|
ben zeten doğarken ölmüşüm
mezar kazmayın ben onun kollarında ölmüşüm canlıyken giydirmiş bana kefeni boşuna tabuta koymayın ben onun kalbinde ölmüşüm ben zaten doğarken ölmüşüm boşuboşşuna mezarıma gelmeyin ben onun gözlerinde sözleinde ölmüşüm |
bir göz var,gözlerin üstünde,
ne çare,gözlerin savaş içinde. anlamak bilmek,oysa, içten,içe gelen süreci. bu şavaş senin sonuçlarıda, bilsem neye direnç gördügünü, neden kabullenmemek, başlamadan biten,bir hüznü. anlatmaktı düşünmekti, yansıtmaydı gözler, ve anlamadın başlattığın savaşı ıslak bir zemin mekan senin ok tan kirpiklerin ben savunmasız fethi zor her saldırışım biraz daha güçsüz,leştiriyor bedenimi itici ve anladımki sende bana yetecek sen yok |
gideken bir akşam vakti buradan karlar yağıyor üstüme
usulca şimdi her tarafta yanlızlığın soğuk nefesi kırılgım şimdi kimsenin kırılmadığı gibi ölüler ve yanlızlar bu vaputda tek yolcu kırık kalpler içimizdeki tek sancı yüzlerde tuaf bir ifade acı ve pişmanlık var herkesin gözünde param parca şimdi kalbim senin sayende |
sen yoksun
Sen yoksun deniz yok yıldızlar arkadaşım ya bu gece harika bir şeyler olsun yahut bir bomba gibi infilak edecek başım. Ağzımda eski mısralar uzanıp kalmışım İstanbul minareler odamda gibi gökyüzü temiz ve parlak işte kol kola girmiş en mesut günlerimiz muhalif bir rüzgâr karşı sahilden. Fosforlu ışıklarıyla gökyüzü bir deniz havada kanat sesleri ve çılgın kokular. Deniz yok yıldızlar uzaklaşıyor ben yine ya |
Bir gül mevsimiydi bizim aşkımız
güllerle beraber açtı bütün güzelliğini saçtı etrafına bülbüllere sırdaş aşklara yoldaş oldu belkide kötülüklerin canını yaktı sevdasından, seveninden başkasına koklatmadı kendini hergün bambaşka olgunlaştı, büyüdü, açıldı ama kış gelmişti artık soğuk vuruyordu güllere bülbüllerde uğramaz olmuştu, aşklarda hatta kötüler bile... en çok zoruna gidende sevdası oldu sevdasıda unutmuştu onu bekledi bekledi ve birgün; yaprakları dökülmeye başladı |
hayat yaptı yine yapacağını
üzdü yine beni herzamanki gibi yine sürükledi uçurumun kenarına |
Ey İstanbul! Duy şimdi sesimi
Seviyorum ben bu serseriyi Yeniden sesleniyorum sana yeni bir aşkla Bu sefer itiraz ,isyan değil Binbir umutla... Evet seviyorum, hemde çok Kalbime aklıma sana bile sığdıramıyorum onu Bir o kadarda korkuyorum Ya biterse İstanbul'a bile sığdıramadığım Ya giderse bir gün diye O zaman ne olur umutlar? Ne olur benim aşkım? Olsun be aşkların şehri Kısacıkta olsa sen duy sesimi SEVİYORUM BEN BU SERSERİYİ.... |
Bu Senİn Adina YazdiĞim En Son Şİİrİm Olacak,
Belkİ KirdiĞin Kalbİmle, Belkİde Sana HİÇ Bakmayacak GÖzlerİmle, Yaziyorum Bu Satirlari.. Sakin Merak Etme Senİ Bİrdaha Ne Arayacak Nede SoracaĞim.. Adini Bİle AnmayacaĞim Belkİ.. Ama Ne Çok SevmİŞtİm Senİ Senİ Sadece Sevdİm Ben.. Senİ Severken HİÇbİr KarŞilik Beklemedİ Sevgİm, Sesİnİ Duymayiİsenİnle KonuŞmayi,taniŞmayi Bİle Ben İstememİŞtİm Oysa.. Uzaktan Sevecektİm Senİ.. Hep Uzaktan Bakacaktim Sana ÇÜnkÜ Hep Uzaktin |
Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma
Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim. Bugün sardunyalarım da açmadı Belki de küskün renklere Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım Sensiz soluyorum anlayacağın Mavi mavi ölüyorum Duyuyor musun, orada mısın, Var mısın, yok musun? Bir tek şeyi unutma! Seni sevdim ben. Yanarak, yıkılarak Aklıma her geldiğinde ağlayarak.... |
hala son aşkımsın sen
seni silip yoluma devam etmek istesemde senin yerini doldurayacaklar belki ama seni unutmamı sağlıcaklar unutmak çözüm değil biliyormusun zamanı gelir unutursun ama içinde izi kalır yaranı kanatmaya çalışırlar.... seni hala sewiyorum.... unutma ilk ve son aşkımsın.... |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 11:25 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.