Mum

Yeni doğmuş bir insan
Yanmamış bir muma benzer.
Açınca gözlerini dünyaya
Başlar bu mum yanmaya.
Türlü cefalar cenderesinde
Hayat o mumu sıkıştırır
Mum,ezilir,büzülür,yassılır.
Mum erir gün geçtikçe,
Yaş kemâle erdikçe
İnsan hayatta kavrulur,
Hakikatleri bulur.
Birgün gelir bir toz gibi
Uhrevî âleme savrulur...

Alper Kürük

Mum Çiçeği

Yanmak,hep yanmak
Kerem gibi Aslı için
Yunus gibi Allah için.
Aşıklara karıştım ben de...
Ama ben yanmaktan
Dem vurmayacağım.
Bana bir söz ver de
Aşkından içime bir fide
Mum Çiçeği fidesi dikeyim.
Yedi sene sırf yeşil yaprak açayım
Çiçeğimi saklayayım içimde
Senin için.
Sabrımı verir Allah
Sen yalnız söz ver
Ve dur sözünde.
Sabırla açan mum çiçeğinden
Elimle bir taç yapayım
Ben onu başına takayım
Tek sen beni peşine tak...

Alper Kürük

Mustafa Kemâl İçin

Bir an irkildi şehit
Ve sonra toparladı kendini sevinçle
Müjdeler dağıttı ölümsüz ecdadına.
O an tüm ihtiramındaydı yiğit
Ayakta dimdik
Başı eğik
Gözleri bakıyordu kadere hınçla.
Toplandık bu yanda biz fâniler
Ötedeyse ölümsüzler,
Üzüntüyle sevinç ikiz kardeşti
Biri bize düştü
Diğeri onların kısmetine.
Biz ağladık,onlar güldü,
Bizce hâlâ yaşar Mustafa Kemâl
Onlarcaysa Tanrı emri bu:öldü...
Biz Ata'yı bize çekeriz
Onlar kendilerine,
Biz yine çekeceğiz
Ölene dek çekeceğiz
Gerçeği görmek istemez bir türlü gözlerimiz.
Ölüm,gece gibi karanlık
Aydın güncesine gerçek.
Nasip olsaydı dilerim herkese
Mustafa Kemâl gibi doğmak,
Mustafa Kemâl'cesine yaşamak ve yaşatmak
Mustafa Kemâl gibi ölmek...

Alper Kürük

Mutlaka Anacaksın

Anmak,yaşanan geçmişe duyulan özleyiş,
Aramak,yaşanmaktaki hâli beğenmeyiş,
Boşuna mı bunca sitem,bunca serzeniş?

Hâlde iyi yaşa ve yaşat mâzide kalsın
Bir gün sen de mutlaka geçmişini anarsın
Tatlı huzuru bulur ya da ağlar,yanarsın...

Sözün süzmesi 'Ata Sözleri',öz-deyişler
Yaşamışlar,görmüşler de öyle söylemişler,
Arı bile peteğe bal diye özü işler...

Bunlarla birbirine insan nasihat eder
Gel inanmazlık etme,yaşadığın hep k a d e r
İnançlı olur isen ne gam kalır,ne keder...

İşte Uludan biri biz kullara şöyle der:
'ALLAH neylerse neyler,neylerse güzel eyler...'

Alper Kürük

Mutluluk

Mutluluk bir ürkek kuş
Onu hep sen ürküttün,
Sevgi tatlı bir yokuş
Sen hep düzlükte gittin.

Geçip te gitti zaman
Sen daima kin güttün,
Tanelerimi azman
Taşlarınla öğüttün.

Sevgim bir soğan kadar
Akıtsa göz yaşını,
Terkederdi acılar
Ve ağrılar başını...

Alper Kürük

Müşteki Ve Asi

Alah sızlanmayı sever,isyanı ise asla!
Sızlanmada dua vardır,isyanda Allah'ı ret.
Şikayetler sona erer Allah ile temasla,
İsyancılar çölde kalır bir damla suya hasret.

Şikayetsiz kul mu olur sığınmasın Allah'a?
Kuşlar bile karanlıkta yuvasına sığınan,
Susuzluktan içi yanan çölde ararsa vaha
Kulu için Allah neyse odur kuşa âşiyan...

Alper Kürük

Nafile

İster eziyetinden
Hergün ezilsin gönlüm,
İsterse hasretinden
Yansın,kavrulsun ömrüm.

Gönlüm içinde bir yer...
Tek açan çiçek umut,
Arada vitamin ver
İstersen beni unut...

Ne yapsan o temelli
Onu söndüremezsin,
Benim de yolum belli
Beni döndüremezsin...

Alper Kürük

Nazarımda Hiçsin Sen

Bu can çekici havalara
Nerdeyse aldanıp açılacak ağaçlar
Benim sana gönlümü açtığım gibi.
Sen hiç oralı olmadın
Çünkü ben parasızdım,fakirdim
Sen zengin isterdin
Tutturdun ille de zengin...
Aklını paraya verdin
Kendini paraya sattın.
Artık gönlümün dallarından
Senin koparabileceğin ne bir meyva
Koklayabileceğin ne bir çiçek kaldı...
Sana güvenen dallarım kurudu...
Seninse artık taptaze hayat dolu dallarına
Başkaları el attı
Bol olsun yiyecekleri meyva...
Mis olsun koklayacakları çiçek...

Alper Kürük

Ne Desem Ki?

Gel,gel demiyeceğim
Gelsen de bulamazsın,
Gül,gül demiyeceğim
Gülsem koklayamazsın.

Öl,öl demiyeceğim
Ölsen kurtulamazsın,
Sen benim için vardın
Ben senin için yokum,
Gelsem yine kovardın
Artık sözüne tokum.

Döksen göz yaşlarını
Deniz hiç yıkanır mı?
Kalpte açtığın delik
Bir sözle tıkanır mı?

Öl,öl demiyeceğim
Ölsen kurtulamazsın,
Ben kurtulur giderim
Yine kurtulamazsın...

Alper Kürük

Ne Oldu Sevgilere?

Eskiden sürerdiler
Sevgiler bir ömürlük,
Şimdiler de neş'eler
Zevkler hep birer günlük.

Ömürler mi kısaldı?
Sevgiler mi küçüldü?
Neden böyle azaldı?
Neyle,nasıl ölçüldü?

Topu kaçtı kantarın
Tadı kaçtı mantarın
Kültürle doğaların
Pabuçları atıldı.

Alper Kürük