|
bir çok yorgunluk vardı üzerimde
bir çok ayrılık bırakmıştım geride bir çok yanılgı bir çok utanç kapkara bir yazgı ve usanç ısmarlama aşklara takılıp tökezledim kanayan duygularla; göz yaşlarıma tanıklık ettim yenilmedim yenilgiyi yediremezdim kendime yenilmedim işte kararsız kaldığımda hep sen vardın adın büyüdü uzuvlarımda adın aşk gibi, yayıldı içimde bir çok aşk gibi uzayarak denizin mavi sularında kırılmalar başladı bir çakıl taşının şiddetinde dalga,dalga ilk taşı sen attın maviliklere helezonik çizgiler eşliğinde seke,seke yürüdü tenimde ürperdi içim,ürperdi yüreğim titreye,titreye sana yenildim bir çok aşkı bırakıp geride bir çok yorgunluktan çıkıp yürüdüm imkânsızlığına yürüdüm aşkına terli ve kirli avuçlarımla yüreğimin sol gözünde biriktirdiğim bir çok aşk dolu sözü saçtım şiir diye ak kâğıda yıllar önce; içinde uyanan aşkı yeniden alevlendirir diye söylesene; yıllar önce içinde uyanan o aşk hâlâ duruyor mu sende; hırpalanıp eskimiş olsa bile! |
aynada dikine kırılan
aşksız bir yalan ve yalandır aşk diye eli kolu bağlanan acıyan, sancıtan İsa'nın çarmıhta mızraklanan böğrü gibi durup, durup kanayan aşk olmaz iki harf kardeşliğinden bir uçurum yalnızlığıdır ah.! diye duyulan aynada dikine kırılan aşksız bir yalan ve yalandır aşk diye içkapı, dışkapı dolaşan acıdır yalnız bu yenikapıdan çıkan dağ başı yalnızlığına boğulan. ışığın gölgesine sığınmış çocuk yaşta bir aşk acıdan habersiz yağmurla oynayan yağmur diner, kar başlar oyalanma çocuk hava soğuk çık o karanlıktan... 14 / 02 / 2007 |
çocuksu bir ümit var içimde
eğlenceye dair. haydi oyna benimle misket yuvarla top koştur tut ellerimden masmavi gökyüzünde uçurtmalar uçur durma; çocukluğumu unuttur bana yedir içir ninnilerle uyut beni uyanırsam; çığlık çığlığa koynuna al kâbuslardan koru beni öp alnımdan besmeleyle uyut beni |
bir türlü alışamadım
şu kahrolası karanlığa. çocukluğumdan bu yana; ışıklar sönünce kör döğüşündeyim sanki her gece ziyaretimde..! şekilden, şekile girmiş alaycı, sinsi ifadeler yalnız değilim artık... duvarda asılı parkam koca bir yarasa gözümde kanımı emmek için, fırsat kolluyor... kafesteki kuşum sinmiş karanlığın kuytusuna, nefes bile almıyor... gölgeler,gölgeler kapkara gölgeler; üstüme, üstüme geliyor başucumda; Azrail konuk gibi.. yüreğim durdu duracak, yumsam gözlerimi; üstüme tüneyip.. boğacaklar beni.. korkuyorum tarifsiz, terler içinde, tir, tir titriyorum günün ilk ışıklarına dek kendimle karamsar bir savaştayım Güneş penceremden bir göz-kırpsa, isteksiz dalar giderim çünkü; aydınlıkta ehemmiyetteyim ya da ben; öyle sanıyorum... *******i uyumaya korkuyorum. davetsiz misafirler artık gittiler. yine yalnızım; kafesteki kuşum ötmekte, geceden kalma; yorgunluğum uykusuzluğum çocukluğum ........utancım ve çocukluk korkum... |
İndim gönül bağına,
İçtim aşk şerbetinden. Düştüm sevda ağına, Del oldum,yâr elinden |
kapkara;
bir deli gömleği giydirmişler ruhuma elim,kolum bağlı.. akan kanımla boğuyorlar beni. masmavi bir cinayet işleniyor/ Elazığ'ın sessiz sabahında. bedenim kanlar içinde, yaralarım derinden.! ruhum işkencede kendi; cinayetimin vebalini taşıyorum, dünyaya yeni gelmiş/ bir çocuk gibi.! günahsız bir ben doğuyor yüreği kınından çıkmış bıçak gibi çifte su verilmiş, keskin çelikten... yırtıyor kapkara gömleği çıkarıyor üzerimden.. özgürüm lakin ne gezer ruhumda derin bir maraz o eski ben olabilir miyim yeniden şiir yazabilir miyim hiç sanmam.! gayri bu saatten sonra, ölsem de ağlamam... |
Akşamın alaca karanlığında veda,
Deniz dalga dalga ağlıyordu kıyıya Uzak limanlara demirlenmiş şarkılarla, Büyük bir aldanış, büyük bir çaba, Çırpınıyor yürekler kalyon ağlarında. Hep aynı serzeniş kulaktan, kulağa Denizkızının ihaneti siren kayalıklarında Unutulmamış,unutulamamış son veda... 27.05.99 Perşembe |
Hasta yüreğimin, deva çiçeği,
Görmez gözlerimin aydın güneşi Çileli ömrümün sönmez neşesi Sendin be güzelim, sendin sevdiğim. Gülüm; inan ekmeğimdin, suyumdun Hayata tutunduğum, umudumdun Gönül mabedimde ki dilek mumum Gittin işte; söyle yâr mutlu musun? Yaralı kalbimde aşk tomurcuğum Sonsuz mutluluk deliyane tutkum Ezelden ebede değişmez ruhum... Sendin be güzelim,sendin sevdiğim. Gülüm; inan ekmeğimdin, suyumdun Hayata tutunduğum, umudumdun Kutsal mabedimde ki dilek mumum Bittim işte; söyle yâr mutlu musun? Ağustos-2006 |
ben;
soğuk kış *******i ıslak kaldırımlarda merhametten yoksun yürekleri kaskatı insan olma onuru taşımayan örümcek beyinli/ ad*****lara titreyen avuçlarını açmış sevgiye, şefkate muhtaç kahpe sevdalara mahkum mavi hülyalara dalmış deniz gözlü dilenci çocuğum.! |
şimdi;
sana dair sarf ettiğim her tümce hayat buluyor bir hüzün şairinin; yağmur şiirinde imgesel gerçekliğiyle hüzünlü ve lirik hüzün en fazla sana yakışıyor her nedense ayaz vakti çıkmasan dışarıya çiğ vurmasa saçlarına bil ki saçlarımdaki beyazlar üşür beyazlar yurdunda horlanan, dışlanan zenciler ölür... kıymasan diyiyorum bu canlara ayaz vakti çıkmasan dışarıya barışçıl ol bir kerede ben deme n’olur yarım ağızla da olsa senli doğan duygularımı da sor -dağlanır yürek -dağlanır yürek çeliğe vurulmuş soğuk kor içimdeki karanlık mahzende örsü, çekiciyle oturur ayaz vakti çıkmasan dışarıya çiğ vurmasa saçlarına bil ki diyet borcum yalnız senden sorulur... |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 02:43 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.