Girdabında Yaşamın

Şarkılar söyle bana duyup mutlu olduğum,
Öylesi bir melôdi yüreğimde duyduğum.
Sana gönül pencerem mutluluğa açılsın,
Aydınlansın yüreğim gönlüm bile şaşırsın.

Yıldızlardan güneşe ulaştırsın sevdayı,
Karanlığın içinden aydınlatsın dünyayı.
Gönüllerden gönüle dostlukları yaşatsın,
Yaşamından kederi ses vermeden çıkarsın.

İnanmazmış gibisin inanmazsan olamaz,
Kör etmişsin gönlünü inançsızca yaşanmaz.
Arıyorsan huzuru yakınında duyarsın,
İstemezsen bulamaz yaşamını harcarsın.

Güzellikler gelince yüreğinde nameler,
Cıvıdaşır mutluluk geçse bile seneler.
Girdabında yaşamın kıskançlıklar atılsın,
Mutluluğun adını söylemekle kalırsın.

Meziyet Ak

Gökkuşağı Rengini

Mutluluk yıldızları gökten yere indirir,
Dertle dol olsada ağlatsada güzeldir.
Sevdaya kürek çeker umutlarda gezdirir,
Yudum yudum içilen güzellikler özeldir.

Dalgalarda köpükler ne diyor bilirmisin,
Gönüller hep çırpınır dalgaların gönlünde.
O çırpınış ruh bulur görmeyi bilirmisin,
Gökkuşağı rengini hissedersin

Yaşamın nota olur vurur gönlün teline,
Nağmeleri zihninde geziniversin dersin.
Gönlüm takılıverdi sanki duygu seline,
Sevdalının bağrında güzellikleri dersin.

Meziyet Ak

Gökkuşağım Mutluluk

Basma kalıp sözlerle kandırma kader beni,
Mutluluğu aradım doğduğum günden beri.
Ne yalanlar duydum ben hep o tatlı sözleri,
Gerçekleşmedi gördüm o sözlerin hiç biri.

Seni sevdim diyen çok gerçek sevense hiç yok,
Kandıramazsın beni yalanlara karnım tok.
Gökkuşağım mutluluk parlaklığın öyle çok,
Girdiğin gönüllerde hiç bir hüzne bil yer yok.

Meziyet Ak

Gökkuşağındayım

Gökkuşağına uzanır seyrederim dünyayı,
Güzelliğe sevdalanır silerim her hatayı.
Barışlara yelken açar yol alırım dostluğa,
Tüm kederlerden kaçar direnirim zorluğa.

Gelebilirmisin benle gökkuşağına sen de,
Bakıp dünyaya güvenle gülümsersin belki de.
Ciğerlerine çekersin baharın nefesini,
Hayallerinde işlersin yaşam giyisisini.

Nasıl bakarsak yaşama o da öyle bakıyor,
Her aynaya baktığımda aksim bana yansıyor.
Gülümseyerek bakın gülümsesin dünya da,
Yakamozlardaki raksın yer alsın yaşamında.

Göremiyorsanız eğer bu anlattıklarımı,
Vermeyin sözüme değer atın yazdıkalrımı.
Gönül gözü kullananlar anlıyorlardır beni,
Yaşanılmış güzel yıllar siler hüzünlerini.

Meziyet Ak

Gönlümdeki Çerçeve

Gönlümdeki çerçeveye,
Düşlerim yerleşti yine.
Düşüncelerden öteye,
Hüzün çökmüş gözlerine.

Boş çerçeve ordan bana,
Gözkırpar anılarıma.
Geçmiş gelecek can cana,
Gelip girmişler koluma.

Tek tek gezindi odamda,
Acı tatlı hatıralar.
İsterim ki hep aklımda,
Kalsın güzel yaşantılar.

Gülümsesin ağlasada,
Hüzünlerim olsa bile.
Gelsin gönül sarayımda,
Geçmiş otursun sevgiyle.

Dostluk sevgi umutları,
Çerçeveye yerleştirdim.
Attım huzursuzlukları,
Çerçeveyi yine astım.

Gelin sizde böyle yapın,
Sorgulayıp anıları.
Bütün güzellikleriyle,
Anın tüm hatıraları.

Meziyet Ak

Gönlümdeki Mutluluk

Kaderimde kederi,yaşatıp hep ağlattın,
Söz vermiştin sen dünya,inan çok yalancısın,
Nedn bütün dertleri,bana her gün yaşattın,
Felek beni sen sözde,mutlu yaşatacaktın.

Kıpırdandı dallarda,hafifçe huzur yeli,
Gülümsedi doğanın,titreşti sevgi teli,
Esiyorsa o meltem,en şanslı kişi sensin,
Gönlümdeki mutluluk,dostluklara seslensin.

Ruhumdaki huzuru,değişmem hiç bir şeye,
İçimdeki sevdansa,oturdu baş köşeye.
Kalbimdeki pınarın,yaşatır serinliği,
Pırıl pırıl akşamdır, yeşertir güzelliği.

Gör bak nasıl dallarda,kıpırdanırsa rüzgar,
Baharın melteminde,öylesi bir huzur var.
Kalbimdeki çırpınan,güzellik filizlendi,
Direnerek dertlere,mutluluğa seslendi.

Meziyet Ak

Gönlün Bahçelerinde

Kadeh yapıp kaderi doldururum kederi,
Kalbimde pınar sandım çağlayan sevgiliyi.
Duygusallıkla güzel sevgiler gönüllerde,
Güzellikler bitiverir sevgi maddeleşince.

Somutlaşınca sevgi yok eder güzelliği,
Gerçeği görerek at kalbinden sahteliği.
Yaşamda her dakika anılar gelecekte,
Başın dik yaşamında huzur olur gönlünde.

Kaderimden kederle doldurduğum kadehi,
O çağlayan pınardan attım sevgisizliği.
Mantık duyguyu yendi varım dostça sevgide,
Mutlu sevgiler olsun gönlün bahçelerinde

Gönlün Cananı

Özünde özlem taşırsan,
Ayrılıklara koşarsın.
Özleyişlerle yaşarsan,
Kendini kendin aşarsın.

Yangınlar gönlünü yakar,
Yakamozlar sönüverir.
Korları acılar saçar,
Görünüp kayboluverir.

Kara sevda dedikleri,
Gönlümün yaşadığıdır.
Kalbimin söyledikleri,
Pınarın coşkularıdır.

Fırtınalar koparamaz,
İçimde bitmez sevdanı.
Sevdan bende yok olamaz,
Sensin bu gönlün cananı.

Meziyet Ak

Gönlün Gezintisi

Bazan mutluluk şiirleri yazdım,
Kederlerle doluverdim arasıra.
Bazı zaman alay ettim yaşamla,
Sonra bir yaşam dolmuş sorunlarla.

Sanki hayatın üstesinden geldim,
Öyle sanmıştım ben aklımsıra.
Sonra sessizce geçmişi dinledim,
Belkide sebep bendim sorunlara.

Yine de yaşanan hayat çok güzel,
Bütün sıkıntılar sıralansada.
Herkesin hayatı kendine özel,
Geçmiş sergilenir hatıralarda.

Nakış gibi işlenmiş umutlarım,
Bir tablo çiz miş gibi doğa.
Fırça darbelerinde nefes alışlarım,
Yaşıyoruz işte soluk soluğa.

Gönlümüz gezinir gülbahçesinde,
Sonrada takılır martının kanadına.
Tekrar ufkun yalnızlığı içinde,
Döneriz geçmişin acılarına.

Radyodan yükselen müzik sesine,
Ya da televizyondan bir görüntü.
Okyanuslardan gelirmişcesine,
Uzaklaşıp yarınlaır üzüntü.

Hayalden kurtulur gerçeğe döner,
Sineye çekeriz hep özlemleri.
Oysa güzeldir kurulan hayaller,
Bitti işte gönlün gezintileri.

Meziyet Ak

Gönlün Yağmuru

Nisanda yağan yağmur saçlarımı ıslattı,
Gönlümde yağan yağmur gül benzimi sararttı.
Bana söyle neyleyim garip kaldım demedim,
Masum bir yaradır bu senden başka sevmedim.

Tek sözüm sana bak şu bakma ne derse şu bu,
Sorarak anla şunu sevdim seni gül soyu.
Dikkat et sorma soru şimdi kalbim çok duru,
Anladım şu hususu seni sevdim doğrusu.

Meziyet Ak

Gönül Bahçesi

Gül bahçesindeki gönlün telinde,
Dokundukça mızrap dostluğa çalar.
O güller sevgiyle açar içinde,
Umutlar gülerek,pınardan çağlar.

Bir tutam düşmanlık yok eder bizi,
Güzel duyguları,bil yeşertirsek,
Bahar yeli sarar yüreğimizi,
Dünya gerçeği bu bir görebilsek.

Sus dersek egonun hırçın sesine,
Bencilliklerimiz yok olabilse,
Gör dünya nasıl da gönlün gözüne,
Mutlulukla bakar,bilinebilse.

Gönül bahçesinde,güller rengarenk,
Her mevsim yenilik çağlar özünde.
Billur pınarlardan,umut içerek,
Mutluluk okunur gönül gözünde.

Meziyet Ak

Gönül Gözümüz

Bir inci tanesi yakamozlarda raks eden duygularım,
Gözlerim gülerek gruba sarılmış denizin kenarında.
Yüreğimdek, kederleri yıkıyor hırçın dalgalarım,
Sevdalara yelken açmış yelkenliler umudun kıyısında.

Ses veriyor duygular gel diyor haydi sevgilere koş,
Sorunları yana atıp kucak aç güzelliklere.
Gönlüm martıların yaptığı seenatla sarhoş,
Bir coşku çağlar yüreğimde el sallarım kederlere.

Umudu beklerkende ben inanın çok mutluyum,
Dostluk kokan dalgalar kıyıya vursun sevgiyle.
Denizin saflığında duru berraklığa yüzüyorum,
Yaşarım bu mutlulukla bakıp gönül gözümle.

O duygular indirir yere yıldızları göklerden,
Kürek çekerken sevdalara umutla üşenmeden.
Dolsa bile dertlerle gülmeli yüreğimiz,
Yudum yudum içsin güzellikleri gönüllerimiz.

Güzellik ve iyiliğe gönüller gel yükselsin,
Masum denizin kenarında oturup bekleyelim.
Gönül pınarlarımıza mutluluk serilsin.
Huzurun dalgasını dostlukla estirelim!

Meziyet Ak

Gönül Korsanları

Gönül korsanları iş başındadır,
Gönlün sandalına el koymak ister.
Sever görünürler derdi başkadır,
İnanmış görünüp direncin göster.

İnanıp aldanma yakarlar seni,
Onurunu alır yere vururlar.
Sanki çizmişlerdir aşkın deseni,
Göz alıcı renkler nefret solurlar.

İnanıp aldanma aşk korsanına,
Gerçek aşkı bulup doğruya yol al.
Mutlulukla yürü yolun sonuna,
Umudun kalbinde sevgiyle yer al.

Sevda değerlidir zirvelerdedir,
Adi duygulara harcatma sakın.
Yüreğin en güzel köşesindedir,
Gerçek sevgi bil ki gönle çok yakın.

Korkaktır inanın aşk korsanları,
Dirençli görürse geri kaçarlar.
Ezdirme kendini yok et onları,
Ruhunu yüksek tut ulaşmasınlar.

Sevda sandalları güzellik sunsun,
Onurun gururun mutluluk bulur.
Dürüstçe sevgiyle gönüller dolsun,
O zaman insanlık mutluluk solur.

Meziyet Ak

Gönül Sarayında

Gönül sarayında gelin sırça köşkü yıkmayalım,
Dost olalım kendimizle yaşanmasın mutsuzluklar.
Sevgilerle besleyelim gönlümüzü yıkmayalım,
Huzur umut el eleyken yok olsun huzursuzluklar.

Gönlümüzün sarayını sevgilerle süsleyelim,
O sarayın bahçesinden aksın hep dostluk pınarı.
Pınardaki serin suyu isterim tüketmeyelim,
Yeşeren mutluluklarla yaşatalım umutları.

Sevda gemileri yüzsün seyredelim o saraydan,
Gönlümüzün sarayında kırılmadan yaşayalım.
Çiçek kokan ruhumuzu eğitelim yorulmadan,
O eğittiğimiz ruhla gönüllere taht kuralım.

Gönül sarayının işte sen kral kraliçesi,
Tahtına güzelce kurul yaşat hep güzellikleri.
Umut mutluluk dostlukla ol huzurun sevgilisi,
Hüzün ve dertleri atıp yaşayalım sevgileri.

Meziyet Ak

Gönüller

Mutlululuğa yelken açsın gönüller,
Coşsun sevgilerle hep yürekler.
Huzurlu olsun dilerim sevgiler,
Sevgiler mutlulukları körükler.

Gün gelip ağlatsa da gözlerimiz,
Bizleri yanıltsa da hislerimiz,
Acılar verse de bize sevgilerimiz,
O acılar içinde bile biz güleriz.

Sevgi dolu insanca yaşam isteriz,
Sevmeye hep açıktır kalplerimiz.
Kalplerimizi bırakmayalım sevgisiz,
Derim ki sevgilerle hep gülesiniz.

Meziyet Ak

Gönüller Genç Kalsın

Durmadan uzaklaşıyor zaman uçup gidiyor,
Saniyelerse aklımdan umudu silemiyor.
Gelip geçse seneler ruhum yenileniyor,
İnsan ruhu yaşlanmaz bedenler yaşlanıyor.

Gönlümüz gülmezse eğer gözler hep kör bakıyor,
Saygıdan yoksun sevgiler mutluluk göremiyor.
Mutluluğu isterseniz dürüstlükten şaşmayın,
Umutlarınız kaybolunca oturup ağlamayın.

Sevgiyle bakarsan eğer güler güler sana yaşam da,
Ayna gibidir dünya yaptığın döner sana.
Elinle her verdiğin şey çıkacak kaşığında,
Yaptığın her kötülük bil ki sana döner sonunda.

Meziyet Ak

Gördün mü?

Gördün mü dünyanın gönlünde ışık?
Hayatın olmasın kederin yolu.
Yaşamın olsa da karmakarışık,
Yüreğin umutla olmalı dolu.

Mutluluk çizilsin hayal resminde,
Fırçalar anlaşsın hep tuvâldeki,
Renk armonisiyle gönlün telinde,
Nağmeler süzülür gönlüne belki.

Bir kuş gibi ruhlar mutluluk arar,
Kanat çırpar o an mutluluk bulur.
Bazan kaderinden bir hesap sorar,
Görün ki kaderi keder yoludur.

Değer verdiklerin kırar gönlünü,
O kıramaz yine onu kıranı.
Sevgi dolu gönlü barış sürgünü,
Umut gemisinde gelir kaptanı.

Gönül telindeki o hoş sevdanın,
Dikkat et ki sihri hiç kaybolmasın.
Sevdası tertemiz mutlu dünyanın,
Temsilcisi olsun karalanmasın.

İşte mutluluğun çizdin resmini,
Fırça darbesiyle mutsuzluk gider.
İşte bu tablonun koydun ismini,
Mutluluğun resmi bunu hisseder.

Kalbinde bu huzur bu umut varken,
Kimse bu tabloyu silip atamaz.
Mutluluk treni kaçtımı derken,
Korkma kaçmak için fırsat bulamaz.

Gör bak nasıl ışık parlar dünyanda,
Kederin kedere gülüpte geçer.
Tüm kötülükleri siler o anda,
Yaşamın hüznünden kaçıp gülümser.

Meziyet Ak

Göremedim İstanbul

Göremedim İstanbul anlarmısın derdimi,
Gezmediğim gönlünü içimdeki sevgimi,
Anlatandan aldığım aktardığım bilgimi,
Söylesemde anlamaz sesimi duyamazsın.

Altınboynuz denilen Haliç'teki güzellik,
Köprülerin görkemi gönüllerde serinlik.
Kızkulesi gülerek veriyormuş güvenlik,
Söylesem de anlamaz sesimi duyamazsın.

Göremeden gönlünü sevincini hüznünü,
Gideceğim dünyadan yaşamadan o günü.
Hayalimde gezindim bilemeden özünü,
Söylesemde anlamaz sesimi duyamazsın.

Yaşıyorum sevgini anlatımlar filimler,
Seni sende yaşarım belgesel gösterimler.
Göremedim İstanbul aşık sana görenler,
Söylesemde anlamaz sesimi duyamazsın.

Gözlerini kapatır şair seni yaşarmış,
Göremedim cismini ne söylesem yalanmış,
Hayalimde yaşarsın görebilmem imkânsız,
Söylesemde anlamaz sesimi duyamazsın.

Meziyet Ak

Görmediğim İstanbul

Tanıyormuş gibiyim,senin gönlünü,
Bağrında sakladığın pek çok ünlünü.
Huzurun rüzgarlarda esiyor dinle,
Görmediğim İstanbul,gönlüm hep senle.

Kalbim kuş olup uçmak,ister bağrına,
Yanıt veremiyorum,senin çağrına.
Koşup gelemesemde sana bu tenle,
Görmediğim İstanbul,gönlüm hep senle.

Ne roman ve şiirler yazılmış sana,
Ben gelemesemde sen gel bu cana,
Sana yanlış yapanı ne olur önle,
Görmediğim İstanbul,gönlüm hep senle.

Filmler çevrilmiş hep İstanbul kokan,
Ayrı bir tarih çağlar,senin her yakan.
Efsanesin inan sen,her bir yönünle,
Görmediğim İstsnbul,gönlüm hep senle.

Taşı toprağı altın diye koşanlar,
Seni taşıyamaz bazan şaşarlar,
Raksederek girersin yine her gönle,
Görmediğim İstanbul,gönlüm hep senle.

Buz mavisi yüreğin ihanetlerden,
Kaçıp saklanmak ister hainliklerden,
Bağrım parçalanıyor,senin hüznünle,
Görmediğim İstanbul,gönlüm hep senle.

Nice şair yazar,kollarındalar,
Çoğu senle dostluk yollarındalar,
Anlatırlar ruhunu ayrı düzenle,
Görmediğim İstanbul,gönlüm hep senle.

Zümrüt İzmirimden,seslenir sesim,
Ressamlar çizse de hep pek çok resim,
Yansıtamaz ruhunu hiç bir tuvale,
Görmediğim İstanbul,gönlüm hep senle.

Meziyet Ak

Görün başaracağım

Hep güzel bakmak istedim,bana küskün yaşama,
Ürettim değer bilmedin,gündüz döndü akşama,
Baharım kış olacaksa,nasıl yaşayacağım,
Bu dünya hep kıracaksa,neye bağlanacağım.

Eserler bırakmam lazım,iyi anılmak için,
Bu deryayı harcayamam, dememeliler hiçsin.
Gönlüm bir okyanus gibi,hep üretmek istiyor,
Alacak bir gün nasibi,yüreğim çırpınıyor.

Sanat olmadan yaşam,isterim hiç olmasın,
Gönlümüzde filizlenen baharımız solmasın.
Geceyi gündüz yapalım,sanat ve ilim ile
Kıskançlığı bırakalım,yaşayalım sevgiyle.

Küskün hayatla barışıp,ufka yelken açalım,
El ele dostça yaşayıp,kederlerden kaçalım.
Yapmak istediklerimi,görün başaracağım,
Kolkola girip dünyayla,mutlu yaşayacağım.

Meziyet Ak

Gözlerimden Kalbine

Bambaşka bir dünyadan gelmiş sanki,
Aynaya vururmuşcasına aksi,
Söyleyebilirmisin bana ey saki,
Bu dünya kime olmuş baki.

Gözlerimden kalbine kurmak isterken bir köprü,
Yolunu bulamıyorum nedense bir türlü,
Varmı bu kahredişinin bir özrü,
Bu aşk yanarken bu derece közlü.

Karamsarsın neden duyguların hep ölü,
Bu sevginin var mı söylesene bir başka yönü,
Bildiğin yerde varmı bir mutluluk gölü,
Sevginle yapmışsın sanki bana kara bir büyü.

Madem yanan kalbinin közü hemen sönüyor,
O güzel duyguların ayrılınca ölüyor.
Aramıza nedense kara kedi giriyor,
Öyle olunca da senin sevgin bitip sönüyor.

Meziyet Ak

Gücüme Gidiyor

Bu dünya gücüme gidiyor dostlar,
Dost bildiklerimden yıkıldım hep ben.
Gözümün önünden geçer anılar,
Acılar geçmişe götürdü birden.

Bir dünya kurmuştum bir sırça köşktü,
Ne güzellikler vardı çocukluğumdan.
Yavaş yavaş sisler ardıma düştü,
Bir kaç damla buldum gençkızlığımdan.

Kader acılarıyla dağladı gitti,
Yüreğim yanıyor görmüyormusun.
Kederler ömrümü böyle tüketti,
Anlatmak istedim anlamıyorsun.

Hak etmedik neler geldi de geçti,
Yazacak daha pek çok şeyler var da,
Kalemim yaş döküp bunları seçti,
Sıraya girdi gör geldi ard arda.

Ölüm nasıl seçti sevdiklerimi,
Tek bir dalım annem kaldı dünyada.
Anlatmak titretti gönül telimi,
Geçmişi yaşadım hatıralarda.

Onca sene geçti anlayamadım,
Bir evimiz bile olmadı gördün.
Ev sahiplerinden görmedik yardım,
Kader aldın bizden neler götürdün.

Yine de direndik hep ayaktayız,
Yıkılmadan meydan okuyoruz bak!
Kara da yazılsa alın yazımız,
Yılmayıp benliğimiz hep yaşayacak!

Meziyet Ak

Gül Bahçesi

Gül bahçesindeki gönlün telinde,
Dokundukça mızrap dostluğa çalar.
O güller sevgiyle açar içinde,
Umutlar gülerek pınardan çağlar.

Bir tutam düşmanlık yok eder bizi,
Güzel duyguları bil yeşertirsek,
Bahar yeli sarar yüreğimizi,
Dünya gerçeği bu bir görebilsek!

Sus dersek egonun hırçın sesine,
Bencilliklerimiz yok olabilse.
Gör dünya nasıl da gönlün gözüne,
Mutlulukla bakar bilinebilse! .

Meziyet Ak

Gülelim Yaşama

Ruhumuz dinlenir bak sessizce,
Güneşin renkleri ışıldasın.
Günlerin gönlüne anlam verince,
Sevdayı dünyaya hep yansıtsın.

Yok olsun şanssızlık buharlaşsın,
Gülelim yaşama ağlamasın.
Kalplerde huzur hissi dolaşsın,
Kederler yüreği dağlamasın.

Gönlümün kapısı açılırken,
Mutluluk kapıyı kapatmasın.
Huzurlar terk edip gidiyorken,
Sevgiler umuda hep yol alsın.

Meziyet Ak

Gülene Dost Dünya

Gülerken dostundur tüm dünya senin,
Ağla da gör dostun düşman olduğunu.
Neşeli değilsen dostları göremezsin,
Tek nefes bulamaz o an gidersin.

Sordum olanları kalbimde dosta,
Nedir bu olanlar fani dünyada.
Cevap verdi o da bu böyle dünya,
Dost yüzlü düşmanlar gelsin buraya.

Dost yüzlü düşmanı istemem dostlarım,
Gerçek dostta vardır bilin ısrarım.
Acımasa dünya gülümsemese de,
Tebessüm ederek dostluk kuralım.

Gerçek dost davetli gönlümün sarayına,
Kurul baş köşeye sakın ayrılma.
Ben gerçek dostluğa canım veririm,
Dost yüzlü düşmana güler geçerim.

Meziyet Ak

Gülleri Koparmayın

Bir güle dikkat ettin mi mahsun saf bir ruh taşır,
Sanki mahsunluğunu doğaya sunar gibi.
Açılarak bir goncayken güzelliği yaşatır,
Tıpkı gönüllerimizdeki saf ve temiz bir sevgi.

Yazdığı şiirde şair bülbüle seslenirmiş,
Aşık olmuş bülbül güle gül ise aldırmazmış,
Aşkını söylemiş güle gül yine naz edermiş,
Dinlememiş bülbülü gül sonunda solmuş sararmış.

Gül güzeldir şaheser de kopar da gör olanı,
Neden kopardın der gibi batırır dikenini.
Onun savunmasıdır bu koruyor hayatını,
Koparabildin mi sen hiç bedende bir yerini.

Gül dalında çok güzeldir solarlar koparmayın,
Korumak için kendini savunmaya çalışır.
Batırıyor dikenini diyerek hiç kızmayın,
Gül bahçesinin gülleri mutluluğu yaşatır.

Mis kokusu gönüllerde yayılıp mest ediyor,
Güzelliğini güller hep dallardayken yaşatır.
Nasıl ki sen tükenirsen onlar da can taşıyor,
Seyredin dalında gülü sizi sizde yaşatır.

Bülbül gülün gül bülbülün diyen şair nerdesin,
Görün bakın çok görürler koparırlar gülleri.
Bülbül kalınca gülsüz nasıl şarkı söylesin,
Bırakın gülle bülbülü yaşatsın sevgileri

Meziyet Ak

Güllerindir Yüreğin

Sendeki güzelliği anlatmak çok zor inan,
İnsana huzur verir mis gibi kokuların,
Görüntün gönüllerde sevdaya hep uzanan,
Öyle bir sevdadır ki hayali insanların.

Anlatmak için seni yetmiyor kelimeler,
Huzurun durağında sarmaşık güllerinden.
Ruhlara huzur veren güzellikler sergiler,
Rengârenk görüntüsü güzel tüm sevgilerden.

Tabiat harikâsı şu sarmaşık gülleri,
Mutluluğa uzanmış nefesi güzelliğin,
Huzurun pınarıdır mesteder gönülleri,
Doğanın çağlayanı gülleridir yüreğin.

İçimi rahatlattıkokunun rehaveti,
Yaşamın içimdeki güçlendi o gür sesi.
Sevmemek mümkün değil sendeki zerafeti,
Yok etti hüzünleri güllerinin nefesi.

Meziyet Ak

Gülmek Oyunu

'Şöyle doya doya gülebildin mi?
Hasret ne bilmeden sevebildin mi?
Dertsiz geçen bir gün görebildin mi? '
Diyen şarkı çınlıyor kulaklarımda.

Gün yüzü göremeyen bu ben ne yapsın,
Neden mutluluklar benden hep kaçsın.
Gönlümde sevgin gel çiçekler açsın,
Neşeye bir gülüp bin neşe katsın.

Meziyet Ak

Gülsün Dünya

Sev kardeşim gülsün dünya,
Sev evreni doya doya.
Bülbül gülü terk etsede,
Birleşirler efsanede.

Ne bülbül ol gülü terk et,
Ne evrende aşkı yok et.
Mutluluğa bir selam ver,
Mutsuzluk bile gülümser.

Huzur olsun ev adresin,
Gör bak nasıl gülümsersin.
Ayna gibidir bu dünya,
Gerçekleşir senle rüya.

Gülümse bak nasıl güler,
Asık suratlı derbeder.
Dene bir kez yanılmazsın,
Gülümsersin anlamazsın.

Umuduna surat asma,
Dost ol sakın kendin kasma.
Bak nasıl değişir yaşam,
Gündüz olur gelen akşam.

Meziyet Ak

Gülümse

Bir gri bir mavi deniz ve ufkun,
Göz kırpar gibidir yakamozlarda.
Gülümser sessizce sakin huzurun,
Yok olur mutsuzluk sonsuzluklarda.

Gökyüzü masmavi bir çarşaf olur,
Denizde martılar huzur dağıtır.
Umutsuzluk biter dertler durulur,
Kalplerde nağmeler mutlu ağıttır.

Karartma dünyanın gülen yüzünü,
Gülümse yaşamın korkularına.
Düşünerek söyle her bir sözünü,
Bulutlar çökmesin yarınlarına.

Ufkunun masumca sakin hali var,
Rakseder yakamoz ışıltıları.
Gün gelir sizlerden bil hesap sorar,
Yok etme umutlu yaşantıları.

Meziyet Ak

Güzelsin İzmir'im

Güzelsin İzmir'im seni severim,
Sevgiyle gönüllere hoşgeldin derim.
Bağrında gezinen tüm gönüllere,
Sahip çıkın eşsiz güzelliklere.

İzmir'im Ege'nin gözbebeğisin,
Sevdalılarınla neşe verirsin,
Kalbindedir senin tüm medeniyet,
Tarih sende yaşar sende hürriyet.

Sandal sefaları nostalji olmuş,
Mehtabın grubun ruhlara dolmuş,
Ege'nin incisi efsanesin sen,
Yakamozlar raks eder eğer istersen.

İzmir'im İzmir'linin gözbebeğisin,
Sevgilerle gelenlere hoşgeldin dersin.
Sende sevgi huzur sende muhabbet,
Bağrında yükselir huzur hoşsohbet

Hak Değildir Yaptığın

savaşlara kırgınım katliama son verin,
Yetmezmiydi toprağın çalmaya çalışırsın.
Yakıp canlar girdiğin hak değildir aldığın,
Barış dostluk dururken affedilmez yaptığın.

Böyle acımasızlık bu hainlikler neden,
Son verin savaşlara dostça yaşamak varken.
Yaptığımız katliam bir savaş değil ki bu,
Geri döner katliam düşün sen de sonunu.

Yeter olsun düşmanlık sona erdirilmelidir,
Bu acımasızlıklar artık bence bitirilmelidir.
Yaptığın katliamda aldığın canlar senin,
Bir gün çıkar karşına yok olur sevdiklerin.

Nerdesin Amerika İnsan Hakların nerde,
Düşmanlık kaynatıyor savaşı biteviye.
Böylesi bir katliam acımasızca niye,
Engel olunmalıdır böylesi çirkefliğe.

Meziyet Ak

Hakkım Değilmi!

Sana olan aşkımı bırakıyorum terkediyorum bir tanem seni,
Seninle beraberliği istemiyorum sana bırakıyorum senin sevgini.
Gün ışığı vurdu gönlüme görmek isterken gözlerini,
Gözüm kulağım açıldı duyuyorum artık benden kaçan sesini!

Sabrım kalmadı yıllarca aradım sordum hayalini,
Bekledim ruhun duyarda döner gelir diye geri.
Bir görünüp bir yok oldun o günden beri,
Anlayamıyorum sendeki bana ait sevgini!

Sevgini bekledikçe yıllar aldı benden beni,
Beni sevdiğini zannetmek hatamıydı sevgili?
Huzuru ruhunda ara arama ellerde sevgini,
Benden çok sevemez seni hiç bir sevgili.

Meziyet Ak

Haksızlığa Gözyaşları

Gözlerimde hapsettim anıların resmini,
Sayıkladım yıllarca mutluluğun ismini.
Bana geçit vermedi hatıralar saklandı,
Gözyaşlarım yalnızca haksızlığa ağladı.

Dalgalarda köpükler bir yol çizer limandan,
Takip eder martılar yarışırlar durmadan.
Islığını rüzgârın notalayan rotaydı,
Gözyaşlarım yalnızca haksızlığa ağladı.

Daldım ufkun sonsuzda ışıltılı gönlüne,
Sürükledi düşleri masmavi güzelliğe.
Vapur demir atınca düşünceler dağıldı,
Gözyaşlarım yalnızca haksızlığa ağladı.

Adım attım sahile kanepede oturdum,
Herkes kendi derdinde düşlerime kuruldum.
Hatıralar oynaştı sonra yine saklandı,
Gözyaşlarım yalnızca haksızlığa ağladı.

Dalgaların kıyıda bıraktığı yosunlar,
Der ki hiç üzülmeyin yok olacak sorunlar.
Balıklarla oynaşan martılar yorumladı,
Gözyaşlarım yalnızca haksızlığa ağladı.

Haksızlıklar bitecek gülümseyecek dünya,
Barış dostluk gelecek yaşamın soluğuna.
Kavgalara son verip herkes huzur aradı,
Gözyaşlarım yalnızca haksızlığa ağladı.

Geldim birden kendime gerçeklere dönünce,
Deniz martı ve dalga gülümsedi sessizce.
Kıpırdanan kalemim yazamadı kırıldı,
Gözyaşlarım yalnızca haksızlığa ağladı.

Meziyet Ak

Hangi Zaman

Kader gülecek diyorlar bekle zamanı,
Hangi zaman arkadaşım geçtik hazanı.
Görecek kaç gün kaldı ki gün bekliyoruz,
Güzel günler görmek için tükeniyoruz.

Şans kapısını yıllarca zorladım durdum,
Gör bak o kapı önünde sararıp soldum.
Suçum neydi bilemedim beni görmedi,
Bir tek yardım eli bile bana değmedi.

Vazgeçtim artık şansıma gülümsemekten,
Bekliyorum iyi günü inan yürekten.
Geleceksen çabuk gel şans artık yoruldum.
Kederlerden sıkıldım ben yeter boğuldum.

Sabret derdin hangi güne biten ömre mi?
Aldın bütün hep elimden sevdiklerimi.
Bizler yolcuyuz bu yolda sen de hancısın,
Sus konuşma dünya yeter çok yalancısın.

Meziyet Ak

Hangisi Doğru

Hayatı benzetebilirmiyiz bir bacaya,
İçinde yanan ateşin dumanı karartır onu.
Haksızlık edenler bizi duysun diyorsanda,
Duyurma şeklin yanlış düşünmezsin sonunu.

Kızmak mı gerek acımak mı gerek siz gibilere,
Şartlanmış düşüncelerin getirmiştir sorunu.
Yakıp yıkmakla ne hayır gelir çevrene,
Kaybedersin böyle yaparsan bulamazsın yolunu.

Çatışmaya gerek yok ne güne kaldı sözler,
Elden atın silâhları bir tek şey soracağım.
Neden ağlar analar vurur başlarını taşa,
Feryadında der verin yavrumuzu kara topraklar.

Beni alsın evlâdım yeter ki sen yaşa,
Yazık değil mi anaların döktüğü kanlı yaşa.
Kaba kuvvet çıkar yol mu çözülecek sorunlara,
Sesleniyorum doğruyu arayıp yanlış yolda olanlara.

Düşünceyi anlatmaya şu dünyada hiç mi söz yok?
Vuruşmadan kardeşçe beraberce tartışsın.
Güçlükleri yenmek için kavgalara hiç gerek yok!
Hiç bencillik yapmadan çatışmadan anlaşın.

Gerçeği bulduğunuz an hepiniz sevineceksiniz,
İlk önce yasalardan düşmanlığı sileceksiniz.
Bir an düşünüp bana mutlak hak vereceksiniz,
Çatışmalara son deyip sorunları halledeceksiniz!

Meziyet Ak

Hani

Gün doğuşunda hatıralar eser sevgi üstüne,
Gün batımında bile yine aydınlık vurur yüzüme.
Hiç ağlamaklı bakma dünya gözüme,
İnanamıyorum artık senin bir tek sözüne.

Hani mutlu edecektin beni,neden unuttun?
Güzel günler umuduyla uyuttun.
Sadece önceleri benim için umuttun,
Uslanmaz gözyaşlarımı artık kuruttum!

Meziyet Ak

Hasret

Hayat çamurlu yoldur,
Zayıf olana bulaşır durur.
Geçtikçe günler hayat zorlaşır,
Güçlü olan yolun sonuna ulaşır.

Sakın bu korkutmasın seni,
Bu hayat gelse de bitmez çile gibi,
Bazıları girselerde koluna dost misali,
Devam et azimle temiz yoluna sık dişini.

Dikkat et sakın gelme oyuna,
Sakın dostum kimsenin yanında ağlama.
Bir an da olsa salma kendini sakın ha,
Gözlerini iyi aç pahallıya gelir sana.

Güçlü olmazsan acımazlar bitirirler işini,
Göremezsin o an gözünün yaşın sileni.
Anlıyamazsın bu acımasızlığın nedenini,
Sorma bu düşüncemin nereden geldiğini.

Madem ki kattılar seni de bu sürüye,
Bu hayat sanma ki sana verilmiş hediye.
Çamurlara bulaşmadan yürümelisin azimle,
Doğru ol dostum kâinat hasret dürüstlüğe.

Meziyet Ak

Hasrete Sesleniş

Hasrete seslenişim gönlümde yankılanır,
Yüreklerdeki acı karışmış rüzgârlara.
Bilinmeyen diyara gidenler hatırlanır,
Hasretin ağırlığı yüklenir omuzlara.

Hasretiz mutluluğun uzaklaşan sesine,
Kaçırılmış trenden el sallar umutlar hep.
Hatıralar gülümser ağlayan gözlerine.
Anılarımız olur mutsuzluklara sebep.

Hasretle dostlukları tutmaya çalışırız,
Kaçırmadan elinden sahip olursan eğer.
Barış ve mutluluğu ömür boyu yaşarız,
Başarırsak bunları yaşanılmaya değer.

Hasret olduk doğanın gülümseyen yüzüne,
Savaşlar dünyamızı yok olmaya götürür.
Kulak verin dünyanın yalvaran şu sesine,
Depremler ve seller hep dünyamızın hüznüdür.

Hasrete son verelim olsun bizimle neşe,
El ele ve güvenle yaşam mutluluk dolsun.
Huzurla yaşayalım yanmayalım ateşe,
Tüm canlılar böylece dilerim huzur bulsun.

Hasret erisin bitsin keder bizi terketsin,
Gönlümüz mutluluğun çağlayan pınarından.
Kana kana içsinde mutsuzluğu tüketsin,
Silsin kederi atsın acı hatıralardan.

Meziyet Ak

Hatatımsın İzmir

Tutkun gönlüm yeşiline,
Buz mavisi gökyüzüne,
Konak düzenlenmiş bağrın,
Dostlar gel,gez,gör der çağrın.

Bostanlı Mavkentiyle,
Karşıyakası sevgiyle,
Bayraklı tarih saklıdır,
Bornova'da huzur vardır.

Balçova,Narlıdere'si,
Ne yerler var görülesi,
Deniz gözlü İzmir'imsin,
İnanki gözbebeğimsin!

Kalbim senden uzaklaşmaz,
Sevenlerin senden bıkmaz,
İzmir aşığım gönlüne,
Severim seni her yönünle.

Sabahın seher vaktinde,
Grubun güzelliğinde,
Hep baharı yaşatırsın,
İzmir benim hayatımsın! .

Meziyet Ak