Tıpkı (!)





Bak iyiyim!!! Hala uyanabiliyorum...
Bir kaç dakikalık uykunun ardından hala açılıyor gözlerim... Kahretsin ölmüyorum...
*******de boguluyorum hala!
Sen varkende böyleydi zaten simdi sensizken öldürmek istiyor beni *******!!!


Yaram çok derin kanıyor,kanıyor,kanıyor!
Kahrolası ******* birde bu yarama tuz basıyor...
Herşey üst üste geliyor biliyorum bununda sorumlusu karanlık!!! Sende karanlıkta gitmiştin zaten...
Sende karanlıklarda yok olmustun tıpkı... Tıpkı babam gibi...

Kendine iyi bak deme!
Denmez... Saçma...
Kendime bakarım elbet sen hiç korkma!!!
Kendine kalıyor insan elinde sonunda...

Giden gitti gene acılar / gene yalanlar / gene karanlıklar /
Bakk gene gidiyor gene bırakıyor beni güneş..
Aynı sen gibi dalga geciyor sanki benle...
Bir var bir yok!! Tıpkı... Tıpkı annem gibi...

Kahrolası bak gene geldi gene çöktü üzerime...
Gene yakıyo beni...
Sen yoksun ya gene uzuyor bu karanlıklar!!!




Bak gene boguyo beni gene alamıyorum tek bir nefes..
Sanki bilerek acı veriyor bana..
Tıpkı.. Tıpkı.. Sensizlik gibi...

Düşüncelerine düşeyim

Birgün benden uzaklardayken
Bunalırda kaçmak istersen eğer
seni saracak kollar ararsan
Kalabalığın yalnızlığında umutla
seni beklediğimi unutma

Eğer kalbinin kuytuca bir köşesinde
Küller içinde bir kıvılcım belirirse
Sevmek istersen sende
İşte o zaman bırak beni
Düşüncelerine düşeyim

Önceden haber veremez misin

Nereden geleceğin belli olmuyor
Aniden çıkıyorsun karşıma
Neden böylesin aşk
Önceden haber veremez misin?

Giriyorsun kalbime birden
Bir başka bakıyorum hayata
Kimi zaman toz pembe
Kimi zaman kapkara
Söyle şeytan mısın? Melek mi?
Ne demeli sana?

Seviyorum, susuyorum, gidiyorum !


Bir hayaldi kurduğum..
Sadece sana kurulu bir hayat, bir zaman dilimi…
Ol(a)madı!


Düşünmeyi unutmak istiyorum şimdilerde…
Her harf ‘sen’ olmak adına beynime yerleşiyor…
Bense istemiyorum..
Hiçbir kelime, hiçbir cümle…
Olmuyor !

Alıyorum kalemi elime, beynimi işgal eden tüm harfleri bırakıyorum satırlara…
Önce, sallanıyorlar kalemimin ucunda…
Sonra, düşüyorlar gelişi güzel satırlarıma..
Tek hamle, bin kelime gözlerimde…
Her biri çok ağır, taşınmıyor anlamaya çalışmadan !
Dört yanım çığlık…

Harfleri unutmak,
Kelimeleri birer birer aklımdan, bilinmezliğe sürüklemek..
Boşlukta dolaşmak istiyorum !
Olamıyor !

Seviyorum, seviyorsun, seviyor !

Bir duygu, bir çelişki…
Ben seviyorum ‘düş’ gibi..
Sen seviyorsun ‘hayal’ gibi…
O seviyor ‘masal’ gibi…

Sevmek ? diyorum sessizce…
Düşlerime hapsediyorum duygularımı..Seviyorum, sevdikçe düş’üme saplanıyorum !
Hayal kurar gibi seviyorum senli düşünceleri..Bir masal oluyorsun, kelime kelime içimde büyüyen…Susuyorum sensizliğe..
Sadece sen, bir hayal ve ben…
Yani ‘sevmek’ bende ki ‘sen’…

Susuyorum, susuyorsun, susuyor…

Bir istek, bir eylem…
Ben susuyorum ‘yalnızlık’ gibi…
Sen susuyorsun ‘hüzün’ gibi…
O susuyor ‘acı’ gibi…

Susmak ? diyorum korkarak…
Haykırıyor içim..Yalnızlığa bürünüyor tüm sesler…Acıtıyor suskunluk, hüzünü..
Kelimelerim saklanıyor kendinden…
Boğuluyorum bukadar sessizlik içinde !

Seviyorum; ‘düş, hayal ve masal’...
Susuyorum; ‘yalnızlık, hüzün ve acı’...
Ve gidiyorum;
Yalan misali….

anlamı kalmadı şiilerin ve sarkıların

kırılmıstı kalp bir kere umudu yoktu bır daha
aşka inanmak ve güvenmekte
anlamı kalmadı şiilerin ve sarkıların
hic bir sey eskısı gıbı olmayacaktı
mutsuzluk gözlerde bellı olacak isyan edecek
kaderıne boyle bir sevgiye dustugu icin
hiç dinmeyecek gözlerinden akan yaşlar suzülüp gidecek yanaklarından
ne hayellerı vardı bu aşkta sevgide
bir daha sevmek istemiyordu
kırılmıstı kalp bir kere

Şiirdir anahtarı açılmayan kapıların

Şiir bir tutkudur, şiir bir aşk
Yaşamın vazgeçilmeyen tadıdır
Belki de hayatın diğer bir adıdır...

Şiir sevmektir,
Şiir sevilmektir kendi kendine.

Bitmeyen *******in tek tesellisidir
Şiir duygu selidir,
Bendini yıkar bir bakıma...

Yalnızlık zehrinin panzehiridir.
Şiirdir anahtarı açılmayan kapıların
Kurtarıcısıdır dinmeyen büyük ızdırapların.

Anlatamıyorsan kendini bu zalim insanlara..!
Haydi durma,
Sen de gülümse sihirli mısralara.......

Ve gece bitiyor...

İstanbul, yalnız bu gece…
Yoksa benim yalnızlığıma mı bulandı gökyüzü ?
Belki de bana ait bu sessizlik…

Sorularımı karşımda duran evin balkonuna asıyor, kaçıyorum cevaplardan…
Sokaklarında geziniyorum, gözlerim yaşlı…

Belki de sessizliginde saklıdır şahit oldukların !
Kimbilir kaç hayal misafir oldu akşamlarında..

Havanı içime çekerken,
Bir hayat görüyorum..
Gözlerinde hüzün..
Ama,
Dudağında tebessüm…
Umudu bekliyor yüreği…
Görüyorum gözlerinden, hayallerini…
Bana düşeni alıyor, gidiyorum sokağından…

Kırgınlıklarımı, gökyüzüne yazıyor…
Her birinin yıldız misali kayışını izliyorum sessizce…

Ve gece bitiyor…
Hüzünü, boynu bükük bir çiçeğin yaprağında bırakıyor…
Yürüyorum bilmediğim bir sokakta,
Karanlıktan aydınlığa…

Tüm Hakların Saklı Dursun

Her ÖpÜŞ , Bİr GİdİŞ

Korkuyorum ayrılmaktan
Benim için her öpüş,bir gidiş
Yarim deli gibi severken
Edemiyorum düşünmeden
Aklımda hep aynı soru
Ya biterse başlarken...


Endişem gelecekten
Benim için her öpüş, bir gidiş
Yuva kuramazsak
Sorumluluğu kaldıramazsak
Ya doğru eş değilse
Ahh ! aklım yine darmadağın
Yavaş yavaş ölüyorum yaşarken...


Kaybetmek korkusu sardı içimi
Benim için her öpüş,bir gidiş
Neden hep ayrılık-sevgi ikilemi
Sorun yok gibi görünürken
İçimde yaşarım çelişkileri
Hissettirmem ben...


Yarim çözme iplerimi
Sımsıkı bağla sevgimizi
Söyleyemiyorum ama
Üşüyorum
Soğuk,
Karlı
Yaşarım en sert kış mevsimi
Sar sarmala
Ayrılığı yaşatma
Pes etmeyelim
Düşünmek istemiyorum ama
Bilesin
Benim için her öpüş ,bir gidiş.....