It was many and many a year ago,
In a kingdom by the sea
That a maiden there lived whom you may know
By the name of Annabel Lee--
And this maiden she lived with no other thought
Than to love and be loved by me.

I was a child and she was a child,
In this kingdom by the sea,
But we loved with a love that was more than love--
I and my Annabel Lee--
With a love that the winged seraphs of heaven
Coveted her and me.

And this was the reason that, long ago,
In this kingdom by the se

içimde öylesine büyüdü ki
senin sevgin...
gün geçtikçe daha da çoğaldı
seni gördüğüm her yerde
biraz daha çoğalıyor ve...
bir o kadar da darbe alıyordu,
çünkü seni görüpte sana ulaşamamak
beni kahrediyordu...
seni görüp sana sevgimi
söyleyememek...işte;
bu koyuyordu bana ...
hep aklıma gelirdi
eğer bir gün bir başkasıyla
görürsem onu...
ne yaparım allahım!
nasıl dayanırım bu acıya...
onun başkası ile olması
ölüm demekti benim için
ama beklediğim şey olmadı...
aksine bekle

sensizliğin uçsuz bucaksız karanlığında kayıp bu yürek
ve daha da ilerliyorum karanlığın bitmeyeceğini bilerek
bir sessizlik,bir sensizlik var önümde ve hayallerimi kovalayan
kabuslar
sen bilemezsin, yorgun düşürdü yüreğimi bu kovalamacalar
çıkmak istiyorum ama izin vermiyor içimde kanayan yaralar
daha ne kadar sürer bilemiyorum bu aldanışlar

ve yürüyorum...
ürkek adımlarımı atarken sadece umut var yanımda sen yoksun
yağmur damlaları arasında seni arayan ellerim buz kesti ellerinden y

Meçhule Gidenin Ardından

Yağmur gözyaşlarımı saklıyor,
Sanırını gecenin koyu karanlığında
Beni sadece sabahçı kahveleri bekliyor.

Yürüdün sonsuza,
Yelken açtın bilinmeze
"Bekle" dedin döneceğim,
Bekledim, bekliyorum, bekleyeceğim
Rüyalarda! Bile olsa
Ümidimi yitirmeyeceğim...
Bekleyeceğim...

güneş gün yorgunu ağaçların dallarına asıldı
düşecek yine toprağın en uzak kıvrımlarına
alevden bir demet güle sarılıp
katil akşamın ilk karartıları bunlar
soğuk adımlarından belli
kan damlıyor yine parmaklarından
sen yoksun, her akşamki gibi...
görmüyorsun...

bu kuru soğuk mu iliklerime işleyen
ben miyim sokak başındaki bu buzdan adam
acı bir tokat gibi patlıyor
akşamın akşamcıların kızıl alacalığı
derin kuyuların diplerinde kayboluyor
kör bıçakların doğradığı sesim
sen yoksun h

Ben sevginde tutsak kaldım bilir misin
Büyüdükçe gözlerimde gözlerin
Hâlâ yüzümdedir sıcak nefesin
Bu özel günde birlikteliğimizi müjdeler misin?

Sana karlı dağlardan sıcak rüzgarlar getirsem
Saçlarına salsam aralarında adını zikretsem
Boynundan salınıp da göğsüne sokulsam
Bu özel günde seni seviyorum der misin?

Hâlâ duruyorsam aklında eski ben gibi
Ve hâlâ duruyorsa kalbindeki eşsiz sevgi
Utanmışlığın ve can kırıklarından sıyrılıp
Bu özel günde bana sarılır mısın?

Gelirken hey

suskunluk en güzel konuşma sanatıdır.
artık susacam belirli bir süre yazmama kararı aldım,simdiden tüm şiir
severlere sevgilerimle. (ati) mesajları günlük kontrol edecem yazan
arkadaşların dikkatine.

güzel günlerin bir masal olduğu gündü
bir salı günüydü yağmurlu ve kasvetli
havada ölümün o kahpe kokusu vardı
bir salı günüydü ölümün acısını anladım
işte o gün ölüm benim kardeşim
acılar can dostum oldu
artı uyku yoktu, gülmek yoktu
acılar vardı karamsarlık vardı
haykırmak istedim belki zamanı geri almak
sesinmi duymasını istedim sarılmayı
herşeyi düzeltmeyi istedim olmadı
bir salı günüydü ölümün karanlığını gördüm
işte ölüyordu
hemde yanına beni alarak

sEVMEK YÜREK İSTER
YÜREK CESARET
HER AŞK CESARETİN VARMI AŞKA
DENİLEN ŞARKIYLA BAŞLAMAZ
ÖLÜMÜNE DENİLEN AŞKLAR İSE
BİR HAFTAYA KALMAZ BİTER
ÖLÜM DENİLEN ECELDİR ASLINDA

EBRU

Bir sonbahar yaprağı gibi, yalnız düşmeliyim ağacımdan.
Yaşarken hiçbir zaman elimi sımsıkı tutmayanların
Ölürkende tutmamalı elleri ellerimi.
Tek başına olmalı ölümüm.
Bir akşam üstü güneş batarken,
Ve herzamanki gibi yalnızken,
En sevdiğim müziği dinlerken ölmeliyim.
Sevgilerimi götürmeliyim sonsuzluğa
Yapmak isteyipte yapamadıklarımı götürmeliyim.
Aşklarımı götürmaliyim
Bir de dünyada varolmayan
Sevilebilmeyi götürmeliyim sonsuzluğa
Tek başına olmalı ölümüm
Yalnız ve sessizce...