Kısacık
bir umutsaa yaşamak
ve özlem duymak kanıtıysa sevdaların
bir buse yolluyorum sana
özlemlerine ilaç
yarınlarına umut
sen istersen beni yine unut.

Kızmayacağım
uzaklara kızıyorum
zamanla geçer
kanamaz yaran diyenlere de..
kendime de kızıyorum
bu taş kaldırımlarda boşa sabahlıyorum
gelen geçen herkes bana bakarken acıyarak
iyice büzüşüp kalıyorum.
anlatamıyorum derdimi
ben dilenci değilim
ben dilenci değilim
paranızı değil
sizi değil
sevdiğimi geri istiyorum
diyemiyorum...
günler değil
haftalar değil
aylar değil
yıllar geçti...
zaman dediğin nedir ki
alası bitti
her şey bitti
ama sen bitmedin içimde.
ve
bitmeyeceksin bu gidişle..
ben yine kızacağım
uzayıp giden yollara
zamanla geçer diyenlere de...
ama sana kızmaycağım.
sana
kızmayacağım...

Korkuyorum
Kendi yalnızlığımda boğulur oldum ben
Oysa o kadar kalabalık ki buralar…
Arıyorum insanları
Buluyorum da.
Ama kayboluyorlar sonunda
Bu kalabalıkta
Ve ben anlam veremiyorum buna
Herkes birilerini bekliyor
Ama kimse aradığını bulamıyor
Neden?
Bomboş bir kalabalık
Etrafımızı acımasızca kaplayan
Tıpkı bir yağmur bulutu
Ama dağılmayacak bu bulut
İşte ben en çok
Hep bu yalnızlığa
Kimsesizliğe
Esir olmaktan korkuyorum…

Nerde
Hayatın imbiğinden süzüldüm iyice
Tortularım kaldı geriye
Dönüp bakmadım hiç onlara
Anılarım akıp gitti benimle birlikte
Karıştı nehirlere
Ama ben
Kavuşamadım denizime…

Öylesine
Hain bir akşamın
Korku dolu suskunluğu oldu beni sana yaklaştıran
Bir yeminle mühürlenen kalbim,
Senin sevdanın beşiğinde
Başladı yeşermeye yeniden...

Üşüyordum...
Ta ki koynuma alıp yüreğini,
Bİr yorgan gibi sarınıp ruhuba düşlere dalana kadar...
Ve şimdi baharı bekleyen bir papatyanın saflığı ile,
Susuyorum seninle gelecek aydınlıklarıma...

Papatya Gibi
Hain bir akşamın,
Korku dolu suskunluğu oldu beni sana yaklaştıran.
Bir yeminle mühürlü kalbim,
Senin sevdanın beşiğinde ,
Başladı yeşermeye yeniden.

Üşüyordum
Taa ki koynuma alıp yüreğini,
Bir yorgan misali sarınıp ruhuna ;
Giderken düşler alemine.

Ve şimdi,
Baharı bekleyen bir papatyanın saflığı bekliyorum,
Susuyorum seninle gelecek aydınlıklarıma

Papatyamın Hayali
hayalleri vardır papatyaların da
ama bilmezsiniz siz
neymiş diye sormayın boşa
söylemem
sevgi dolu eller tarafından koparılıp da
güzel vazolarda ağırlanmak istediklerini
sararıp kuruyunca da defter kitap arasında saklanmak istediklerini
söylemem...

Sana
Sana yazdığım ilk şiir bu
Belki sondur da
Bilemem…
Ama senin için ilk ağlayışım değil bu
Son da olmayacak
Biliyorum…
İçimde bir tane daha sen var
Senin bile bilmediğin bir
Sen
Ne kadar şaşırırsın tanışsan onunla...
Ama sen başkasını ağırlıyorsun şimdi kalbinde
Yer yok bana şu an
Kabullenmeye çalışıyorum bu durumu
Başarabilir miyim bilmiyorum
Bilmiyorum
Bilmiyorum…
Tek bildiğim
Galiba ben seni sevmeye başlıyorum…

SANA...
Estin bir anda ,üşüdüm rüzgarında
Kendimi yabancı ettin bana
Resmini asıp duvarıma sana bakarken
Ellerimi ellerinde hayal ederken
Mazi oluyoruz artık zaman böyle akıp giderken…

Şehrime
Özlemek insana mahsus
En güzel duygulardan biri
Özlemek pekiştirmez mi
Sevgiyi?

Özledim ben şehrimi
Işıklarını
Kalabalığını
Karmaşasını özledim

Kendine has duruşunu
Kıskanmayı özledim

Ben şehrimi özledim…