Bugun senı dusundum yıne Yolu bos bos seyrederken
Hep sen vardın aklımda,
Arkadaslarla sohbet ederken Aklımdan
cıkartamıyordum senı Aynaya her bakısımda
Sankı senden bır parca vardı karsımda
Attıgım her adımda Kullandıgım her
cumlede Sankı senınle bırlıkte yasıyordum

GECENIN BIR YARISI
OTURUP HAYAL KURUYORSAM
BİLKİ SENİN İÇİNDİR...
YILDIZLARA BAKIP BAKIP
DALIP UZAKLARA GİDİYORSAM
YİNE SENİN İÇİNDİR...
GÖZÜMDEN AKAN YASI
SESSİZCE SİLİYORSAM
YALNIZ SENİN İÇİNDİR...
O BİZİM OLAN SARKIYI
BAGIRARAK SOYLUYORSAM
SENİ SEVDİGİM İÇİNDİR....
(gonulnikahlim)

İNSANLAR HEP BIRSEYLERI KAYBEDINCE
DEGERLERINI ANLARLAR YA,
BENDE O DUYGULAR ICINDEYIM ISTE
GERCI BENIMKISI KAYBETMEK DEGILDI,
ICIMDE BIR BURUKLUKTU SADECE
AMA O BURUKLUK OYLE SARDIKI BENI
SENI ADAM GIBI Ö Z L E M E Y E B A S L A D I M
(gonulnikahlim)

mevsimlerden sonbahardayım senin yüzünden
dünyadaki herkes için herhangi birisin
herhangi biri için dünyalara değersin...
ne yazık yüreğimde mahkumsun
cezan ömürboyu sevilmek
hemde nekadar sevildiğini hiçbir zaman bilmeden...
(anlayana)

Unut gitsin diyor arkadaslar

Bilmiyorlar onu çok sevdigimi

Anlatiyorlar haketmiyor sevgini

Soyleyemiyorum o benden biri

Bekleme gelmez diyorlar

Gormuyorlar askimi

Sevme artik diyorlar

Bilmiyorlar insan askiz yasarmi

Kalbimden sokup atamamiyorum

Onu hiç unutamiyorum

Biliyorum arkadaslar hakli

Ama kalbime soz geçiremiyorum

Masamız bir yaz ayı. Sandalye
Gölgesi ağacın
Su damlacıkları düş kırıntılarıdır
Kuşların düşürdüğü

Senin yürüyüşünde
Yorgun bir yazmanın endamı
Sesin ki taçyaprağı
Ya da uçarı bir pembe
Soluğun terli, öfken terli. Sonra
Kilim yere serilir
Isınır taşlar suyun içinde
Kuyuların kumu çoğalır
Derin uykusuna dalar ay
Ya sonra
Sonrası bu işte

Kirinden pasından arınır dünya
Renk gelir dizlerime

Gölgeler ki içidir evrenin
Döker de seslerini
Kaybolur gider sokak içlerinde
Çocu

birtanem affetim
yaptıklarına rahmen wazgecememkı
o gözlerınden
yanlızlıga gömüp gittin benı
am genede affettım senı..
sen gel yeterkı.. affetım sevgılım

Ne Sabrim Kaldi Ne Gururum
TÜkendİm Ellerİnde
Ben Ne SÖz Werdİysem SÖzÜmde Durdum
Sen İhanetle Dost Oldun

Ben Dur Dedİkce
Sen Wurdun
Şu Yarali Kalbİme

Bİlseydİm Ruhunun Satilik Oldugunu
Sana Emek Werİrmİydİm
Bİlseydİm Ellerle Zewkte Oldugunu
Sana Sonum Dermİydİm

Sana CÜmlelerİm Yetmez DemİŞtİm Şİmdİ Senİ Allaha Hawale Ettİm!!

Bİlseydİm Ruhunun Satilik Oldugunu
Sana Emek Werİrmİydİm
Bİlseydİm Ellerle Zewkte Oldugunu
Sana Sonum Dermİydİm

Ya zamanından çok erken gelirim
Dünyaya geldiğim gibi
Ya zamanından çok geç
Seni bu yaşta sevdiğim gibi

Mutluluğa hep geç kalırım
Hep erken giderim mutsuzluğa
Ya her şey bitmiştir çoktan
Ya hiçbir şey başlamamış

Öyle bir zamanına geldim ki yaşamın
Ölüme erken sevgiye geç
Yine gecikmişim bağışla sevgilim
Seviye on kala ölüme beş
aziz nesin

(bu şiirde ben)

sevmek varsa, sevilmekte var
sevdim; sevilmeyi istedim
gitmek varsa gelmekte var,
ama sen git me!
dönmiceni bilmek acı!
git me ,demek se boş.
ama sen yinede gitme!
sevilmesemde sevdim seni
sibel