Yüreğim Ellerimde
Su üstünde belirir kuş kanadında gözlerin
Hava durgun, deniz durgun
Fırtınalar yüreğimde
Yüreğim ellerimde
Dağlardan rüzgar çığlığında kokun gelir burnuma
Kokun hasret, kokun aşk
Tozlu küme küme bulutlarda sevdan
Doludizgin savrulur dolunayın ışığına
Bir türkü düşürür dillere
'Ay'ın şavkı vurur yüzün üstüne...'
Ay bekler gelmeni
Güneşe inat takılmıştır yıldızlara
Durgun denizin son anlarıdır artık, içi kıpır kıpır
Gelsen ne tufanlar koparacak kumsallarda.
Baranlarla sevdan düşecek avuçlarıma
Yüreğim kanlı
Yüreğim yorgun
Sevda masalı çiğ olup düşmüş kumlara
Kumlar serin
Kumlar ay'ın gölgesinde
Arzu'nun gözü yolda
Kulağı seste.
Nefesini yutkunmakta bu yürek
Beklerken, yanarken hasretinle
Dilim isyanda 'Bende seni seviyorum' dercesine
gözlerim ıslak, gözlerine kavuşmak istercesine
Bir kanat mesafesi kadar yakındın bana
Kuşlar göçtü.......artık unut dercesine.


Arzu Altınçiçek

Anlasınlar
Mısralara sıkıştırmak istemiyorum duyguları
Okuyan anlasın sana olduğunu
Kendine pay çıkarmasın diğer aşıklar
Seni yaşasın...beni anlasınlar
Aşkımı çizerken yastığımda
Siyah tuale damlattığım gözlerinle
Bilsinler, bana yeşili veren baharın sen olduğunu
Yudumladığın kırmızıda
Kora dönen sevdam kavursun dudağını
Şarabın lezzetinden değil
Sarhoşluğun teninden geldiğini anlasınlar
Yağmur herkese yağsın
Ama biz başka ıslanalım sokakta
Nisan yağmurunun bizim olduğunu
Anlasınlar...


Arzu Altınçiçek

Yüzleşme
Sandık lekesi anılar
Kenarı kıvrık
Rengi atmış

Naftalin kokusunda
Biriken özlemler
Gözlere vurmuş rutubet

Ağ tutmuş
Tavan arasında
Kırılgan gün ışığı

Yıllardır açılmamış kilit
Pervazına kaynamış kapı
Hapsedili geçmiş

-Gözlerde nem,


Nefesinde naftalin



Ellerinde koca bir hayat –


Umuda gülen gençliğiyle


Umutları bitmiş kadının



Yüzleşme zamanı şimdi.


Arzu Altınçiçek

Anlat/ma
Bahar gözlerinle durma karşımda selvi boylum… Biliyorum, kırmadan birşeyler anlatmak istiyor bakışların…. Duymak istemediklerimi dizmişsin sanki yorgun sevda yumağına. Dolunayın uzun siyah saçlarına, yıldızlarla ilmek atıp işlediğin, gece şalını mı dolayacaksın boynuma.

Kurumuş kalemime mi dolduracaksın şarap rengi mürekkebi? Boş kağıdıma imkansızlıkları mı dökeceksin tüm öfekeli kelimelerle? Sessizliği tırmalayan kalp atışlarımda, kendime vuruşlarımı mı durduracak öpüşlerin?

Sen yalnızlığı nerden bileceksin! Sensiz kalmanın ne olduğunu kaç şişeyle devirdim, kaç şarkıyla kustum gidişlerini. Sana her bakışımı katık ederdim oysa özlemime sermek için. Sesini, kokunu son damlasına kadar doldururdum nefsime. Uzaklıklarını hiçe sayardım, gözlerimdeki gülüşünle kalakaldığımda.

Özlemi sen mi anlatacaksın bana? Ciğerinin bir ucu isleşirken titrek mum ışığında, yutkunan sen miydin aşk şarkılarında! Derdiğim ayrılık çiçeklerini, umut tohumu yapan sen miydin? Hazan yapraklarını kızıla boyayan senin tenin miydi? akça pakça ayaz yemiş.

Kaç gölge tüketti kendi kendini, kaç…kaç şiir yarım kaldı masamda. Feryatlarımı boğdukça yastığımda, kaçıncı darbeyi aldı kırılganlıklarım.

Ufalandı bulutlarım. Mavi mavi serpildiğine bakma üzerime, ölümü seriyor aslında düş tarlamdaki pamuk çiçekleri, sensizliğin toprağını örtüyor.

Güneşin ışığında bile zifiri duran penceremin önünde, bana hayatı mı anlatacaksın? Selvi duruşunun gölgesinde kalan yaşam mı yakın bana? Buğulu bakışlarında, mart gülüşünde ki umut mu yarınlar? Yanında olurken dokunamamak mı ukte sevda?

Nasıl anlatılır ki bu aşk! İçinde fırtınlar koparken, dingin su gibi serilmek yok mu yamacına! Öpmek, dokunmak isterken uzaktan seyretmek yok mu? Herkes bilse ne olur ‘seviyorum’ derken, sesimi kısmak, hatta içimden bile geçirmemek ne kadar batıyor… nasıl anlatılır ki bu can acısı,

Varlığında yokluğun nasıl bastırılır bebek yüzlüm.

Ezikliğini yaşıyorum biriktirdiğim yıllarımın. Sebebi neydi acele gelişimin sensiz dünyaya.

Bir mucize olsun isterdim, mesafeleri kapamak için. Gözlerine ve tenine düşmek için büyütmek isterdim yüreğimi.

Şimdi çaresizce seyrediyorum seni, uzaktan soluyorum nefesini. Bakışında eriyen sızımı, sol yanımda biriktiriyorum. Cesaret edemiyorum kulağına fısıldamaya ‘seni sevdiğimi’. Susuyorum. Canımı yakan dikenleri topluyorum kan çiçeklerinin. Yalancı baharlara aldanmamak için mevsimsizce geçirmeliyim ömrümü. Biliyorum ama olmuyor mart gülüşlüm.. Bahar gözlerinden akıyor yüreğime. Canım yansa da, sevdam senden vazgeçmiyor.

O nedenle ya git, ya eksik yanımı tamamla. Sadece dudağından çıkacak tek kelime hayat... Hadi bana şimdi aşk'ı anlat, koca bedeninin gölgesinde.

(Bahar gözlüm'e)


Arzu Altınçiçek

Anlatsam sana
Kuruyan dallarda tomurcuk olsan
Hercai baharı anlatsam sana
Yağmura ağlayan bülbülü sorsan
Susadığı aşkı anlatsam sana

Bir avuç toprağın almış ahını
Rüzgara kapılmış gül yaprakları
Sus pus olmuş deniz yasta dalgası
Durgun sevişleri anlatsam sana

Çağlıyor gözlerim, susuyor şarkım
Baharımda yağmur, tenimde yangın
Yokluğun zemheri, gelişin zârım
Yasaklı sevgimi anlatsam sana


Arzu Altınçiçek

Yalnızlık
Sessizce geldi hafta sonu
Pususu gözlerimde
Gri İstanbul sensiz
Binbir telaşe içinde geçiyor günler
Sabah kalk yola düş
Trafik,iş,insanlar,telefonlar,gürültü
Bir suskunluk... mesai bitimi
Akşam çık yola düş.
Stres küpü olmuş halde
Sensizliğe başlıyor dönüşüm
Boş evimin sıcaklığı neye yarar
Gülüşün olmadıktan sonra
Neye yarar umutlar
Kurulan ve yıkılan hayaller
Sessizliğin avucundayım
Yalnızlığımın koynunda
Dört duvar mengeneye almış yüreğimi
Ağır geliyor hayat.


Arzu Altınçiçek

Anma / Bingöl Depremi
Karanlığa gömüldü yarınlar
Üzerine toz toprak çöktü
Yanı başımda yatan küçük yürek
Bir dolap altında verdi son nefesini
Saksıda baharı karşılayan tomurcuktu oysa gözleri
Şimdi...
Haberi bile yok üzerine çöken tonlarca betondan
Toz içinde beyaz bir bedende
Kırmızı yarınları sızmakta
Kucağında oyuncak ayısı
Ve kendi gibi kaç beden
Kaç ruh...
Gecenin üçünde verdi canları.

01/05/03 Bingöl'de depremde kaybettiğimiz canlara Allah'tan Rahmet diliyorum.


Arzu Altınçiçek

Anne
Kaç gündür çakmak çakmak gözlerle karşıladım sabahı
Gece daha uzun geldi gündüzden
Bildiğim tüm dualar dilimde
Avuçlarım yüz sermişti gökyüzüne
Kulaklarımda uğultular
Zannederdim ki rüzgar
Gözlerimin önünde gri bulutlar
Sislerin ardında nice ruhlar
Gelip gittiler başına biliyorum
Seni koparmak için bir bir
Işık gösterdiler
Çiçekli yollar
Yitirdiğin sevdiklerin el uzattı
İnce köprü üzerinden
Ana yüreğin dondu kaldı
Dünya dönmedi o an
Rüzgar durdu
Nehirler kalakaldı
Ve sen uzaklarda
Haykırışlarımızı, gözyaşlarımızı
Bilmediğin insanların dualarını
Duymadın
Kulağına fısıldadığım sevgimi
Tuttuğum soğuk elini
Okşadığım yanağını düşünüyorum da
Birşeyler eksik gibiydi
Sanki yapacak çok işlerin vardı
Ana yüreğin elvermedi bırakıp gitmelere
Aralık gözlerinde gördüm yarınları
Pamuk ellerini bastırdım göğsüme
Umutbahçemde açtı tomurcuklar
Bırakmadın....direndin
Sen galip geldin
Sevginin gücünü gösterdi dudakların
Kımıldadığında yer yerinden oynadı
Fırtınalar koptu
Okyanuslar yükseldi
Kurak topraklar yeşerdi
Biliyorum bir gün herşey ardında kalacak
O gün, bugün değil ama
Gün yaşama zamanı
Dört harf anlatır dünyayı
ANNE dünyanın anlamı
İyi ki varsın.


Arzu Altınçiçek

Yanılt beni
Anlayamadım
Ayak seslerindeki gidişleri
Görünmeyen yanında
Başka isim
Tutturmadığın ellerinde
Başka ten
Neden ?

Söyleyemedim
Kendimi aptal zannedişimi
Masumca bekleyişimde
Takvimden düşen her yaprak
Ekilen yeni umut yarına
Hesapsız!

Duyamadım
Beni istemediğini
-Özledim deyişin
Git! demekmiş
Sarılmansa sadece teselli
Neden ?

Bilemedim
Sadece mevsimlikmiş sevgi
Denizi sürmekmiş dudaklara
Sahilde yürümekmiş
Ve yıldızlara asmakmış yaşananları
Kayıtsız!

Sevdim! ! !
Umarsız
Çıkarsız
Yalansız
‘ SEN gibi ’ diyesim geliyor da

Dilim varmıyor …

Yanılt beni ! ! !


Arzu Altınçiçek

Annem'e / II
Bir can verdin bana
Nice canlara can
Bahara renk kattın
Bahar çiçeğindim elinde
Sevdanla suladın saçlarımı
Şimdiyse yorgun, halsiz
Acılardan hırpalanan
Bedenin kollarımda
Sevgim yetmez diye
Gözyaşlarımla sulamaktayım hayatını
Verebilsem nefesimi göğsüne
Kanım damarında akabilse
Ömrümün kalan kısmını yazabilsem kaderine
Bana verdiğin canı katabilsem ruhuna
Sensiz dünya ağır gelir omuzlarıma
Sensizlikse dünyadan ağır anne!
Bizi terketmen için çok erken
Ölümü bizim kadar sevme!


Arzu Altınçiçek