Dünya Mimarı (Türkü)

Şu dünyayı kuran mimar,
Ne de hassas temel atmış,
İnsanlara ibret için,
Türlü türlü kul yaratmış,
Eyvah eyvah eyvah bana,
Eyvah eyvah hallarıma.

Ustası var çırağı yok,
Kazması var küreği yok,
Gök direksiz ise,niçin?
Zorlu zorlu yol yaratmış,
Eyvah eyvah eyvah bana,
Eyvah eyvah hallarıma.

(Uzun hava türkü)

Evrim Evrensel

Düşün Taşın Ver Kararı

Gönlün peşine düştüğü,
Yeşil gözlü saçları sarı,
Sevgisini üleştiği,
Yeşil gözlü saçları sarı.

Saçlar sarı,yeşil gözler,
Heba olmamalı sözler,
Çocukta değiliz bizler,
Düşün taşın ver kararı.

İnceğizdi kabem hac'ım
Gözüm nuru ey baş tacım,
Sendeyse gönlümün ilacı,
Esirgeme gel sür bari.

Seviyorsan sevgin göster,
Sevgi saygı ile yaşar,
Saklamak bu nere kadar,
Atıver namus ile ar'ı.

Evrim Evrensel

Erim Erim Eridi

Bedenle etlerim kemik iliğim,
Dert elinden erim erim eridi,
Damarda kanım kas ve kemiğim,
Gam elinden erim erim eridi.

Başımda saçım,hatta tırnağım,
Cemali gözlerim dil ve dudağım,
Sinemin içinde gül ile bağım,
Sam esinden erim erim eridi.

Bugün ak kefenim dünkü kaputum,
Omuzlarda taşınır benim tabutum,
Cihanda kaladursun eser yapıtım,
Dost küsünden erim erim eridi.

Kuru can ile yok olan malım,
Ayak bastıklarım dağıyla yolum,
Çalışıp yaptığım arısız balım,
Gül deşince erim erim eridi.

Evrim Evrenselim okur yazanım,
Hazır kazma kürek mezar kazanım,
Kalkıp göçtü artık yüküm bazranım,
Yol alınca erim erim eridi.

Evrim Evrensel

Erinç Doğmuştu.

Güneş farklı doğmuştu.
Gökyüzü başka mavilikteydi...
Hava başka bir güzeldi...
Merak ettim...
Acaba nedeni neydi...
Meğer ki On yıl evvel,
Yani bugün,
Erinç doğmuştu...
Güneş onaydı,
Bu gün Onbeş Ağustos'tu...

Evrim Evrensel

Etti un ufak beni

Kaynayıp piştim acıyla,
Baktı şöyle göz ucuyla,
Çarptı olanca gücüyle,
Etti ki un ufak beni.

Yoğrurup hicranı dertle,
Koyun olup gezdi kurtla,
Hışmı ile tek bir şutla,
Tepti ufak,tefek beni.

Koydu,eritti kazana,
Döndüm haraba,hazana,
Böyle yazgıyı yazana,
Etti viran nifak beni.

Evrensel gönüle dardım,
Sevgi meydanında vardım,
Gündüzüm geceme sardım,
Etti Seher,şafak beni..

Evrim Evrensel

Ettin Bana.

Gönlümün Sultanı,Mehtabım.ahım,
Ömrümün bolunu dar ettin bana,
Ey nur-u cihanım günüm,sabahım.
Gönlümün gözünü kör ettin bana.

Ömür yaylalarım yetmez dar oldu,
Baş tacıma yağan ak karlar oldu,
Bakan gözler feri söndü kör oldu,
Yare varır olmak zor ettin bana.

Çevirmedim yüzüm ben yardan yana,
Şakaklarım boyun eğdi zamana,
Sanarsın ki halim bahar gülhana,
Yüreğin var ise sor,ettin bana.

Şehristanım eyledin ki haraba,
Sevgiye gönlüm yuva'yı gureba,
Senin olsun selam ile merhaban,
Ne sen geldin ne o,sen ettin bana.

Evrim Evrensel'e ne bu hışımın,
Bahar yalan oldu,bitmez kışımın,
Bidert sanar eller görür dışımı,
Sevginin canına kor ektin bana.

Evrim Evrensel

Evrim Evrenselin öldü de öldü.(Türkü)

Artık sinendeki bahçeni açma,
Samlar tüylerimi yoldu da yoldu.
Bana doğru koşup kolların açma,
İflah olamam bana olanlar oldu.

Yalpa vurdu eğildi yükümün tayı,
Boşuna çiğnedim yalan dünyayı,
Hesaba sığmıyor ömrümün zayı,
Gencecik başıma kederler doldu,

Derdim ile beni başbaşa koyverin,
Dokunmayın derdim içerde derin,
Aklım eremedi sırrına kaderin,
Beni benliğimden çaldı da çaldı.

Bir selamın olsa dahi yollama,
Karayı çıkarıp boşa allanma,
Yürü be vefasız beni kollama,
Elem keder beni buldu da buldu.

Yükseliyor arşa benim feryadım,
Kalmaz gideceğim silinir adım,
Şu dünyada alamadım muradım,
Ta ruz'u mahşere kaldı da kaldı.

Sanma ettiklerin yanına kalır,
Bu garibin ahı birgün sorulur,
Bir gün sana kara haberim gelir,
Evrim Evrensel'in öldü de öldü.

Evrim Evrensel

Eylem Elma kurt'um

Elma kurdum eylemim,
Eylül yirmisinde düştü dalından elma,
Yürüdü Elma kurdum,
Kundaklandı,
Elmada durduğu gibi durmadı,

Ayağa kalkmaya durdu,
Kalkacak ayağa gibi direndi..
Düştü kalktı bilendi,
Kalkarken irkildi,
Önümde dikildi..

Yakınarak sağa,
Bakınarak sola ve yürüdü adımlayarak
Odasını ve Odak odak eviçini,,
Dar geldi de eviçleri
Ve sıktı duvarları evin,
Elma kurdum aştı duvarlarını
Düştü yollara yürüdü..

Kapıdan sokağına yürüdü Mahallenin,
Yürüdü sokaklarında,
Caddelerine taşıdı yürüyüşlerini,
Köyden taşınarak kentlere,,
Sokağında,,
Ve caddelerinde,,
Şoselerinde,,,
Meydanlarında yürüdü elma kurdu Kızım Eylemim...

Güzeldi çekiciydide eylemim...
Takıldı peşine gençleri,mahallenin,
Ve semtin,
Ve Kentin,,
Ve de Ülkemin gençliği..
Takıldı peşisıra yürüdü...

Takıldı gençliğiyle,
Ve gençleriyle yürüdü,,
Ne de çabucak büyüdü,
Yürüdü ve büyüdü,,
Büyüdükçe yürüdü
Yürüdükçe büyüdü..

Yaşa kızım yaşa,,
Ve yürü yürü paslanma...
Hep yürü, genç kal, yaşlanma..
Yürüdükçe büyürsün,,
Büyüdükçe yürürsün...

Yürüyerek büyürsün yürü,
Yürü ve büyü,
Büyü ve yürü.
Küçülmeyecek asla yürüyenler,
Yürümediklerindendir o çürüyenler...
Yürü elma kurdum..
Yürüdü gitti eylem'im.

Yürüdükçe bulursun beni,
Yürüyüşte bulurum seni..
Yürümezse insan,
Ne yaşatabilir can,
Ne de sevdiği canan..

Evrim Evrensel

Fatma

Hayat pınarının başında mıydın?
Ecel şerbetini içerken Fatma.
Esmer mi,Kumral mı,sarışın mıydın,
Kına yakıldı mı göçerken Fatma.

Sevmiş miydin? varmıydı sevdiğin,
Takıp telli duvak,yaptınmı düğün,
Yaşarken oldumu sefalı günün,
Boyuna ak kefeni biçerken Fatma.

Dikilip taş oldu başa oturdu,
Dinlerken derdini hali beterdi,
Gama saldı beni eleme götürdü,
Çığ düştü çığırıma geçerken Fatma.

Donuk bakışları,benizi solmuş,
Ala gözlerine topraklar dolmuş,
Kabrinin üzeri nergiz gül olmuş,
Aslen sümbül müydün açarken Fatma.

Mezarı başında sanki bakıyor,
Türlü türlü çiçek açmış kokuyor,
Gözlerinden yaşlar yağmur döküyor,
Mezar toprağına saçarken Fatma.

Cevap verdi bir bir,biraz ürkekçe,
Yeşiller içinde elvan çiçekçe,
Sevda kurbanıyım dedi yürekçe,
Bivefaya kalbimi açarken Fatma.

Evrim Evrensel

Gahi Git Gahi Kal

Bakın şu gönlümün serseriliğine,
Gahi sümbül,Gahi lale,Gahi gül ister,
Dalıp gitti yine pek çok engine,
Gahi yayla,Gahi dağ,Gahi sal ister.

Bazen coşar çıkar sevda dağına,
Hayat benzemez ki acı soğana,
Bir diyeceğim olsun yola bağana,
Gahi eda,Gahi cilve,Gahi hal ister.

Hasretler ömrümü eyledi heder,
Gönül içinde sırlarım akseder,
Bir çocuk misali ister ha ister,
Gahi kaymak,Gahi şeker,Gahi bal ister.

Gönül sevdiğinden sanarki sadık,
Kem olanı bedi bizler kınadık,
Evrensel dost yoluna seri adadık,
Gahi gitmek,Gahi durmak,Gahi kal ister.

Evrim Evrensel