İŞte Yİne O Ayni Ev
Bak Yİne Ayni Sokak
DeĞİŞen Bİr Şey Yok Postacimda
Bİsİkletİ Yİne Mavİ
Oyunlari Yİne Ayni Çocuklarin
YaĞ Satarim Bal Satarim
KÖrebe KÖŞe Kapmaca
Gİysİlerİ Mİnİ Mİnİ Renk Renk
DeĞİŞen Benmİyİm
SÖyleyİn Aynalar.

Kerİm Özbekler

GÜn Gelİr Anlarsin Belkİ Ama
Gemİ AyrilmiŞ Olur Artik Lİmandan
Bİr Beyaz KÖpÜk GÖrÜrsÜn Ufukta
İskeleye Yalniz KoŞup GeldİĞİn Zaman.

Kerİm Özbekler

Solgun yüzüyle donukken hava,
Üşütürken içimi o asık çehresi göğün,
Yokluğun titrek bir mum alevinden yansır duvara.
Sarsılarak resmini çizersin karanlıklara,
Karanlıklar resminle aydınlanır tüm odalarda..
Elimde sigaram üşür,
Parmaklarım ve kulaklarım sonra,
Evler, sokaklar, ağaçlar üşür.
Dökülür damla damla hüznün,
Akar gider damarlarımdan.
Bulutlarla gelirsin bu kez.
İçinde damlalar,
yağmurlar sırılsıklam...
Geceye ıslak bir hediye sunarsın amaçsız.

canının içi bitanem
sensiz olmuyor aşkım
okulda geçen güne hasret sensiz yapamıyorum
benimle çıkar mısın

Herbir o demek
Bazen seni düşünüyorum
Aklıma o geliyor
Gözlerimi kapatıyorum
Onu düşüncemden atmaya çalışıyorum
Ama olmuyor
Senin teninde onun ellerini düşünmek ölümüm oluyor seni nasıl
sevdiiğimi biliyorsun
Nasıl aramızı onu sokabiliyorsun
Yapma biriciğim gel
O benim gibi sevemez seni
Kırılırsın üzülürsün

Resmin elimde ama bakamıyorum,
Şarkımız çalıyor ama dinleyemiyorum.
Herşeyim sende kaldı düşünemiyorum,
Karanlık çöktü işte gene aglıyorum.

Hatırlar mısın gezdiğimiz bahçeleri kırları,
Bak görüyor musun saçıma düşen erimez karları,
Kilit vurdum kapattım kalbimin tün kapılarını.
Ağlıyorum! Saklayamıyor gecenin karanlığı.

Bilir misin kaç sabah adını sayıklayıp uyandım,
Bilir misin kaç gece kapında sabahladım,
Bilir misin kaç kere aşkımı dağlara haykırdım,
Nerden bileceksin GÜLÜM.! İ

sen benım ne canım ne de kanımsın sen benım sıgara dumanı kadar
degersiz sen allahsız sen sevmesını bilmeyen kitapsızın birisin senı
sevmek okadar güzeldiki ama sen bu delıkanlıyı anlamadın be senı
tanıdıgım gune lanet etmek itiyorum ama yapamamayıyorum ben canım

Bu yoldan gideceğiz sevgilim
engeller coşturacak bizi
sakın bıkma
ufukta sevgimizi göreceksin
kızıl güller açacak
ve saracak bizi
sakın korkma sevgilim

ardına dönüp baktığında
acılarını göreceksin
son bir adım daha atmalıyız
hadi sevgilim
sevdam kucaklasın seni
omuzlarımızda yeni bir sevdanın yükü olacak
yüreğimizde sevilmişliğin hafifliği
ve ulaşacağımız son yerde
kızıl güller şehri olacak
dudaklarındaki nem
öpüşümden olsun sevgilim
gözlerindeki buğuyu silerken

birgün gidecegim... arkamdan
yalvaracaksın gitme gitme diye...
ama ben o sözlerle hiç bir yere gidemem
soludugum şehirlerin sokaklarında döktügüm aşk kanı sokaklarda
kalmayacak

Sebebim sensin benim!
Ebedi hayatımda
Nasıl yaptın bilemiyorum
Ağlattın gülemiyorum!

Sonsuzluk denizindeyim
Etrafım sularla kaplı
Nasıl kurtulacağım
Askım sende saklı

Sabahlar her zamankinden daha yabancı
El gibi sanki
Neden inkar ediyorsun
Aşkımı sevgimi

Susuyorum ben gene
Engellere karşı
Neden çekiniyorum
Aslında bilemiyorum

Susuyorum ben gene
Eskiden olduğu gibi
Neden diye sorma bana
Aşık olmuşum ben sana
. . . . .