Herkes Perişan
Aç kurtlarla dolu her tarafımız,
Çoban uykusunda sürü perişan.
Tabiplerce sarılmıyor yaramız,
Ölen ölmüş ama diri perişan.

Var mı aldatmak bu kadar insanı?
Nerde verilen sözler nerde hani?
Kalıba uyarmı el insaf yani!
Ayakkabı güzel deri perişan.

Halktan çıkan sesi hiç duymadılar,
Vatandaşı insana saymadılar,
Kanımızı emdiler doymadılar,
Çırak sefadayken piri perişan.

Enflasyon, pahalılık bir bahane,
Millet aç, millet yoksulmuş kime ne!
Keyfine bakıyor zatı şahane!
Liranın dolarla kuru perişan.

Vatanı milleti düşünen mi var?
Herşey para, ne namus kalmış ne ar!
Koca ülkeyi ettiler bize dar,
Kovan darmadağın arı perişan.

Abbas der millete bunlar revamı?
Kime emanet edecem davamı?
Bu gidişle yapacaklar yuvamı!
Bir ömürlük alın teri perişan.

19.03.2001
Abbas Yurt

İnsanlığa Sitem
Yine Deccal;
Çekmiş kılcını
Ölüm saçıyor.
kadın-erkek,
Genç-ihtiyar,
Çoluk-çocuk demeden
Birer birer biçiyor.
Körpe kuzular;
Süt yerine
Şahadet şerbeti içiyor.
İnsan haklarını haykıranlar;
İnsan katliamıyla
Sarhoş olup,
Kendinden geçiyor.

Yok...Yok! ! !
Bu nasıl insanlık,
Bu nasıl ahlâk,
Bu nasıl vicdan? ? ?
Düşünün bir kere
İnsanız, insan! ! !
Azrailmisin de
Alırsın sen can? ? ?
Hangi vicdana sığar
Dökülen onlarca
Masum Kan? ? ?

Anlamıyorum...
Anlıyamıyorum...
Neyin savaşını yapıyorlar,
İnsanlığı yok etmenin mi?
Yoksa boş bir zafer
Peşinden gitmenin mi?
Anlamak mümkün değil...
Hangi zafer,
Bir candan daha önemli?
Hangi amaç,
Bir çocuğun mutluluk dolu,
Yarına güvenle bakan,
Gülen gözlerinden
Daha önemli?
Hangisi...Hangisi?

Eğer ki insansanız;
Bunu beyninize,
Bunu ruhunuza,
Bunu kalbinize,
Bunu vicdanınıza sorun.
Cevabını o zaman
Vicdanınız verecektir size!

İster Lübnan,
İster Filistin,
İsterse başka bir yer...
Oyun hep aynı oyun,
Sahne hep aynı sahne,
Dram hep aynı dram,
Senaryo hep aynı senaryo...
Başrolde ise;
Bu dünyaya ebedi,
Kazık çakacağını sananlar.
İnsanım deyip,
İnsan katliamı yapanlar.
Belki de insanlıkta
Nasibini hiç alamayanlar!

Dün doğdum,
Bugün yaşıyorum,
Yarın öleceğim.
Bu dünyada götüreceğim,
Bir tek kefen bezi.
O da kısmet olursa!
Ebedi kalacaksa,
Başımızda dimdik duran,
Bir mezar taşı!

Birileri dur demeli
Bu gidişe.
Birilerince kırılmalı,
Baz morfin dolu şişe.
İnsana haz veren lezzet,
Keman çaldırtmalı her azı dişe.
Korkusuzca büyümeli,
Gülüp, eğlenip koşmalı,
Yüzünde gülücükler,
Gözlerinde mutluluklar saçmalı,
Ahmet'le Mehmet,
Hasan'la Hüseyin,
Fatma'yla Ayşe.
26.08.2006
Abbas YURT
Abbas Yurt

İsyan Yazısını Yazma Sevdiğim
Eşime

Çile çekmek sana miras mı kaldı?
Boşver sen kendini üzme sevdiğim.
Hayat sille vurdu yerlere çaldı!
Gücenip de sakın bana kızma sevdiğim.

Tüm melanetleri serine salsa,
Cana susamış bir Azrail olsa,
Yalın kılıç çalıp üstüne gelse,
Yine de canından bezme sevdiğim.

Kaderin böyleymiş; yazmış bunu Hak!
Bir sebebi vardır bunların mutlak.
Şu kısacık ömrü yaşamaya bak,
Dertlerin sıraya dizme sevdiğim.

Nedir bu vesvese, tüm bunlar niçin?
Bırak gitsin, rahat olsun için...
Korkulu bir rüya görmemek için,
Uykuya dalıp da sızma sevdiğim.

Abbasım yoluna ömrüm fedadır.
Bu bize Allah’tan gelen nidadır.
Unutma her şeyi yaratan Hüdadır!
İsyan yazısını yazma sevdiğim.

Ankara/Çiğiltepe - 24.07.2002
Kaynak: Yeniden Doğmak...Yeniden Yaşamak...
Abbas Yurt
Abbas Yurt

İşte Bu İnsana Kor Dedi Bana
Muhabbet ehline derdim söyledim,
Bunu vicdanına sor dedi bana.
Onulmaz yareme merhem diledim,
Bu derdin çaresi zor dedi bana.

Bir rüya görmüşüm karmakarışık,
Bir mahi-cemale olmuşum aşık,
Bazen küs, bazen de dostla barışık,
Bu rüyayı hayra yor dedi bana.

Hayat yarışında bir alan seçtim,
Kendimce bu işe bir değer biçtim,
Gaflete kapılıp suyundan içtim,
İçtiğin su değil şor dedi bana.

Duyarsız dünyaya kahrolup bittim,
Vurdumduymazlıkta eridim yittim,
Çare bulmak için hekime gittim,
Boşuna uğraşma çor dedi bana.

Dünya mektebine sergiler serdim,
Zalimden yana ben çok ödün verdim,
Çevreme uyup ta mazlumu yerdim,
Yaptığın çok ayıp hor dedi bana.

Avcıya aldanıp turnayı vurdum,
Gerçeği görmeden hayaller kurdum,
Balıktan beterim çıpınıp durdum,
İçine düştüğün tor dedi bana.

Bir güneş olamaz milyarlarca pil,
En güzel servettir sokmayan bir dil,
Muhasebeni yap, kıymetini bil,
Elindeki maden bor dedi bana.

Hükmetsen dünyaya kudretten yana,
Ulaşsan her türlü şöhrete şana,
Can dostun sırtını dönerse sana,
İşte bu insana kor dedi bana.
29.06.2006
Abbas YURT

İşte Sevgim Senin Olsun
Ah sevdiğim, mahmur gözlüm
Tüm yüreğim senin olsun.
Al yanaklım, melek yüzlüm
Bir canım var senin olsun!

Bir tanem benim sevdiğim,
Gonca gülüm, kır çiçeğim
İyilik perim, meleğim,
Gönül ruhum senin olsun!

Bak bana ceylan bakışlım;
Aşkım her şeyim, nakışlım,
Yayla çiçeği kokuşlum,
İşte sevgim senin olsun!

Atsalar beni zindana,
Yine de kıyamam sana!
Sensiz bir ömür hiç bana,
Bütün ömrüm senin olsun!

(Tarafımdan türkü olarak bestelenmiştir.)

14.02.2004

Abbas Yurt

Kaderin Attığı Şuta Bak Şuta
Fakirin, mazlumun ahın alarak,
Ben insanım diyen ite bak ite.
Yoksulun elinde ekmek çalarak,
Kahpenin yediği duta bak duta.

Yaşamak haramdır gariban isen,
Yediklerin bir gün düşer nefesen,
Müslümanım diye hep ahkam kesen,
İblisin taptığı puta bak puta.

Yoktur insafları hiç bir kula,
Allah diyiyorlar parayla pula,
Gariban muhtaçken bir kuru çula,
Züppenin giydiği kota bak kota.

Dünya boş diyerek çalsa da çanlar,
Öksüzün halinde onlar ne anlar!
Bir yandan açlıktan ölen insanlar,
Zenginin gezdiği yata bak yata.

Mıh çakacaklarmış gibi dünyaya,
Muhtaç ediyorlar bir yudum suya!
İnsanlık yolunda kalmışız yaya,
Deyyusun bindiği ata bak ata.

Abbas'ım sandım ki henüz çok erken,
Şu bedbaht yaşama tam alışırken,
Gol yememek için ben çalışıren,
Kaderin attığı şuta bak şuta.
18.10.2002
Abbas YURT
Abbas Yurt

Kalp Hırsızı
Karşımda görünce seni aniden,
Ok oldun sinemi deldin sevgilim,
Birşeyler koptu o an içimden,
Aşkını kalbime saldın sevgilim.

Aşk bahçeme girdin oldun bir tipi,
Boynuma geçirdin ilmekle ipi,
Yakalanamayan bir hırsız gibi,
Kalbimi koparıp çaldın sevgilim.

Tutuldum ben senin güzel aşkına,
Değişmem dünyayı bir tel saçına,
Kutsal mabet gibi taparcasına,
Sen benim ilahem oldun sevgilim.

Abbas'ım gülüm ben sana vuruldum,
Sevgiden ateşten piştim kavruldum,
Takadım kesildi dermansız kaldım,
Sanki beni benden aldın sevgilim.

Erzincan/Çayırlı - 1978

Kanattın Yaramı El Vura Vura
Azmış yaralarım kabuk tutmuyor,
Kanattın yaramı el vura vura.
Kararttı dünyamı çökertti beni,
Başıma dizime dal vura vura.

Derdim kötü imiş kıvrandım durdum,
Dost akrabaya danıştım, sordum,
Kuru ekmek için çalıştım durdum,
Boş tarlaya kürek bel vura vura.

Güzel gün görmedim hep çile çektim,
Ömrümün bağına gam keder ektim,
Dert seli önünde yalnızdım, tektim,
Çürüttü ömrümü sel vura vura.

Sazıma dökerdim tüm dertlerimi,
O da çalmaz oldu kırıldı teli,
Dedi yeter artık tükettin beni,
Sinemin üstüne tel vura vura.

Abbas diye ismim gezer dillerde,
Dolaşıyorum ben de gurbet illerde,
Öleceğim birgün ıssız çöllerde,
Kokacak cesedim yel vura vura.


Abbas Yurt
Abbas Yurt

Karaoğlan
Sen de gidiyorsun Karaoğlan,
Bu köhne dünyaya veda ederek!
Gidiyorsun amma başın dimdik, gülerek.
Belki istediklerini yapamadın,
Belki de yaptırmak istemediler...
Amma yine de inadına direndin...
Kara toprakla kucaklaşırken bile,
Ardından gelen bu insan seli,
Sanırım çok şeyleri getiriyor dile!

İlk kez Kars'lı bir nine;
Sana 'Karaoğlan' demiş.
İyi de etmiş.
Ak güvercininle,
Mavi kasketinle,
Hele de siyah kasketinle,
Yakışıyor bu lakap sana Karaoğlan! ...

Gün geldi şair oldun,
Duygular sel oldu aktı.
Gün geldi gazeteci oldun,
Yazılar pir-i paktı.
Gün geldi vatandaş oldun,
Arkanda kalabalıklar yoktu.
Gün geldi politikacı oldun,
Görenler 'Karaoğlan' selamı çaktı.

Peki ya şimdi...
Şimdi ise ümitler bitti,
Yollar tükendi.
Azrail bir kez daha galip gelip,
Seni de yendi.
Artık seni tek bekleyen,
Kollarını açmış sevgiyle kucaklayan,
Kara topraktı, Karaoğlan Kara toprak! ...
11.12.2006
Abbas Yurt

Kardeleni Gördüm
Esrar perdesini aralayınca,
Kardeleni gördüm karlar üstünde.
İmbat rüzgarıyla turalayınca,
Nar-ı aşkı gördüm narlar üstünde.

Nadide çiçekmiş, ebruli sandım...
İntizarı gördüm zarlar üstünde.
Kanatsız melekmiş, narına yandım...
Ehli insan gördüm harlar üstünde.

Ellerinde merhem, o bir nazende...
Kuralsızı gördüm arlar üstünde.
İşte kalitesi, kumaş pazende...
Nihayeti gördüm varlar üstünde.
06.05.2007
Abbas Yurt