Ah bir kalksam gelsem gülüm
Gelsem,seni görsem gülüm.
Bir atılsam kollarına
Kollarında ölsem gülüm.

Benim yalnızlığım gülüm
Yanlızlığım,epeskiden.
Ne bir gelen ne bir giden
Kapımı çalıyor ölüm.

şimdi gecenin yarısı
sen kim bilir ne halde ne sabırlardasın
yüreğinde ölüm fermanı var gibi
hasretin dinmeyen bir yanardağ
şimdi sussan ölüm kokar yalnızlık
ağlasan yalnızlığın bir mum ışığı karanlıklarda
ölüm kokar her seslenişin
ağlasan gözyaşın yangın yeri

iki sabır tespih ile geceye doğarsın
masun ve yıpranmış yüreğin
son hecesi durur dilinde sevdanın
adın kadar ezbere bildiğin yarin adı
sussan ölüm kokar yalnızlık
ağlasan gözyaşın yangın yeri

ateşe vermiş her yanın

Açtığın yaradan habersiz misin
Yoksa farkında olup gülmekte misin
Ne düşüneceğimi bilmiyorum
Kimi şiirimde sana isyan ettim
Kimi şiirde sensiz olduğumu dile getirdim
Sana olan özlemim gün be gün büyüdüğünü
Anlattım kalem kalem seni vurdum her kelimede
Şiirimin vurgusu oldun
…
Bir şiirler benim sesim oldu
Birde yalnızlığın yıldızları
Gecede ay
Gündüzde güneş
Onlar anladılar bir beni
Belki sen beni çoktan unuttun
Ama ben unutamadım
Unutamıyorum
Unutmayaca

sen güllere özenme güller sana özensin çünkü sen bir tanem güllerdende
güzelsin

sana minnettarım sevgilim,o küçük kalbine beni sıgdırdıgın için..sana
minnettarım sevgilim,beni deli gibi sevdigin için..sana minnettarım
sevgilim ,yüregini bana verdigin için..sana yemin edebilirim son
nefesimi bile senin kollarında verecegim..bir ömür böyle gider bu dli
aşık bir ömür boyu böyle sever seni..hepiniz duyun beni onu buldum
tıpkı bir ben gibi...dudaklarımdan adın dökülürken içim titrer bunu
sende bil.sana verdigim hiç bir sözden geri dönmem,kalbime dilim
kefil.ölene kadar gözlerimi

sen yoksun bitanem artık
askımdın simdi hicbisheyimsin
bu bil esmerim seni cok sewdim we
sewecegimm...

Halk kültürü ulusal kültürün en önemli, en verimli kaynaklarında
biridir. Halk şiiri ise bu kaynakların en etkin, en yaygın ve özgün
kollarındandır. Halk şiirinin genellikle sözlü bir etkinlik olması ve
egemen çevrelerce küçümsenmesi onun yazılı kaynaklara geçmesini
kısıtlamıştır. Bu nedenle, halk yığınları onu yüzyıllarca gözü gibi
korumuş, kulaktan kulağa ve kuşaktan kuşağa aktararak bugünlere
getirmiştir. Geçmişte resmi tarihlerle şair tezkireleri ona pek az yer
ayırmışlardır.

öğren artık
seveni sevmeyi
git diyeni
terkedip gitmeyi
bil artık
seni sevmeyende senin işin olmaz kalbim
terkedip gideni bırakmamak olmaz
gidene dur dememelisin
sevene sevme dememelisin
sende gitmelisin bazen
terketmelisin bazen
bitirmelisin yüreğinde herşeyi
şimdi olduğu gibi
gitmelisin kalbim
bu limanda sana huzur yok
başka limanlar bekliyor seni
gidelim hadi artık
veda zamanı geldi
sonkez elveda de
gidelim yüreğim buralardan

Biri deli bakışlım
Biride aşk bakışlım.
Biri sevda yüreklim,
Biri sevdadan kaçışlım.
Biri Deniz gözlüm
Biri Gönül gözlüm.
Biri Ahhh çekişlim,
Biri çocukca sevincim.
Biri içimdeki yangınım,
Biri o yangını söndürenim.
Biri benim için deli,
Biri benim için bitti.
Biri umudlarımı aldı,
Biri onları geri verdi.
Ama bu deli gönül,
O irilerini çok sevdi...

hayat zormudur bilmem,
sanki bana zormuş gibi gelir.
******* karanlık mıdır?
sanki sen yanımda olmayınca,
ah olmayınca çok karanlıktır bana.

güneş sabahı sen kalbimi aydınlatırdın,
güneş sabahı hala aydınlatıyor.
ama kalbim artık aydınlanmıyor.
gel artık gel bitmiyor sensiz gözyaşım.

aklımdan,kalbimden geçeni bir bilsen,ah bir bilsen
sana,sana taptığımı anlatıyor.
bu kalp senin için daha çok atıyor.
ama artık bu kalp benim için atmıyor.
atmıyor birtanem döngel ne olur döngel.