|
Dosta Doğru
İçimde uzayan her yol Çıkar gider dosta doğru Menekşe, nergis. ıtır, gül Kokar gider dosta doğru Zamanım yoğrulur gamla Birleşir sabah akşamla Ilık kanım damla damla Akar gider dosta doğru Gel bende gör, sen gel beni Durduramaz engel beni Görmediğim bir el beni Çeker gider dosta doğru Beynim fırın, bağrım tandır Yanarım hayli zamandır Sevgim bir yavru ceylandir Şeker gider dosta doğru Ne saklarım ne gizlerim Yalnızca onu özlerim Tabutta bile gözlerim Bakar gider dosta doğru |
Dost'a Öğüt
Yarini ararken yaşlı gözlerle Düştüğün hallere gülesin gelir Hasretle beklerken, solmuş güllerle Umudun yellere veresin gelir Sıladan ümitsiz, gurbet gezersin Yollardan, dağlardan, kuştan sorarsın Aramakla geçen ömre yanarsın Her şeyden vazgeçip, ölesin gelir Hayat bu, bırakma kendini dostum İnsansın, yitirme sevgini dostum Sağlam dur, yıktırma bendini dostum Bakarsın gün olur, bulasın gelir. |
Dostlar
Çok dostum vardı, her biri ayrı alem, gurbet herkesi ayırdı, benle kalan bir kalem. Sanki kopmuşta bir fırtına, herkesi bir yerlere savurmuş, vurduğu ateşle milletin sırtına, herkesi hasret ateşiyle kavurmuş |
Dostlar Irmak Gibidir
Dostlar ırmak gibidir Kiminin suyu az, kiminin çok Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya Insanlar vardır; üstü nilüferlerle kaplı, Bulanık bir göl gibi... Ne kadar ugrassanız görünmez dibi. Uzaktan görünüsü çekici, aldatıcı İçine daldıgınızda ne kadar yanıltıcı.... Ne zaman ne gelecegini bilemezsiniz; Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz! Insanlar vardır; derin bır okyanus... İlk anda ürkütür, korkutur sizi. Derinliklerinde saklıdır gizi, Daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız; Yanında kendinizi içi bos sanırsınız. İnsanlar vardır, coskun bir akarsu... Yaklasmaya gelmez, alır surukler. Tutunacak yer gostermez beyaz kopukler! Ne zaman nerede bırakacagı belli olmaz; Bu tip insanla bir omur dolmaz. İnsanlar vardır; sakin akan bir dere... İnsanı rahatlatır, huzur verir gönüllere. Yanında olmak baslı basına bır mutluluk. Sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk. Insanlar vardır; çesit çesit, tip tip. Her biri baska bir karaktere sahip. Görmeli, incelemeli, dogruyu bulmalı. Her seyden önemlisi insan, insan olmalı... İnsanlar vardır; berrak, pırıl pırıl bir deniz. Bosa gitmez ne kadar güvenseniz. Dibini görürsünüz her sey meydanda. Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda. İçi dısı birdir cekinme ondan. Her sözü içtendir, her davranısı candan.. |
Dostlar Seni Unutur mu
Doldurulmaz yerin senin Dostlar seni unutur mu? Hiç sönmezdi nurun senin Dostlar seni unutur mu? Tertemiz bir özün vardı Apaydınlık yüzün vardı Söylenecek sözün vardı Dostlar seni unutur mu? Her gerçeği gören sendin Aşk sırrına eren sendin Gönüllere giren sendin Dostlar seni unutur mu? Çektin, yazdın ve söyledin Verdin, almak istemedin Sadık yarim toprak dedin Dostlar seni unutur mu? Hiç kimseyi incitmedin Kalp kırmadın, kin gütmedin Dostlarını unutmadın Dostlar senu unutur mu? Şiirde sağlam temeldin İnsanlıkta en güzeldin Biz bir ÜMIT, sen VEYSEL'din Dostlar seni unutur mu? |
Dostlar Yanındasın
Dostun yok bildiğin kadar çok olduğu bir yerdesin, Derdin yük olduğu,mutluluğun ondan. Sevdin çok sevdiğin kadar yoldasın. Yolculuğun çabuk geçmesi,güzel bitmesi ondan. Ey borçlu olmak dostlara, Ne kadar acı bilemezsin. Dostun yok bildiğin kadar çok olduğu bir yerdesin. |
Dostlara Türkü
Dostlar bilin ki burda Bir fakir Cahit Külebi Garaja çekilmiş hurda Paslanmış kamyonlar gibi Bekler durur Ankara'da. Ne kadın, ne aşk, ne kumar Ne çalismak, akşama dek; Yüz vermez oldu sokaklar Bir bardak su, biraz ekmek, Yaşa yaşadığın kadar! Gel be dünyalık hevesim Sokul bir parça yanıma! Toplasalar çıkmaz sesim Bütün kızları başıma, Gelmez elimi süresim. Hasreti yeşerten, ufak Ufak esen mavi rüzgâr Nerde rüyalı ve uzak Bildir gezdiğim tarlalar! Dul bir kadın kadar sıcak! |
Dostlara Vasiyet
Bilmiyorum ne zaman? Nasıl ve nerede? Eğer bir gün ölürsem, sakın ağlamayın arkamdan. Zaten dökülen göz yaşlarınız, geri getiremeyecek ki beni. Yazık olacak göz yaşlarınıza, akıp giderken göz pınarlarınızdan. Cenaze törenimi, fazla görkemli yapmaya gerek yok. Zaten param olmadığı için, o da olmayacak,belki. Cenaze namazımı kılarken, soracak sizlere hoca efendi. "Nasıl bilirdiniz bu mevtayı?" İyi insan dı derseniz bu benim için kâfi. Son yolculuğuma çıkarken omuzlarınızda, tabudumun arkasından kaç kişi gelir bilmem. Neyse,bu da önemli değil zaten. Yarım saat,bilemedin bir saat içinde, toprak altına gömersiniz beni. Başucumda Kur'an okurken hoca, son suyumu ibrikle döktükten sonra toprağıma, ruhuma bir Fatiha okuyup ta,döner gelirsiniz evlerinize. Dünya yaşamına devam edersiniz. Mezarı mı mermerle çevirtmeyin. Bir taş dikin baş ucuma kâfi. Bir kaç tane de,yedi veren gül fidesi. Belki bir zaman için,çıkmam akıllarınızdan, ara sıra ziyarete gelirsiniz beni. Sonra,zamanla unutursunuz. Eh,ne de olsa dünya hali. Öldükten sonra unutmuşsunuz çok mu... Zaten,yaşarken hiç bilmediniz ki beni. |
Dostlarım var
Oturdum yalnızlığımla, Düşündüm baş başa, Seni düşledim Sonra Annem’i Fısıltı gibiydi çalan melodi, Sevgiyi fısıldar gibi... Sonra ilk kar, Soğuk, Ve çingene çocuklar... Ve sokaklar, Ve yağmur, Kavgalar, Ayrılıklar, Ve özlem Ve yalnızlıklar... Olsun! Bana yeten, beni seven Dostlarım var! |
Dostluğum düşmüş gamzelerine
Gamzelerine düşmüş umudum, O umut ki peşinden çok koştuğum.. Kimi zaman birkaç cümlede Kimi zaman bir dost elinde Ama şuan biliyorum nerde Dostluğum düşmüş gamzelerine... Bazen sabırla aradığım, Bazen bulamadım diye kırıldığım Her defasında gözümden sakındığım, Dostluğum düşmüş gamzelerine... İlkbaharda aşkla aldattığım Sonbaharda ağlayarak yakardığım Her defasında son durağım Dostluğum düşmüş gamzelerine.. Bırakma sakın beni karanlıklara Yollarıma ışığım Hayatta yoldaşım Dostluğum düşmüş gamzelerine... Bu dostum kendini biliyor... Ona gülümsemek çok yakışıyor.. |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 07:07 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.