On Kasımlar Yas Günü Değil Artık...

On Kasımda bir yaprak düştü orman sallandı
Dokuz yüz otuz sekiz...tüm dünya tasalandı.

O yaprakla genç ağaç artık kurur sandılar
Ağaçlar kökten kurur,gafiller aldandılar.

Fırsat sanıp kurt,böcek; içten,dıştan dadandı
Örümceklenmiş kafa, asıl o aldanandı...

Bir kökü Trakya'da,Anadolu'da biri
Sonsuz saçaklarıyla o ağaç hep dipdiri!

Devrimler kabuklaştı,korur o genç gövdeyi,
LAİKLİK'se yaratır ferahlatan gölgeyi.

LAİKLİK gölgesine sığınıp yaşayanlar
Başının yandığını gölge giderse anlar...

O ağaç her yıl yeşil binlerce yaprak açar
Her yaprağında ümit,her yaprakta ATA var.

O yaprak sensin,benim; o ağaç tüm TÜRKİYE 'm,
O ağaç şahlanmış at ona vurulamaz gem...

ATA 'sız yıllar geçti hasretine alıştık
On Kasımlar gelse de ağlamayız biz artık.

İşte bir tane daha geldi yine On Kasım,
ATA 'ya dil uzatan bizler için tek hasım.

O 'na kem söz söyletmem ki atar kafa tasım
ATA 'ya değil benim ATA 'sızadır yasım...

Alper Kürük

On Sekizi Bitirme Yaşı Ya Da Rüşt Yaşı Şiiri

Önümde görünmez uzay
Arkamda geçmiş on yedi tane Aralıkta
Sönmüş on yedi mumun yarı gölgesi.
Bu ay on sekizincisini
Söndüren üfrüğümde
Bambaşka bir kuvvet var.
Bu,medenî hayat havası...
Söndürürken bir yandan mumu
Delikanlılık kıvılcımıyla tutuşan
Bir gençlik çırasıyla
Yakıyorum on dokuzumcumu.
Kavuştuğum medenî serbestlik
Doldururken ruhumu
Diyorum kendi kendime:
Reşitim ben de reşit
Hem tüm reşitlerle eşit...
Önceki yapamadıklarımı
Bir anda yapmak aç gözlülüğü
Kasıyor,kalbimidaraltıyor,
Kalbim duruyor şimdi
Arzularım atıyor...
Düşünceler artıyor...
Dumanlıyor kafamı âni
Korkuya bürünen bir düşünce:
Başıma vurmasın bu serbestlik?
Veriyor bunun cevabını da kafam
Dinle diyor şu sözümü önce:
İnsanın içine kurt düşünce
Var ise yok gibidir serbestlik
Yine eski tas,eski hamam

Ona Benzer

Başımız dumanlı dağlar misâli
Kupkuru gözümüz ağlar misâli
Sanki perişan bağlar misâli
Misâl misâl benzemiş herşey hâlimize.
Yıldızlar ışığını yakmış her gece
Aşk ile çakmak çakmak gözlerimizden
Ya biz de âşık olmasaydık
Daha da karanlık olacaktı dünya
Bizim içimizden.
Aşımız acı aş misâli
Başımız dertli baş misâli
Bağıra basılan taş misâli
Hasret yatar gönlümüzde yavru yavru
Aşktan vazgeçemeyiz
Ana kâlbi misâli...

Alper Kürük

Organ Nakli...

Kâlbimi aşkla yoğurup sana verdim
Senden izinsiz aldılar
Bilmediğim birine aşıladılar.
Yıllardır koklayıp nefes nefes
Seni doldurduğum ciğerlerim
Birilerinin olacakmış
Nerden bilirim?
Ya diğerlerim...
Kara demeden karaciğerimi
Ve de iki böbreğimi
Alıp uygunlarını buldular...
Bana kala kalan:derim,
Etim,kemiklerim
Vesairelerim...
Tıbbın naklini başaramadığı
Bir de şu beynim
Ki beni kimi zaman yanışltmışsa da
Yine ben onu beğenirim...

Nakledilen organlarım
Bir süre daha yaşadılar,
Yine benimdir benden alınanlar
Ahirette...
Aslına dönecektir elbette
İnanarak umarım.
Geride bana kalanlarım
Anında özüne döndüler
Ben şimdi toprakta varım...

Alper Kürük

Orhan Veli'nin Aksine

'Orhan Veli'yi bu güzel havalar mahvetti...'
Mahvetti beni bu bozuk havalarla
Bir de yeşil gözler...
Böyle havalarda girdin
Rüyalarıma melek yüzle,
Günahsız güneşler doğdu
Sen,şeytanca çıktın rüyalarımdan
Belinedek günaha batık.
Gözlerimi her açışımda yeniden
Günahlar üstünde kurulan dünyaya
Kara gözlerimde yeşil gözler
İçim meyhanelerin kirli duvarları...
'Cahit Sıtkı'nın bekâr yatağından'da
Daha soğuk yatağım,
Geçtim çor-çocuktan
Nerde eş? Kim kurtaracak bu bekârı?

Alper Kürük

Ortada Herşey

Herşey herşeyini dökmüş ortaya
Pazarda satılık misâli.
Tabiat tüm güzelliğini
Bak şu karşıdan gelen dilber
Dik göğüsleriyle yuvarlak kalçasını
Gözlere hedef etmiş
Ve daha neler...
İçinden ötürü melekleşen
Çocuk çocukluğunu
Ortaya koyarken
Tecessüsten açılmış faltaşı gibi gözleri.
Her manzara karşısında
Gönül oynarken her telden
Ortaya koydum sâf hayranlığımı
Her sevişimde hayatı içten...

Alper Kürük

Ortaklaşa Cinayet

Mutlu olamadıksa kusur yalnız bende mi?
Kabahatin büyüğü öldüren,ölende mi?
Kusur değil sevgiyi,olmaz mı arasaydık?
İki katil bir olup aşkımıza biz kıydık...

Alper Kürük

Öğretmenler Günü Ve Öğretmenlerim İçin

Bu günlere gelmişsek,bir değersek sen ve ben
Bunun mimarı kimdir? Tabii ki ÖĞRETMEN.

HAZRETİ MUHAMMED 'dir güzel ahlâk öğreten
İlim ÇİN 'de olsa bul diye ilme yönelten.

Bir harf öğretene kırk yıl der köle olurum
HAZRETİ ALİ gibi ben hep yazar,okurum.

İslâm Dini âlimi şehitlerle bir tutan
Canlar yaşasın diye şehitlerdir veren can.

TÜRKLÜĞÜ uyandırıp canlandıran yeniden
Ulu Önder ATATÜRK her TÜRK 'e BAŞÖĞRETMEN.

24 KASIM sizin gününüz öğretmenim
Kutsal ellerinizden SAYGILARLA ÖPERİM...

Alper Kürük

Öksürük

Aşkımızın bölünmesine
Bir kem öksürük sebep oldu.
Hatırla bir güz sonu
Mehtaplı bir gecede dönüşümüzü...
Ben unutamadım bir türlü
Dün gibi hatırlıyorum:
Bir rüzgâr vardı hafiften
Ğığış gığış ayaklarımızın altında
Bizi bir başka âleme sessizce
Aktaran yapraklar...
İçin ürperdi ansızın
Seni daha fazla kollarımda sıktım ısınasın diye
Boğazın gıcıklandı
Ve arkasından başladın tatlı tatlı öksürmeye
Öksürüklerden ördüğün acı bir besteyi...
Aşkımıza ve bana ithaf ettin...
Nöbetçin oldum günlerce yatağının başında
Senin her öksürüşüne
Ben bir sessiz hıçkırık kattım
Ayakta olduğuma bakma benim
Seninle birlikte ben de hastalanıp yattım...

Alper Kürük

Öküz Ve Boğa

Öküzün arkasında değişen:kişi
Öğenderelemektir onun hep işi.
Öküzün geleceği tıpkı geçmişi
Bir kez başı kaptırmış boyunduruğa...

İspanya'da yılda birgün o koşturur
Önündeki kaçanları o coşurur,
Arenada özgürdür,onundur gurur
Artık o öküz değil olmuştur boğa...

Alper Kürük