Duyulmuyor dudağın derine yansıması
El ele duruşun yoğunluğu
Ve her yerde aynı ekmeğin kokusu
Elmanın ve öpüşmenin de
Ergenliğin tendeki esrimesi

Duyulmuyor kalbin dolaylı yorumları
Diz dize tutuşmanın Türkçesi
Savaşın acısı aynı her yerde
Bir çocuğun bilincimizi kamaştıran bakışı
Ah, aynı, yoksulluğun sözcükleri

Duyulmuyor tenin tene ince sorusu
Terin tere sıvanan gülümsemesi
Kış ortasında bir ateşi
Ortasına alan insanların, aynı devinimleri
Üzümü tane tane yemenin ustalığı

Toprağım kan ağlıyor
Şehidim feryat ediyor
Bağrını açmış analar
Bu vatan kimin, sahibi kim

Yüce dağlar esir olmuş eşkiya adına
Kanunlar yok olmuş bir çıkar uğruna
Sen daha ne duruyorsun ki
Bu vatan kimin, sahibi kim

Türk milleti için savaş vermiş bu asker
Toprağa bulanmış damarlarında ki kan
Bizler nerdeyiz, kimiz
Bu vatan kimin, sahibi kim

Sevda diye tutturmuş, gitmiş insanlar
Al yazmalımı, kondurmuş
Biz korkularımızı bayrağımıza gömdük
Bu vatan kimin, sahibi

rüzgarlı bir tepenin yamacındayım şimdi
kent suskun
ve istasyonlar ayrılık için var bu şehirde
imlası buzuk, üşümüş ve kirli bir çocuk olurum seni düşünürken
ömrüme iliştirdiğim martı leşleri yamalı bir geçmişi oynar
imtihanlar ve intiharlar üzerine kurulu hayatlardan
gecenin en serseri yanını alırım günceme

durup durup şiirler yazmak yoluna
yeni bir yaşam biçimim oldu son günlerde
kendimi sende kalabalık buluşum belki de bundan
her gece yorganımın altında sakladığım
kırl

Kabuğu soyulmamış bir portakal gibi yenen
Ve midede yanmaya neden olan bir hastalık dır erotizm
Kulağında sevda fısıltısını duyamaz olurken sen
Alabildiğine karanlık da kalmıştır odanın
Güneşe bakan penceresi
Ve kuşlar artık kahvaltılara gelmez olurlar
Ekmek kırıntıları büyülemez onların midesini
Nasıl ki bir sevdayı bir cinsel sentez olarak kaldırıyorsa
Midesi sevgili zannedilen insanın
Kuşlarda bir kez olsun insan dan üstün tutarlar kendilerini
Bu vahşet coğrafyasında

Seni Seviyorum
NEDEN Mİ? ...
Şafağın her söküşünde
Saçlarından hayata asılmamın tek nedeni sen varsın
Unutma! ...sana tutku halinde bağlanmam için
Milyonlarca sebebim var....
Şu çirkef dünyada tek parıltı sensin
Ünlü bir heykeltıraşın spatulasından çıkmış gibi
Fakat...sönük bir parıltı değil..
Güneşin tüm ışıklarını silik bırakan bir parıltı
Şu kuru ayazda içimi yakan bir volkan gibisin
Cayır cayır esiyorsun
Yüreğime işleyerek..
Sonrada çekip gidiyorsun
Ne zaman yaktı

sen benimsin
Çünkü; Emeğimsin,;
Ellerimle yaptığım ekmek kadar sevgi verdiğimsin…
Sen benimsin.
Çünkü; Değer verdiğim,çaba sarfettigimsin,adam ettigimsinn..
Sen benimsin
Çünkü; geç geldiğinde merak ettiğimsin,umutla bekledigimsin
Yanaklarımdaki gamzesin..!
Gülümsün,gülücüğümsün.
En ufak şeydeki tebessümümsün
Sen benimsin
Çünkü; gelmediğinde ,dört gözle bekledigimsin
Mum ışığında oturduğum,
Kanepenin üzerinde sabahladığımsın..
Sen benimsin

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar
bırakılmasaydı eğer.

Dayanılması o kadar da zor değildir,
büyük ayrılıklar bile, en güzel yerde başlatılsaydı eğer.

Utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer.

Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık,
çalınan birinin kalbiyse eğer.

Korkulacak bir yanı yoktur aşkların,
insan bütün derilerden soyunabilseydi eğer.

Sensizlikte başladım yeni bir güne... Bu nasıl bir şey biliyor musun?
Bilemezsin...
Bilseydin,aynı acıyı sende yaşatsaydın yaşatır mıydın bana bunu...iki
gün oldu senle aynı şehirde değiliz.ne kadar tuhaf değil mi? Aynı
şehirde olup da seni görmediğim halde sanki uzansam dokunacaktım sana
ama burdan asla...
Gözlerim bir noktaya dalmış öyle; duraksadım bir an...karşımda
hayalini hatırlıyor da ne düşündüğümü hiç hatırlamıyorum.
Geceyi seviyorum ya! ayrı bir güzelliği var karanlık çöktüğünde

Suskunuz... Hem de çiglik çigliga bir suskunluk bizimkisi...



Bu konusacak bir seyimiz olmadigindan degil. Konusmaya çalistigimiz
seylerin, alistigimiz yalnizligimizdan uzaklastirmasi aslinda bizim
korkumuz...



Ikimiz de cesaret edemiyoruz. Öylesine alismisiz ki içimizde
büyüttügümüz
yalnizligimiza. Seviyoruz onu. Bekli de yasandiginda yok olacagi
korkusu bizi
tereddütte düsüren. Kaybetmekten korkacagimiz bize ait bir sey
olusturma
kaygisi...



Sen yapamadigin hamlenin,

Ölmek son değildir gülüm,
Ölüm; kavuşmaktır sevdaya.
Ve yüreginle gurur duy ki;
Bedenini korkmadan ölüme
Senin için seren bir sevdaya sahip.)


Bir akşam vakti,
Gözlerine yıldızlarla düşüp
Yüreğini " yüreğimle " yıkayacaktım.
Her gülüşünde,
Gözlerinde yeniden açan baharlara,
Delicesine gözlerimle sarılacaktım
Geldiğimde
Yangınlar içinde gördüm yüreğini
Alevleri kuşanıp gözlerine,
Kibritsiz tutuşturmuşsun denizlerini.
Ölümü kazıyıp kirpiklerine,
Kuru top