Atatürk 6

Bayrak Türklük için dalgalanır
Kalpler birden senin için çırpınır.
Senin için şu göz senin için var,
Bakar durur vatan için Atatürk.

Daima ileriyi hep gözleyen,
Göklerin heybetini her izleyen.
Yürekleri vatan için sızlayan,
Gözler süzer vatan için Atatürk.

Irmakların çağlar hiç durmaz akar,
Toprakların misler gibi gül kokar.
Bekçisi olacak sırayla birer.
Nöbet bekler vatan için Atatürk.

Hasan Demirci

Atatürk 8

Yurdu kuran sen oldun Atam,
Ordu kuran sen oldun Atam.
Yol gösteren sen oldun Atam,
Cumhuriyeti sen kurdun Atam.

Destan yazdın Çanakkale de,
Meclisi kurdun Ankara da.
Savaşlar yaptın meydanlarda,
Zaferler kazandın ordunla.

Türk’ün atasısın övünsün,
Dünya da önünde eğilsin.
Mazlumlara da bir öndersin,
Yüreklerde bir tek sen varsın.

Türküm nasıl sevmez atayı,
Bağladı birden üç kıtayı,
Anafartalar conk bayırı,
Türk unutmaz büyük atayı.

Hasan Demirci

Ay güzel

Müştah ile bir güzele tutuldum
Edep güzel erkan güzel yol güzel
Aşık oldum sevdim yaman kapıldım
Kurban sana var devletim ay güzel

Cemalın marala benzer hal güzel
Goynun da ki goncaların gül güzel
Hal yüzünde bir hoş durur al güzel
Aşkım sana duy haberin ay güzel

Mecnun Leyla ya düştü çöllere
Kerem aslı ya dönmüştü küllere
Ferhat yol kazdı dağlara şirine
Sözüm sana yor sevdaya ay güzel

Hasan Demirci

Ay hanperi

Anası Leyla dır babası efe,
Yüklenir yükünü gider hedefe.
Havalar sıcaktır ararım gölge,
Kuruya yüzünde bal ay Han peri.

Bir kazak örüyor ağlı karalı,
İplikler bir cağ üstünde sıralı.
Kızların güzeli gezme aralı,
Esmesin teninde yel ay Han peri.

Hasanda çeker eziyeti yükü,
Üstüme gelmesin zalimin teki.
Abla demeseydim alırdım belki,
İstemem ki kınaya el ay Han peri.

Hasan Demirci

Ay lele

Bende bu gurbete vardım varalı
Çoğaldı dertlerim çileli başım
Ne gecesi belli ne gündüzü belli
İstanbul köye benzemer ay lele

Birde cıcıklı otelde kalerem
Her gün soğuk suyla bir duş alerem
Tek sıkıler arkadaş bulamerem
İstanbul bizim köye benzemer ay lele

İşi buldum zor kötek çalışerem
Ama fazla bir para alamerem
Ara sıra almak için yoklerem
İstanbul köye benzemer ay lele

Hiç kimse sözünün eri değildir
Kimi içmiş serhoş kimi zayıldır
Köyümün halini bana yaz bildir
İstanbul köye benzemer ay lele

Arabalar çoktur trafikse berbat
Çok açıktır kadınlar kız avrat
Bunlara ne mal yeter nede servet
İstanbul köye benzemer ay lele

Anamı çok özledim hanım nasıl
Köylüler komşular eymidir mensil
Öyde işler nasıl gider velhasıl
İstanbul köye benzemer ay lele

Bilirem para gözlersin ay lele
Patronda parayı vermedi hele
Biraz harçlık göndersen mene
İstanbul köye benzemer ay lele

Ay lele hele dine birce meni
Dönmezem artık bekleme sen meni
Birde avrat buldum evlendim yeni
İstanbul köye benzemer ay lele

Seni gadalara gelesen bala
İtin eniyi senden yahşi bala
Ay Hasan lele düştü galmagala
Nede kötüce kargadı oğluna.

Hasan Demirci

Ay sarı sarı

Giyinmiş kuşanmış gezer bir gelin,
Zülüfler sallanır ay sarı,sarı.
Değişir yerişin kesersem yolun
Neşen mi kaçıyor ay sarı, sarı.

Eladır gözleri kaşları kara,
Kolunda bilezik sarılmış sıra.
Gönlüme saldın teze den bir yara
Yüreğim acıyor ay sarı, sarı.

Ceylansı bakışlı keklik sekişli
Laleler nergisler misler kokuşlu
Göğsünde süslenmiş giysi nakışlı
Işıklar saçıyor ay sarı, sarı

Gönlümün tahtını yıkıp geçersen,
Beş para adama kucak açarsan
Başka ellerde tohum saçarsan
Bakıp da geçiyor ay sarı, sarı

Hasanı yakar yandırır gezişin
Sultanlar tahtında san ki duruşun
Beyaz mı demeli yoksa sarışın
Güllerin açıyor ay sarı, sarı.

Hasan Demirci

Ayrılık günü

Ayrılık günüdür sevgilim,
Gözüm yaşlı yürek doluk dur.
Gel de helallaşak sevgilim,
Sararmış yaprağında bir gazel.

Bozulmaz ki yazılmış evvel
Yüreğim yangın sevda güzel.
Okurum rüyamda bir gazel,
Yükselen ruhumda ses ezel.

Kadersiz ermek olur mu hiç,
Kısmetsiz sahibin bulur mu hiç
Atlıyla yaya bir gelir mi hiç
Coşar kalbim bir olunca güzel.

Hasan Demirci

Az gelir

Götürür malı gene de az gelir,
Döner dolanır biter kış yaz gelir,
Sever biri ötekini haz gelir,
Yedirirsen dünyayı gene az gelir.

Tırmanırsın dağı düze az kalır,
Kaynatırsan suyu gider tuz kalır,
Eder sohbet konuşursun söz kalır,
Anlatsan dünyayı gene az gelir.

Nedir hırsı insanların göre sen,
Mantığa sığmaz ki akıl yora san.
Halı değil dokuya san sere sen,
Veresen dünyayı gene az gelir.

Hasan yorum yapar acep doğrumu,
Bilmem hırsız mıdır bilmem doğru mu.
Tartsan kantarda ağır ya yunul mu,
Görsen dünyayı gene az gelir.

Hasan Demirci

Azize

Gezerde zevkine yaşar azize,
Keyfine kocayı boşar azize,
Ardından söyleyip coşar azize,
Günlüğü noksansız yazar azize,

İnsanı tanımaz halden anlamaz,
Söylersin sözünden dilden anlamaz.
Yakındır dostuna elden anlamaz,
Doğrunun tersine gezer azize.

Kendini vermiyor yaptığı işe,
Kimseyi takmıyor geçti mi başa.
İstiyor erkenden dönsün ki köşe,
İşinin başında bezer azize.

Hasan da sorarmış çok mu azarı,
Sabahın erkeni akşam üzeri.
Hakkını verseler arar sezeri,
Çatlamış damarı kızar azize.

Hasan Demirci

Baba yurdu

Yıllar sonra vardım baba yurduna
Seslendim sesime kimse gelmedi
Anladım burada hayat kalmamış
Başımı taşlara vurdum yar burada

Anılar götürdü beni eskiye
Duvardan taşları sökülmüş niye
Kimin boşvermesi kiminin kine
Hayali düşlere verdim yar burada

Dumanı tütmüyor bacası sökük
Merteği kalmamış taşları dökük
Ayrılan terk etmiş insanı eksik
Gönülsüz insanı gördüm yar burada

Hasanım yazar yoktan birazını
Kır bayırı yokuşunu düzünü
Etrafa çevirip baktım yüzümü
Nedendir yalnızlık sordum yar burda

Hasan Demirci