|
Yurtlanmak yok
yok dur durak bu deli durmaz baş bu bedende içim yanar içim ama Sıfırlansın yaşanmış bitmiş dün bugün herşey göç var göç gecede göçer yanım uyandı gene uyumam uyuyamam söz geçmez geçemez sırtım katran kazan cehennemde içim yanar yanar ama Onur tepede buz salkımsaçak sipsivri şimdinin elleri yılan bırak ağlama unut yanarım yakarım yaratırım haaa içim yanar içim ama ta taa lara gidem ben hazırlansın hazırlıksız heybem soyun soysuzca |
Dünyanin en güzel dili cicektir
sevgilim hayal desem yalan olmaz bazen dil susar konusmaz kendi sessizliginde onun yerine cicekler anlatir renkleriyle yalan bilmez kin bilmez savas bilmez cikarsizdir barislari anlatir her rengi dostluga kosar celenkleri hayal sevgilim telasli zaman dudaklarimda haziran türküsü badanasiz bir ev icinde esir kaldi cocuklugum yüregimde yalnizligim ciceklerin diliyle sustu deniz feneriyle gecti siir sessizligine elyazmali mendil |
Sevişme sonrası yorgunluk gibidir hüzün
Cilveli bir aşifte gibi, oynar eğlendirir seni O ne Sonra maske düşer, Hüzündür o Daha biraz önce eğlendiren oyuncu Yüreğin kilitlenir hüzünde, kalırsın öylece Ne yaptığını bilmezsin Ve anlarsın ki hüznü seviyorsun Ne garip dudaklarında tebessüm olmuş hüzün Bir o kadar çekici ve bir o kadar ürkütücüdür Ama ne olursa olsun yaşatırsın kendini Sevgili hüzün, sen kimi zaman Gözümde yaş, Kimi zamanda Dudaklarımın tebessümü Çoğu zam |
Geçmiş kahpece vurdu yüzüme
Lanetlenmiş gibi ürkütücüydüm Tükürdü yarım kalan anılar yüzüme Her şey silindi birden aklımdan Birden gözlerin gözlerime aksetti Kanıyorlardı Yaş değildi bunlar kandı damlayan gözlerinden Lanetlenmiş gibi ürkütücüydüm Kendimden korktum Senin gibi isyanda edemedim kadere Çünkü bütün suç bendeydi Biliyorum ihanetin affı olmaz Ama inan pişmanım Ve sokak çocukları gibi korumasız Ve yalnız Geceden karanlık gözlerim Sana beni affet demeyeceğ |
Su gibisin aşk
Hangi kaba girsen Onun şeklini alırsın Zalimin kalbinde zalimce Mahzunun kalbinde Mazlumca olursun İçin de her şey var Çıplak gözle saf ve temizsin Doyum olmaz tadına Ama aslında kin de var nefret de Kıskançlık da var öfke de Hatta soğukluk da var bazen Sıcaklık olduğu kadar Bazen ferahlık verirsin Bazen de yakarsın içini insanın Ayrılık kazanında kaynadığında. |
Perde açıldı ve oyun başladı
Senaryoyu ne ben biliyordum Nede sen Baş rolü paylaştım seninle Farkında bile değildin oysa Oyunum tümü sana dahil idi Ben seveni sen sevmeyeni oynadın Çoğu zaman amatörce acemiliklerim oldu Konuşmam, gereken her bölümde sustum Sessiz aşktı oynadığım Sufle veren biriside yoktu Öylece kaldım, sessizliği oynadım Koca sahnenin bir ucunda sen Bir ucunda ben uzakları oynadık |
Namluya sürülmüş mermi gibi öfkem
Basmayın tetiğe patladı patlayacak Bu semada sadece o dalgalanacak Kimsenin oyuncağı değil ayyıldızlı bayrak Kanımızdan rengi şehidimin örtüsü al,al kırmızı. Korumadımı? yaşlımızı gencimizi oğlumuzu kızımızı? Nasıl yere atar çiğnersiniz gök kubbedeki baştacımızı? Hiçmi cannınız acı hissetmez hiçmi olmadı içinizde sızı Yurduma semsiye vatanıma milletime nöbet. Bu bayrağı koruyan vardı yine var olacak elbet Nedir bu kin nedir içinizdeki bu |
Benim şehrimden biliyorum
Yok öyle bir anda çekip gitmek Beni terk etsen de bu şehri terk edemezsin En uzaklara kaçsan da Düşer ruhum yollara bulur seni Yok, Yok öyle bir anda unutamazsın Zaman ister, bensizliğe alışmak Önce seninle birlikte söylediğimiz Bütün şarkıları susturmalısın Hicaz makamından yalnızlığı Dinlemeli, söylemelisin Beni sana soracak bütün eş, dosttan Uzaklaşmak, kopmalısın Sonra Sana aldığım müzik kutusunu fırlatıp atmalısın Paramparça olmak yüre |
Hazm edip bizi daha sevemeden
Koptu ciğerleri hepten / yürekten Kin kustular gözden / dillerinden Ver sevgini, kıskandılar… Deşip deşip durdular sevgimizi İpotek altına aldılar özlemimizi Sandılar ki; ayırdılar yüreğimizi Bırakma tenimi, yanıldılar… Sakın ağlama, mavidir gözyaşın Dik yokuşlar da dimdiktir başın Say ki; bu yolda öldü arkadaşın Süz gözlerimi, daraldılar… Karlardan topladım sana özlemi Kıvrımsızdır, yüreğimin düzlemi B |
“What can I tell you my brother, my killer
What can I possibly say? I guess that I miss you, I guess I forgive you” L. Cohen gözlerini bir yabancıya anlatmak için şimdi kimin mahvına imreniyorsun hani üzgün anneler, eksik babalar hummalı bir çocukluk varınca kapına sarılıp sustuğun, tek gözünle ağladığın sonsuz seviştiğin şimdi kim derdin şimdi benimle yatarken kime nasıl uyuyorsun karanlık kışlalar, uzak dağ köyleri ben hep seni gittim galib |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 05:21 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.