir lokma ekmeğim yok bağışla Baykal Kaanalp |
oTobüs
Hep yanlış otobüse biniyorum Bilerek ve isteyerek Bunda bir sakınca yok Sakınmaktan korkuyorum İstem dışı hareketsizliğimi Engelliyemiyorum Otobüslerde tutarsız Beni hep gitmek istedikleri Yere götürüyorlar Benim gitmek istediğim Yere değil Aslında gitmek istediğim Herhangi bir yer yok Sığınmam gereken Bir kuytu köşe Yalnız yenilen Birkaç dilim ekmek Hiç biriside yok Aralarına katılabileceğim Otobüsler bir gün Doğru yolu bulurlarsa eğer Kendimi mesut hissedeceğim Hala gitmem gereken Zorunlu olduğum bir yer Olmasa da yollar beni Taşıyamasa da yeni bir Umutsuz dünyaya Yollar hala kalabalık İnsanlar bir yerden bir yere Akın akın akıyorlar Onlarında haberleri yok Gittikleri meçhulden Bunda otobüslerin Bir kabahati yok ama Kabahat bende Gidilecek bir yolum yok |
Oynasak mı? acaba
boğaz da bir balık yesek mi? acaba aptal mı? bön mü? alık desek mi? acaba bu ne bolluk bu ne eğlence yerlerde uzunca yolluk yürüsek mi? acaba geniş değil hatta biraz dar gölün ortasındaki bar içsek mi? acaba sözler güzel kelimeler düzenli konuşmacı çok özenli dinlesek mi? acaba çılgınca bir dans ortam heyecanlı e müzik de pek canlı oynasak mı? acaba Baykal Kaanalp |
Oyun
yeni bir heyecana,gerek var mıydı? Oyuncuları belirsiz Yazılan metinler,ona uyar mıydı? Alkışsız,seyircisiz. Hareketsiz bir oyun Düzen yok,gelişigüzel Oturmaktan ağrımış boyun Üzen çok,gidişi özel. Bağdaş kurulmuş temelli Yollar tutulmuş besbelli Oyun bu! işine gelirse Konuşmalar ince telli Yeni bir yakınlık gereksiz Ayrılıklar uçarı,sebepsiz Oyunlar kısa ve özgür Arada sırada edepsiz Baykal Kaanalp |
Oyuncakçı
değişebilsinler diye çocuklar ellerindeki misketleri karışmam oyunlarına pazarlık da etmem neden boş geldiniz oyuncakçı dükkanına nasıl olsa yine alacaklar bir kaç misket dahil olabilmek için oyuna ceplerinde gazoz kapakları artist kartları değişebilsinler diye çocuklar,gençlikle yaşamlarını,pervasız ödemesiz,sorunsuz karışmam oyunlarına karıtırmam kimseyi nasıl olsa değişecekler eskiyecek anıları taze bir umutla |
Oyunlarımız
çocukca bir oyundu birbirimizi taklit edişimiz masallardaki kadar göz boyayıcı olmasa da farklıydı,alınterimiz hiç kurumazdı oyunlarımızda yorucuydu hep işçi sınıfı olurduk zenginliğe bulaşmazdık asla tüfeklerimiz tahtadandı atlarımız kendimiz taşıyabildiğimiz mesafe birbirmize hoş görümüz kadardı ve böylece iklimleri aşardık birbirimize yaslanarak şimdi bakıyorumda çekemiyoruz artık birbirimizi ben hariç işçi sınıfını oynayan herkes zengin oldu ben hala işçi sınıfını oynuyorum,hiç yılmadan ne demişler,ne diyorsak o biz hala dahiliz içinden hiç çıkmadık yaban güllerinden hiç korkmadık hep ellerimizle topladık dikenlerini kanımıza dokundurarak hiç dokunmadık ama biz başkasının kanına Baykal Kaanalp |
Öğrenemedim
öğrenemedim sevilmeyi öğretmediler bana hangi ben benim hangi sen bana ait hiç bilmedim,bilemedim öğretmenim sen olmayınca tuzu yok öğrenmenin acısı çok öğretmenin hangi ben salkım saçak senin peşinde hangi sen bana ait hiç bilmedim,bilemedim öğrenemedim sevilmeyi öğretmediler bana istemediler öğrenmemi hangi ben yoluna kurban sevmenin,sevilmenin hangi sen bana ait hiç bilmedim,bilemedim Baykal Kaanalp |
Öğrenmeyi Sevmek
yaşamayı,yaşamak istiyorum yaşatmayı öğrenmek sevmeyi öğrenmek istiyorum öğrenmeyi sevmek Baykal Kaanalp |
Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 12:49 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.