|
Ey bana derviş diyen
Ey bana derviş diyen, ki neyim derviş benim Dervişlik yaylasında hareketim kış benim Derviş adın edindim derviş donun donandım Yola baktım utandım hep işim yanlış benim Hırkam tacım gözlerim yalan yanlış sözlerim Her taraftan gizlerim bin bir kötü iş benim Yoldan haber sorarlar nedense inanırlar Kalbimi saf sanırlar, vay ne kötü iş benim İçerime bakarsan on paralık nesne yok Dışımın kavgasından âlemler dolmuş benim Yunus der ki yârenler ey gerçeğe erenler Bu yolda olan haller Allah�a kalmış benim |
Ey yarenler
Ey yarenler, ey kardeşler Ecel gele ölem bir gün İşlerime pişman olup Gerçek öze gelem bir gün Yanlarıma kona elim Söz söylemez ola dilim Karşıma gele amelim Nettim ise görem bir gün Lüzum yoktur danışmana Duyulur dosta düşmana Şol dört tekbir ile namaz Dahi tamam kılam bir gün Beş karış bir bezdir donum Yılan çıyan yiye tenim Yıllar geçe eskir sinim Unutulup kalam bir gün Başıma dikeler hece Ne gündüz bilem ne gece Âlemler umudu hoca Sana ferman olam bir gün Yunus Emre sen bu sözü Dahi tamam etmemişin Tek yürüyeyim neyleyim Üstadıma gelem bir gün |
Gel gidelim dosta gönül
Oyalanıp durmayalım Gel gidelim dosta gönül Hasretinden yanmayalım Gel gidelim dosta gönül Kılavuz ol gönül bana Gel gidelim yardan yana Canım kurbandır canana Gel gidelim dosta gönül Kara haberin almadan Can bedenden ayrılmadan Haydi hiç oyalanmadan Gel gidelim dosta gönül Gerçek murada varalım Yârin hatırın soralım Şu Yunusu da alalım Gel gidelim dosta gönül |
Gel gör beni aşk neyledi
Ben yürürüm yana yana aşk boyadı beni kana Ne âkılem ne divâne gel gör beni aşk neyledi Gâh eserim yeller gibi gâh tozarım yollar gibi Gâh akarım seller gibi gel gör beni aşk neyledi Akar su gibi çağlarım dertli ciğerim dağlarım Şeyhimi anıp ağlarım gel gör beni aşk neyledi Tut elimden kaldır beni yâ vaslına erdir beni Çok ağlattın güldür beni gel gör beni aşk neyledi Ben yürürüm ilden ile şeyh ararım dilden dile Gurbette hâlim kim bile gel gör beni aşk neyledi Bir mecnun olup yürürüm o yâri düşte görürüm Uyanıp mahzun olurum gel gör beni aşk neyledi Miskin Yunus bîçâreyim baştan ayağa yâreyim Dost ilinden âvâreyim gel gör beni aşk neyledi |
Geldi geçti ömrüm benim
Geldi geçti ömrüm benim şol yel esip geçmiş gibi Hele bana şöyle geldi bir göz açıp yummuş gibi İşbu söze Hak tanıktır bu can gövdeye konuktur Bir gün ola çıka gide kafesten kuş uçmuş gibi Miskin âdem oğlanını benzetmişler ekinciye Kimi biter kimi yiter yere tohum saçmış gibi Bu dünyada bir nesneye yanar içim göynür özüm Yiğit iken ölenlere gök ekini biçmiş gibi Bir hastaya vardın ise bir içim su verdin ise Yarın anda karşı gele Hak şarabın içmiş gibi Yunus Emre bu dünyada iki kişi kalır derler Meğer Hızır İlyas ola âb-ı hayat içmiş gibi |
Gelin bir nazar edin
Gelin bir nazar edin N�oldu cihan içinde Niceler toprak oldu Bu az zaman içinde O taze güller soldu Bülbüller ötmez oldu Gözlerimiz kan doldu Kaldık zindan içinde Canları oda yandı Kuzuları kurt aldı Ardınca baka kaldı Zâr-u figan içinde Ey nice yarenleri Hasret kaldı canları Meğer ki buluşalar Yarın Cennet içinde O ipek don giyenler Hiç toz kondurmayanlar Çürüyüp toprak olmuş Tenler kefen içinde O gözler ve o kaşlar O inci gibi dişler O tenler ve o saçlar Yılan, çıyan içinde Kamu çürümüş eller O dudak ve o diller O sevgili oğullar Kalmış toprak içinde Bu dünyaya inanma Vefasın bulam sanma Ömrün veren ziyana Çoğu pişman içinde Yunus söyle sözünü Sağlam kıl kendözünü Ağardı-gör yüzünü Koma firak içinde |
Gönüller yapmaya geldim
Benim burda kararım yok Ben burdan gitmeye geldim Bezirgânım, mallarım çok Alana satmaya geldim Ben gelmedim dava için Benim işim sevgi için Dostun evi gönüllerdir Gönüller yapmaya geldim Dost sarhoşu deliliğim Aşıklar bilir neliğim Değiştirip ikiliğim Birliğe yetmeye geldim O hocamdır, ben kuluyum Dost bahçesi bülbülüyüm O hocamın bahçesine Şad olup ötmeye geldim Burda tanışık olanlar Orda bilişirler imiş Tanışıp da hocam ile Halim arz etmeye geldim Siz Yunus'tan sorun haber Dost nerde ise anda var Haberi gel gör benden al Ben onu görmeye geldim |
Hiç bilmem ki sıra kimin
Hiç bilmem ki sıra kimin aramızda gezer ölüm Halkı bostan edinmiştir dilediğin üzer ölüm Kiminin belini büker kiminin mülkünü yıkar Kiminin dişini söker var gücüyle ezer ölüm Kiminin alır kardeşin bakmaz döker gözü yaşın Hiç onarmaz bağrı başın hayır işten bezer ölüm Yiğit kişi kocayınca koymaz kendiyi bilince Birini koyup gelince gözlerini süzer ölüm Elbette severiz yâri ibadet et Hakka yürü Miskin Yunus söyler bunu ejderhâlar ezer ölüm |
İlim kendin bilmektir
İlim ilim bilmektir ilim kendin bilmektir Sen kendini bilmezsen ya nice okumaktır Okumaktan maksat ne, kişi Hakk'ı bilmektir Okuyup da bilmezsen sanki kuru emektir Okudum bildim deme, çok taat kıldım deme Eri Hak bilmez isen, abes yere yelmektir Dört kitabın manası tamamdır bir elifte Sen elif dersin hoca manası ne demektir Miskin Yunus der hoca, ister git bin kez hacca Hepisinden iyice bir gönüle girmektir |
Kimde erlik var ise
Tevazu ile gelsin kimde erlik var ise Merdivenden iterler yüksekten bakar ise Gönül yüksekte gezer daima yoldan azar Dış yüzüne o sızar içinde ne var ise Aksakallı bir koca, hiç bilmez hali nice Boşa gitmesin hacca bir gönül yıkar ise Gönül Çalab�ın tahtı Çalab gönüle baktı İki cihan bedbahtı kim gönül yıkar ise Sağır işitmez sözü, gece sanır gündüzü Kördür kâfirin gözü âlem münevver ise Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür Bilene bir söz yeter, sende cevher var ise Sen seni ne sanırsın, inanmazsan yanarsın Dört kitabın manası budur eğer ilmin var ise Bildin gelenler geçmiş, konanlar geri göçmüş Aşk şarabından içmiş kim bunu anlar ise Yunus yoldan ırmasın yüksek yerde durmasın Sırat hesap görmesin sevdiği didâr ise * * * Bir söz diyeyim sana dinle canın var ise Dünyaya tamah etme aklın sana yâr ise Büyükler söylemişler, kardeşten yâr sevgili Evlattan da tatlıdır eğer doğru yâr ise Gördün yârin eğridir neyin varsa ver kurtul Atalardan öğüttür işittiğin var ise Baktın yârin sadıktır, köle ol kapısında Çıkar ciğerin yedir, eğer çâren var ise. Ekmek yiyip tuz basmak, nâmertlerin işidir Ekmek onu komaya, tuzun hakkı var ise Kötülük etme asla, herkes sana ilenir Senden sonra söylenir, ne dirliğin var ise Yunus miskin delidir hem sözünden bellidir Ayıplaman yârenler eksikliği var ise |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 07:55 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.