Hatıralar

Hatıralar rakseder götürür geçmişime,
Mutluluklar gizlenir gönlüme kilitlenir.
Kalemimden süzülür sözüm geçmez kalbime,
Canlanarak hislerim umutlarda gezinir.

Çocukluktan anılar yaşamımsa tozpembe,
Yelken açar sevdalar sevgilerim senledir.
Anlamazsan hayatı ızdırap olur kalbe,
Umutların yıkılsa yine de hep sevilir.

Acı tatlı olaylar aklımdan geçiverdi,
Bu günüme getiren vefasız bir sevgidir.
Gönül bahçem kapanmış hiç sevgi giremedi,
Hatıralar bir pınar andıkça serinletir.

Meziyet Ak

Hayal Değil

Eğer fırsat bulursanız gözbebeklerim,
Gözyaşları akıtmaktan çekinmeyiniz.
Taşlaşmış kalpleri iki damla yaş,
Söyleyin biraz yumuşatır mı dersiniz.

Kaya gibi sert kalbimin kapılarını,
Hafif bir meltem yetebilecek mi açmaya.
Süzülecek mi mutluluk gönül sarayıma,
Burukluklar girmesin artık bu yaşantıma.

Bir hayal sanmayın bulacağım mutluluğu,
İçimi serinleten o tatlı huzurumu.
Kabul edemedim hiç sorumsuzluğu,
Aklımıza takmayalım bir tek sorunu.

Meziyet Ak

Hayalimde Yaşayacak

Acımadın hep ağlattın sen felek,
Boşunaymış sana olan ısrarım.
Ömrümce hep bekliyorum gelecek,
Ömre değil geçmişime yanarım.

Güzel günler hayaliyle avundum,
Derde güldüm neşelerle bir oldum.
Kader dedim hep kendimi savundum,
Gelmiyorsun neredesin yoruldum.

Sevdiceğim gözbebeğim bendesin,
Hayalimde yaşayacak sevgimiz,
Hatıramdan dalgalanan düştesin,
Sessizlikte ses veriyor sesimiz.

Söz vermiştin unuttun bak sen beni,
Güldürmedin yalancısın aldattın,
Umudumu bağladığım sevgini,
Kalbimdeki kabre gömdüm kapattım.

Meziyet Ak

Hayalimdeki Sevgim

Selvi boylum adını almışsın kasırgadan,
Gözlerinin rengini çağlayan denizlerden.
Sarı buğday başağı saçlar doğa bağrından,
Karakterin oluşmuş bu dünyanın hüznünden.

Çağlıyor sana sevgim gelip bana sormadan,
Pınar olmuş sevgini atamadım gönlümden.
Hayalimde kalacak gitmiyor hatıramdan,
Yaş olup akıyorsun yıllar boyu gözümden.

Bu tertemiz sevgi hiç silinmedi aklımdan,
Seni sende yaşadım atamadım içimden.
Bende yaşayacaksın çıkmadın yaşantımdan,
Hayal sevdiğim benim yok olma yüreğimden!

Meziyet Ak

Hayalin Bana Yeter

Bahara benzer yüzün,
Hüzün saklı her sözün.
Kalbimde yeşermişsin,
Hep sevdaya esersin.

Sabahın seherinde,
Nur vardır gözlerinde.
Ufuktan yelken açmış,
Gönlüne ışık saçmış.

Sevginle gülümserim,
Hep mutlu ol isterim.
Olsan da uzaklarda,
Yaşarsın sen canımda.

Sevdiğim gözbebeğim,
Ömrümce seveceğim.
Ayırsa bile kader,
Hayalin bana yeter.

Meziyet Ak

Hayaller Bahçesinde

Çıktım bir yer aramaya hayaller bahçesinde,
Söz dinlemez yüreğimi bulamadım bir yerde.
Renk renk açılmış gülleri dost gördüm bülbüllerle,
Kelebekler masumluğa kanat çırpar sevgiyle.

O güzelim çiçekleri ruh verir o güllere,
Nota bilmeyen kuşları konser sunar bizlere.
Bir çardağın gölgesinde oturdum dinlenmeye,
Çağlarken gönül pınarı değer inan görmeye.

Çıkardım hep hüzünleri kederlerle dışarı,
Dostluk sevgi neşelendi büyük bir başarı.
Aranılan güzelliği bulmalıyız bulmalıyız gönülde,
Saygı sevgi hoşgörüyle buluşalım neşede.

Hayallerin zenginliği hazinedir inan ki,
Bilebilsek değerini sözler olur musiki.
Ruhum öyle dinlendi ki sevda sardı içimi,
Dostluklarla yaşamayı seçtim yaşam biçimi.

Meziyet Ak

Hayat bir Gemidir

Hayat bir gemidir,atarsın içine kendini,
Yaralı bir kuş gibi,açrsın gözlerini,
Yürüten kaptan olsa,dahi o gemisini,
Acımasızca hayat alır isteklerini.

Gemi güvertesinden,en derin köşesinden,
Mahsun mahsun bakarsın,kurtarıcı ararsın,
Hayat canavar gibi,baksa da gözlerine,
Korkma hayattan sakın,kapılma hislerine.

Dümeni iyi kullan,rotayı hiç kaybetme,
Dünyada hiç bir şeyi,sakın ola dert etme.
Düşünüp yap her şeyi,sahip ol hislerine,
İnanma karşındaki,saygısız sevgilere.

Bulunca saygı sevgi,dolu beraberliği,
Düşünki saygı ile, ardından gelir sevgi.
Saygı ve sevgi dolu,o beraberlikleri,
Hayatta batıramaz,inanın hiç bir gemi.

Meziyet Ak

Hayat Bir Sahnedir

Hayat dört perdelik bir tiyatro sahnesidir,
Birinci perdede ağlayan bir çocuk seyredilir.
O çocuk sütten çok sevgilerle beslenir,
Gördüğü sevginin derecesiyle o çocuk beslenir.

Başlar gençlik denilen pembe düşler devresi,
Bütün güzelliklerden hemen geçer hevesi.
Derin izler bırakır terslenirse sevgisi,
Kırılır onların hemen kalplerinin penceresi.

Başlar orta yaşta da üçüncü perde dramı,
Bitmiş çocukluk gençlik pembe düşler zamanı.
Olgun yaş denen devre değiştirir insanı,
Geçmişe bakıp insan anlarmış hatasını.

Yaşlılık da son perde birden kapanıveriyormuş,
Faydasız pişmanlıklar gözünün feri solmuş.
Sahneden ayrılmanın zamanı gelp çatmış,
İnmiş perde o anda işte sahne kararmış.

Yaşamın değerini yaşarken bilmeliyiz,
Hiç bitmeyecekmiş gibi yaşıyoruz hepimiz.
Kapanırken son anda yaşama gözlerimiz,
Bilelim ki bu dünyanın hepimiz kölesiyiz.

Bencillik etmeyelim kırmayalım kalpleri,
Dünya emanet bize insanların hiç biri,
Kalamazlar dünyada lâzımdır bilmeleri,
Ne şöhret ne zenginlik aldatmasın sizleri.

Dünya kalıyor hep ne mal gider ne para,
Ne iyilik yaptıysan onlar gider yanında.
Bil ki kalmaz hiç kimse yaşam sonu hayatta,
Son yolculuğa çıkmak ise en son perde dünyada.

Meziyet

Hayat Tüneli

Herkes mutlak geçiyor bu hayat tünelinden,
Kimi babadan zengin daha da zengin olmuş.
Bazıları evini aciz geçindirmekten,
Pek çok kişi görürüz çalışmaktan yorulmuş.

Doğuştan şanslı olan bakar hep zirvelerden,
Gaf üstüne gaf yapsa yine değer verilir.
Hatalı olsa bile kırılmaz hiç kimseden,
Herkesle dalga geçer yine de çok sevilir.

Kaderinde kederin yazılmışsa yok çare,
Ne kadar iyi olsan çabalarsın boşuna.
Hep hatalı bulunur gelemezsin bir yere,
Sürdürürsün oyunu gitmese de hoşuna.

Ben böyle bir kuralı kabul etmek istemem,
Düzelmeli diyorum değişmeli bu düzen.
Hayat gülme karşımda sana hiç yenilmem,
Çok fazla böbürlenme seni de olur üzen.

Dünya dostluk rüzgârı estirmeli mutlaka,
Yaşam mutluluk yolu çizmelidir sonunda.
Bu hayat tünelinde mutluluk olsun halka,
Kardeşçe barış dolu yaşanmalı sonsuzda.

Olmayacak demeyin olacak biliyorum,
Belki ben görmem ama gelecek nesil görsün.
Gönüllerde dostluklar çağlasın istiyorum,
Düşmanlıklar yok olsun okyanusa gömülsün

Hayatımızın Sonbaharı

Bir sonbahar ki bu zor olsa da çekeceğiz,
Dökülen yapraklarla birlikte döküleceğiz.
Sonbahar gelirken hayatımızın son baharı bu,
Babamı alıp kader karartma yolumuzu.

Direnmelisin diyorlar dirensek de ne çare,
Biçare kalıyoruz bu çaresizlik içersinde.
Bir tutunacak dalım yok bu fani dünyada,
Her tuttuğum dal bir kırılıyor ki sorma.

Kalemim kıpırdandıkça bu kâğıtlar üstünde,
Benim gibi yaş döküyor her bir kelimesinde.
Bir sessizlik geliyor sonradan onun üstünede,
Dökülen yaşları kuruyor işte gönül gözünde.

Beni anlayamadınız işte görüyorum arkadaş,
Evimizin direği babam eriyor yavaş yavaş.
Bize sabır ver Tanrım veriyoruz müthiş savaş,
Azrail bırak babamı bize gel de benimle anlaş.

Babam için razıyım ölmeye ben inanın,
Benim canımı alın siz babamı yaşatın.
Hayatımızdır o bizim ne olur bize acıyın,
Şu kanser cezasından babacığımı kurtarın.

Kurtuluşu yok diyorlar ölümü bekliyormuş,
Biricik babacığım ondanmış benzin solmuş.
Kurtaramıyorlarmış onu son günleri buymuş,
Kurtar babamı Tanrım yok mu hiç bir kurtuluş.

Meziyet Ak

Hayatımsın İzmir

Tutkun gönlüm yeşiline,
Buz mavisi gökyüzüne.
Konak düzenlenmiş bağrın,
Dostlar gel gez gör der çağrın.

Bostanlı Mavikentiyle,
Karşıyaka'sı sevgiyle,
Bayraklı tarih saklıdır,
Bornova'da huzur vardır.

Balçova Narlıdere'si,
Ne yerler var görülesi,
Deniz gözlü İzmir'imsin,
İnan ki gözbebeğimsin.

Kalbim senden uzaklaşmaz,
Sevenlerin senden bıkmaz.
İzmir aşığım gönlüne,
Severim seni her yönünle.

Sabahın seher vaktinde,
Grubun güzelliğinde,
Hep baharı yaşatırsın,
İzmir benim hayatımsın.

Meziyet Ak

Henüz Gitmemiş

Düşlerimi yudum yudum,ben içiyorum,
Kadehimin buğulanmış,saf yüreğinden.
Gönlümden damlıyor yaşlar,çok üşüyorum,
Yakamozlar hareketsiz,kalıyor birden!

Daraltıyor içerimi,geçit vermiyor,
Sanıyorum etrafımda,dönüyor dünya,
Ya da öyle görünüyor,hep yanıltıyor,
Ben dönüyorum belki de, duruyor dünya,

Cevabını bulamamış,kimse bilmiyor,
Çırpınıyor hayallerim,acıyor kalbim.
Yanlızlığın içinde, ben beni arıyor.
Yankı yapıyor geriye, dönen sözlerim.

Yılların pençesindeki,yitik sevgimi,
Yakalamış benliğim,hesap soruyor,
Duymuyormuş gibi,hiç sözlerimi,
Umutlarım bırakarak,dönüp gidiyor.

Düşlerimden sıyrılıyor,düşünüyorum,
Ömrüm yitirmiş baharı,sonbahar gelmiş,
Geçmiş harcadın sen beni,üzülüyorum,
Gençliğim el sallıyor bak,henüz gitmemiş!

Meziyet Ak

Hep Ben mi?

Sus dedim dinlemedin seslenişimi,
Ses verdim duymadın özleyişimi.
Bu kalbim sızlıyorken hep gülümserim,
Hep ben mi güleceğim gönlüm ağlarken!

Sesimi duymadınız haklı sizdiniz,
İyimser hislerimi hep çiğnediniz.
Yine de seviyorum yalan dünyayı,
Hep ben mi güleceğim gönlüm ağlarken!

Denizler çırpınıyor beni dinlerken,
Rengârenk yakamozlartürkü söylerken.
Gönlümden yaşları silemediniz,
Hep ben mi güleceğim gönlüm ağlarken!

Rüzgârlar dayanamaz hırçınlaşırlar,
Ağaçlar yapraklarla selâmlaşırlar.
Yüreğim göz göz olmuş yanar durmadan,
Hep ben mi güleceğim gönlüm ağlarken!

Dostlukla çağlamalı yüreklerimiz,
Kötülükler geri döner bilirmisiniz,
Düşmanlık son bulmalı hayatımızda,
Hep ben mi güleceğim gönlüm ağlarken!

Nedendir çekemezlik nedir beklenen,
Bu güzel dünyamızda sevgiler varken.
Neden kırarsınız birbirinizi,
Hep ben mi güleceğim gönlüm ağlarken!

Gülmekten korkar oldum nedir olanlar,
Ağlayan gönlümdeki o masum yaşlar.
Kurusun istiyorum mutluluk gelsin,
Hep ben mi güleceğim gönlüm ağlarken!

Meziyet Ak

Hep Kalbimdesin

Sordum gönlüme bir haber senden,
Gizledi seni neden gönlümden.
Gönlümü senden kurtaramadım,
Bil ki sevginden hiç kaçamadım.

Mutluyum sevdim seni bir tanem,
Sevgim ölümsüz sensiz gülemem.
Mahşere kadar sürecek sevgin,
Kalbim sevginle inan çok zengin.

Gir gönlümdeki gel bu saraya,
Sevginle gönlüm dalar hülyaya.
Benden uzakta olsanda canım,
Hep kalbimdesin senle yaşarım.

Meziyet Ak

Her Bir Gece Karanlığı

Umutların karanlığı duygusallık getiriyor,
Umutların parlaklığı kederleri yok ediyor.
Çizdiği yol kaderimin hüzünlere götürse de,
Aydınlığı gözlerinin köprü oldu geçmişime.

Çocukluğum genç kızlığım hayalimde canlanıyor,
Geçmişten hatırladığım sevgin huzur veriyor.
Gönül telim titreşerek sevdamızı anlatıyor,
Sevgiyle gülümsüyerek hep seni hatırlatıyor.

Meziyet Ak

Herkes Doğruyum Der

Herkes doğruyum der aldatır seni,
Aldanma inanma kandırırlar bak!
İnançsızlıklar her gün yaksa içini,
Aslında çok zordur böyle yaşamak.

İnanamıyorsak zor gelir yaşam,
Karamsarsın deme yoktur bir hatam.
Gönlüm isyan eder her sabah akşam,
Sevgi umut dostluk ister bir tutam.

İnancını yıkma gel ver el ele,
Dünya hüznü atsın mutluluk saçsın.
Kederler dağılıp karışsın yele,
Kötülük yok olup dünyadan kaçsın.

Meziyet Ak

Huzur Yeşersin

Yaşam geçit vermez olsa nefrete,
Dostluk çiçek açar inan hasretle.
Biter keder o an umut yeşerir,
Dünya huzur dolar her yer şenlenir.

Sevda ışık saçar güler sevenler,
Umut derya olur şaşar görenler.
Kaçar inan hüzün geri dönemez,
Herkes mutlu yaşar kederi görmez.

Duyun beni gelin huzur yeşersin,
İnat eder isen derde düşersin.
Bırak düşmanlığı yaşamı güldür,
Gel de içindeki şeytanı öldür.

Meziyet Ak

Huzurun Meltemi

Esse bil gönlümde huzur meltemi,
Anlatırım dünyaya sana olan sevgimi.
Kalbimde yaşatırım sevdamın nefesini,
Göz göze dinleriz biz dalgaların sesini.

Yakamozlar oynaşır masmavi denizlerde,
Martılar kanat çırpar tabiatın gönlünde.
Sevenler şarkı söyler dünyanın kollarında,
El ele dolaşırlar dostluğun yollarında.

Kalpleri serinletir sevdaya giden yollar,
Gönüllerde sevgiler pınar misali çağlar.
Hayalimde canlanan mutluluklar gül kokar,
Mutsuzluk yaklaşamaz hep uzaklardan bakar.

Meziyet Ak

Hüzünler Kalplere Gülermiş

Hayatımız romanmış,
Üzüntülerle arkadaş.
Zalimler kazanırmış,
Ümitsizliklerle yol aş.

Son ver ümitsizliğe,
Yer verin güzelliğe.
Girmeyin sessizliğe,
Son verin cahilliğe.

Geç dostum hüzünlerden,
Üzüntülerden vazgeç.
Lütufkâr gönüllerden,
En güzelini sen seç.

Rüyalar gerçekleşsin,
Mutlu olsun gönüller.
İçimiz neşelensin,
Şenlensin güzellikler.

Meziyet Ak

İçimizdeki Benlik

Her bir kişi gönlünde arkadaştır kendinle,
Yalnız değil hiç kimse bir ben vardır içinde.
Konuşarak tartışır kalbindeki benlikle,
Umut neşe mutluluk kavga eder gönlünde.

Eğer ki sen güçlüysen benliğini yenersin,
Yönlendirir sevgiyle yönetirsin kendini.
Unutma ki sevgiyle tek başına değersin,
Yüreklerden geçersin duyurursan sesini.

Ben benimle sizlerle ne kadarda söylesem,
Hissetmeden içinde inan ki anlamazsın,
Konuşurum faydasız boşa gider seslenmem,
İçinizde olan siz aynasıdır dünyanın.

Benliğinle dost olup barışırsın kendinle,
Kaderinden kederi silinecek görürsün.
İçindeki sen seni bekliyor bak sevgiyle,
Buldun işte kendini benliğinle özgürsün.

Meziyet Ak

İçimizdeki Mutluluk

Sorular sorma gönlüm cevap veremem sana,
Günlerim yaslı geçti diye yakınma bana.
Hata bedellerimi ödettin yıka yıka,
Çaresizce gözlerim yeter artık ağlatma.

Artık gülmelisin diyor bana kalbimin sesi,
Görmelidir gözlerim mutluluk beldesini,
Yaşamalıyız artık hayatın neşesini,
Anlatamaz şu kalbim hayattan bezgisini.

Kalbim isterken gülmek dert gelip beni üzme,
Gül neşelen gözlerimyaşamdan sakın bezme,
Derdi at sen arkana kederlerinle gezme,
Mutluluk pınarında kal acı içinde yüzme.

Ben benim içimdeki yaşarım mutluluğu,
Sıkıntılarım da olsa güldüm aldım soluğu.
Uzaklarda aramam yaşarım ben huzuru,
Karlı dağların tüter yüreğimde kokusu.

Meziyet Ak

İçimizdeki Şeytan

İçimizdeki şeytan,
Yönlendiriyor bizi.
Şeytanı yensin insan,
Nur sarsın içimizi!

İrademiz canlansın,
Yaşamda dolu dizgin.
Sevgilerle boyansın,
Rehberin olsun sezgin!

Kötülükler yok olsun,
Umut dolsun yolumuz.
Kin ve nefret kahrolsun,
Yeşersin huzurumuz!

Uyma şeytana uyan,
Aldanmasın kalbimiz.
Şeytan kaybolur o an,
Ruhlar olur tertemiz!

Aklımızı kullanmak,
Varken ne duruyoruz.
O şeytana aldanmak,
Yok etmesin diyoruz!

İçimizden atalım,
Şeytan denen nesneyi.
Dostlukla yaşayalım,
Gönül dersin desteyi!

Meziyet Ak

İhanet Etmeyelim

Vatan emanet size diye sözleri bize,
Ulaştıran Ata'mız bırakmıştır hediye.
Atatürk'çü görünen girmez ki gönlümüze,
Birlik beraberliği görmüyoruz ne diye.

Emanet bu vatanı bölmek istemeyelim,
Kemikleri sızlar bak yüce önderimizin.
Nice kanlar dökülmüş geçmişi düşünelim,
Saygı sevgi ve barış isteği hepimizin.

Ülkeler saygı duysun tüm egemenliklere,
Pravakatör salmasın yıkmak için birliği.
Barışla yürümeli bahar kokan günleri,
Yaşayalım dostlukla birlik beraberliği.

Meziyet Ak

İkibin Yedi'de Cumhuriyet

Geldi iki bin yedi Cumhuriyet çiçek açtı,
Son verilsin terörlere bak yıldızlar ışık saçtı.
Barış şevkle kanat çırpar umutsuzluk dersin kaçtı,
Gerçe olsun bu rüyamız kutlu olsun Cumhuriyet.

Gülerek bakalım güne kahrolmayalım artık,
Barışa yol açalım da gençliğe olmasın yazık.
Gönülleri eğitelim yarın olmasın karanlık,
Gerçek olsun bu rüyamız kutlu olsun Cumhuriyet.

Eminim duyarlıdır halk saygı duyar vatanına,
Korkak değildir yüreği yediremez gururuna.
Seksen ikinci bu yılda sahip olur onuruna,
Gerçek olsun bu rüyamız kutlu olsun Cumhuriyet.

Meziyet Ak

İlkbahar

Mevsimlerin güzelidir zümrüt gözlü ilkbahar,
Doğa uyanır uykusundan her taraf çiçek kokar.
Eflâtun mor kırmızıyla çiçekler sevda saçar,
Ruhlarımız yenilenir gönüllere huzur dolar.

Tükenmiştir kışın derdi umutludur yürekler,
Yeşillikler içersinde hüzünlüdür hep gönüller.
Yaşam bir başka coşkudur gönüllerimizse güler,
İlkbahar mevsiminde başlarmış hep sevgiler.

Bitmesin kalbimizde bu coşku bu heyecan,
Tabiat gülerek bakar sevgi kokar her insan.
Mutludur kışlar bile güzeli varmıdır bundan,
Pikniklere gidilirek uzaklaşılır sorundan.

İlkbahar arkasından yaz mevsimi gelecektir,
Yazlıkları olanlarda yazlıklara gidecektir.
İlkbaharın mutluluğu yerni yaza devredecektir,
Bir sonraki ilkbaharda da mutluluk geri gelecektir.

Meziyet Ak

İnan ki Başaracağım

Gülümsedin bana işte,
Demiştim brn zalim felek.
Meğer rüzgaeın esmişte,
Güldün zannetmiş bu yürek.

Ne han hamam istemiştim,
Ne görkemli bir gelecek.
Hep acı ilacın içtim,
Ne vardı böyle küsecek.

Güldürürken yaraladın,
Dirençliydim yıkılmadım.
Bazan kapı araladın,
Gülmene ben aldanmadım.

Yinede direneceğim,
Azmim de örnek olacak,
Sanma ki tükeneceğim,
Bu ben ayakta kalacak.

Aşacağım sorunları,
Dürüstlüğe koşacağım.
Alacağım yarınları,
Başarılı olacağım.

Somurtkan yüzün gülecek,
Seninle dost kalacağım.
Umudum hiç sönmeyecek,
Sende seni aşacağım.

O zaman şaşıracaksın,
Zirvelere çıkacağım.
Bana hayran olacaksınin.
İnan ki başaracağım.

Meziyet Ak

İnanıyorum

Eğer mutlu olursam hep karşı çıkılıyor,
Rahat olursam eğer herkes mutsuz oluyor.
Anlamıyor sebebi çok merak ediyorum,
Kimseyi kırmamak için şikâyet etmiyorum.

Ruhumdaki isyanları yüreğimde hep sakladım,
Çok üzülsem bile inan hiç kimseye anlatmadım.
Nereye kadar sürecek bu boşluk bu karmaşa,
Kederimle girdim böyle bitmeyecek savaşa.

Yüreğimi sıkan bir el boğuyor sıkılıyorum,
Kaderim bir gün gülecek buna inanıyorum.
Yaşamım güzelliğini acaba bulacakmıyım,
Kader gülecek yüzüme umutla yaşayacağım.

Meziyet Ak

İnkizar Etmeyelim

İnkizar şiirleri dinleyince düşündüm,
Kader ayırsa bile inkizar edemedim.
Beni üzseler dahi üzene de üzüldüm,
Kaderin acımasız bu çarkında ezildim.

İstedim mutlu olsun herkes ömrü boyunca,
Kırgınlıklar tükensin kavuşsun seven kalpler.
Herkes mutlu eşini bulsun kendi huyunda,
Dünya sevgiyle dönsün mutlansın tüm gönüller.

Kaderin kederini sevgilerle silelim,
Kaçsın bizden hüzünler mutluluk ilke olsun.
İnkizar geri döner inkizar etmeyelim,
Geçtiğimiz yollar hep sonsuz huzurla dolsun.

Meziyet Ak

İnsan ve Deniz

Bir denize bakın şöyle sakin sessizce,
Bir de insanlara göz gezdirin çevrenizde.
Nasıl da benzeşiyorla birbirine her ikiside,
İçindekileri gizliyorlar derinliklerinde.

Deniz bazen seriliyor ayaklarımızın altında,
Pırıl pırıl görüntüsü ile sonsuzda.
Sonra vurur her şeyi yüzeye dalgalarında,
Dalgalar temizleyince derinliğinde kalır duruluğu da.

Çirkinlikleri içinde gizleyen insanlar,
Yüreklerindeki dalgalar dışa vururlar.
Dalgalanan yürekleri bir süre sonra durulurlar,
Durulan deniz gibi insanlar da suskunlaşırlar.

Meziyet Ak

İnsanız Madem ki!

Dünya ağlamasın,gönlüne gül serpin,
Temiz düşünceler,ses versin bize.
Berraklık vadisi artık yeşersin,
Huzur ve mutluluk,gülsün yüzümüze.

Çağlasın gönüller,gel gülümseyerek,
Çirkin düşünceler,yok olup tükensin,
Nefes alsın evren,huzurlar vererek,
Umutlar neşeyle,bizlere seslensin.

Yok olsun düşmanlık,dostluklar dirilsin,
Mutluluk sancağı,huzuru yansıtsın.
Dünya, güzelliği,sevdayı estirsin,
Kirlenmesin sevgi,insanca yaşatsın.

Çağlayan misali berraklık vadisi,
İnsanlığa hizmet,vererek yeşersin,
Pınar serinletsin,duyulsun sesi,
Kalbi zehir saçan,her fert düzelsin.

Bular çamurlara,çirkeflik yüreği,
Kovsun düşmanlığı,dostluklar yücelsin,
Madem ki insanız,yaşat güzelliği,
İyilikler seni,zirveye yükseltsin!

Meziyet Ak

İnsanlık Dost Olsun

Ateşten bir gömlek düşmanca yaşam,
İnsanlık dost olsun olmasın akşam.
Nedir bu dünyada paylaşılmayan,
Barışsan kalır mı anlaşılmayan!

El ele dostluğa kucak açışsın,
Dünyanın gönlüne umut saçılsın.
Savaşlar olmasın gülümseyelim,
Sönen ocaklara üzülmeyelim.

Evren yok olacak böyle giderse,
Kimseye kalamaz bak tükenirse,
Dünyanın nefesi gitti gidiyor,
Bencillik hayatı hep yok ediyor.

Silkinin dostlarım uyanın artık,
Hayat yok olmasın bitmesin yazık.
Enerji çoğalıp sevgi dolaşsın,
Tüm dünya anlaşıp mutlu yaşasın!

Meziyet Ak

İsmin Yok Halâ

İsmin yok halâ bulamıyorum,
Hayalimsin ulaşamadım.
Sensiz seninle hep yaşıyorum,
İsimsiz sevgilim seni yaşadım.

Yüreğim çarpar şunu sorarım,
Yeni isimler listeleyerek.
Sana uyacak isim ararım,
Bulduğum her isme gülümseyerek.

İsmin, ismini bulup ben rastlasaydım,
Sana o isminle seslenirdim.
Hayâl dünyamda sana bağlandım,
Tuvalimde seni renklendirdim.

Nesin sen durda bir sor kendine,
İsmin yaşatır fırtınaları
Gel kulak ver kalbinin sesine,
Bir kez hatırla yaşananları.

İşte ismin biricik sevdiğim,
Ömrümce seni yaşatacağım.
Senle yaşayıp ben öleceğim.
Hayalimde seni anacağım.

Sevdim seni gül yüzlüm bilesin,
Tertemiz aşkın gömülü kabre.
Gerçeğe dönemez hayalimsin,
Senle gülerim güzelliklere.

Gözbebeğim benim hayâl sevdiğim,
Hayalet sevdiğimsin benim.
Gönlümde tek şu var istediğim,
Gönlümle bilesin ben seninim.

Meziyet Ak

İstediğin Ne

Sözüm meclisten dışarı ne olacak halimiz,
Gelen vurur giden vurur günah keçisimiyiz.
Dostu düşmanı bilelim kahrolmasın Bu Vatan,
Şehitlerimiz kan ağlıyor Bu Vatan için yatan!

Nice canlar kanlarını Bu Vatan'a harcadı,
İnsafsızca yakan yıkan öfkelerde ne vardı?
Vicdanına koy elini belki de yanar için,
Elini çekmeden düşün istediğin ne senin.

Ülke,kimlik,vatan ise işte hepsi bizlerin,
Günahını biz çekeriz hain bilinçsizlerin.
Dalgalanan şanlı bayrak hırsıyla boğar seni,
Şehitlerse hesap sorar olmasa bile teni.

Kendine gel uyan artık bu gaflet uykusundan,
Bağrı parça parça oldu ülkenin yolsuzlardan.
Sahip çıkalım vatana hain eller bölmesin,
Ülkenin topraklarına diş mihraklar girmesin! .

Meziyet Ak

İşte Mutluluk

Buz mavisi düşlerimi serdim yoluna,
Gökkuşağının da o an girdim koluna,
Tutunuverdim martının ben kanadına,
Mutluluklara yol aldım gör inadına!

Giden günler geri gelmez değer bilelim,
Makarayı düzgün sarıp yitirmeyelim,
Elimizdeyken bilelim biz kıymetini,
Sonra ödetmesin bize gel diyetini!

Mutluluk pamuk gibidir şöyle bir bakın,
Bir avuç olur alınca onu yaşantın,
Derdi kederi sorgula mutluluklarla,
Başediverirsin o an tüm sorunlarla.

Kaybetmeden elde tutun alıngandır çok,
Ardını dönüp gitmeden değer veren yok!
Giderse asla geriye döndüremezsin,
Onun hırçın isyanını söndüremezsin.

Hiç düşünebildiniz mi mutluluk nedir?
Çürük pamuk ipliğine benzetilendir.
Sahip olduğunuz anda yitirivermek,
İşte mutluluk böylesi ateşten gömlek!

Meziyet Ak

İyilikler Yeşerecek

Gönül hazan rüzgarında sürüklendi sessizce,
Umut yağmurlarındaki sessiz hesap soruşa.
Sürüklenen gönlümdeki sordum kıpırdanışta,
Umut yağmurlarındaki sessiz hesap soruşa.

Kalplerden kahroluşları birlikte yok edelim,
Gönlümüzde umutları mutlulukla derelim.
Sevgiyle ve özveriyle kurulan dostluklardan,
Bir sırça köşk yapalım sağlam olan camlardan.

Dostlukların şeffaflığı berrak ve duru olsun,
Sevgimizle dünyadaki her canlı huzur bulsun.
Hayallern ötesinde gerçekleşsin dilekler,
Huzuru yakalasında hep genç kalsın yürekler.

Olanaksız deyil inan dilek gerçekleşecek,
Mutluluklarla el ele iyilik yeşerecek.
Fani olan bu dünyada nefrete yer vermeyin
Düşmanlıkları bırakıp dostlukları deneyin.

Meziyet Ak

İzmir'ime Yazıldı

İzmir'ime yazıldı her yürekten şiirler,
Mavikent ve Bostanlı sonra da Karşıyaka,
Yazılan şiirlerde hep gezindi gönüller,
Eski İzmir nostâlji oldu hatıralarda.

Smyrna deniliyor bir tepekule vardır,
Bayraklıda yıkılmış ne tarihler yatıyor.
Sahip çıkılmamıştır İzmir'e bir yaradır,
Geç kalmış değilsiniz düzenleme bekliyor.

Bornova'da sanatın geçit yeridir parkı,
Tiyatrosu yaşatır tiyatronun ruhunu,
Huzurludur Bornova mutluluğun hayratı,
Bornova'lı gururlu bitirmiştir sorunu.

Alsancak va Konak'ta yapılmış çalışmalar,
Yer yer değiştirilmiş İzmir yenileniyor.
Metro yol ve köprüler yapıp hızlanıyorlar,
Gönül yarım kalmadan bitirilsin istiyor.

Varyant Kadifekale sesidir İzmir'imin,
Güzelyalı sahili gönlümüzün neşesi,
Narlıdere eğlence yeridir isteyenin,
İzmir'in sevda kokar gezilen her bir köşesi.

Seherin serin yeli mehtabın güzelliği,
Dostça yaşasın gelin İzmir'i güldürelim.
Sevgi dostluk şahlansın yok etsin hainliği,
Güzel İzmir'imizi cennete döndürelim

Susuzdede parkına gidilmelidir derim,
Kat kat çıkıp zirvede durup şöyle bir bakın.
Çepe çevre dolaşıp etrafı gezinelim,
Manzara tablo gibi kötülükten sakının.

Böyle nice güzellik Kadifekale'de de,
Ve daha pek çok yede vardır yazmakla bitmez.
İzmir aşığım sana yerim senin gönlünde,
Kâğıt kalem söz biter sana övgü tükenmez.

İzmir'liyim dedikçe gönlüm gururla dolar,
İzmir'lidir İzmir'de doğup büyüyüp seven.
İncisisin Ege'nin grubunda huzur var,
Hiç bir yere gidemem ayrılamam gönlünden!

Meziyet Ak

Kaçak Hatıralarım

Uzandım bulutlara sanki tutacakmışım,
Ulaştım gönlümdeki yıllanmış anılara.
Dalınca hatırladım kaçak hatıralarım,
Getirmiş meğer beni bu günkü sorunlara.

Diyorum konuşma sus işte karşınızdayım,
Geçmişe dönüp baktım hüzün çöktü gönlüme.
Korkuyorum yaşamdan azimle ayaktayım,
Kaçmadan gelecekten sahip oldum özüme.

Dürüstçe yaşayacak kendimi aşacağım,
Gülecek geleceğim biliyorum yüzüme.
Yıkacak kederleri dertle savaşacağım,
Yılmadan zorluklardan el salladım hüznüme.

Kaderim korkup benden güzellikler verecek,
Bulup bendeki beni hep mutlu olacağım.
Gönlümden huzurumu alıp götürmeyecek,
Gönlümün yaşlarını artık kurutacağım.

Meziyet Ak

Kader

Kader kederi yazıp hesap sordu insandan,
Hatalısın sen deyip sömürdü hayatını.
Hüzünleri yaşatıp ağlattı hiç durmadan,
Mutsuzluklarının hep ver dedi hesabını.

Çektiğimiz çilenin bizmişiz sorumlusu,
Düşünerek iyiyi biz seçebilseymişiz.
Kederi yaşamayıp yaşarmışız huzuru,
Varsa çekmek kaderde kederi silemeyiz.

İyi yolu seçmeli yürümeli azimle,
Varsa kaderde çile yine de çekeceksin.
Kaderine küsecek geleceksin sözüme,
Kaderimdeki keder bitmeli diyeceksin.

Mutsuzluk girdabında umudun kaybolacak,
Kadercisin diyene o zaman kızacaksın.
Kaderi kadeh yapıp keder doldurulacak,
Kaderdeki kederi zorlukla yutacaksın.

Mutluluk çanlarını çaldısın kader artık,
Kader çektiklerine son noktayı koyacak.
Güleceksin yaşama olmasın sana yazık,
Keder bitti diyerek huzuru yaşatacak.

Meziyet Ak

Kader Çilelerimi

Yazmıştı bak doğmadan kader çilelerini,
Dünya seni çekerken tuttun yaşam elini.
Ah bilseydi doğan fert başına geleceği,
Dünyaya göz açmaya kalmaz yaşam isteği!

Her doğanı gözleyin doğarken ağlarmıydı,
Gülümserdi dünyanın kalbini dağlarmıydı.
Kaderine gülmenin anlamı hiç varmıydı,
Dertlere boyun eğer nedeni sorarmıydı?

Ne çare çevap vermez sana alın yazısı,
Yaralar yüreğini çektiğinin acısı.
Kalem çeksen kedere biter mi dersin kaygı?
Kader düzelir belki gösterilirse saygı!

Sevginin enerjisi kederleri siler mi?
Doğmadan yazılanı silerek yok eder mi?
Araştırıp bulunsa bu sözlerin gerçeği,
Belki mutlu doğacak geleceğin bebeği! .

Meziyet Ak

Kaderdeki Kedere

Kaderim görüp beni gülümseyversene,
Unutuyorsun neden hatırlayıversene,
Karayazgı ******* yüreğimi yakıyor,
Kalbim geceyi sever gönlüm bak kıpırdıyor.

Çırpınan kalemime söz geçiremiyorum,
Dökülen damlalarda umut göremiyorum,
Okuyunca o sözler canımı acıtıyor,
Dizelenmiş heceler kalbimi ağlatıyor.

Trenleri kaçırmışım kederler taşıyorum,
Yok olsam arkadaşım ruhumda yaşıyorum,
Bir martı kanadına düşlerim takılıyor,
Dostlukların yoluna gönlüm yelken açıyor.

Yoruldum aramaktan benden kaçan neşeyi,
Korkar yakalanmaktan koşup döner köşeyi,
Gönlümün denizinde yakamozlar parlıyor,
Ağlayan gözlerimde huzura yer arıyor.

Bir bende ben var iken kedere gülümserim,
Ben beni kaybedersem işte o an biterim,
Beni benden öteye hiç bir söz anlatmıyor,
Kaderdeki kedere kalbim hesap soruyor!

Meziyet Ak