|
Bazen
Bazen tepem atıveriyor Şeytan diyor ki; Kır, dök eline ne geçerse Lanetler yağdır önüne gelene Cam şıkırtıları Kemik çatırtıları Sarsın ortalığı -Peki ama! ..Niye? -Kime bunca öfke? Kim bilir! .. Çok uzaklarda Herşeyden habersiz Belki masum(!) birine Verdiğim mal mülk değil Borç para da vermedim Zira bunlar geri alınmasada -Yine edinilir! Benim asıl derdim 'ALÇAKÇA ÇALINMIŞ GENÇLİĞİM' Geri alamıyorum Ve çok sinirleniyorum Bazen de dayanamıyor Gizli gizli ağlıyorum |
Beceremedin
Sabır der dururdun bardağı taştı Bahar oldun bana bir gül dermedin Korkuya yem ettin o büyük aşkı Sen cesur olmayı beceremedin Vay başıma gelen işe bak işe Yüreğim kul olmuş hak etmemişe Sevda olup yağdım! ..Elinde şişe, Onu doldurmayı beceremedin Aynı dil anlatmaz beni ve seni Gidip bir yabana sundun buseni Aşkın şarabıyla dolu kaseni Bana uzatmayı beceremedin Kerem de aslı var bende yalanı Mecnun’un mirası görmüş talanı Leyla kadar olup çölde kalanı Gelip aramayı beceremedin Bakma be yüzüme garip ve şaşkın Kullanma tarihi geçmiş bu aşkın Bekleyen binlerce soruya karşın Bir cevap bulmayı beceremedin Aşk-ta “Son söz” olmaz demiş erenler Yunus’du bu sözü bana diyenler Benim de kadrimi vardı bilenler Sen sevmeyi bile beceremedin Kadir Albayrak |
Beklediğim gün o ki! ..
Yaktın, yandım, yorum yok! ..Ama fatura açık Borcun vadesi uzun, “öte’de” ödenecek Mademki inanmıştım, ya deliydim, ya kaçık Benim bu aptallığım, borcundan düşülecek Sen kendini galip say, bu; dünyanın nimeti Aç ve edepsiz nefs-in, haris-ce ganimeti Bu güne” kısmet” ise, “ötelerin” zilleti Sayfa sayfa eklenip, defterin dürülecek Dünya zindan, ben mahkûm, eksiğim cellâdımdı Seni tanımasaydım, “dekorum da” yarım’dı Bir perdelik bu oyun, gözyaşım, efkârımdı Kâr nedir zarar nedir hesabı görülecek Ölürüm, ölüm biter, kırılır oyuncaklar Közü benden ayırıp sana saklayacaklar Tebessüm etmiştin ya, sebebi soracaklar Yüreğine azabın ağları örülecek Başın göğe mi erdi bende yangın çıkarıp Harcı hazırlamıştın, acıya hüznü karıp Ayrılırken dalından, yapraklarım sararıp Seninde baharına, zemheri ekilecek Ateşe talip oldun, beni küle kul edip Mektubu yazılmamış yırtık zarfa pul edip Sınıfları boşalmış bir viran okul edip O ker*** duvarların tuğlası dökülecek Başlamıştım, bitirdin, rüzgâr halleder kül’ü Kısmetsiz bağa giren ya Mecnun’dur ya ölü Tek değilsin, Âlemde, nice kahpenin dölü Cehennemde diyardan diyara sürülecek Yaktın, yandım, yorum yok! İntizar hakkım saklı Sana nedamet değil, tövbe bile yasaklı Gün ola devran döne, dur bakalım kim haklı Beklediğim gün o ki; o boynun bükülecek Kadir Albayrak |
Belki de Affettin
Soru soran masum bakışlarınla Gözlerime bakma kahroluyorum Utanıp titreyen dudaklarımla Sana cevabını veremiyorum Yüzüm de gülüşü tebessüm sanma Göz yaşı diyerek kan ağlıyorum İçimden sarılmak geçiyor ama Şu yorgun yıllardan utanıyorum Halimi düşünüp kim bilir beni Belki de affettin bilemiyorum Bir yuva kurmuşsun mutlusun belki 'Seni seviyorum' diyemiyorum Akıp giden bunca yıllardan sonra Dinmemiş gönlüm de rüzgar fırtına Dilimle anlatmak pek zor olsa da Elim de değil ki 'Çok seviyorum' Kadir Albayrak |
Ben Seni Unutamadım! ..
Seni unutmadım ben Unutamadım Seni; Çöllerde bile Susuz bıraktım, kurutamadım Kalem oldu gönlüm Kıramadım Kanat takıp ummana saldım Uçuramadım Kaç kez tetik düşürdüm Kaç mermiyi ziyan Vuramadım Bebeydin uyutamadım Seni unutamadım Seni unutamadım ben Unutamadım! ... ………… Bahar sabahlarında bile Güneşsiz bıraktım Solduramadım Ben seni unutamadım Dallarına uzandım Asıldım gonca iken Koparamadım Kızılca cehennem oldu yüreğim Attım içine yakamadım Kimseye veremedim “Dost” dedin olamadım Seni unutamadım Seni unutamadım ben Unutamadım! .... …………. Rüzgarlara saldım seni Uçuramadım Ben seni unutamadım Üç günlük ömürdü Ve birkaç soluk Yaşayamadım Kafes olmuştu her yan Ve kapkara duvar Ellerim kan içinde Anlatamadım Kader mi soramadım Seni unutamadım Seni unutamadım ben Unutamadım! ...... ………….. Gözlerimdeydin kor ateş gibi Engel oldu gururum Akıtamadım Ben seni unutamadım Bir gönlümü bir ömrümü Avutamadım Feryatlarım kudurdu Çığlık çığlık oldu ümidim Duyuramadım Barikat olmuştu sabrım Delenmiş duygulara Durduramadım Ben seni unutamadım Unutamadım Unutamayacağım! ....... Kadir Albayrak |
Ben şiir yazmadım
Evet yazdım! ... Eskiden de yazıyordum, hala yazıyorum Kimse bilmiyordu, sen de bilmiyordun Ben yazıyordum! Satır satır sayfa sayfa Ne varsa gönlümde ne gelirse aklıma Onu yazıyordum! Ben şiir yazmadım! .. Ben şiir yazmazdım Ben seni yazdım! ... Seni beni bizi anlattım! ... ......................... Evet yazdım! .. Defter defter kitap kitap Yazdım çizdim karaladım Seni yazdım.....seni yazıyordum Seni beni bizi anlatıyordum! Sonra gördüler! .. Sonra sen gördün Sen ağlıyordun! ..... Herkes şiir okuyordu ben seni yazıyordum Sen vardın kalemim de yüreğim de Ben şiir yazmadım! ..Ben şiir yazmazdım! . Ben yalnız seni yazdım Seni beni bizi anlattım! ..... ...................... Çaresizliği mi anlattım yıldızlara Ve kar tanesi göz yaşlarımı Her solukladığım da nefesi geçmişi yaşadığımı Çocuksu duygularımı anlattım Ve.... ve satıldığımı! ... Ben şiir yazmadım! ..Ben şiir yazmazdım! Ben seni yazdım Seni beni bizi anlattım! ..... ...................... Evet yazdım! .... Adını koydum satırlara Bir değil, bin değil, belki milyonlarca kez İsmin de olmayan harflere kızdım! ..Bağırdım Hatta küfrettim..... Ve cümlesini 'Sana benzettim' Ne güneşin doğuşundan zevk aldım, ne akşamlarından hüzün Sen diye yaşarım her şeyi, sen diye ezeli, ebedi Dalgalar seni anlatır yakamozlar seni Seninle eser kavak yelleri Yorgun yılların nefesleri Sarp yamaçlar anlatır seni, kurumuş ağaçlar,dallar,yapraklar Oturduğum ev yağan yağmur Islak sokaklar çiğnenmiş kaldırımlar Ben....Ben seni anlatırım! Seni yazar seni yaşarım! Ben şiir yazmadım! ..Ben şiir yazmazdım Ben seni yazdım Seni beni bizi anlattım! ..... ........................ Evet yazdım! .... Seni yazdım! ... Ama bir gün; Şiir yazmak gelirse içimden 'Yine seni yazarım' Bu yol ki hasret, bu yol ki kahır Bu yol ki gönül, kalem ve satır! .. Ben seni şiir diye değil, 'ŞİİRİ SEN DİYE YAZARIM! ...' Ben şiir yazmadım! ..Ben şliir yazmazdım! Vallahi billahi yazmazdım Ben seni yazdım Seni yazıyorum Ben 'Seni yaşıyorum' Çünkü ben; Ben 'SENİ SEVİYORUM! ...' Kadir Albayrak |
Ben varım
Şu katran *******in göz yaşında ben varım Sararmış o güllerin dikeninde ben varım Cama vuran damla ben şu kırılmış ayna ben Rüzgarlarla uçuşan yapraklarda ben varım *******de sensizlik sensizliğe ağlarım Duyulmayan o sessiz feryatlarda ben varım Hasret dolu yüreğin adanmış her dileğin Günah yazan meleğin kaleminde ben varım Karanlık sokaklarda ıslak kaldırımlarda *******in bağrında rüyalarda ben varım Kadir Albayrak |
Benden gidişin
“Kendine iyi bak” diyene bak sen! .. “Edebi” şekli bu, “küfür edişin” Bir daha arama, sorma istersen Beni de yok etti benden gidişin Ne sen varsın artık ne de bir sevda Ne vuslat doğacak ne de elveda Sanma ki gönlümde kaldı “hoş sada” Nefretle doldurdu benden gidişin Aşk urbeniydi bu, ben de kalacak Sıyırıp aldım be! ..Kal çırıl-çıplak Hem rüyam hem hülyam hep tepe-taklak Dört yana savurdu benden gidişin İntizarım büyük kin’im kocaman Kahpelik gönlüme kor zaman zaman Otuz yıllık köz’dü bağrımda yanan Küllere döndürdü benden gidişin Sen gibi yüreksiz sen gibi korkak O sahte gülüşün ömrüme ortak Bir yemin ettim ki; mutlak, muhakkak Zemheri getirdi benden gidişin Binlerce sayfaya binlerce satır İsmini yazmak, ah! .. yürek kanatır Her isim bir yeni kalem yaratır Silgiyi bitirdi benden gidişin Geriye alamam, gitti verdiğim Bu aşkı hak etmez benim sevdiğim Sonbahara bile razı ettiğim Ömrümü tüketti benden gidişin Gönlüm söz ettikçe senin adından Gözyaşımla sildim dudaklarımdan Gayrı karalanmış üç beş satırdan Başka bırakmadı benden gidişin Kadir Albayrak |
Beni 'Aşk-a' kul ettin! ..
Paramparça yürekle yaşarken kara kışta Beni benden alarak dikenlere gül ettin Simsiyah gözlerinle yaralayan bakışla Şu gönlümü kor gibi yakıp yakıp kül ettin Can alıcı bir sözün için de hece gibi Bahar çiçeği miydim usul usul nakşettin Yüzünde ki tebessüm sabah güneşi gibi Sen sanki bir hayatı bana hediye ettin Sana aşktan sevgiden gönülden söz ederdim Doğru mu diye sorsan yemin bile ederdim O kirpiği o kaşı her yere resmederdim Kaybolan yıllarımı bana iade ettin Seni sana anlatmak ne kadar zor bir bilsen Darılır mıydın bana gel gönlüme gir desem Gözlerinden kalbine giden yolu aç desem Sen beni o yollar da yorgun bir yolcu ettin Sen de gönül kulusun şiir boşa yazılmaz Gönlü aşkta olanlar böyle söze darılmaz Bu ateş bir yürekte saklayarak taşınmaz Sen içim de kupkuru dalları gonca ettin Sana affet mi desem suç mudur dilimde ki Anlatmakla satıra kağıda sığar mı ki İçimde bir fırtına esmek üzereydi ki Vakit geldi diyerek zamana mahkum ettin Sen zaten bir şiirsin nasıl yazayım seni Birkaç aciz cümleye nasıl koyayım seni En iyisi gönül de yürekte tutmak seni Derin bir hicran ile gözlerine kul ettin Bilirsin ben şairim! .. Sözüm de sevgi vardır Bu bir gök kuşağıdır tam yedi rengi vardır Bu bir ilahi takdir belki bir hikmet vardır Bir akşamın fecrinde beni aşka kul ettin |
Beyin
Çözülmez bir sual mi Mevcudiyet sebebin Seni taşısın artık Hamal olduğun beyin Kadir Albayrak |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 09:56 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.