|
..Korkarım (Naat)
Göster bana ey sevgili o menekşe yüzünü Bu hasretlikle garip aklım aldırmaya korkarım Ol bülbül sesi mi acep duysam sözünü Utanıp yerden başım kaldırmaya korkarım Dertlerim boşanır durur o saklı yuvasından Rûhum tenden geçer; yoook geçmez sevdâsından İçsem gün olur iman-hizmet deryâsından Bu avcum başka suya daldırmaya korkarım.. Bilirim ki bu aşkım daha yolun başıdır Şu akan nehirler hep gönül yaşıdır Gel artık ey sevgili; rûhum secde taşıdır Yoksa ben bu hasretle çıldırmaya korkarım 1997 Mehmet Akif Ardıç |
..Kuşlar
Git dediğimde gitmek zorunda mısınız? Öl dediğimde ölmek.. Ey penceremdeki güzel kuşlar, Bu kadar vefâsız mısınız? Bu kadar vefâsız mısınız? .. 2001 Mehmet Akif Ardıç |
..Küçük Ve Büyük Kız
küçük ve büyük kız tutma yanar aşkımı nârin ellerin buruşuk kâğıtlarda ve dudaklarımdadır seni yalnız böyle yasaksız, aldırışsız sevişim küçük ve büyük kız odamda örtülü, küçücük resmin bu kaybedilmiş savaş bu kayan her yıldız saklar gözlerinden gözlerimi niçin? ? ? Bir deniz gözlerimin kıyısına vurur Bir ebâbîl, Hep durur pencerende sessiz sessiz Sana şarkılar yazarım Yosun saçlarına dâir Gitme; gözlerinsiz nasıl yaşarım Dalgın duruşum hep birikir omuzlarında Bir günâhı yalnız sana söylerim Böyle vakitsiz âh vakitsiz... Gitme severim ne olur seni Kapı aralıklarında ben çaresiz.. /...bir yağmur yağar yol ıslanır han ıslanır ben bulutlara resmini koyarım ben ürkek bir kuşun çığlıklarında ben aynalı minibüs koltuklarında yaşarım bu aşkı hep sessiz sessiz..../ bir tanrıyı anar dudaklarım bir tanrı hüznümde kanar ve bir tanrıyı anmazsa dudaklarım ve her gece dudaklarını öpmezsem sessiz üşür bil ki rûhumdaki âyetler bu meczûb / hiç kayıtsız / kolsuz, ayaksız, elsiz... Bende uyutmalıyım biliyorum bu günâhı Bilmemeli hiçkimse biliyorum Ama çocuk ölecek Yüreginde sakladıkları için kanarsa dudakları Ve kanayınca çocuğun dudakları Bir şarkı daha ölecek Bir kuşun gözleri daha sönecek Bir rüzgâr daha sönecek Bir rüzgâr daha sönecek Bir rüzgâr ki vardır Ne ayakları ne elleri ne de kolları... küçük ve büyük kız tutma yanar aşkımı nârin ellerin buruşuk kâğıtlarda ve dudaklarımdadır seni yalnız böyle yasaksız, aldırışsız sevişim KSÜ, 2000 Mehmet Akif Ardıç |
..Lila'ya Sitem
-f.d.k.'ye- Melekler ölü mü vurdu sahile; Ağlamışsın söyle neden canım? Yanar mıydı bülbül bin âh ile, Aşkından haberi olsa goncanın? Kalbim hiç görmeden tutuldu sana, İşledim seni içime nakış nakış kar.. Leylî *******de varsın hülyâma Rûyetin çıkmasın söyle ne çıkar! Ellerin varsın okşamasın saçım, Yolun varlık mülküne hiç uğramasın! Anlamını yitirmesin 'seviyorum'ların; Lâl kalsın gönlümde ne olur açıklanmasın! Mehtâpla solgun bu sarı yüz, Alnımı bölüşen bu çizgiler kimin? Dudaklarımda biriken bu ölçüsüz Acılar değil sadece bende eserin! Madem ki vurdun ne olur sağ koyma, Tırnağın kalbime geçecek az kaldı Ağlamak gönlüme senden bir hatıra Feryât etmek gülden bülbüle miras kaldı.. 2003 Mehmet Akif Ardıç |
..Mezarcı
mezarcı elindeki kazmayı toprağa değil kalbime vur herkes görsün ne haldeyim mezarcı mezarımın başucunda yaralı bir gurur; ezilmiş çiçeklerle süsle adımı topraklar, kayalar doldur sonra üstüme ağlayanım olmasın mezarcı olmasın kabrimi en ıssız yerlere göm ismimin altında kocaman fâtihasız geçme diyen bir yazı.... adımı 'adamın birisi' diye yaz mezarcı rötarlı, yaşayan bir ölü diye yaz doğuşundan hiç bir b.. anlamamış ıstıraplar insanı diye yaz çilekeş bir ömür diye mezarcı 31 mart 1999 Mehmet Akif Ardıç |
..Ninni
.../Necip Fazıl'ın 'Ninni' şiirinden esinlenilmiştir/... R-üyâlar değmesin minik alnına U-yu yavrum, akşam seni üzüyor M-elekler girsin uyu da hülyâna E-lâ gözlerini bak uyku süzüyor Y-arın şafak vakti içine sinsin S-iyah gözlerine kirpikler insin A-ğlama çocugum gözyaşın dinsin G-öllerde uykunu başı yüzüyor Ü-sürsün gel yavrum örteyim yüzün R-ûhunda ışığı vardır gündüzün I-slak gözlerinde bir tatlı hüzün Ş-eydâ güllerini yorgun geziyor I-şıklar söndü bak, saat on ikidir K-ırmızı bir tülü yüzüne giydir I-slak gözlerini gel artık indir M-ahmûr gözlerini uyku eziyor 1999 Mehmet Akif Ardıç |
..Sonbahar
Yüzümde gülümseme; gönlüm kanıyor.. Mevsim sonbahar, rûhum soluyor.. Seni çağırıyorum, içimde kalıyor, Seni çağırıyorum, içimde kalıyor... Senelerdir açacak bahârı bekledim. Her günâhı içerimde gizledim. Ömür tükendi de hiç gülemedim; Mutluluk gözyaşlarımda saklı gidiyor... 6 Ağostos 1994, Cumartesi Mehmet Akif Ardıç |
..Tutulma Yahut Bir Deprem Endişesi
duruyorsun uzaklarda gözlerimi tutuyorsun ve yankılanıyor dudaklarımda yumuşak sesin yasak bir elmayı ısırmak gözlerinden çizgilemek saçlarını ölü atlara gözkapaklarıma düşen kanlı güllerin güneşi tutuyor ellerin gözlerin gözlerimi tutuyor düşüyor saçların rüzgârda kanat kanat kanat kan dolu rûhuma kutsallık dolu sen sarıyorsun içlerimi güngetiren tanyelimin sen eyy coşkun gülümseyişi neden gözlerimi tutuyorsun şu günâhkâr ruhunu gönlümde uyutuyorsun duruyorsun uzaklarda gözkapaklarıma düşen kanlı güllerin 03. 03. 1999 Mehmet Akif Ardıç |
..Üçüncü Şahıs
rüzgâra ben anlattım saçlarını tarar gibi saçlarını esmesi hep ondan nehirlere ben fısıldadım adını çarpıp kendi kaderleriyle edebiyyen sustular ve çam yapraklarına ben bahsettim, ben; gözlerinden de utanıp ellerimi kanatmaktan vazgeçti hepsi de seni ben sevdim ama ahh bir ben değil gözlerim, dudaklarım ve saçlarım.. kül oldu, kül oldu gittiler... 01 03 1999 Mehmet Akif Ardıç |
..Yaprak
yaprak mecbur dallara dal ağaca; ağaç toprağa ölüm mecbur kullara kul tabuta; tabut mezara işte hepsi bu yaşam dediğinin bir yaprak bir kul ediyor bir bakmıssın ki hazân olmuş mevsim toprak insanı kul ediyor bir bakmışsın ki bir âh bir de günâh kalmış senden sen de yaprak olup toprağa değmişsin 25.10.1997 Mehmet Akif Ardıç |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 08:59 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.