İnsanca Yaşamak

Karanlığın karnını deşe deşe
Parladı geldi bir ışık
Düştü dünyanın üstüne.
Günlük-güneşlik oldu her yan
Gün doğdu âşıklara
Gün doğdu dertlilere.
Sevinç sevinç paralandı hayat
Her parçası bir kalbe girdi
Ve her kafada birden
Yeniden,yepyeniden
Yaşamak belirdi.
Türküler dolandı dillere
Gönüller garkoldu türlü sevgilere.
Günler doğdu yeniden
Yeniden kuruldu hayat
Geçmişin üzerine.
Sert başı,dik başı,çıplak başı gelecekte...
Unutmak da getirdi gün
Tatlı anılara dokunmaksızın,
Dün ölgün olsa da anılar
Tatlı anılara doğmaz umut
Hayatı insanca yaşamaksızın.

Alper Kürük

İnsanlardan Uzak

Hayal denizinde
Kuğucasına yüzer arzular.
Ben de onların izinde
Giderim yüzerekten.
Bakarım çoğalır âniden
Bir sürü boynu bükük
Yavru yavru kuğular
Kimi denize dalar
Bir daha görünmez olur
Kafam arzudan bıkar.
Kimi havalanır denizden
Kalbim de beraber
Onunla gökte uçar.
Havalanır ki o kadar
Bilseniz ey insanlar
Kendimi çok uzak görürüm sizden...

Alper Kürük

İntihar Mektubu

Sevgilim,
Bu yazdıklarım artık
Son kelimelerim.
İnsanlık ne erişilmez saadet...
Şu aşk denilen şey olmasa
Tadı az olurdu saadetin sanırım.
Her bahçenin meyvasını yer gibi
Hayatın her saadetinden
Az da olsa bir pay aldım.
Hepsinin dil buruşturucu
Bir tadı vardı
Aşk yoktu da ondan...
Seni bana Allah gönderdi sandım
Sarhoş olmuştum ilk yudumda aşkından
Ne yazık ki aldndım.
Seni benden yine Allah aldı sandım
Keşke Allah alsaydı...
Zâlim Felek girmeseydi araya.
O sarhoşluk hâlâ üzerimde
Uyanmak istemiyorum
Şekerlendi hayatım.
Senin de kusurun yok bunda
Gönlün akağanmış ne yaparsın...
Sana şunu bil ki diyorum:
Şimdi ölüm bana senden daha yakın
Sen uzaklaşınca benden
Bu sarhoşluk içerisinde
Ölümün yaklaştığını biliyordum.
Azrail'e zahmet olmasın...
Ben ölümün kucağında
Ölüm tabancamın içinde
Bak,şakağımı öpüyor şimdi
Gel diye sallladım ona elimi
Sana da elveda...elveda...

Alper Kürük

İsa Ve Asi

Tanrı'm
İnsanı dünyaya gönderince
Kötülüğü de gönderdin arkasından.
Varlığına inandığımdan
Her şey sendendir inanırım...
Sabır vermeden önce
İsa,İsa değildi.
Asi Nemrut'a gelince;
Burnunu büyütmeseydin onun
Haddini bilirdi
Bilirdi de önünde eğilirdi.
Hür olmak benim için
Senin için değil
İsmin ağzımda hapis
Aşkın kâlbimde...
Ölüm büyük ayrılık derler
Korkusundan kafaları durur cahillerin
Büyük kavuşmayı bilmezler.
Sana kavuşmak için
Elimde olsaydı bu
Neler vermezdim neler?
Dünyadan sana doğru
Beni çekseydi elin...

Alper Kürük

İstanbul'a -1-

Övgü övgü dolusun
Güzel yatağı İstanbul,
Sende kızı kız sevdim,
Sevdim dulu dul.

Çok istemem bir mezarlık
Toprağından bana yer ver,
Ne selvi isterim baş ucumda
Ne de mezar taşı,
Gelip geçtikçe çiğnesin güzeller.

Hayaldir garibin işi
Öylesine zehir aşı,
Gülerken akıtır yaşı
Bencileyin garip kişi
Mezarımı sezerse eğer...

İstanbul'a -2-

Dünyada Cennetmişsin İstanbul
Cehennem günahı dolu;
Kızı,karısı,dulu
Hûrileşmiş hep sende.

İstanbul'un göğü daha mavi
Suları daha tatlı,
İstanbul'lu insanlar
Yarı günaha batık
Melekler ki tek kanatlı.

İstanbul'un kızları
Oynak mı desen oynak,
Göğündeki yıldızlar
Parlak mı parlak.

Dünya Cenneti ancak bu kadar olur
Yarı sevap,yarı günah,
Geçmeli bu cennette ömür
Geçmeli sonuna dek ah...

Alper Kürük

İstanbul'a Yolculuk

Sabahın erken saatlerinde
Tren keskin bir düdük sesiyle
KONYA ' ya yaklaşıyor.
Gar bir mahşer gibi dolu
İnsanlar oraya-buraya koşuşuyor...
Ellerde bavul,çanta,sepet...
Trene binebilmek için bir hücum...
'Allah'ım sen beni koru! Medet! ...'
Sesleri arasında zorlukla bir yer buldum.
Kendi kendime: 'Eh yerleştik az-çok
Artık bana korku yok...'
Diyerek düşünürken
Tren sarsıldı birden
Anladım hareket ettiğimizi...
KONYA' nın geniş ovaları
Yeşillli,sarılı bir halı gibi
Uzanıyor önümde hudutsuz...
Hava açık ve güneşli
Sema yer yer bulutsuz
Bir günde geldim HAYDARPAŞA ' ya...
Tren girerken gara
Son kudretiyle öttürüyordu düdüğünü...
Artık vapur düdükleri
Çınlatıyor etrafı...
Görünce karşıda KÖPRÜ 'yü
Bir anda hâyal ettim SIRAT 'ı...

Alper Kürük

İstanbul'un Fethi Haftasında...

Yirmi Dokuz Mayısta çağ açtı, taştı ünü
Bir On Dokuz Mayıs da TÜRK'ün' Kurtuluş Günü'...

Tarihte çağ açılır FATİH 'in edasıyla,
Laik Devlet kurulur ATATÜRK dehasıyla.

Mayıs ayı TANRI'nın Türk'e lütuf ayıdır
Bu lütufla barışın o NOBEL adayıdır.

ATA'nın vasiyeti Dünyada - Yurtta barış,
Ne alır,ne veririz Ülkemizden bir karış!

FATİH armağan etti Dünyaya İSTANBUL'u,
ATA'dan' KUTSAL ÖDÜL':TRAKYA-ANADOLU...

Alper Kürük

Unutmaz Milletim anısını FATİH HAN 'ın
İçinde dertler diner sanki AYASOFYA' nın.

Göreni âşık eder DOLMABAHÇE SARAYI
O ' ALTIN BOYNUZ ' HALİÇ hayran kıldı dünyayı.

Yıkılmaz kalelerdir,HİSARLARI,SURLARI
İçinde saklıyor SUR sır gibi zamanları...

AYASOFYA önünde dikilitaş yükselir
CAMİSİYLE alana bak: 'SULTAN AHMET ' DENİR.

Ecdat mezarlarından ruhlar göğe yücelir
Gezdikçe İSTANBUL 'U gönüle huzur gelir...

İSTANBUL içi dolu CAMİLER,ESERLERLE...
Anlatılması güç nazımlar,nesirlerle...

Kimisi yıkılsa da doğadan tesirlerle
Koru da sen ters düşme gelecek nesillerle...

Alper Kürük

İstanbul Ve Deniz

Sahillerin dev dalgası
Yalpa vuruyor kıyılara,
Deniz denen dev anası
Yayılıyor kumsallara.

Örtüyor İstanbul'u
Bir perde gibi sis,
Kapanıyor deniz yolu
Adalar karşıda sessiz.

Akşam üstü bir sessizlik
Çöküyor mavi sulara,
Dalgalar oluyor birlik
Dalıyorlar uykulara.

Sabahleyin kabarıyor
Gecenin sessiz dalgaları,
Yavaş yavaş çalkalıyor
Gemileri,sandalları.

İşte böyle devam eder
Bu suların akışları,
İnsanları meftun eder
Mavi,derin bakışları...

Alper Kürük