|
Nesnesi Yok Bu Aşkın
Nesnesi yok bu aşkın Öznesi içinde saklı Bir çift göze sığdıramayacak kadar büyük En ilkel insanın anlayacağı kadar basit Ve en akıllı olanın çözemeyeceği kadar karmaşık 1+1’in üç olabileceği Ve siyahın en koyu tonunu masmavi gösterebilecek kadar Yahut en berbat şarkıları Bağıra bağıra söyletebilecek kadar, Faili malum bir eyleme Kurban arar gibi Nesnesi yok bu aşkın İspatı yok İnanan için varolan İnanmayan içinse koskoca bir yalan Aşık olmaz ki şair Ta kendisidir aşkın Nesnesi yok bu aşkın Öznesi içinde saklı... |
Neydi Vazgeçilmez Olan?
Gözlerim mi giderek bulanan Yoksa kendisi mi dünyanın Ayaklarımın ağrısı mı Yüreğimin bitmek tükenmek bilmeyen sancısı mı? Sen miydin kendini ölürcesine sevdiren? Yoksa ben miydim ta kendisi sevdanın? Düşün, Neydi vazgeçilmez olan Sevmek mi, Hayat mı? Marifet, ölebilmek mi sevda için Yoksa sadece onun için yaşayabilmek mi? 2004 Melih Coşkun |
Neye Yarar Kavuşmalar
Bir oyunsa tüm bu bekleyişler Bu giderek ıssızlaşan karanlık gece Koynumda giderek ağırlaşan şu soğuk namlu Bir oyunsa eğer tüm bu yaşanılanlar Neden gözlerinde buğulanıp durur zaman Ve neden dönmemek ihtimalinden bahseder şiirler Aramızda onca yol Onca dağ ve sonsuz düzlükler Aramızda dünyalar var sanki Uzaktayım yüreğine yüreğimin elleriyle dokunamayacak kadar Ve uzaktasın sana yaktığım türküyü duyamayacak kadar Bir oyunsa herşey Neden bu kadar gücüme gider tüm yapılanlar Bu hasretlik neden böyle uzayıp gider Ve neden her gece biraz daha zor geçer bir öncekinden Aldırma sürgün yüreğim Hasret olmasa neye yarar kavusmalar... 25 Eylül 2004 Şırnak |
Neyse Bu Hayatta Heyacanlandıran Seni
Neyse bu hayatta heyecanlandıran seni Düş peşine ölümüne Aşksa dağları delmelisin Ferhat gibi Özgürlükse Açmalısın yelkenlerini hayatın sonsuzluklarına Umutsa, Bekleyebilmelisin küçücük bir ışık için Gerekirse bir ömür boyu... Yol uzun, engebeli Yaşamak emektir, Yaşamak yürek ister Kaçmak en kolayı her zaman Eskilerin dediği gibi “gönül neyi arıyorsa onun peşinden gider aşkı arıyorsa aşık, zulmü arıyorsa zalim” Yani ölebilmeli ve yaşayabilmeli insan İnandıkları uğruna Eğer koşacak bir yolu kalmamışsa Bu dünyada Zaten yaşamıyordur. Bu heyecandır yaşatan insanı Kalbinin attığını anımsatan Ve insan olduğunu... 20 Kasım 2002 23: 23 |
O Güzel Günler de Gelecek
O güzel günler de gelecek Gerçek olacak bütün imkansız sanılan düşlerimiz... Farkedince ne kadar marifetli olduğunu ellerimizin Ve kutsallığını yıllar yılı sömürülen emeğimizin O güzel günler gelecek Yoldaşların dağlar eriten volkanlar gibi çağlayan sözlerinde Ve bakışlarını güneşten ödünç almışçasına bakan Kızıl alevden gözlerinde… Söyleyecek titreyen elleriniz En cesur türküsünü Büyüyecek yazdığımız şiirlerde Öfkeleri kanatılmış geçmişlerinden miras kalan O güzel yürekli çocuklar. Büyüyecek söylenen bütün yalanların hıncı Yeniden yazıcak Toprağın ve suyun kaderi. Sarsılacak söylediğimiz marşlardan Büyük şehirlerin ışıklı vitrinleri. O güzel günlerde gelecek Fabrikaların gri dumanıyla yazılacak gökyüzüne Umudun hiç bitmeyecek türküsü. Yenecek kalemin gücü Bilek gücünü. Haklıyken haksız yapılmanın Hesabı sorulacak mahşerden önce… 2005 Melih Coşkun |
O Sabahlarda Gelir Bir Gün
O sabahlarda gelir bir gün Dilinde dünyanın en güzel türküsüyle uyanacağın Hiç bitmeyecek dediğin tüm ******* Varır sabaha mutlaka Enkazı kalkar çaresizliğin Betonlar altında kalmışçasına daralmış bu beden Bir kuş gibi özgürce uçar dağlarında bir gün... 30 Mart 2003 01: 14 Melih Coşkun |
Okulun Önünde Yatan Ölü
Bir ölü yatıyor, Okulun önünde Sıcak kanı bulaşarak yoldaşların ayaklarına Bir yiğit düşmüş 79 baharı ortalarında Hayatının baharında Ve yaşamaktan başka bir çıkarı olmayan dünyadan (Yaşamak, ama hür Yaşamak, ama eşit Yaşamak, ama insanca) Havada ağır bir kan kokusu Havada isyan kokuyor Nefes almak zor Toplanıyor on binler Toplanıyorlar işte takip ederek arkadaşlarının kanını Güneşe gömmeye geliyorlar vuruşarak düşen yoldaşlarını Yumrukları göğü delecek gibi Yükseldikçe birleşiyor gökyüzünde Haykırıyorlar tek yürek: “Başın öne eğilmesin Aldırma gönül aldırma” Merak etme çocuk Başımızı öne eğemediler Biz bugün yine o okulun önündeyiz Üç beş kişi kalsak bile İnadına haykırıyoruz “Aldırma gönül aldırma görecek günler var daha” 21 Temmuz 2002 01: 03 Melih Coşkun |
Omuzlarınıza Güvenmedim
Omuzlarınıza güvenmedim ayakta durmaya çalışırken Dostluğunuz sanmıştım Beni böyle asırlık çınarlar gibi dimdik tutan Aşkınız sanmıştım böyle şair kılan Karanlıksa Benimdir o karanlık Bana düşer elbet aydınlatmak Şiirse Benimdir o şiir Hiçbiriniz yoktunuz Sonbahar yağmurları damlarken Açık kalan yarama Ben yalnız başıma öğrendim O dar yollarda yürümeyi Hasret Bir atımlık mermiydi Şiirimin şarjöründe Aşk, Yüreğimde patlamaya hazır bir bomba Kimseler bilmez bunu benden başka Omuzlarınıza güvenmedim ayakta dururken Dostluğunuz değildir beni dimdik tutan Ama ne olursa olsun Özleminizdir beni böyle şair kılan... Melih Coşkun |
Onlar Kendileri Çizdiler Resimlerini
Onlar kendileri çizdiler resimlerini Kendi sahillerine Coşup aniden durgunlaşan denizler gibiydiler Kirli sakallarının ardındaki çocuk gülüşleriyle. Yendiler ve yenildiler kimi zaman Ama vazgeçmediler dövüşmekten hiçbir zaman. Onlar kendileri yazdılar şiirlerini Kendi duvarlarına Ve en çok onlar ağladılar ayrılıklarına. Hayat koskoca bir karalama tahtasıydı İlk önce onların karalandı adları Onlar üvey çocuklarıydılar bu ülkenin Hem sevip hem hor görülen... Aşksa uzak bir limandı Hep gidilmesi hayal edilen Ve zaman o limana ulaşılmayacak kadar dardı Onlar kendileri yarattılar destanlarını Vazgeçmediler hayattan hiçbir zaman... 18.12.2004 ŞIRNAK Melih Coşkun |
Onurumuz Bir Namlu Ucunda
Onurumuz bir namlu ucunda Alınıp satılmakta, pazarlanmakta Bir adam hor görülmenin hıncını Kendinden çıkarmakta Tüm su başlarını tutmuş itler Yeşil banknotun üzerindeki Amerikalının yüzünde Alaycı bir gülümseme Bir tefeci ipoteklemiş yüreğimizi Sarmışlar etrafımızı, Sıkıştırıyorlar her bir yandan O kirli yüzlü adamlar Elleri havada bir şeyler anlatmaya çalışıyorlar. Kandıramıyor artık beni O iğrenç gülümsemeleri Bir niyet mektubu bugün hayatımız Hayatımız bir şirket cirosu Hayatımız Amerikan doları, Ve bir polis copu Ve soğuk bir on dörtlünün namlusuna Dayalı olan yüreklerimizdir... 16 Ekim 2002 23: 31 |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 09:31 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.