|
Ben Yine Sensiz
Yine, Aşk çölündeyim... Yapayalnız... Kimsesiz... Üşüyorum... Ürküyorum... Ve... Ben... Yine... Sensiz... Eylül Gökdemir |
Beni Bana Bırak Bu Gece
Beni bana bırak bu gece... Bu gece tüm anılarımı toplayıp, Muhabbet edeceğiz birlikte... Tek tek gelip çalacaklar kapımı, Tek tek oturacaklar masanın etrafına... Kimi bir bahar akşamını anlatacak, Kimi mevsimsiz esen sonbaharı... Kimi beyazlara bürünecek, Ayaz *******le birlikte... Mayıs olacak kimi, Temmuz olacak bir diğeri... Eylül akşamları dökülecek, Muhabbetin orta yerine... Beni bana bırak bu gece... Kırılsın kadehler, Kırılan kalbimle birlikte. Eylül GÖKDEMİR...14.02.2007 Eylül Gökdemir |
Beni Senden Sorarlarsa Adımı Söyleme
Bu gece yalnız giderim kıyılara, dalgalara, Arama sevdiğim beni, bu derin sularda, Kolların kimi kucaklar, ellerin hangi parmaklarda, Ben biçare, ben yalnız ben kederli... Bulutların çok cimri, bir damla mutluluk vermedi. Gidiyorum sevdiğim, bu gece yalnız başıma. Gözlerin hangi gözlerde, kalbin hangi ismi hecelemekte? Güneşin nerede doğar, ay'ın hangi karanlık köşede? Bana doğmayacak artık, içimi ısıtmayacak benim de Beni sorarlarsa senden adımı söyleme... ''Yakılacak Kadındı O'' dersin, bu şehirde. Şimdi yalnız giderim, körfezin en izbe yerine. Dudaklarımda buruk bir tebessüm, Gözlerimde eski bir aşktan kalan hüzün... Eylül Gökdemir |
Beni Sensiz Sokaklarda Sakın Arama
Her insan biraz yalnızdır hayatta, Nerde duyulmuş yalnızlığa koyuldu yafta, Hep yarın demiştin gelmedin, ya bu hafta? Sensizliği mehir biçtim, muaccel değil, müeccel hatta.... Yollara baktım, uçuştu kelebekler, A benim sevda sözlüm, gönlüm seni bekler, Hele bir adım at, çık yola ne olur, aşılır engeller, Sensizliğe ferman yazdım, vursun boynunu keserler... Şiirler yazıp, mısralar döktüm yollarına, Ayrılık pek yaman, halat sardı kollarıma, Bir sevda türküsü, bir ağıt yaptım, çoban kavalına, Beni sensiz sokaklarda sakın arama. Eylül GÖKDEMİR...08.02.2007 Eylül Gökdemir |
Beşinci Mevsim
Seni yağmurdan sonra bekleyeceğim. Yağmurdan sonra seveceğim seni... Belki bir sekizinci renk olursun, Gökkuşağına meydan okuyan... Yağmurlarda bekleyeceğim seni... Gecenin karanlığında seveceğim seni... Gökyüzünü aydınlatan renkler içinde bulurum diye... Sokağımın tavanında arayacağım, Tek tek sayarak yıldızları... Seni... Seni bir kuyruklu yıldızda bulacağım... Bulutlarda bekleyeceğim gelişini... Sen dolu bulutlarda... Ağlasınlar diye yalvaracağım onlara, Seni görebilmek için... Günün ilk ışıklarında arayacağım seni, Geceyle gündüzün buluştuğu o ilk saatlerde... Güvercinlerin sabahı selamladıkları, Martıların şarkıya başladıkları o ilk saatlerde... Kumsalın çektiği o hasrette arayacağım seni... Dalganın kumsala olan aşkında... Köpük köpük kopuşunda... Seni arayacağım sevgilim, seni... Ne güzeldir seni aramak varlıkta, yoklukta... Gözbebeklerimin karanlığında bekleyeceğim seni... Seni yağmurdan önce de, Sonra da seveceğim sevgili... Hasret türkülerinde bulacağım seni, Yanık içten söylenen... Okyanuslarda kaybolan, Bilinmeyen diyarlarda arayacağım, Arayacağım işte, inatla, sabırla, Kendimi kaybedeceğim senin uğrunda... Biliyor musun... ÖLÜMÜ ÖZLEMEYEN AŞKI ANLAYAMAZ diye Bir kitap okumuştum bir zamanlar... Şimdi aynı durumdayım sevgilim... Öylesine bir sevda ki... Ne ölüm ayırabilir beni... Ne yaşam senden... Sen hiç gitmedin ki benden... Ve şimdi yağmur bitip güneş açtı gönül bahçemde... Başımı kaldırıp bakıyorum gök kubbeye... İşte... İşte oradasın ve gülümsüyorsun yine... Sekizinci renk... Beşinci mevsim gibi. Eylül GÖKDEMİR Eylül Gökdemir |
Bırak Benim Yanlışım Sevmek Olsun
Sana... Bir avuç dolusu merhaba... Sana... Bir damla gözyaşı kadar sevda... Sana... Bir tutam tuz kadar sevgi... Sana... Gözbebeğim kadar değer... Sana... Yürek dolusu gerçek... Sana... Hayatımı ve aşkımı getirdim... Bir kucak papatya ile beraber... Herşeye rağmen unutamamak Sanırım bu da benim... Ha belki de diyeceksin ki Yanlış yapıyorsun, Derim ki bırak Benim yanlışım da Sevmek olsun... Sevgimle kal bir tanem... SENİ SEVİYORUM Eylü GÖKDEMİRi...14.02.2007 Eylül Gökdemir |
Bırak Deli Olayım Delin Olayım
Deli olmak elde değil, Bu nasıl bir uyku, Bu nasıl bir sevgi... Acı veriyor düşlerime, Geçiriyor dişlerini, Kanımı içerken yavaş yavaş, Ben tükeniyorum sanki, Deli olayım bırak, Giyeyim beyaz gömleği, Bağlasınlar kollarımı, Döveyim kendi kendimi... Delirtsinler beni, Cinnet geçireyim, Saçlarımı yolarak, Duvarlara çizeyim, Gönül haritamı, Sen coğrafyalarına düşeyim, Senli dağlardan geçip, Senli çöller aşayım, Adı yazılmamış bir aşık, Adı bilinmeyen bir yakut, Sen denizlerinde, Vurgun yiyip, Suya yazı yazayım, Ebruli şekillerin ortasından Kollarına düşeyim... Bırak beni güzelim, Bırak ki delice seveyim... Eylül Gökdemir |
Bırakıp Gitmek Vardı
Bırakıp da gitmek vardı şimdi dünyayı, Terketmek tüm ayrılıkları, tüm acıları, Koparmak tüm çiçekleri bahçelerden, Öksüz bırakmak vardı, dalları... Koparmak vardı tüm sevgileri kalplerden, Koparmak vardı tüm sevenleri sevgililerinden, Yetim bırakmak vardı aşkları, aşıkları... Tüm şiirleri, tüm şarkıları yok etmek vardı sayfalardan, Kırmak vardı tüm sazları tek tek, saklamak mızrabı, Bütün besteleri susturmak vardı, seni hatırlatmasın, Bir alay yanlıştan geçti yollarım, ne savaştım... Doğruyu bilmek için hayatımı harcadım... Bırakıp gitmek vardı, kıymak vardı, koparmak vardı... Kötülüğe çanak tutup, iyiliği yoketmek vardı... Vardı bir şeyler işte, servetim kaybolan yıllarımda kaldı... Eline geçiren, bir mirasyedi gibi harcadı... Yine bana hasret, yine bana hicran, yine bana... Yine bana hüzzam makamında şiirler, şarkılar kaldı... Düşündüğüm şeye de bak, kalan bir şeyler var ya! Eylül GÖKDEMİR...09.02.2007 Eylül Gökdemir |
Bilmelisin Biz Olmayı
Ay'ın gözyaşları düşmeli gecene, avuç avuç... Güneşin gözyaşları dökülmeli üzerine volkan volkan... Yanmalısın mehtabın aydınlığında, güneşin gözyaşına inat, Yıldızlar kılavuzu olmalı karanlıklarının, sade ve gösterişsiz... Uykuların yelkensiz açılmalı, sevdana, dümensiz olmalısın, Fırtınasız olmalı limanın, huzurla sığınmalısın kuytularına... Sen kalmalısın, sen olmalısın, O olmalısın, benlikten çıkarak... Olmayı bilmelisin biz olmayı, biz kalmayı, bize varmayı... Eylül Gökdemir |
Bir Aşk Son Nefesini Verdi Dün Gece
Bir aşk, son nefesini verdi dün gece Sırılsıklam çarşaflarda, karanlığın Çirkinlikleri örttüğü bir gecenin sabahında, Bir aşk, son nefesini verdi dün gece. Güneşle doğmuş, yakamozlarla süslenmiş, Dalgalarda yıkanmış, Yıldızlarla bezenmiş... Martıların çığlık çığlığa şarkılar söylediği Sabahlarda doğan bir aşk, Dün gecenin sabahında son nefesini verdi. Bir erkek çıkıp gitti kapıdan, kendi yoluna... Bir kadın, yalnız, yorgun, Bitmiş sevdasıyla başbaşa... Akşam o da çekip gidecek, Yağmurun yıkadığı arnavut kaldırımlı taş sokaklardan... Bir daha dönmemek üzere, uzaklara. Bir aşk son nefesini verdi, Sabahın Alacakaranlığında! 03.01.2007 Eylül Gökdemir |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 02:23 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.