|
Bir Anlık Heves
Kâlpten silip attım seni, Hayatımda artık yerin yok.. Seviyorum diye kandırdın beni, Yalan sözlerine karnım tok.. İstemem aramanı, unut geçmişi. Yalandı yaşananlar, bir anlık heves.. Yitirdim umudumu, bıraktım her işi. Duymak istemiyorum senden bir ses.. Aydınlık dünyamı kararttın sen, Mumları söndürüp attın bir bir.. Umutla güneşin doğuşunu beklerken, Bütün hayallerimi yıktın bir bir.. 7 Kasım 2003, Burhaniye Mehmet Bicik |
Bir Beni Sevsen
Kaç kez öldüm yoluna, Rüyâlarımda bir bilsen… Gönlüm teselli bulacak, Göz yaşlarımı bir silsen… Coşarım, bendimi aşarım, Sevdâ sularını bir salsan… Unuturun sende beni, Türlü düşüncelere dalsan… Yakma beni aşk ateşinle, Eller gibi olma sen… Dünyalar hep benim olur, Ellerini açıp gelsen… Ne olurdu be güzelim, Dünyada bir beni sevsen… 2 Nisan 1997, Ş. Karahisar Mehmet Bicik |
Bir Erim
Huduttan huduta yol bulup koşan, Kâlbi yiğitlik duygusuyla coşan, Şehîdlik arzusuyla yanıp tutuşan, Vatan sevgisiyle dolu bir erim… 20 Ocak 1998, Malatya Mehmet Bicik |
Bir Gece Çık Gel Ansızın
Bir gece Çık gel ansızın… Konuşalım sabahlara dek… Öyle çaresizim ki, Sorma! Kırma Beni, Geri çevrilmez Bu dilek… Dönüp dolaştırıp Sevgiye çıkaralım sözü… Nefretten Arındıralım özü… Kanatlarımız olsun Mavi gökyüzü… Uçalım, Başka âlemlere kaçalım. Yeni bir sayfa açalım Hayatımızda… Bozulma olmasın hiç Ağız tadımızda… Bir gece Çık gel ansızın… Varsın, Elâlem Nasıl anarsa ansın… Gel ki; Gidişâtı değişsin Hayatımın… 13 Eylül 2005, Burhaniye 22:45 Mehmet Bicik |
Bir Hayâlet Gibi
Bir hayâlet gibi dolaştım şehirde, Bulamadım kendime derbeder bir dost.. İnsanlar yüzlerine geçirmişler post, Arınmazlar bir ömür yıkansalar da nehirde.. Yalnızım bu şehrin caddelerinde şimdi, Kimsesiz sokaklar, kimsesizler bana eş.. Verseler elime kuru sıkı yada keleş, Acımam vururum sormam bana kıyan kimdi? . Severim başkalığı, deliler gibi gezmeyi, Özgürlüğü doyasıya yaşayabilmeli insan.. Yaranamazsın kimseye peygamber, melek olsan, Sever bu şehrin insanları ezileni ezmeyi.. 20 Temmuz 2002, Burhaniye |
Bir Rüyâ
Bir rüyâydı Gördüğümüz… Hem de Çok çabuk biten, Gerçekleşmeyen Bir rüyâ… Bu, Kaçıncı rüyâ Bilmiyorum gördüğüm? .. Ama, En kısa süreni, Çabuk biteni, Buydu gördüğüm rüyâların… Olsun be güzelim! .. Zaten, Hangi zaman Gerçekleşti ki rüyâlarım? .. Nedense, Ben oldum Hep unutulan, Acı çeken, Ağlayan, Sızlayan, Uykusuz kalan… Yine de Hoşuma gidiyor Böyle rüyâlar görmek… Hem de çoook! .. Sonunda Ağlayan ben olsamda. 4 Kasım 1995, Zeytinburnu Mehmet Bicik |
Bir Sevdâ Uğruna
Yola çıkarken, Henüz çok azdık… Bir sevdâ uğruna, Diyar diyar gezdik… Sevdâlandık, Şiir yazdık… Sevgiliden, Çabuk bezdik… Sonunda kuyumuzu, Kendimiz kazdık… Bizi ayıranlara, Çok kızdık… Ölürüz de ayrılmayız, Diyenler bizdik… Yârdan ayrılmamak için, Türlü türlü yalan düzdük… Sevdâ yüzünden için için Yanan bir közdük… Gönüllere nağme salan, Mızrap ile sazdık… Yolumuzdaki sırları, Bir bir çözdük… Bir hayli zaman dillerde, Dolaşan sözdük… Aşk şerbetin içip, Sarhoş olduk, sızdık… Leylâ ile Mecnun olup, Sevdâ denizinde yüzdük… Sonunda; Bir sevdâ uğruna Canlarımızı verdik… 14 Mart 1997, Ş. Karahisar Mehmet Bicik |
Bir Sonbahar Günüydü
Bir sonbahar günüydü. Hayatımın en hüzünlü Eylülüydü. Bir sabah ansızın kaçmıştın, gönlümde iyi olmaz yâreler açmıştın… Geçti bağrımda açtığın yara, Sonbaharla birlikte bir başka çöküyor üzerime yokluğun… Her düşen yaprak, sararan toprak seni hatırlatır bana. Bir sonbahar günüydü. Ömrümüzün, en büyük hüznüydü yaşadığımız… Belki sondu, görüşmemiz. Yandı, için için yandı yüreğimiz. Çaresizce bitti aşkımız… Tenlerimiz buz tuttu, dondu… Konuşamadık, barışamadık yeniden… Yeniden başlayalım, tekrar deneyelim diyemedik… Diyemedik, söyleyemedik içimizden geçenleri, hâlâ delice birbirimize âşık olduğumuzu haykıramadık… haykıramadık bizim de sevmeye sevilmeye hakkımız olduğunu… Engelleyemedik hayatımıza başkalarının karışmasını.. Yaşayamadık Kendi hayatımızı.. Başkalarının hayatında bulduk Hep kendimizi.. Biz Kendimizi anlayamadık.. İçimizden geldiğini yaptık hep.. Rüzgarın önünde yaprak misali hep dolandık, Kendimizi yalanlayamadık.. Diyemedik, ..Söyleyemedik: …“Senle binmiştik ……ilk kez beyaz bir ata, Gel …senle vedâ edelim ……bu hayata…” Diyemedik, ..Söyleyemedik… Bir sonbahar günü bağrımıza taş basıp anılara vedâ ettik... 9 Eylül 2005, Burhaniye 14:30 Mehmet Bicik |
Bir Tek Seni Sevdim
Mutlu olayı diye, Benliğimi bulayım diye, Ömrümce güleyim diye, Bir tek seni sevdim… Çağlayanlar gibi aktım, Çok güzellere baktım, Bütün hayalleri yaktım, Bir tek seni sevdim… Yanlış yola sapmadım, Her güzele tapmadım, Eller gibi yapmadım, Bir tek seni sevdim… Enin boyun ölçmeden, Güzel çirkin seçmeden, Daha güller açmadan, Bir tek seni sevdim… Gözyaşım silmek için, Dâima gülmek için, Kendime gelmek için, Bir tek seni sevdim… 6 Mart 1998, Malatya Mehmet Bicik |
Biri Anam Biri Babam
Biri doğuran, biri büyüten, Biri anam, biri babam… Biri doyuran, biri uyutan, Biri anam, biri babam… Doğruyu yanlışı öğreten, Hem güldüren, hem ağlatan, Bana şiir, şarkı söyleten, Biri anam, biri babam… Giymeyip te giydiren, Yemeyip te yediren, Beni bugünlere getiren, Biri anam, biri babam… 16 Ağustos 1998, Kırca Mehmet Bicik |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 08:31 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.