|
Kral Gibi Bu Beyler...
Dokunmayın yaralıyım yaralı Yaramızı deşer oldu bu beyler Çile benim olur mu hiç oralı? Gene gibi şişer oldu bu beyler Bazıları kese için ölür ya Tosun bonduruğa zorla gelir ya Her insanın zaaf yanı olur ya Aldanınca beşer oldu bu beyler Avcı oku atar av düşürmeye Fakat lüzum görmez riske girmeye Talana yağmaya cep şişirmeye Gün oldu ki koşar oldu bu beyler Güz talanı bağa zarar verince Bayram oldu bu beylere görünce Düzenbaz sazına mızrap sürünce Ne şeytanlar aşar oldu bu beyler Bir zamanlar nere desen giderdi Deve desen onu bile güderdi Ki bunların çoğu etek öperdi Şimdi mezar eşer oldu bu beyler Başından kıçına kim varsa tut da Allah canım alsın kalırsam altta Vatandaşım, can verdiğim bu yurtta Kral gibi yaşar oldu bu beyler |
Kulluk
Allah’a tevekkül edemezse kul, Emanet kuş bir incecik daldadır. Hıyanet, kibirden, borçtan hali ol, Resul’ün buyruğu bu mealdedir. Hıyanet ki cana garez gütmektir, Olur olmaz her çöplükte ötmektir, En sonunda tükenmektir, bitmektir, Tükenmenin tüm vebali kuldadır. Kalbinde var ise zerrece kibir, Girince sıkacak, sıkacak kabir, Kul ömründe dememişse: Allah Bir! Başa bela tezce gelir, yoldadır. Borçların şekline bak iki türlü, Kula borcu açık, Hakka örtülü, Secde etmeyince kalp kalır ölü, Arıların marifeti baldadır. Besmele borç, oruç borçtur, namaz borç, Kim diyor ki yetim hakkı olmaz borç, Uyarsan Kuran’a sende kalmaz borç, Borç kaldıran tatlı sözler dildedir. Nefesin çıkıp ta girmediği an, Var mı maldan, mülkten faydası olan? Kul borcunu öde, Allah'a bağlan, Kurtuluşun Kuran adlı güldedir. |
Kurtla Kuzu
Sahipsiz, kimsesiz yarın dalında Feryadı bağrını deler bir kuzu Gayret tepesinde, emel yolunda Yuvasız yavruyu beler bir kuzu Yüksek yamaç gönül koyar engine Mahmur göze hasret çekersin yine Yiğit ama düşememiş dengine Geceyi geceyle böler bir kuzu Bazen karanlığa güneşi satar Bazen yıldızları çengelle tutar Karşıdaki dağın bağrında yatar Buğulu gözünü siler bir kuzu Amana da deli gönül amana Seyri kalmış büyük, ablak zamana Yeller eser başındaki dumana Anlamsız hayata güler bir kuzu Tecrübe köşküne sızmazsa ışık Akıl sarayını terk eder aşık Şu ceren bakışlı zülfü dolaşık Yıldızları yere eler bir kuzu Atiyi karanlık gören insanda Feraseti zayıf, aklı noksanda Gözü kör zamanda, mecalsiz anda Kurdun kulağına meler bir kuzu |
Kurtuluş...
Şu bu, öte beri hepsi bir anlık Düne ip salınca kurtulmak mümkün Kâfir karanlığın, mümin aydınlık Yerini alınca kurtulmak mümkün. Gönlün has bahçeye yaptığı davet Ten tenceresinde can suyu evet Arsız ahlaksızlık, ruhsuz cehalet Günbegün solunca kurtulmak mümkün. Her halin, her şeyin meydanda, ayan Uyan gafil gözler, gafletten uyan Aşkın ateşiyle hem kavrul, hem yan Yürek köz olunca kurtulmak mümkün. Başından bakınca görürse sonu Dünya debdebesi eğlemez onu Hayatta en mühim, önemli konu Kul Hakkı bulunca kurtulmak mümkün. Gökler şerha şerha, deryalar ektir Bir gönülde yuva kurmak gerektir Azar azar, damla damla biriktir Boş testi dolunca kurtulmak mümkün. Sevgi kusurları siler derinden Yıldız cesetleri fırlar yerinden Nefsin arzusundan, heveslerinden Uzakta kalınca kurtulmak mümkün. Azgın suyu gözlerinde uyutup Dizginleyebilse kör nefsi tutup Damlaları büyüttükçe büyütüp Deryaya dalınca kurtulmak mümkün. |
Kusura Bakma...
Güneşe yaslanmış kendinden geçmiş Düzenin bekçisi yatar burada Anası babası bu yolda göçmüş Gece gündüz nöbet tutar burada Kitabında yoktur utanmayla ar Ne versen her şeyi toplayıp yutar Gündüzleri çamın dibine yatar *******i çalım satar burada Baş bekçi başıyla işaret verse Herhangi birisi kapıdan girse Düzene yabancı her kimi görse Her saniye nara atar burada Görenler derler ki bu sersem deli Varlığından korkar bütün ahali Korktuğundan mı ne destursuz hali Bu haliyle göze batar burada Hep nöbet başında bir an söylenmez Halinden memnundur şikayet etmez Soğuktan sıcaktan hiç etkilenmez Adeti, ne bulsa yutar burada Yatar yuvarlanır der gibi nazım Böyle yaratıldım bu imiş yazım Bu düzene zaten böylesi lazım Cümle bekçilere çatar burada |
Kutlu Bir Sözdesin...
Aramama gerek yok Gönlümdeki közdesin Yüzler açık, alın ak Cevherdesin özdesin Tuna'dan Nil'e bakan Yemen'de beni yakan Dünden bu güne akan Türküdesin, sazdasın Sensin benim her anım El- ayağım, her yanım Ve sen gönül sultanım Dilberdeki nazdasın Düş ülkesine girdim Görünce selam verdim Nefsimi yere serdim Ben'de değil bizdesin Kadir kıymet bilmiyor Taşa çaldım ölmüyor Neden bahar gelmiyor Zemheride yazdasın Malda gözüm yok diyen Halka sözüm çok diyen Hakka aşık hak diyen Çok kutlu bir sözdesin |
Külfet Ve Nimet...
Bir gaflet anını buldun ya bastır İster zindana tık istersen astır Ömrün başı hüsran, sonu da yastır Mazlum sağılırken sızımı dövdüm Yitik aramayı bulmayı sevdim Özü yaralayan kindir, kibirdir Göklere ulaşan başlar kebirdir Cahilin bedeni seyyar kabirdir Gerçek boğulurken dizimi dövdüm Sözümü destursuz salmayı sevdim Şu arık ‘asalet’ yüzünü satmış Arı kiralamış sözünü satmış İki yüz yetmemiş özünü satmış Özüm soğulurken özümü dövdüm Akidem üzere kalmayı sevdim Bu baş ağyar yıkıntımı ne bilsin Girintimi çıkıntımı ne bilsin İçimdeki sıkıntımı ne bilsin Garip doğulurken yazımı dövdüm Kara bahtı taşa çalmayı sevdim Monolog dinledim monotonlaştım Hayal gemisiyle dağları aştım Umut diyarında hayli dolaştım Nimet dağılırken yüzümü dövdüm Külfette en önde olmayı sevdim |
Lakin Mevsim Sonbahar...
Gençliğin hedefi şu hitabede Kime yokuş, kime iniş, kime düz Görünen bir büyük sorun, arbede Sonunda bir şüphe ve günâhkâr öz Tartışma boyunu hesapladım da Sonuna varmışım iki adımda Ortada iki şey, kıyasladım da Biri peşin, biri düşüncesiz söz Bilmem ne adına sokaklardayız Biz hem sokaklarda hem de dardayız Kim bozgun diyorsa biz oradayız Varımız bir arsız, bir kızarmaz yüz Yarış bilmez kazandığı etap yok Ne ahlaki ne İslâm’i hitap yok ‘Kitabım’ der inandığı kitap yok Tek varı dövülen bir kötürüm diz Dost vefadan, düşman cefadan bıkmaz Sular boz bulanık bir yere akmaz İki sonbahardan bir bahar çıkmaz Nedir kara kışta bu cilve bu naz Ağlasan kendini ikiye böler Gözyaşı mermerin bağrını deler Sen gülsen Atanın gözleri güler Duymaz sağır kulak, görmez şaşı göz. |
Lisansız Buyruk...
Dünya ufalınca, güneşler büyür, Hayaller dünlerde kaldığı zaman. ******* gecemin koynunda uyur, Akarsu fatiha olduğu zaman. Kurşun kubbelerin sedası ne hoş, Avluları dolu, safları bomboş, Şadırvan perişan, mermerler sarhoş, Kandiller kararıp solduğu zaman. Eski günlerimi andıkça içim, Yanıyor günlerim renk biçim biçim, Toplanır barkanam, çekilir göçüm, Kutlu diyarlara saldığı zaman. Sevdalara yenik düşünce düşler, Gözü kamaştırır eski güneşler, Gün batar ufukta, yeni gün başlar, Şafaklar kendini bulduğu zaman. Merhamet bağını celalde gördüm, Çilenin yükünü Bilal’de gördüm, Boynu büküklüğü hilalde gördüm, Hoyrat dost bağını yolduğu zaman. Lisansız buyruğu kulaksız duyar, Rahman’a sığınır, Resul’e uyar, Sevdaları Hıra Dağı'na koyar, Hasret gönüllere dolduğu zaman. |
Mağdurlar...
Ur tutmuş beyinler sağır kulaklar Sevdalara ağıt yakan öz mağdur Vatan aşkı bizi hayatta saklar Sevgileri alevleyen köz mağdur Canlı olup yaşanır mı havasız Kul olur mu Allah'ına duasız Bölücünün her türlüsü pervasız Sade Allah Allah diyen söz mağdur Mazluma mağdura olurduk ışık Şimdi duygularım karmakarışık Allah'a, vatana, millete aşık Secde eden alın mağdur yüz mağdur Allah dedik, açık alın, başlar dik Dilde tesbih ettik, hep vatan dedik Sevgi ile surda açtık bir gedik Suçumuz hep sevmek hepimiz mağdur Sormasın bizleri yarıda koyan Allah için yorumlasın her duyan Kullara kapalı Allah'a ayan Mazlum biz mağdur biz yine biz mağdur |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 12:43 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.