|
Sohbetini Özledim
Döner misin bilemem yalvarsam sana Seninle yaptığımız kahvaltıları özledim, Önüme koyduğun peynirin lezzetini Zeytinin siyahlığını Her şeyden daha fazla Seninle sohbeti özledim şiir gözlüm. Aşkını özledim, sevmelerini özledim, Sevdanı özledim şiir gözlüm, sevdanı özledim, Ben seni özledim binlerce yıl ötesinden, Ben seni özledim şiir gözlüm. Ne anlatabilirim başka, Ben seni özledim. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Son Hatıra
Yorgunluğu benim kadar bilmezsin, Şarkıları yürekten hiç dinlemedin ki, Sevginin özüne inmedin ki hiç. Sen benim kadar sevemedin, Yorgunluğu benim kadar bilemezsin. Kaç gece karanlıkla örtündün, Kaç gece kucakladın yıldızları, Kaç gece hayal kurdun Hayal kurmayı bile bilemezsin. En son ne zaman söyledin sevdiğini Yürekten. Kaç kere ürperdin? Kaç kere tebessüm yerleşti dudaklarına Düşünürken. Sen düşünmeyi bile beceremezsin. Hangi şarkının Aşk nağmelerini söyledin en son, En son hangi şiir okundu kulaklarına Sana yazılan. Sen şiir bile dinleyemezsin. Kim seni kitaplaştırdı, Kim şarkılaştırdı seni Yüreklere fısıldanan. “Kimse, seni benim kadar sevemez” deseler de Aldırma sakın, Sen kalplerde sıkılır, bunalırsın. Benim gibi kaç sevdalı tanıdın Kaç Mecnun’a Leyla, Kaç Ferhat’a Şirin oldun Kaç yangına su serptin ki? Sen, yüreğimin yangını Son hatırasın içimdeki külde kalan. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Son Mektup
Dün bir mektup aldım senden Uzaklara gideceğini yazıyorsun Son sözünde bana “Unutma beni” diyorsun, Oysa ben seni hiç unutamadım ki. “Sakın benim için ağlama” diyorsun, Sana akan gözyaşımı hiç kurutamadım Gözlerime laf anlatamadım ki. Bir tutam saçını göndermişsin içinde, Üstünde senin o sevdiğim kokun Hırçın bakışların kokuyordu. Bu bana yazdığın son mektup biliyorum, Hiç düşünmeden beni, bırak git, Ben burada sensizliğe mahkumken, Olabileceksen eğer, Sana bir ömür boyu mutluluklar diliyorum. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Sözleşme
Gel, bir anlaşma yapalım seninle, Sen sevgisizliğini belli etme, Ben bu büyük aşkımı. Zor da olsa Büyük bir aşkla Bakmayayım gözbebeklerine Sen gözlerini ayırma üzerimden. “Öl” de öleyim, Sen çatma kaşlarını, Gülücüklerini Eksik etme yüzünden. Birazcık da olsa Düşün beni ara sıra, Ben bir dakika da olsa Seni aklımdan silivereyim. Sen hayat ver bana Yaşat beni, Ben seni içime Yüreğimin en derinine gömeyim. Gel bir anlaşma yapalım seninle, Sözümüz senet olsun. Sözünden dönen Benden bin beter olsun. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Şahitler
Bodrum *******inde sevdim seni Gökyüzündeki yıldızlar şahit Anılarıma gömdüm seni Yeryüzündeki toprak şahit. Zeytindalı işletmesinin Acı çayında içtim seni Kafeteryada tanıdığım Gençler şahit. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Şaşkınım
Saplanıp kaldı aklım kör bir çıkmaza, Girdaba düşmüş gibi döner dururum. Yağmurdan medet uman akasya gibi, Beklerken sevgi senden, kurur dururum. Halim nicedir benim, var mı haberin, Kahrını çekiyorum yaban ellerin, Sevmesen de sadece vefa beklerim, Kâinattan bihaber olur dururum. Sudan çıkmış bir balık gibiyim şimdi, Çırpınır dururum susuz kovada. İntihara yeltenen balina gibi, Okyanustan karaya vurur dururum. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Şükürler Olsun
Şükür Allah'a bizi tanıştırdı ya dedim, Konuştuk yıllar boyunca. Şükür Tanrı'ma bizi nişanladı ya dedim, Kol kola gezdik bir zaman beraberce. Şükür Rab'bıma bizi evlendirdi ya dedim, Mutlu olduk birkaç ay sadece. Şükür 'Kâinatı Yaratana' diyorum şimdi, Bizi ayırıp, beni senden kurtardı ya. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Taç Olmuş
Gönlümde esince sevda yelleri Baktım da şu halime, saat kaç olmuş, Dinlerken dertli öten o bülbülleri, Uçup gitmiş de zaman, hayli geç olmuş, Sevgi bitmiş tükenmiş, eser yok sende, Neşe sende şevk sende, gözyaşı bende, Yaşanılan güzellik kalmışsa dünde, Sana verdiğim ömür, bil ki hiç olmuş. Ne anlamsız o bakış, vuruyor beni, Umursamaz duruşun kırıyor beni, Hasretin ölüm gibi, sarıyor beni, Vefasızlık başına altın taç olmuş. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Tiryaki
Seni düşünmeden geçmiyor zaman, Sensizliğe katlanamıyorum. Sen sevsen de sevmesen de beni, Tiryakin oldum, sensiz olamıyorum. Uzak ol, istersen kaç benden, Yine de sana tapıyorum. Yık sevda tapınaklarımı, Vur vurabildiğince, Kızsam da sana tiryakin olmuşum bir kere, Yine de seni bırakamıyorum. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Tövbekâr
Aşk ne büyük şeymişsin böyle, Sayende yirmisinde güftekâr oldum. Bunca yıl gam, nota öğrenmedim de Geldim ellisine bestekâr oldum. Yıllar yılı boşuna dolandım durdum, Hep sevda üzerine hayaller kurdum, Hem kendim yoruldum hem seni yordum, İşim bitti şimdi, altmışımda tövbekâr oldum. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Umudum Kırıldı
Hafta sonları yürüyüş yaptığın Bel ki görürüm diye O parkura geldim Ama yoktun. Birkaç kez ben yürüdüm boydan boya Senin yerine Gelmedin Umudum kırıldı. Belki duyarım sesini diye Telefonla aradım seni Kâh evini kâh işyerini Cevap bile vermedin. Umudum kırıldı. Sabahın köründe Evinin etrafında dolaşıp durdum Sokak itleri gibi. Yaşadığın o sokak Gecenin yorgunluğunu İçine sindiriyordu. Sanırım sen uyuyordun Pencerende yoktun. Çıldıracak gibi oldum Umudum kırıldı. Bu yaşta bu karasevda Öldürecek beni biliyorum Dünyamı karartıp Umutlarımı yıktın Senin de umutlarını yıkmalarını diliyorum. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Unut
“Unut” demiştin bana, “düşünme beni” Unutamam sanırdım seni güzelim. Hayaline dalarken ıslak gözlerim, Hiç tükenmez sanırdım sana özlemim. Kahrolurdum andıkça hırçın gözleri Tufanlar koparken yanardı içim, Doyamazdım seyrine fidan boyunun Anmaz oldum adını, bittikçe günlerim. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Unutabilirsem
UNUTABİLİRSEM Her şey güzel olacak yeniden doğacağım, Bir başka baharımın zevkine bakacağım, Gülücükler yüzümde kahkaha atacağım, Eğer seni aklımdan söküp atabilirsem. Umutlar yeşerecek hayat filiz verecek, Ömür renkli geçerken gözler neler görecek, Yazılan bu romana daha kimler girecek, Sevgin üstüne sevgi, aşkı katabilirsem. Dolar boşalır gönlüm açarım her girene, Zevkte sınır tanımam tatmasını bilene, Daha neler sunarım koşup bana gelene, Silip anılarını, ah unutabilirsem. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Unutamaz Sevenler
Ayrılıklar uzarken yanar durur yüreğim, Hasret yakar içimi, ömür biter bu yolda, Sana olan sevgimi gözyaşlarım ıslatır Sulandıkça gürleşir büyür gider bu sevda. Bir ayrılık sürerse bu kadar uzun yıllar, Umutlar tükenirken sevgiler hüsran olur, Hatıralar silinmez, unutur sevilenler, Yaşanmış o günleri unutamaz sevenler. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Unutmayacağım
Açma kucağını boşuna, gelemem artık sana, Aşk matemini bir kez daha tatmayacağım. Tatlı sözlerle boş yere yalvarma bana, Unuttum desem de seni, asla unutmayacağım. Sevdiğini söylemesin ne olur, kapat da gözlerin, Gerçek de olsa yalana benzesin sözlerin, Yemin ettim artık aşkına inanmayacağım, Unuttum desem de seni, asla unutmayacağım. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Unuturum Sanma
Unutmam güzelim seni, unuturum sanma Ellerinin sıcaklığı unutulur mu hiç? Vazoma koyduğun gülü kuruturum sanma, Kokladığım çiçeklerin kurutulur mu hiç? Ömrümü veririm sana, sen mutlu olasın Hicran nedir tattın mı ki, sevmeyi bilesin Güldürmedin ki hiç beni, sen de hep gülesin Anladım ki sevmen zormuş, insaf yokmuş meğer. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Utanırım Söylemem
UTANIRIM SÖYLEMEM Derinden bakma sakın ağlayan gözlerime, Titremesin yüreğim dokunma ellerime, Acını katmasan da yetiyorum kendime, Utanırım söylemem sana olan aşkımı. Hasretine katlanmak ölüm de gelse bana, Gözlerine bakmamak zulüm de gelse bana, Saçını okşamamak elem de gelse bana, Utanırım söylemem sana olan aşkımı. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Uzak Kalmadın
UZAK KALMADIN Sana şiirler yazmak erişilmez zevkimdi Kırdın güzel şevkimi çekip aldın elimden Hicran doldu yüreğim koyup gittin kalbimden Oysa neler vermiştim şu çileli ömrümden. Gözlerin anıların en nadide parçası Dudakların sevgimin unutulmaz goncası Hasretin yüreğimin dayanılmaz sancısı Neler alıp götürdün bu yaralı gönlümden. Anılar buram buram çağıl çağıl ses verir Özlemin yangın gibi gözlerimden yaş gelir Yüreğimde haykıran ne şarkılar dillenir Bir gün uzak kalmadın bunca geçen günümden. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Ümitler Solmasın
Sürgün verir yeniden solarsa güller, Bir daha geri gelmez solan ümitler, Kaç yıl var ki açmadı suskun gönüller, Loş karanlık misali, soldu hatıralar. Üzgünüm, kederliyim, yoksun yanımda, Çaresizim, halimden yok ki anlayan, Ilgıt ılgıt akarken her an kanımda, Silip attın kenara, soldu hatıralar. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Üşüyorum
Üşüyorum, Damarlarım boşalmış Kanım çekip gitmiş başına buyruk. Üşüyorum. Kalbim bomboş Düşlerim öksüz Güneşim boğuldu deniz ortasında Kutup yıldızımı yuttu karanlıklar Çaldılar mihenk taşımı Kaybettim nirengi noktamı Üşüyorum. Bir yetim yosma Aldattı sevdamı Gözlerini çekip aldı düşlerimden Soydular aşkımı Çırılçıplak bıraktılar beni Üşüyorum. Ne kadar sevgi varsa Örtün üstüme n’olur Çok… çok üşüyorum. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Var mı Formülü
VAR MI FORMÜLÜ Nasıl kolay unuttun almıyor aklım, Sihirli değnek mi var yoksa elinde? Bir yol bana da öğret bunun sırrını Unutmanın formülü var mıdır sende? Nasıl bir yar sevmişim yüzü gülmeyen, Bir hayal peşindeyim geri gelmeyen, Zincirlere bağlandım kopmak bilmeyen, Bu zinciri çözecek anahtar kimde? Esarete gücüm yok sabrım kalmadı, Yardan derman beklerken çare olmadı, Bir kerecik gül dedim o hiç gülmedi, Kimler şifa olacak yandığım derde. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Vefa
VEFA Vefa öğretilmez ki öğretsem sana Arı kovanında ki bala benziyor. Tadı senin gibidir tatlıdır ama Petekten almak için cefa istiyor. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Vefasız
Vefa sendedir diye sana bağlandım, Karanlık *******imde ışığım olur Yüreğimi sararsın sanmıştım. İnanmıştım yürekten seversin diye Sen de çıktın vefasız, yine aldandım. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Vicdansız
Tavşan dağa küsmüş de, dağlar gücenmiş Senin benden haberin var mı vicdansız. Yaşın kemale ermiş ömrün tükenmiş, İnsafa gelmemişsin daha vicdansız. Kurumuş dudakların öpmek bilmiyor, Buruşmuş güzel yüzün hâlâ gülmüyor, Sevgi nedir, nasıldır kafan almıyor, Peri’ye gülmemişsin daha vicdansız. Aynalara baktıkça meleğim dersin, Kendinle gururlanıp keyiflenirsin, Aslında kör şeytanın ta kendisisin, Meleği görmemişsin daha vicdansız. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Yağmur Gözlüm
Yağmur gözlüm ben seni bir meleksin sanırdım, Hep yağardın üstüme, sevginde ıslanırdım. Çakarken şimşeklerin, hiç ışığından korkmazdım, Tufan olup patladın, viran ettin sen beni. Bakarken öyle mahzun, nur saçardı gözlerin, Tutarken ellerimi, nasıl titrerdi elin, Verirken şefkatini, ürperirdi yüreğim, Kesildin yağmur gibi, hazan ettin sen beni. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Yakışmıyor Hiç Sana
Ne kadar da zalimsin bakmadın gözlerime, Bir baksaydın derinden, üzülürdün halime, İçirdim gözyaşımı hüzün dolu gönlüme, Bu kadar vefasızlık yakışmıyor hiç sana. O hırçın bakışların ateş gibi kavurdu, Deli bir rüzgar gibi yerden yere savurdu, O aldırmaz duruşun beni sırtımdan vurdu, Bu kadar vefasızlık yakışmıyor hiç sana. Seviyorum diyerek, hiç durmadan okşadın, Beklemediğim anda ağır geldi tokadın, Kendi elinle yıktın, gönlümdeki mabedin, Bu kadar vefasızlık yakışmıyor hiç sana. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Yalnız Sevdam
Seni düşündüğümde önce gözlerin gelir aklıma O masum, o duygusal, o sevecen gözlerin. Sonra o yumuşak, o kar beyazı ellerin. Hiç aklımdan çıkmaz o ruh okşayan sesin, Ürperir bir hoş olur kuş çırpınışlı yüreğim. Seni düşünürüm, seninleyken senden uzak, Geleceğe bakarım sensizlikten korkarak. Ürperir bir hoş olur kuş çırpınışlı yüreğim, Yıllar da geçse yine de seni seveceğim Benim yalnız sevdam, sevda çiçeğim. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Yarısı
Ben seni ne kadar özlediysem, Yarısı kadar özle sevdiğini, Gör bak nasıl yanacak için. Ne kadar hasretsem sesine, Yarısı kadar hasret kal Duymak istediğin sese, Gör bak nasıl kavruluyor yüreğin. Sevebilirsen eğer karşılıksız Yarısı kadarını ver sevgiline Sana duyduğum sevginin, Gör bak nasıl kavruluyor feleğin. Ve bana duyduğun sevginin! İki misli sevil Gör bak o zaman Nasıl söndüğünü göreceksin Güzel gözlerindeki o ışıl ışıl ferin. Ben her gün binlerce kez böyleyim Artık ölmek üzere bu neferin. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Yazıklar Olsun
“Unut” demiştin bana Öğüdünü tutacağım Gün gelecek seni unutacağım. Bir daha anarsam adını Bir daha bakarsam resimlerine Yazıklar olsun Kar tanesi gibi Eritmezsem yüreğimin sıcaklığında seni Yazıklar olsun. Yazıklar olsun adını andıkça Buğulanırsa gözlerim, Senin için sıralanırsa dilimde kelimeler Rüzgarı sen diye dinlersem Bulutları sen diye seyreder Havayı, nefesindir diye teneffüs edersem eğer Seninle yatağımda sevişirken, ya da Omuzumda boynuma sokulmuş ağlarken düşlersem Dudaklarını hayallerimde bir daha öpersem Seni bana yaşatan Tüm rüyalarıma yazıklar olsun. |
Yıkıp da Gitme
İçimdeki umudu yıkıp da gitme, Bırak sana aşkımı yaşasın gönlüm. İnsaf yok mu hiç sende, acımıyorsun, Sana olan hasrete ağlasın gönlüm. Kalbimde bunca kırık onarılmaz ki, Sevsen artık ne olur, tadı olmaz ki, Kuruyunca bir daha açar mı çiçek? Bırak sana sevgimi taşısın gönlüm. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Yıldızları Saymak
YILDIZLARI SAYMAK Sen her mevsim açan gonca gül idin Gönlümdeki esip duran yel idin Sevda dolu yüreğimde göl idin Tufan oldu akıp gittin sel oldun Aylar yıllar seni sevdim bir tanem Senden başka daha güzel görmedim Ömrüm geçti muradıma ermedim Bitti aşkın yüreğimde çöl oldun. Sayamadım yıldızları yıllardır Birer birer kayıp gitti önümden Koyamadım hiç birini yerine, Sen de yoksun, kayıp gittin el oldun. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Yıllara Sitem
Uçup giden yıllara çok sitemim var, Neden böyle habersiz vurup gittiniz. İnsafsız davranıp da boynumu bükük, Acı dolu yürekle koyup gittiniz. Gençliğimi tüketip serdim yollara, Açtım da gonca gibi döndüm güllere, Döküldüm salkım salkım verdim ellere, Kurumuş bir dal gibi kırıp gittiniz. Ömür olmuş dört mevsim, gelip geçerken, İnsanoğlu dünyadan konup göçerken, Kimileri keyifle bade içerken, Bana bir kadeh zehri sunup gittiniz. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Yokluk
Yokluğun ölüm geliyor, Yanımdayken hayli uzaksın, Sen varlık içinde yokluğum, Sen ıstırap dolu sevdamsın. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Yoksun Artık
Bir yaz akşamıydı Çekip gittin dünyamdan Aylar oldu dönmedin Yara çıktı yaramdan. ******* çok soğuk ******* karanlık İçimde hasretin Sen yoksun artık. O gri gözlerini Unutmak mümkün mü ki? O pamuk ellerini Aklımdan silemem ki. ******* çok soğuk ******* karanlık İçimde hasretin Sen yoksun artık Yalnızım artık. Kanat açıp gidiyor Sevgilim başka yere, Kan ağlıyor yüreğim Ben ağlasam ne olur. ******* çok soğuk ******* karanlık İçimde hasrein Sen yoksun artık. Kaç yaz daha beklerim Sana kavuşmak için Çabuk gelsin şu ecel Yanarım için için. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Yolcu
Sevgiye yolculuk yapmak istersen En son treni kaçırma sakın Çabucak bin. Farkında olmadan kaybeder gideriz Tüm sevdiklerimizi Sevdiğimiz şeyleri. Çok az zaman var Çığlık çığlığa bağırıyor Adeta gardan ayrılacağını haykırıyor Haydi yakala treni. Çok değil, bir adımlık mesafedesin Bir adım atacaksın o kadar Fazla değil. Gidenleri görebilmen Belki bir daha mümkün olmayacak Belki çok özleyeceksin Belki ağladığın da olacak arkalarından Pişmanlığının bir anlamı olmayacak sonradan. Yüreğinin sevgi dolu sesini dinle Bakma kötü gözeneklerine. Haydi oyalanma, Haydi harcama zamanı Bin artık şu son sevda trenine. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Yorgunum
Yılların yorgunluğu, bitkin omuzlarımda, Ha geldi, ha gelecek, umutla bekliyorum. Küskün yarin hayali dermansız kollarımda Bir sevginin içine bin sevgi ekliyorum. Bunca zaman yoksun sen, yolunu gözlüyorum Kim bilir neredesin, seni çok özlüyorum Hayalinle yaşıyor, ruhunu okşuyorum. Hasretinden kavruldum, duygumu saklıyorum İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Yosma
Öyle yandım ki acınla Öyle çok gözyaşı döktüm ki ardından Seni öyle çok özledim Sana öyle bir kahrettim ki Sitem bile kalmadı yüreğimde Neden bırakıp da gittin Şimdi mutlu musun sanki Şimdi yaşayabiliyor musun dilediğince Gözyaşlarımın ahını çekmiyor musun hiç Şimdi gülebiliyor musun kaldırımlarda Soğuk sıcak demeden yorgun *******de Beklerken müşterini. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Zaman
ZAMAN Boşa geçen zamanı hayattan sayma, Akıp giden deryalar, seller gibidir. Anlamazsın hiçbir gün, ömür tükenir, Sel önüne kapılan kumlar gibidir. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Zaten
Bu kadar aşağılamana gerek yok beni Ben zaten kendi hesabımı görüyorum Acı sözlerle öldürmene gerek yok beni Damla damla her gece ben zaten ölüyorum. Kalmadı gururum ne ezer durursun Vicdanın yok mu senin, vurur durursun Bir rüzgara benzer, eser savurursun Umarsız dert doluyum kuruyup duruyorum. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
Zor Şeydir Bilemezsin
Yepyeni bir gün başlıyor, Gün, parlaklığının ilhamını Gözlerinden, Kuşlar coşkusunu, Nefretten arınmış yüreğinden alsın. Ruhun Karun’un hazinesi kadar dolu olsun Huzurdan yana. Günlerin her zaman aydınlık olsun, Mahzun kalma asla Sevgiden yana, Zor şeydir bilemezsin. İzzet Selçuk Cumaoğlu |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 04:33 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.