İstanbul Rubaileri-19

Bahar gibi gelecek aşk yavaş yavaş
Başlayacak ruhunda bir arsız savaş
Bir yanın sevda da bir yanın mazi
Olacaksın bu şehirle sende arkadaş

İstanbul Rubaileri-2

İstanbul güzel şehir ayrılığın insafsız
Mizanında olmadım hiç bir zaman tarafsız
Ekmeğimi kazandığım gurbet dönüşlerinde
Yaşadım sende seni ben her zaman israfsız

Balık gibi döksem seni pul pul mısralara
Deniz gibi yazsam seni ah o mavi sırlara
İstanbul'u göreceğim seni sırlar ardında
Dönüpte bir baksam hazin hatıralara

Oynaşıyor düşlerim gümüş rengi sularda
Yaşıyorum geçmişi en hisli duygularda
İstanbul'la buluştuk gecenin ötesinde
Oysa sevdiğim kadın en derin uykularda

Bugünü yarını dünü bir değil
Cennetten köşedir kötü yer değil
Anarım ismini bir dua gibi
Ayrılmak çok acı dönmek zor değil

Gitmiyor hayali gözden gönülden
Şair için bu bu şehir farksız ödülden
Yanan yüreğimi söndürmek için
İstanbul dökülür ıslak mendilden

Yar gelir mi beklesem Boğaz yolunda
Heyecandan ölürken güller elimde
Bana doğru koşan narin hayali
Hala yüreğimde hala aklımda

Her kim yaşar şu alemde bir İstanbul masalı
Siler gamı yüreğinden hiç görünmez tasalı
Her kim sever bu şehri canı gönülden
Kadim dosttur bulunmaz ondan daha vefalı

Her sabah penceremden mendil sallarım
İstanbul'a doğru uçup giden göçmen kuşlara
Ela gözlü bir yare selam yollarım
Gem vurulmaz gözümden akan yaşlara

Ruhuma sorarsan hala genç gibi
Kalbime sorarsan artık geç gibi
İstanbul anıları gönlümde saklı
Yeniden yaşamak artık suç gibi

Boğazın sularında bir deli hüzün
Yakıp kül ediyor gurbette sızın
Hiç ayrılmamıştık biz böyle uzun
Gözümde tütüyor işveli nazın

İstanbul Rubaileri-20

Birazdan gün ağarır hazırmısın sen
Ruhum senin ışığını vermek istersen
Erguvana kesmiş şu şehri sevdiğim gibi
Beni bedenimle değil ruhumla sevsenİ

İstanbul Rubaileri-21

Garip kuşlar gönlümde yuva yaparken
O yuvada yüreğim aşka yatarken
Haliç sırtlarında güneş batarken
İstanbul halini anlatır bana

İstanbul Rubaileri-22

Ömür akıp gidiyor bir kuş misali
Biraz aşk biraz hüzün ömrün meali
Resimlerdeki şehrin soluk hayali
İstanbul gülünü anlatır bana

s

İstanbul Rubaileri-23

Sardı yine gönlümü bir garip hüzün
Bu şehirde olmuşum bir mahzun ozan
Lütfeyle ey yar acıyıp bazan
O narin hayalinle gönlüme uzan

İstanbul Rubaileri-24

Bir geceye sığar mı koca bir ömür
Sığar inanmıyorsan gelip sende gör
Bu şehirde ömrümüz bir güle benzer
Güneşle başlar her şey geceyle ölür

İstanbul Rubaileri-25

Acılar bir bir inmiş göklerden yere
Vapurlar ağıt yakmış denizden şehre
Kıskananlar artık mutlu mu bilmem
Gözlerimde hüzün dönüşmüş nehre

İstanbul Rubaileri-26

Kayıklar oynaşıyor mavi sularda
Ada'lar donanıyor aşkı baharda
Bu mevsimde ismi erguvan şehri
Nam salmış hayali yedi diyarda

İstanbul Rubaileri-27

Bülbül olsam değişmem seni bir güle
Volkan olsam uğruna dönerim küle
İstanbul sokakları şahidim olsun
Gurbet olsam seni veremem ele